Σχόλιο GMR: Από το άρθρο, υπ’ όψιν της Ελληνικής Δικαιοσύνης…, διότι σύμπασα (με μια σταθερή εξαίρεση, όσο μπορεί, ενάντια στην Χρεοκρατία και στην έξωθεν εξάρτηση τον κο Νικήτα Κακλαμάνη^[*]) η Ελληνική Βουλή, περί άλλων (ιδίων συμφερόντων τυρβάζει):

“Την ίδια ώρα η διάδοχος του στο αξίωμα, η κυρία Κατερίνα που ούτε ακούει, ούτε βλέπει όσα καταφανώς…αντιευρωπαικά συμβαίνουν στην χώρα, στη ετήσια δεξίωση προς τιμήν του διπλωματικού σώματος, είχε την έμπνευση να μην προσκαλέσει τον Ρώσο πρέσβη. Τον απέκλεισε επιδεικτικά λες και είμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση με τη Μόσχα!

Προσέξτε: Κάλεσε μετά βαίων και κλάδων τον Τούρκο που μέρα παρά μέρα απειλεί να μας φιλοδωρήσει με έναν πύραυλο στην Αθήνα και δεν κάλεσε τον Ρώσο…

Λυπάμαι αλλά αν εννοούν έτσι το «Μένουμε Ευρώπη», είναι βέβαιον ότι έχουμε πάρει τη ζωή μας λάθος που λέει και το άσμα. Και αυτά σε πολιτικό-γεωστρατηγικό επίπεδο. Αμ’ στο οικονομικό; Όταν οι αγορές αποφάσισαν να στραγγαλίσουν την Ελλάδα και διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις δεν είχαν το θάρρος να μετακυλίσουν τον εκβιασμό στις ευρωπαικές τράπεζες, η ευρωπαική «αλληλεγγύη» εκφράστηκε μέσω της Γερμανίας με ένα νέο είδος αναγκαστικού δανείου.

Η Ελλάδα έμεινε…Ευρωζώνη(γιατί η αποπομπή της από την Ευρωπαική Ενωση δεν ετίθετο ως ζήτημα παρά μόνο στο πλαίσιο του προπαγανδιστικού παραμυθιού των συστημικών μέσων ενημέρωσης)και πλήρωσε ένα δυσθεώρητο τίμημα για να κρατηθεί με το ζόρι…στην τρίτη ταχύτητα. Λίγο πιο πάνω από την Ρουμανία που σύντομα θα μας ξεπεράσει.“

[*]— Πλήν όσων διαβάζουμε για τον Νικήτα Κακλαμάνη πατώντας στο πιο πάνω, υπό αστερίσκο σημειωμένο σύνδεσμο, να συμπληρώσουμε ότι στις αρχές των μνημονίων είχε δηλώσει σε τηλεοπτική εκπομπή, πως, “αν τεθεί θέμα στη βουλή για μηνύσεις εσχάτης προδοσίας εγώ θα ψηφίσω να τις εξετάσει η Δικαιοσύνη” (θέμα δεν τέθηκε ούτε τότε ούτε μετά, ούτε από Συνασπισμό, ούτε από ΚΚΕ, ούτε εξωκοινοβουλευτικά από ΑΝΤΑΡΣΥΑ, φυσικά ούτε από τον ΥΠΑΙΤΙΟ της εγκληματικής συμφωνίας 20/2/3015 Βαρουφάκη , αντίθετα απαξάπαντες οι αριστεροί λοιδόρησαν μετά βδελυγμίας τις σχετικές δικογραφίες που ο Εισαγγελέας Αρείου Πάγου διαβίβασε στη Βουλή, λέγοντας, “το θέμα δεν είναι νομικό το θέμα είναι πολιτικό” και “μα πιστεύετε στην ελληνική Δικαιοσύνη;”!!!) .

Επίσης να επισημειωθεί πως ο Ν.Κ. ενήργησε ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ως ευρωβουλευτής της Πολιτικής Άνοιξης και εστάλη σπό Commission προειδοποιητική επιστολή κατά της Ελλάδας για παραβιάσεις του πλαισίου υγείας και ασφάλειας εργασίας, πράγμα που οι “αριστεροί” λοιδόρησαν επίσης και φυσικά δεν αξιοποίησαν, “δεν θα βάλουμε επιδιαιτητή την ΕΕ“, είπε το ΚΚΕ.

