Από την ώρα που τα μέτρα του λεγόμενου μεσοπρόθεσμου προγράμματος διαρρέουν και μας γίνονται γνωστά το μαγαζί πέφτει συνεχώς και κάθε προσπάθεια αντίδρασης πνίγεται σε νέες πωλήσεις.

Οι πρώτες σκέψεις ότι κάτι τέτοιο (μεσοπρόθεσμο) μπορεί να είναι το εφαλτήριο  για καλύτερες ημέρες για όλους μας διαδέχονται οι πιο ώριμες  που λένε ότι και αυτό θα είναι αναποτελεσματικό.

Ίσως να μην μπορούμε να πούμε και βεβαίως να αποδείξουμε ότι αυτός επακριβώς είναι ο λόγος των ισχυρών πωλήσεων σε κάθε αντίδραση (ειδικά τις τελευταίες ημέρες), δεν βρίσκουμε όμως και ισχυρούς λόγους να δεχτούμε ότι μεταξύ των δύο δεν υπάρχει κανένας συσχετισμός.

Ειδικά όταν βλέπουμε πράξεις και γεγονότα σε μερικά από τα οποία θα σταθούμε.

Μεταφέρουμε περιληπτικά σχόλια από το αξιόλογο site market-talk (http://www.market-talk.net/index.php/id/10313).

«Η Ελλάδα δεν πουλάει τη γη της», δήλωνε τον περασμένο μόλις Φεβρουάριο ο Πρωθυπουργός.
Σήμερα δικαιώνεται πλήρως!
Αποδεικνύεται ότι ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας είναι αυτός που την πουλά!
“Να μη συγχέεται ο όρος αξιοποίηση με τον όρο πώληση” δήλωσε ο πρωθυπουργός
15/02/2011
http://www.skai.gr/news/politics/article/162996/apagoreutiko-papandreou-stin-polisi-dimosias-gis-/
[Νομοθετική πρωτοβουλία αναλαμβάνει, εντός των επόμενων ημερών, η κυβέρνηση για να μην υπάρχει η δυνατότητα πώλησης ή μεταβίβασης δημόσιας γης.
Ο πρωθυπουργός, εξήγησε ότι με αυτόν τον τρόπο η κυβέρνηση απαντά τόσο στη σημερινή συγκυρία όσο και μακροπρόθεσμα και επανέλαβε: «Πάγια θέση μας είναι -και το λέω για όσους εντός και εκτός της χώρας δεν το έχουν εκτιμήσει- ότι μιλάμε για αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, για ανάπτυξη και αποπληρωμή χρεών. Να μη συγχέεται ο όρος αξιοποίηση με τον όρο πώληση. Η Ελλάδα δεν πουλάει τη γη της»

Και ερχόμαστε τώρα τέσσερις μήνες μετά όπου διαβάζουμε:
ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ
«ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ ΜΕΤΡΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ 2012 – 2015»
24/06/2011
http://sup.kathimerini.gr/connect/eefn.pdf
Άρθρο 5
Αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων
1. Η αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του Ταμείου διενεργείται με κάθε πρόσφορο τρόπο και κατά προτίμηση, με:
α) Πώληση.
ζ) Εισφορά τους σε ανώνυμες εταιρείες και στη συνέχεια πώληση των μετοχών που προκύπτουν.

Πάμε σε ένα άλλο θέμα.

