ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.

ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.

Γιατί είναι εντελώς απαραίτητη μια ριζική παγκόσμια επανάσταση
Wednesday
27/03/2019
23:15 GMT+2
Επιστημονική τεκμηρίωση υπέρ του εθνικού νομίσματος Δημ. Κωνσταντακόπουλος ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ
0

Σχόλιο G-M-R : “Ριζική παγκόσμια επανάσταση” (ΡΠΕ). Σωστά!

Δίνουμε ενδεικτικά, μια συνοπτική διατύπωση, για κοινή στόχευση για την ΡΠΕ: «Τα δικαιώματα των ανθρώπων και τα δικαιώματα της ανθρωπότητας για την επιβίωσή της (βλέπετε, ειρήνη, περιβάλλον-βιοποικιλότητα , πυρηνικές δοκιμές/εφαρμογές, γενετικοί κώδικες κλπ), ευρίσκονται στο κρισιμότερο σημείο αλληλεξάρτησης από κάθε άλλη στιγμή της ιστορίας, με τους χώρους εργασίας και παραγωγής να κατέχουν αποφασιστικής σημασίας θέση στο κρίσιμο σταυροδρόμι αυτής της αλληλεξάρτησης.»,

εν ολίγοις ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ(*) – ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ (το επί της ουσίας αίτημα των Κίτρινων Γιλέκων https://www.economistas.gr/diethni/3013_gallia-ta-42-aitimata-ton-kitrinon-gilekon )

Αυτό που χρειάζεται όμως η ΡΠΕ πέραν της κοινής στόχευσης, είναι:

1. — Υποκείμενα, 2. — Οργάνωση εθνική-διεθνική, 3. — Οργανωτική συνέχεια αλλά και συνεχή τελειοποίηση της οργάνωσης. 4. — Επιχειρησιακά σχέδια εθνικά-διεθνικά (στα πλαίσια της στόχευσης και της οργάνωσης).

(*) Η απολυτοποίηση του αιτήματος της Δημοκρατίας (“Τα δικαιώματα ευδοκιμούν εκεί όπου δεν συντρέχει η ελευθερία” όπου η Δημοκρατία νοείται ως Ελευθερία), ενώ είναι σωστός στόχος, δεν πρέπει να αποτελεί εμπόδιο για την συνεχή πάλη υπέρ των Δικαιωμάτων, μέχρις ότου αυτά (τα δικαιώματα) να αποτελούν την κατά το δυνατότερον αυτονόητη, και τοις πράγμασι κατακτημένη, κατάσταση. Με άλλα λόγια, η κάθε φορά, σε κάθε εποχή, σε κάθε πολιτικό σύστημα, τριπλοσυνδυασμένη αγωνιστική/νομική/πολιτική υπεράσπιση του κατακτημένου νομικού πολιτισμού, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για πλησίασμα σε Δημοκρατία, για πλησίασμα σε Ελευθερία.



 

 

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου, 27 Μαρ. 2018

 

To παρακάτω άρθρο γράφτηκε στα τέλη Νοέμβρη. ‘Όταν το έγραφα, δεν περίμενα ασφαλώς ούτε ότι θα ξεσηκωθεί ο γαλλικός λαός με τα Κίτρινα Γιλέκα, ούτε ότι οι μαθητές σχολείων σε όλο τον κόσμο θα έβγαιναν στον δρόμο για το θέμα της κλιματικής αλλαγής.

Δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο μια «επανάσταση», μια προσπάθεια δηλαδή ριζικής τομής της πραγματικότητας να φαίνεται περίπου αδιανόητη λίγο πριν ξεσπάσει. Κι αυτό γιατί, όταν το σύστημα έχει ολοκληρωθεί πια, δεν αφήνει κανένα περιθώριο κάπως ομαλής διόρθωσης και τότε είναι που η Ιστορία επιστρατεύει την «επανάσταση» να διορθώσει τα πράγματα.

Είχα συγκεντρώσει ένα σωρό υλικό για το θέμα της κλιματικής αλλαγής και ετοιμαζόμουνα να γράψω το σχετικό άρθρο, όταν ένας φίλος μούπε κάπως θυμωμένος με την κριτική που τούκανα «εσύ ονειρεύεσαι διαρκώς επαναστάσεις». ‘Ηταν Νοέμβρης. Εμπνευσμένος από αυτή τη συζήτηση αποφάσισα να εισάγω και την θεματική της επανάστασης στο άρθρο μου για την κλιματική αλλαγή. Μόλις το τελείωσα, άρχισα να διαβάζω τις ειδήσεις από τη Γαλλία. Η επανάσταση ήταν ήδη παρούσα!

(more…)