_.

Γιώργος Χαρβαλιάς, 5 Φεβρουαρίου 2023

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Την ώρα που η χώρα διολισθαίνει ολοταχώς στη ζώνη λυκόφωτος του …Παναμά κάποιοι επιμένουν να καυγαδίζουν γύρω από το ψευδεπίγραφο δίλημμα μένουμε/δεν μένουμε Ευρώπη. Με ερωτηματικό ή θαυμαστικό.

Κουβέντα δηλαδή για να περνάει η ώρα. Από μόνη της η διατύπωση του ερωτήματος, εξόχως αποπροσανατολιστική, αναιρεί την ουσία της επιλογής, όπως ακριβώς συνέβη και στο περιβόητο δημοψήφισμα του 2015.

Γιατί δεν τίθεται-παρά μόνο από ανόητους ή προβοκάτορες-ζήτημα παραμονής της Ελλάδας στην Ευρώπη. Η χώρα μας είναι αναπόσπαστο τμήμα της ευρωπαικής ηπείρου,  ιστορικά, γεωγραφικά και πολιτισμικά. Κανείς δεν μπορεί να την κουνήσει και να χτυπιέται κάτω.

Επομένως το να αμφισβητείται η ευρωπαική ταυτότητα της πατρίδας μας με άξονα αναφοράς και κριτήριο την συμμετοχή της σε σύγχρονες συλλογικές δομές (ΕΕ, ΝΑΤΟ κλπ) είναι τουλάχιστον παιδαριώδες.

• Από κει και πέρα τίθεται πράγματι ένα ερώτημα υπαρξιακού προσανατολισμού. Σε ποια ακριβώς Ευρώπη θέλουμε να ανήκουμε; Στην Ευρώπη του ελεύθερου πνεύματος, του διαφωτισμού, των ηθικών αξιών και της δημοκρατίας;

Στην Ευρώπη που αντιστάθηκε στον ολοκληρωτισμό όλων των αποχρώσεων, τσάκισε τον σκοταδισμό του Ναζισμού και γκρέμισε τα τείχη του διχασμού; Η μήπως στην Ευρώπη της νέας Pax Germanica, των μεγάλων υπερεθνικών συμφερόντων, των λόμπι, της βρώμικης συναλλαγής, των οικονομικών εκβιασμών, του «μεγάλου αδελφού» και της λαμογιάς;

Την Ευρώπη ενός χυδαίου ιστορικού αναθεωρητισμού που σβήνει μονοκοντυλιά την συνεισφορά του ρωσικού λαού στην συντριβή του Τρίτου Ράιχ, ξεχνάει ποιοί ήταν οι πραγματικοί αυτουργοί του Ολοκαυτώματος και ανακαλύπτει νέους μισητούς εχθρούς στο όνομα του Ατλαντικού Αξονα ώστε να ανακτήσει το Βερολίνο στρατιωτικό ρόλο; Και στο φινάλε αυτές οι συλλογικές δομές στις οποίες μετ’ επιτάσεως θέλουμε να μείνουμε πως ακριβώς εξυπηρετούν τα ελληνικά συμφέροντα;

Ούτε τα εξυπηρετούν, ούτε τα εγγυώνται είναι η απλή απάντηση. Ακόμη και οι πιο φανατικοί οπαδοί τους στον τόπο μας, το βλέπουν πλέον και το ομολογούν.

Τις προάλλες ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος μίλησε για «φθίνουσα πορεία της ευρωπαικής ενοποίησης». Βαριά κουβέντα για έναν ορκισμένο ευρωπαιστή. Αλλά ακριβοδίκαιη. Γιατί απλούστατα τα κριτήρια γύρω από τις ευρωπαικές αρχές και αξίες εφαρμόζονται στις μέρες μας αλά κάρτ. Όπως και η ευρωπαική αλληλεγγύη.

• Στην περίπτωση της Ουκρανίας ξεσηκώθηκε ο κόσμος και στην περίπτωση της συνεχιζόμενης τουρκικής κατοχής στη Κύπρο, ή της διαρκούς απειλής στο Αιγαίο, δεν κουνιέται φύλλο.

«Η μη επίλυση του Κυπριακού Ζητήματος και η ανοχή της τουρκικής αυθαιρεσίας συνιστά επώδυνο σύμπτωμα της φθίνουσας αυτής πορείας του Ευρωπαικού Οικοδομήματος», είπε ο Παυλόπουλος.

