ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
Σχόλιο συντάκτη: Η εργασία παρουσιάστηκε αρχικά ως εισήγηση στα αγγλικά στο τριήμερο διεθνές διατμηματικό σεμινάριο των Θεολογικών Σχολών της Χαϊδελβέργης και της Θεσσαλονίκης με θέμα: “Biblical Liberation Theology, Patristic Theology/Spirituality and the Ambivalence of Modernity in Orthodox and Ecumenical Perspective” που διοργανώθηκε στο Βόλο στις 28-30 Μαΐου 2009. Στην εργασία εξετάζονται και σχολιάζονται κριτικά οι θέσεις του καθηγητή U. Duchrow, όπως αυτές διατυπώνονται σε διάφορα έργα του, σχετικά με τις σημαντικότερες θεολογικές ιδέες και νομικές διατάξεις του ιωβηλαίου έτους, όχι μόνο κατά την εποχή της Π.Δ., αλλά και κατά την εποχή του αρχέγονου χριστιανισμού. Σε αυτή τη δεύτερη περίπτωση παρουσιάζονται οι επιδράσεις του συγκεκριμένου κοινωνικού θεσμού στην οργάνωση και τη ζωή των πρώτων χριστιανικών κοινοτήτων. Δεν παραλείφθηκε να γίνει σύντομη αναφορά και στο σαββατικό έτος, το οποίο αποτελεί την απαραίτητη προϋπόθεση για την ορθή κατανόηση του ιωβηλαίου. Το στοιχείο αυτό απουσιάζει από το σύνολο των εργασιών του Duchrow, καθώς αυτός προτιμά να προσφεύγει μόνο στο ιωβηλαίο, διότι αποτελούσε πληρέστερο κοινωνικό θεσμό από το σαββατικό έτος. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στη διαχρονική αξία των θεολογικών ιδεών του ιωβηλαίου έτους και κυρίως στον τρόπο με τον οποίο αυτές συνδέονται κατά τον καθ. Duchrow με τη σημερινή οικονομική κατάσταση σε παγκόσμιο επίπεδο. Στο τελευταίο μέρος της εργασίας σχολιάζονται μερικές από τις πλέον ενδιαφέρουσες προτάσεις που κατά καιρούς απασχολούν τις χριστιανικές εκκλησίες του αιώνα μας σχετικά με το ιωβηλαίο έτος και την επίδραση της θεολογίας του σε διάφορες πτυχές της σύγχρονης ζωής.
του Μόσχου Γκουτζιούδη, 30 Μαίου 2009
Στο Λευιτικό 25:9-10 διαβάζουμε «καί τή δέκατη μέρα τοϋ έβδομου μήνα του πεντηκοστού έτους, θά ηχήσετε δυνατά τις σάλπιγγες σ ’ ολη τή χώρα καί θά το άνακηρύξετε άγιο, είναι το ιωβηλαίο έτος. Την ίδια εκείνη ημέρα τοϋ ’Εξιλασμού, θά κηρύξετε άπελευθέρωση γιά όλους τούς κατοίκους τής χώρας. Κάθε ιδιοκτησία πού έχει πουληθεί, θά έπιστραφεϊ στον αρχικό ιδιοκτήτη της καί καθένας πού εχει πουληθεί ώς δούλος, θά γυρίσει στην οικογένεια του». Το ιωβηλαίο άποτελούσε έναν ολοκληρωμένο κοινωνικό μηχανισμό, ο οποίος, θεωρητικά τουλάχιστον, ενεργοποιούμε τήν αποκατάσταση τής κοινωνικής ισορροπίας εντός τοΰ Ισραήλ. Αυτός ο ξεχασμένος κοινωνικός θεσμός τοΰ αρχαίου ’Ισραήλ άποτελεΐ γιά τον καθηγητή τής συστηματικής θεολογίας τής θεολογικής Σχολής τής Χαιδελβέργης Ulrich Duchrow, μία από τις βιβλικό-θεολογικές βάσεις(1) γιά τήν θεμελίωση των σχέσεων των ανθρώπων μεταξύ τους, μέ τον τριαδικό Θεό καί με τή φύση άκόμη καί σήμερα πού οί συνθήκες ζωής είναι εντελώς διαφορετικές. Μέ άφορμή λοιπόν, τις θέσεις τοϋ Duchrow(2), θά παρουσιάσουμε παρακάτω τις διατάξεις καί τό σκοπό τοϋ κοινωνικού θεσμού τού ιωβηλαίου έτους στήν ολότητά του.
Συνεχίστε την ανάγνωση κατεβάζοντας το αεχείο PDF από εδώ, “Ιωβηλαίο Έτος και Κοινωνική Δικαιοσύνη”
Follow Us on Twitter
Follow Us on FaceBook
Subscribe to mail list
M | T | W | T | F | S | S |
---|---|---|---|---|---|---|
« Sep | ||||||
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 |