ΣΧΟΛΙΟ G-M-R:   Οδηγός για την εφαρμογή του άρθρου 120Σ από οφειλέτες και πατριώτες

Xριστιανική Δημοκρατία, 3 Σεπ. 2018

«Πατρίδα, σ’ αφήνω ανήλικα παιδιά και γυναίκα αν τ’ αφήσουνε ζωντανά, τ’ αφήνω εις την προστασίαν σου. Κοίταξε οτ’ είναι παιδιά του τίμιου αγωνιστή Μακρυγιάννη. Ποτέ αυτός δεν σε ψύχρανε εις τα δεινά σου και τώρα πρόθυμος να πεθάνη διά σένα για να σε ιδούνε τα παιδιά σου ελεύτερη Ελλάδα και όχι παλιόψαθα της τυραγνίας και των κολάκωνέ της».
«Βιαστικός γράφω και με την σημαία μου εις το χέρι, Έχετε γειά όλοι και τυραννίαν να μην αφήσετε να φωλιάση εις την πατρίδα, να μην ντροπιάσετε τόσα αίματα που χύθηκαν».

Με αυτές τις φράσεις κλείνει την «διαθήκη» του ο Στρατηγός Μακρυγιάννης, πριν ξεκινήσει, για να μετάσχει στην Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου, που είχε ως σύνθημά της το «Ζήτω το Σύνταγμα».

Το βασικό αίτημά της ήταν η μετατροπή της απόλυτης μοναρχίας του Ανώτατου Άρχοντα του Ελληνικού Βασιλείου και Βαυαρού Όθωνα σε Συνταγματική Μοναρχία.

Ο Μακρυγιάννης αφιερώνει το κείμενο της διαθήκης του «εις δόξα του δίκιου και μεγάλου Θεού» και η πρώτη του παράγραφος περιλαμβάνει τα ακόλουθα λόγια:
«ΚΥΡΙΕ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΕ. Εσύ, Κύριε, θα σώσης αυτό το έθνος. Είμαστε αμαρτωλοί, είσαι Θεός! Ελέησέ μας, φώτισέ μας, ένωσε μας και κίνησέ μας αναντίον του δόλου και της απάτης, της συστηματικής τυραγνίας της πατρίδος και θρησκείας. Εις δόξας σου, Κύριε, σηκώνεται απόψε η σημαία της λευτεριάς αναντίον της τυραγνίας! Πατριώτες! Πεθαίνω διά την πατρίδα, Στέκω εις τον όρκον μου τον πρώτον.»

Οι Επαναστάτες περικύκλωσαν το Παλάτι, μετά τα μεσάνυχτα (1-2 π.μ.), με σκοπό να απαιτήσουν από τον Βαυαρό Βασιλιά Όθωνα συγκεκριμένες νομοθετικές ρυθμίσεις που θα περιλαμβάνονταν στο κείμενο του Συντάγματος. Στην παράτολμη κίνηση μετείχαν όλα τα κόμματα της εποχής, ενώ υπήρξε θαυμαστή σύμπνοια λαού και στρατού.

Ο Όθωνας, ο οποίος την ώρα της ενέργειας των επαναστατών εργαζόταν ακόμη ιδιωτικά, αντιλήφθηκε τις κινήσεις και έστειλε τον Υπασπιστή του για να λάβει τα αιτήματα, ο οποίος όμως συνελήφθη από τους επαναστάτες. Ο Όθωνας αναγκάστηκε έτσι εντέλει να δεσμευτεί σε χορήγηση Συντάγματος και σε σύγκληση Εθνοσυνέλευσης, μεταβάλλοντας έτσι το πολίτευμα του νεοπαγούς Βασιλείου σε Συνταγματική Μοναρχία.

Οι νομοθεσίες οι οποίες προτάθηκαν (ή απαιτήθηκαν) από τους Επαναστάτες με κορυφαίο τον Μακρυγιάννη και οι οποίες έγιναν καθ’ολοκληρία αποδεκτές από τον Όθωνα είναι οι ακόλουθες:
Έξωση από τις κρατικές υπηρεσίες και τους αξιωματικούς του στρατού των Βαυαρών αξιωματικών, καθιέρωση καθολικής ψηφοφορίας για τους άντρες, κατοχύρωση του οικογενειακού ασύλου, ισότητα όλων έναντι του νόμου, δωρεάν εκπαίδευση, απαγόρευση της δουλείας και άλλα.

O ίδιος ο Μακρυγιάννης, κατέδειξε με αυτά τα νομοθετήματα τα οποία επέβαλλαν στον Βασιλιά «επαναστατικώ δικαίω» ότι μιλώντας για την «συστηματική τυραγνία της πατρίδας και θρησκείας», προασπιζόταν ό,τι θα λέγαμε σήμερα ελευθερία του προσώπου, κοινωνικά δικαιώματα, αυθεντικές δημοκρατικές κατακτήσεις, ανεξιθρησκεία, δίνοντας στον πατριωτισμό του ένα πολύ ευρύτερο νόημα από το συχνά σήμερα προβαλλόμενο.

Αλλού άλλωστε με λόγια πικρά διεκτραγωδεί τον βίο του έθνους καθόσον αυτό ήταν απελευθερωμένο από τον οθωμανικό ζυγό:
«Αν μας έλεγε κανένας αυτείνη την λευτεριά οπού θα γευόμαστε, θα περικαλούσαμε τον Θεόν να μας αφήση εις τους Τούρκους άλλα τόσα χρόνια, όσο να γνωρίσουν οι άνθρωποι τι θα ειπή πατρίδα, τι θα ειπή θρησκεία, τι θα ειπή φιλοτιμία, αρετή και τιμιότη. Αυτά λείπουν απ όλους εμάς, στρατιωτικούς και πολιτικούς»

Η τυραννία έτσι σύμφωνα με τον Μακρυγιάννη δεν ήταν κάτι που υπήρξε κάποτε και περιοριζόταν απλώς στους αλλοεθνείς Οθωμανούς, αλλά μια απεχθής πολιτική συνθήκη του Νέου Ελληνισμού αφού απέκτησε τυπικά την ανεξαρτησία του.

Η σημερινή επέτειος συνιστά ορόσημο τόσο για την πολιτική μας ιστορία, όσο και κορυφαίο δίδαγμα που αφορά την κληρονομιά μας ως ελληνικού έθνους, το οποίο τιμά την ελευθερία και τη δημοκρατία ως υπέρτατα αγαθά και γνωρίζει να θυσιάζεται για αυτά σε κάθε εποχή και εναντίον οποιουδήποτε χρώματος και έθνους ανόμου επιβήτορα της εξουσίας.
Το παράδειγμα του στρατηγού Μακρυγιάννη μας θυμίζει ότι η Δημοκρατία είναι ο ακρογωνιαίος λίθος που πρέπει να καθορίζει την παρέμβαση των Χριστιανών στα κοινά, αφού η ελευθερία του κάθε ανθρώπου είναι δώρο Θεού. Αντίθετα, καθεστώτα τυραννικά, ανελεύθερα και απολυταρχικά είναι αντιχριστιανικά, ακόμα και όταν φοράνε «χριστιανικό» προσωπείο.

ΠΗΓΗ: xristianiki.gr