Το Σ/Κ και όλη την εβδομάδα που πέρασε, λόγω των προβλημάτων ακινησίας χάζεψα πολύ με την TV ή ραδιόφωνο με «ενημερωτικές» εκπομπές. Το κύριο νόημα που αποκόμισα ήταν ότι όλοι σχεδόν συμφωνούσαν ότι από τον Απρίλιο του 2010 δεν έχει γίνει τίποτα προ της σωστή κατεύθυνση από τους κυβερνώντες. Όλοι (συμφωνούσαν) πλην βεβαίως των υπουργών (ίδιων και ίδιων) που ήταν καλεσμένοι στα panel και προσπαθούσαν να πείσουν ότι έγιναν πολλά. Ενώ σε πιο ζωηρές και επιθετικές, ενίοτε, ερωτήσεις των δημοσιογράφων η απαντήσεις δίνονταν με τη γνωστή ξύλινη και ακαταλαβίστικη γλώσσα όπου άλλο είναι το ερώτημα και εντελώς άλλη και για άλλο θέμα η απάντηση, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που να νομίζεις ότι είσαι ηλίθιος και ότι δεν κατάλαβες την ερώτηση. Ο δημοσιογράφος βέβαια (πιο έξυπνος από εμάς) ικανοποιείται και δεν δίνει συνέχεια. Αυτό ενισχύει ακόμα περισσότερο την αίσθηση που έχει ο ακροατής ότι πράγματι είναι βλάκας. Η κουβέντα συνεχίζεται εμπεριέχοντας σίγουρα και πάντα σε κάθε ευκαιρία την απαραίτητη ατάκα σε κάθε μα κάθε περίπτωση που μπορεί να κολλήσει κάτι τέτοιο. Η ατάκα λέει στο μέσον μιας φράσης « … ο πρωθυπουργός, ο Γιώργος Παπανδρέου…» λες και δεν γνωρίζουμε  ποιος είναι πρωθυπουργός και πρέπει να μας το πει να το μάθουμε και να το εμπεδώσουμε. Στη συνέχεια υπάρχει μια νουθεσία από τον ίδιο τον κυβερνητικό παράγοντα ή στέλεχος, εν ήδη ας πούμε της «απαραίτητης αυτοκριτικής» ότι σώνει και καλά έκαναν πολλά προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά χρειάζονται πολλά περισσότερα. Η επόμενη φυσιολογική ερώτηση είναι να μας πούνε ένα καλό αποτέλεσμα που έφερε κάτι από τα πολλά που κάνανε. Δεν βρίσκεται να απαντήσουν ούτε ένα λέγοντας ότι για να φανούν τα αποτελέσματα από αυτά τα πολλά που έκαναν απαιτείται χρόνος. Μα σε πιο χρονικό διάστημα έχει κολλήσει το μυαλό τους; Δυστυχώς μάλλον στους τελευταίους 18 μήνες. Όμως οι προτάσεις τους για το τι πρέπει να κάνουμε είναι ίδιες με αυτές που ήταν πριν δεκαετίες. Με κυριότερη εν μέσω πολλών άλλων τη φοροδιαφυγή. Ο χρόνος δεκαετιών δεν φτάνει; Άρα μπορούμε να συμπεράνουμε ασφαλώς ότι τόσα χρόνια, από τις θέσεις τις οποίες τους εμπιστεύθηκε ο λαός  δεν έκαναν τίποτα μα τίποτα απολύτως προς τη σωστή κατεύθυνση και το μόνο που στήριζαν άμεσα ή έμμεσα με την αδιαφορία τους ήταν οι τεράστιες σπατάλες. Αυτό για μας είναι το πλέον τραγικό αλλά και το πλέον επιλήψιμο και το τονίζουμε αυτό με ιδιαίτερη έμφαση. Και για όλα αυτά δεν έχει τιμωρηθεί ουδείς.

Πρακτικά είναι αδύνατον ένα σύστημα με τέτοιες αρχές και τους ίδιους επακριβώς ανθρώπους να προβεί σε ενέργειες που να οδηγήσουν σε απτά και ευεργετικά αποτελέσματα στο μέλλον. Και περισσότερο είναι αδύνατον να δεχτούμε ότι ο κόσμος που ενημερώνεται και αντιλαμβάνεται όσα λέμε μπορεί να δεχτεί  να περνά ο καιρός ελπίζοντας ότι αυτό το άχρηστο σύστημα μπορεί να τον βγάλει από τα σημερινά αδιέξοδα.

Το δυστύχημα είναι ότι ακόμα και τώρα υπάρχουν άνθρωποι που δεν βλέπουν αυτά που βλέπουμε εμείς. Πρόσφατα άκουσα συμπολίτη μας να λέει «δόξα τον Άγιο Παπανδρέου που παίρνει δάνεια και μου δίνει τη σύνταξη μου κάθε μήνα». Ίδωμεν ποιος μπορεί να έχει δίκιο.

Σε αναζήτηση των πιο πάνω αναφερόμενων ευεργετικών αποτελεσμάτων το ίδιο σύστημα και οι ίδιοι και ίδιοι άνθρωποι που το υπηρετούν επιστρατεύουν σήμερα το μεσοπρόθεσμο. Πρώτα αναφέρεται η ανάγκη της ύπαρξής του.

Μαθαίνουμε λοιπόν ότι είναι αναγκαίο το μεσοπρόθεσμο διότι αν δεν γίνουν αυτές οι παρεμβάσεις τότε το δημοσιονομικό έλλειμμα το 2014 θα είναι στο 14% περίπου του ΑΕΠ. Όμως το μνημόνιο (και για αυτό έγινε…λένε) είχε σαν στόχο, το έλλειμμα για το 2014 να είναι στο 2,6%. Γίνεται δηλαδή παραδοχή ότι το μνημόνιο πάει να πέσει έξω περίπου 10 μονάδες και για να πάμε τελικά εκεί που είχαμε στόχο, πρέπει να παρθούν επιπλέον μέτρα μέσω του μεσοπρόθεσμου. Επομένως το μνημόνιο επιδείνωσε την κατάσταση αντί να την καλυτερεύσει και το παραμύθι συνεχίζεται και θα συνεχίζεται επ’ αόριστο από ότι φαίνεται.

