Δύσκολη ημέρα η σημερινή. Δύσκολο επομένως να κάτσουμε να γράψουμε και ανάλυση, δεν είναι το σοβαρότερο τούτη την ώρα.

Βιβλία και ταινίες που έχουμε δει – εδώ και πολλά χρόνια – αποδεικνύονται σήμερα προφητικές για την Ελλάδα. Ίσως να μην είναι / ήταν και τόσο προφητικές μια και είναι πολύ πιθανόν να είχαν στηριχτεί σε γεγονότα που εμείς δεν γνωρίζαμε και ποτέ δεν θελήσαμε να αφουγκραστούμε.

Το προφητικό έχει να κάνει με το μέσον που χρησιμοποιείται προκειμένου να επιβληθεί η κάθε είδους εξουσία που δεν έχει βάση στο ευρύ ανθρώπινο δυναμικό που μπορεί να αποτελούν κράτη ή Έθνη που εκ των ουκ άνευ έχουν προοριστεί να ζουν ελεύθερα.

Και το μέσον αυτό είναι ο φόβος.

Κατά παρόμοιο τρόπο η παρούσα στη χώρα μας κρατούσα αρχή δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει διαφορετικά και τελικά δεν το απέφυγε.

Το χθεσινό διάγγελμα του κ. πρωθυπουργού είχε μια κεντρική ιδέα. Μα μας προκαλέσει φόβο για την κατάσταση που θα επικρατήσει, αν δεν ψηφιστούν τα νέα δυσβάσταχτα μέτρα.

Ως γενεσιουργό αιτία της άσχημης κατάστασης, για την αποκατάσταση της οποίας τα νέα μέτρα είναι μονόδρομος (όπως δήλωσε), όρισε και είπε ότι είναι πως τόσα χρόνια ζούσαμε με δανεικά, πολλά δανεικά.

Τώρα το είδε; Θυμόμαστε ότι για την περίοδο των δανεικών για την οποία ομιλεί, ήταν όχι μόνο ο αρμόδιος αλλά ίσως και ο αρμοδιότερος υπάλληλος, που θα έπρεπε να γνωρίζει ως διοικητής της Τράπεζας της Ελάδος και αργότερα ως υποδιοικητής της ΕΚΤ. Δεν ελέχθη όμως κουβέντα ποτέ και με τόσους δραματικούς τόνους.

Από το διάγγελμα όμως προκύπτει και κάτι ακόμα. Ότι όχι μόνο πως τα μέτρα είναι μονόδρομος αλλά επίσης μονόδρομος είναι ότι τα μέτρα αυτά θα πρέπει να παρθούν και να εφαρμοστούν από τους ιδίους οι οποίοι τα προκάλεσαν και το χειρότερο ότι τα  ανέχτηκαν, όταν δηλά-δηλά μερικά από αυτά έρχονταν κατά καιρούς στο φως της δημοσιότητας.

Αυτήν την κατάπτυστη συμπεριφορά δεν δυνάμεθα να πιστέψουμε και πόσο μάλλον να την ανεχθούμε.

Ας προσπαθήσουμε όλοι για το καλύτερο δυνατό.

Ερχόμενοι στην ανάλυση του FTSE,  προ ημερών είχαμε γράψει ότι πάμε να πάρουμε ένα long αλά όχι με την καρδιά μας. Εκ του αποτελέσματος και για την ώρα φαίνεται πως είχαμε δίκιο. Ακόμα είχαμε πεί πως είναι πολύ έκδηλο ότι η συμπεριφορά των χρηματιστηρίων αλλάζει ανάλογα με τις πολιτικές διαθέσεις και όχι τις πραγματικές αγορές. Τώρα, οι διασυνδέσεις των δυο αυτών και ποιός είναι ο “ένοχος” , στην πραγματικότητα, είναι σαν τη κότα με το αυγό.

Ο FTSE έχει τελματώσει στην κυριολεξία ανάμεσα σε αντιστάσεις αλλά και στηρίξεις πολύ κοντά και από πάνω και από κάτω.  Υπάρχει σύνδεση με τις σημερινές πολιτικές αποφάσεις; Βραχυπρόθεσμα σίγουρα ναι. Και είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε.

Έτσι θέτουμε stop loss & reverse (με 2 συμβόλαια)  το 322, έστω και ένα τικ παρακάτω.

Κατά τον ίδιο τρόπο θέτουμε σαν λόγο αύξησης των θέσεων μας με ένα ακόμα συμβόλαιο το 344.