Σχόλιο GMR:     T h e    L o v e     B o a t!

“Ζητούμενο είναι η ρήξη με τον τωρινό οιονεί μονοκομματισμό, η έκφραση με όλους τους τρόπους και σε όλους τους τόπους μιας εναλλακτικής για το συνολικό εθνικό συμφέρον, η οποία είναι δυνατόν να εφαρμοσθεί.“

Βέβαια, ο Σημιτικός^(*) κύριος Δημόπουλος, έχει φοβερή ρήξη κατά νού! Ως μνημονιακός οδοντίατρος, πονάει δόντι (από την χρεοκρατία), κόβει κεφάλι (μεταρρυθμίσεις https://slpress.gr/politiki/choris-metarrythmistiko-zilo-xechaste-tin-anaptyxi/ ).

Δημοκρατικότατος (Εν μέσω πλέριας μνημονιακής δημοκρατίας) ο πλουραλισμός στο slpress. Τόσο Δημοκρατικό πλουραλιστικό Στέκι, σκέτο ΠΛΟΙΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ  The Love Boat με τον Σταύρο Λυγερό as Your Captain!

ΣΥΝΤΑΞΙΔΕΥΤΕΣ πολυπολιτικά και αγαπητικά, από σημιτικοί (καλή ώρα) ως πατριώτες https://greek-market-research.com/clink/diakiryxi-gia-tin-kypro-ypografoyn-22-prosopikotites/ .

Επειδή οι “δημοκρατικώ δικαίω” (πλέρια παρεχόμενο από το Σύστημα και τον Your Captain) διεμπλεκόμενες λογορήξεις και λογοεπαναστάσεις του πολιτικά πολυπολιτισμικού πληρώματος του slpress love boat, δημιουργούν ζάλη, ναυτία, αναμένουμε κάποιοι εκ του πληρώματος να πηδήξουν, ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΩ ΔΙΚΑΙΩ, από το love boat και να κολυμπήσουν ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ στα βαθιά νερά της κίβδηλης κανονικότητας.

Και πάλι, σεβαστοί αναγνώστες, σας ευχόμαστε ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ-ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ-ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ: https://greek-market-research.com/article/i-ellada-einai-poly-mikri-gia-na-echei-dika-tis-symferonta/ .

(*) Ο Αντώνης Δημόπουλος είναι ορθοδοντικός. Έχει διατελέσει στέλεχος του τομέα Υγείας του ΠΑΣΟΚ, γραμματέας του ΟΠΕΚ την δεκαετία του 1990, αντιπρόεδρος του ΙΣΤΑΜΕ και Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Υγείας. 

= = = = = = = = = = = = = = = = = =  

Κάτω από εδώ θα συμπληρώνεται σχετική αρθρογραφία, σχόλια, παρατηρήσεις

Αμερικανική παρέμβαση στο Κυπριακό – Το “κρυφό” διάβημα

Κόμματα-φυλές και Επιτελικό Κράτος

_.

Αντ. Δημόπουλος, 27 Απριλίου 2021

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ο παγωμένος “μονοκομματικός πλουραλισμός” της τελευταίας περιόδου –ίσως και– λόγω της συγκυρίας της πανδημίας, ανέδειξε πρόσφατα τον αυταρχισμό της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και την αδυναμία της αντιπολίτευσης να παρέμβει στις μεταμνημονιακές δυνατότητες και επιλογές που ανοίγονται, ως εναλλακτικός ορίζοντας.

Είναι χαρακτηριστική η απόλυτη απουσία αλλά και ο αποκλεισμός στους σχεδιασμούς των 170 δράσεων του Ταμείου Ανάκαμψης που υπεβλήθησαν στην ΕΕ τόσο των πολιτικών όσο και των κοινωνικών εταίρων της Δημοκρατίας μας. Ένας αναγκαίος ευρύτατος δημόσιος διάλογος έκφρασης, καταγραφής και αποτίμησης προτάσεων και προτεραιοτήτων, πνίγηκε μέσα σε μια “Μαξιμοκεντρική” κυβέρνηση, σε αποκλειστική διαχείριση της ομάδας εργασίας Σκυλακάκη.