Την ίδια ώρα η διάδοχος του στο αξίωμα, η κυρία Κατερίνα που ούτε ακούει, ούτε βλέπει όσα καταφανώς…αντιευρωπαικά συμβαίνουν στην χώρα, στη ετήσια δεξίωση προς τιμήν του διπλωματικού σώματος, είχε την έμπνευση να μην προσκαλέσει τον Ρώσο πρέσβη. Τον απέκλεισε επιδεικτικά λες και είμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση με τη Μόσχα!

Προσέξτε: Κάλεσε μετά βαίων και κλάδων τον Τούρκο που μέρα παρά μέρα απειλεί να μας φιλοδωρήσει με έναν πύραυλο στην Αθήνα και δεν κάλεσε τον Ρώσο…

Λυπάμαι αλλά αν εννοούν έτσι το «Μένουμε Ευρώπη», είναι βέβαιον ότι έχουμε πάρει τη ζωή μας λάθος που λέει και το άσμα. Και αυτά σε πολιτικό-γεωστρατηγικό επίπεδο. Αμ’ στο οικονομικό; Όταν οι αγορές αποφάσισαν να στραγγαλίσουν την Ελλάδα και διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις δεν είχαν το θάρρος να μετακυλίσουν τον εκβιασμό στις ευρωπαικές τράπεζες, η ευρωπαική «αλληλεγγύη» εκφράστηκε μέσω της Γερμανίας με ένα νέο είδος αναγκαστικού δανείου.

Η Ελλάδα έμεινε…Ευρωζώνη(γιατί η αποπομπή της από την Ευρωπαική Ενωση δεν ετίθετο ως ζήτημα παρά μόνο στο πλαίσιο του προπαγανδιστικού παραμυθιού των συστημικών μέσων ενημέρωσης)και πλήρωσε ένα δυσθεώρητο τίμημα για να κρατηθεί με το ζόρι…στην τρίτη ταχύτητα. Λίγο πιο πάνω από την Ρουμανία που σύντομα θα μας ξεπεράσει.

• Με ευθύνη και συναίνεση Ελλήνων πολιτικών, αυτών του «Μένουμε Ευρώπη», αλλά και των άλλων του γιαλαντζί αντάρτικου, η Ελλάδα κατέστη ντε φάκτο ταλαίπωρη υπερχρεωμένη αποικία μαζικού τουρισμού, πρωταθλήτρια στην ανεργία των νέων, που φορτώνει κάθε κάμπο και ραχούλα (οσονούπω και τις θάλασσες) με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας τις οποίες…εισάγει.
• Και αφού πέταξε τους λιγνίτες που διαθέτει θα χρησιμοποιεί το «πράσινο ρεύμα» για να φορτίζει ηλεκτρικά αυτοκίνητα τα οποία επίσης δεν παράγει. Μπίγκο!

Γι αυτό σας λέω το «μένουμε Ευρώπη» είναι κάτι πολύ σχετικό. Ευρωπαίοι είμαστε και θα παραμείνουμε, έστω και αν οι πολιτικοί μας κάνουν ότι μπορούν για να μας ξαναγυρίσουν στην περίοδο της τουρκοκρατίας. Αλλά το «μένουμε Ευρώπη», ας πούμε της Αννούλας Διαμαντοπούλου, είναι πολύ διαφορετικό από την επιλογή να ανήκουμε σε μια Ευρωπαική Ενωση «των κρατών και των εθνών», όπως θα επιθυμούσε η πλειονότητα των Ελλήνων.

Η Ευρώπη της Διαμαντοπούλου σημαίνει ναι στην υπερίσχυση των υπερεθνικών δομών εξουσίας, ναι στην ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση(για να πάρουμε δημογραφικά τα πάνω μας…), ναι στην γραφειοκρατική ασυδοσία των Βρυξελλών που εκτρέφει τα φαινόμενα Καιλή, ναι στην αναίμακτη εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, ναι στο δικαίωμα των Γερμανών να αποφασίσουν πότε θα αλλάξουμε τα ρολόγια μας και στο τέλος πότε θα επισκεπτόμαστε την τουαλέτα.

Συγνώμη, αλλά αυτό δεν αποτελεί ενοποίηση. Γκετοποίηση αποτελεί και όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε τόσο καλύτερα…

Πηγή: hellasjournal.com