Το μεσοπρόθεσμο έχει στόχο να μαζέψει μέχρι το 2015 50 δις. Έτσι μας λένε θα γίνει το χρέος βιώσιμο. Ας υποθέσουμε ότι το μεσοπρόθεσμο θα πετύχει τους στόχους κατά 100%, κάτι το οποίο δεν δέχεται κανείς σοβαρός αναλυτής, και κάτι το οποίο δεν μπόρεσε να πετύχει και το μνημόνιο. Επομένως γιατί να το κάνει το μεσοπρόθεσμο; Αλλά ας το δεχτούμε. Τότε λοιπόν το χρέος θα είναι μας λένε 350 δις. Δηλαδή μεγαλύτερο από όσο είχαμε το 2009 και το 2010 που είχαμε αντίστοιχα 298 και 328 δις.

Με τα 298 δις χρέος το 2009 πληρώναμε για τόκους περίπου 12 δις και η πρόβλεψη του μεσοπρόθεσμου για το χρέος το 2015 είναι (όπως είπαμε), 350 δις και για πληρωμή τόκων έχουνε στόχο 30 δις. Τώρα πως γίνεται με λιγότερο χρέος και λιγότερες απαιτήσεις για τόκους το 2009 να χρεοκοπήσαμε και το 2015, με τα ποσά αυτά να είναι πολύ μεγαλύτερα και έχοντας υποστεί και την βάσανο της τρομερής αφαίμαξης όσων εισοδημάτων υπάρχουν και δεν υπάρχουν, το χρέος να είναι βιώσιμο, μόνο ένας Θεός ξέρει.

Και μετά το 2015 τι μπορεί να είναι αυτό που θα αναχαιτίσει το χρέος; Και για αυτό υπάρχει λύση. Ανώτερο στέλεχος της τροίκα είπε ότι η Ελλάδα δεν θα πτωχεύσει γιατί είναι μια πλούσια χώρα σε ακίνητη περιουσία. Ήδη βλέπουμε τα πρώτα χτυπήματα στην ακίνητη περιουσία. Και δεν μιλάμε για την μεγάλη ακίνητη περιουσία, αλλά ακόμα και σε ένα απλό σπίτι που διαμένει μια απλή ελληνική οικογένεια. Και αν σκεφτούμε ότι τα μέτρα ξέρουν να τα πάνε σκαλοπάτι – σκαλοπάτι  (καταλαβαίνετε τι θέλουμε να πούμε), φανταστείτε τι είναι μπροστά μας. Το χειρότερο αλλά μάλλον το πιθανότερο είναι πως στα σχέδια τους είναι να μην μπορούμε να έχουμε / διατηρήσουμε ούτε καν αυτό το σπίτι που το πλήρωσε ο πατέρας μας με το αίμα του και μας το παρέδωσε όταν πέθανε.

Η γνώμη μας είναι ότι το σύστημα έχει βαλτώσει. Είναι στα χειρότερα του. Απόδειξη για αυτό είναι ότι εν μέσω Δημοκρατίας υψώνονται τείχη στις πόλεις, η αστυνομία αντί να πιάνει εγκληματίες δέρνει έντιμους πολίτες, οι θεσμοί από το πρώτο και καλύτερο μέχρι το τελευταίο κρίνονται από το απλό λαό ως ανάξιοι των περιστάσεων.

Η αγορά μας έχει και αυτή βαλτώσει και πάει από το κακό στο χειρότερο. Και το ερώτημα που γεννάται εύλογα είναι αν μεταξύ των δύο υπάρχει σχέση. Κάποιοι παράλληλοι κύκλοι. Μάλλον ναι, υπάρχει. Και για να αναγεννηθεί η αγορά μάλλον θα πρέπει να κλείσει ο κύκλος του διεφθαρμένου συστήματος. Όσο πιο γρήγορα γίνει τόσο καλύτερα για την αγορά μας.

Μοναδικό σχόλιο για την αγορά σήμερα είναι αυτό που προκύπτει από το ημερήσιο διάγραμμα μας.  Short μέχρι νεωτέρας όσο οι τιμές είναι μέσα στη σφήνα που έχουμε δει και επισημάνει από μέρες (20/6). Ακόμα και για στόχους, τα έχουμε πει και αυτά και είναι σε πλήρη εναρμόνιση και με τη σφήνα. Μπορείτε να τα δείτε σε προηγούμενα σχόλια. Όσο για τη κίνηση της Παρασκευής, ουδεν σχόλιο μια και η αγορά κινήθηκε όπως το είχαμε πει από το βράδυ της Πέμπτης.

Καλή εβδομάδα με σκέψη και εγρήγορση για όλους. Καλή επιτυχία.