Ούτε καν τα αρμόδια υπουργεία δεν εξέφρασαν ένα συμπληρωματικό ή εναλλακτικό πρόγραμμα για τις ζώνες της ευθύνης τους, παρόλο που η πανδημία έφερε μεγάλες και ταχύτατες μεταβολές. Δημιούργησε νέα μέτωπα δυνατοτήτων αλλά και στρεβλώσεων. Συνακόλουθα η αντιπολίτευση εξαντλείται σε καταγγελίες, πλειοδοσίες και υποψίες.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Ο αρθρογράφος βλέπει μερικά σωστά, αλλά τα μεγαααααάλα προβλήματα, όπως αυτό της επ’ άπειρον χρεοκρατίας, (για εκχώρηση εδαφικής κυριαρχίας ούτε λογος) που δημιουργούν μία “κανονικότητα” στην οποία υποτάσσονται ΟΛΟΙ οι διαρκώς προεκλογικομιλούντες πολιτευόμενοι, τα κουκουλώνει με συσπειρωτικές νουθεσίες.

Εντός των ιδεολογικών και συμφεροντολογικών πλαισίου του, είναι φυσικό να βλέπει ο αρθρογράφος διεκδικήσεις και αιτήματα, (κομματικο)συνδικαλιστών που έχουν, τουλάχιστον από το 2010, ποικιλοτρόπως συμβάλλει στην εμπέδωση της μνημονιακής κανονικότητας, ως κανονική συνέχεια (ίδια καπιταλιστική συνέχεια) της Μεταπολιτευτικής Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Συγκεκριμένα, τον απασχολεί η συνδικαλιστική αδιαφορία για τον συνωστισμό, ενώ, οι ίδιοι συνδικαλιστές λοιδόρησαν μετά βδελυγμίας, κάθε “συνωστισμό” στις πλατείες την περίοδο 2010-2014.

“Οι συνδικαλιστές που διαδήλωναν αδιαφορώντας για το συνωστισμό, έγκλειστοι στις δικές τους προτεραιότητες διεκδικήσεων; Οι εκπρόσωποι επαγγελματικών ομάδων που μεταφέρουν τα δικά τους αιτήματα αποζημιώσεων και επιδοτήσεων με απόλυτο τρόπο χωρίς παράλληλα να μεριμνούν για εναλλακτικές;“

._

Αντ. Δημόπουλος, 11 Νοεμβρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Το αναπόφευκτο δεύτερο lockdown που επισφράγισε μια περίοδο ανεμελιάς αδιαφορίας και αδράνειας δεν είναι ομολογία αποτυχίας της κυβέρνησης, όπως ισχυρίζεται άκοπα η αντιπολίτευση. Σε ένα τόσο πρωτόγνωρο και καταλυτικό φαινόμενο σαν την πανδημία, οι απαντήσεις δεν μπορούν να εξαντληθούν στην κεντρική κρατική παρέμβαση όσο γενικευμένη και αν είναι αυτή. Επίσης δεν αρκεί η επίκληση της ατομικής ευθύνης του καθενός που μπορεί να γίνει καταφύγιο ανευθυνότητας και ιδιοτέλειας, των μονίμων φυγάδων από το συλλογικό.

Η βασική αιτία βρίσκεται κυρίως στην αδυναμία και στην άρνηση, της αυτό-διοίκησης της κοινωνίας, όπου περιλαμβάνονται όλα τα θεσμικά αντίβαρα της κεντρικής κυβέρνησης, σε κλαδικό και τοπικό πεδίο, όλοι οι χώροι ανάμεσα στο κράτος και τον απλό αλλά όχι μόνιμα “αθώο” πολίτη. Όλοι αυτοί οι ενδιάμεσοι χώροι που καλούνται σε μια διαφορετική θεώρηση, ανάληψη δράσης και αλλαγή τρόπου λειτουργίας και δεν μπορεί να καταλήγει -όπως κατέληξε- σε αλληλοδιάδοχες παρεϊστικες ατασθαλίες ατομικές αυτοαναφορες και κακές ιδιοτελείς συμπεριφορές τοπικών παραγόντων που φέρνουν τελικά το αναπότρεπτο.

Η έκρηξη της τελευταίας εβδομάδος επωάσθηκε πολλές μέρες –από αρχές Σεπτέμβρη– και τελικά σάρωσε τις –σωστές– κυβερνητικές προσπάθειες άμυνας, δηλ. αναχαίτισης σε ζώνες τοπικής επιτήρησης και διαχείρισης. Ξεφεύγοντας από πλαίσια ελεγχόμενα, η δυναμική των αλληλεπιδράσεων προκάλεσε παντού την χειμαρρώδη διάχυση του ιϊκού φορτίου.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr