Σχόλιο GMR: Όπως αποκαλύπτει στο βιβλίο του ο καθηγητής Ντέιβιντ Πράις, ο προηγούμενος διευθυντής της USAID Τζον Γκίλιγκαν, είχε ομολογήσει: «Η USAID διαβρώθηκε από τη κορυφή μέχρι τα νύχια από τη CIA. Πράκτορες της είχαν διεισδύσει σε κάθε είδους δραστηριότητα που είχαμε στο εξωτερικό: Κυβερνήσεις, εθελοντές, θρησκεία, παντού». Στην επίσημη ιστοσελίδα της USAID αναγράφεται: «Η USAID ασκεί την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, προωθεί ανοιχτές κοινωνίες, δημιουργεί αγορές και εμπορικούς εταίρους για τις ΗΠΑ». Η φράση κλειδί είναι «ασκεί την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ».

Στο άρθρο βλέπουμε πολλές εκφάνσεις δραστηριοτήτων της USAID και γι’ αυτό το άρθρο έχει κρίσιμη σημασία (για όσους βέβαια θέλουν να συν-αντισταθούν με αλληλεγγύη μεταξύ τους και με τον λαό σε τέτοιες πρακτικές).

Όμως ο επίλογος του άρθρου^[1], μας φαίνεται σχεδόν καθησυχαστικός για την μέθοδο εξωτερικής πολιτικής του Προέδρου Τραμπ που περιλαμβάνει, ενδεικτικά, “αυτό θέλω αυτό θα κάνω όπου γης και δεν με ενδιαφέρει τίποτα“, όπως ήδη βλέπουμε με τα σχέδια για την “αγορά της Γάζα απο τις ΗΠΑ”^[2] ως και τα δικαιώματα των ανθρώπων και τα δικαιώματα της ανθρωπότητας για την επιβίωσή της^[3].

Μία μέθοδος εξωτερικής πολιτικής που ήδη έχει δείξει τα δόντια της, δόντια πλέον όχι του “πολιτικού” κατεστημένου των ΗΠΑ, αλλά κυρίως του επιχειρηματικού κατεστημένου που πλέον αναλαμβάνει “την δουλειά” μόνο του, βάζοντας στην γωνιά τους υπαλλήλους του, δηλαδή τους παραδοσιακούς πολιτικούς.

Αυτή η τελευταία επισήμανσή μας για τον επίλογο του άρθρου έχει να κάνει, κυρίως, με το από που αναμένουμε το όφελος για εμάς, για τις ΗΠΑ, για τον πλανήτη. Αν όχι από την αλληλέγγυα, ανιδιοτελή (δηλαδή όχι “ταξική” τύπου του βολεμένου σε Βουλη-Ευρωβουλή-Τοπική Αυτοδιοικηση-Πανεπιστήμια κλπ, ΚΚΕ^[4] και με επιστημονικοδικαιϊκή (=βαθιά πολιτική) υπεροχή κινητοποίηση/παρέμβαση των μαζών για την σωτηρία των ιδίων και του πλανήτη, αλλιώς κακό του κεφαλιού μας.

———————-

[1]– “…οι απλοί άνθρωποι αναρωτιούνται εάν αυτή η νέα πολιτική διαφάνειας θα συνεχιστεί πέρα από τον Τραμπ, ή είναι κάτι προσωρινό που μετά από λίγα χρόνια θα χάσει τη δυναμική του. Αν συνεχιστεί, θα επιφέρει μια ριζική αλλαγή στις διεθνείς σχέσεις που με την πάροδο του χρόνου θα λειτουργήσει προς όφελος των ιδίων των ΗΠΑ.“

[2]– Επιμένει στα σχέδια «αγοράς» για τη Γάζα ο Ντόναλντ Τραμπ – Αναφέρθηκε σε ομήρους που θύμιζαν «επιζήσαντες του Ολοκαυτώματος» ,  Τραμπ: Οι Παλαιστίνιοι δεν θα έχουν το δικαίωμα επιστροφής στη Γάζα επειδή θα έχουν “πολύ καλύτερα” σπίτια αλλού 

[3]– «Τα δικαιώματα των ανθρώπων και τα δικαιώματα της ανθρωπότητας για την επιβίωσή της (βλέπετε, ειρήνη, περιβάλλον-βιοποικιλότητα , πυρηνικές δοκιμές/εφαρμογές, γενετικοί κώδικες κλπ) , ευρίσκονται στο κρισιμότερο σημείο αλληλεξάρτησης από κάθε άλλη στιγμή της ιστορίας , με τους χώρους εργασίας και παραγωγής να κατέχουν αποφασιστικής σημασίας θέση στο κρίσιμο σταυροδρόμι αυτής της αλληλεξάρτησης.»

[4]– “θα είναι καταστροφή αν βγουμε από το ευρώ“, https://greek-market-research.com/clink/kke-lykos-me-provia-provatoy/ και https://greek-market-research.com/article/to-vary-apotypoma-tis-chamas-stin-aristera/

_.

Γιώρ. Χριστάκος, 11 Φεβρουαρίου 2025

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

USAID σημαίνει “Οργανισμός Ηνωμένων Πολιτειών για τη Διεθνή Ανάπτυξη” και όχι “Αμερικανική βοήθεια (aid)”. Το ακρωνύμιο “USAID” είναι παραπλανητικό όσον αφορά τις πραγματικές προθέσεις αυτού του οργανισμού που δεν ήταν φιλανθρωπικός, αλλά ένα γιγάντιο ταμείο Black Ops (επιχειρήσεις με συγκαλυμμένη ατζέντα) που ελέγχονταν από το κατεστημένο της Ουάσιγκτον.

Όπως αποκαλύπτει στο βιβλίο του ο καθηγητής Ντέιβιντ Πράις, ο προηγούμενος διευθυντής της USAID Τζον Γκίλιγκαν, είχε ομολογήσει: «Η USAID διαβρώθηκε από τη κορυφή μέχρι τα νύχια από τη CIA. Πράκτορες της είχαν διεισδύσει σε κάθε είδους δραστηριότητα που είχαμε στο εξωτερικό: Κυβερνήσεις, εθελοντές, θρησκεία, παντού». Στην επίσημη ιστοσελίδα της USAID αναγράφεται: «Η USAID ασκεί την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, προωθεί ανοιχτές κοινωνίες, δημιουργεί αγορές και εμπορικούς εταίρους για τις ΗΠΑ». Η φράση κλειδί είναι «ασκεί την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ».

Δεν ήταν φιλανθρωπικό έργο, δεν ήταν “βοήθεια”, αλλά καθαρά μια ατζέντα εξωτερικής πολιτικής που εξυπηρετούσε ίδιους σκοπούς. Δίνεται έμφαση στις «ανοιχτές κοινωνίες», γιατί εάν μια χώρα ήταν “κλειστή κοινωνία”, απέκλειε τις εξωτερικές παρεμβάσεις, και η USAID δεν μπορούσε να χτίσει τις “υποδομές” της σ’αυτή τη χώρα, όπως ελεγχόμενα πολιτικά κόμματα, κατευθυνόμενες ΜΚΟ, πράκτορες ξένων συμφερόντων, μισθοδοτούμενοι έγχρωμοι επαναστάτες, πανεπιστήμια (τύπου Σόρος), εξαρτημένα ΜΜΕ και κάθε είδους οργανώσεις τις οποίες εφεύρισκε, εκπαίδευε και χρηματοδοτούσε.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

_.

Γιάν. Παπαμιχαήλ, 13 Ιανουαρίου 2025

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Θα ήταν μάλλον αφελές να πιστέψει κανείς ότι με την εκλογή του Τραμπ από τις αμερικανικές λαϊκές μάζες, το παιχνίδι της υποτίμησής τους και της χειραγώγησής τους από τις “ελίτ” σαν συντηρητικός, ετερόκλητος όχλος, τείνει σύντομα να τελειώσει. Και αυτό, όχι βέβαια διότι ως πολιτικός ηγέτης ο Τραμπ είναι ένας πλούσιος επιχειρηματίας περιστοιχιζόμενος από άλλους ακόμα πλουσιότερους (τίποτα το περίεργο σε καθεστώτα όπου η πολιτική ισχύς συνυφαίνεται τόσο στενά με την οικονομική).

Ούτε διότι ως γνήσιος εσωστρεφής ρεπουμπλικάνος, θα κοιτάξει κυρίως την χώρα του, έστω με σκληρά μέτρα οικονομικού προστατευτισμού και θα αποφύγει “όσο γίνεται” τους πολέμους. Ακόμα και αν πραγματικά το επιθυμεί, (αν όντως υποθέσουμε ότι το επιθυμεί), οι πολύμορφες οικονομικές και πολιτικές εξαρτήσεις του σύνθετου σημερινού κόσμου καθιστούν πολλές τέτοιες επιδιώξεις εν μέρει ανέφικτες.

Ωστόσο, στις σημερινές δυτικές κοινωνίες υπάρχουν πολλοί εύπιστοι. Αρκετοί από αυτούς έχουν ήδη υιοθετήσει (με πάθος ή όχι), τη νέα πολιτική θρησκεία του δικαιωματισμού ή ακόμα τις “κουλτούρες woke”. Η εκλογή λίγο-πολύ παντού των διάφορων συντηρητικών κυβερνήσεων δείχνει όμως ταυτόχρονα ότι, παρά την καταιγιστική πλύση εγκεφάλου που έχουν υποστεί οι δυτικές λαϊκές μάζες εδώ και δεκαετίες- και παρά την προπαγάνδα των συστημικών ΜΜΕ, οι λαοί, προσπαθώντας να αντισταθούν στη λεηλασία της ζωής και της λογικής τους, πιάνονται απ’ όπου μπορούν. Ακόμα και από τις υποσχέσεις των φιλελεύθερων λαϊκιστών. Σημασία όμως εν τέλει έχει ότι θέλουν ένας-ένας και όλοι μαζί, κάπως να αντισταθούν. Κάτι να κάνουν, να σταματήσει κάπως “αυτό το κακό”. Πως “κάπως”; Έστω με την αλλαγή του ισχύοντος νομικού πλαισίου.

………………….

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr