Υπότιτλος ανάρτησης: “Το ηθικό πλεονέκτημα και η Αριστερά του Νίτσε” του Γιώργου Στείρη

Σχόλιο GMR: Με αφορμή το άρθρο που αναρτούμε, του καθηγητή κ. Γεωρ. Στείρη (με σκοπό να καταγράψουμε και αρχειθετήσουμε την κίνηση ιδεώνκαι συμπεριφορών), σχολιάζουμε:

Αφού πρώτα ο καθηγητής κος Γεώργιος Στείρης κατεδαφίζει την κριτική Χάμπερμας προς την Γερμανία λέγοντας “Ο Χάμπερμας επιμένει να αναλύει την κρίση σε επίπεδο δεοντολογικό, στο τι θα έπρεπε να συμβαίνει, παραβλέποντας συνειδητά την συντελεσμένη υλική πραγματικότητα, το τι συμβαίνει στην Ελλάδα και την Ευρώπη.”,  δίχως όμως ο κος καθηγητής να εξηγεί περαιτέρω περί της “ποιάς και πως” υλικής πραγματικότητας πρόκειται, προχωρεί στα παρακάτω.

“ Χρειάζεται να καθαρίσουμε το κεφάλι μας και να διαχωρίσουμε το επίπεδο της πρακτικής πολιτικής από εκείνο της πολιτικής και ηθικής θεωρίας.” μας λέει ο καθηγητής φιλοσοφίας Γεώργιος Στείρης, λαμβάνοντας ως μονάδα μέτρησης της αριστεροσύνης, την αριστεροσύνη του ΣΥΡΙΖΑ (την αναφέρει ως πολιτική εμμονής σε αφηρημένα σχήματα και ιδεαλιστικές αγκυλώσεις[1] ), μια όμως απολύτως τυχοδιωκτική, τσογλανίζουσα https://greek-market-research.com/clink/to-tsoglani-vasika-enochos-eschatis-prodosias/ στην κυριολεξία, “αριστεροσύνη” του τσιπρέϊκου, τώρα και κασσελακέϊκου[2] φανφαρονισμού και της κολοτούμπας.

Και επειδή ο κος Γ. Στείρης αρχίζει το άρθρο του με «Η αρθρογραφία των περισσοτέρων λογίων της αριστεράς επικεντρώνεται πια στην υπεράσπιση του λεγόμενου «ηθικού πλεονεκτήματος», οφείλουμε να προβληματιστούμε για το πως είναι δυνατόν ένας καθηγητής φιλοσοφίας, ΓΝΩΣΤΗΣ ΥΠΟΘΕΤΟΥΜΕ ΤΟΥ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ https://greek-market-research.com/clink/o-mpertol-mprecht-simera/ (και τι μπορεί να συμβαίνει “στο όνομα της αριστεράς”), παρουσιάζει το δήθεν ως αυθεντικό και αγνοεί την λελογισμένη (μετρημένη-ζυγισμένη) δεοντολογία του αυθεντικού https://greek-market-research.com/clink/epistoli-pros-ko-s-seferiadi/ (συγκρίνετέ την με την στάση οποιουδήποτε “αριστερού” σχήματος…) μέσα στην κοινωνία και ενάντια στις “αριστερές”, ανθρωπιστικές, πατριωτικές και λοιπές δηθενιές.

Το ακόμα πιο προβληματικό στην εισαγωγή του αρθρογράφου είναι, πως προσπαθεί να χρεώσει (“Η αποτυχημένη διαπραγμάτευση έχει ελάσσονα σημασία από τη στιγμή που η κυβερνώσα Aριστερά αντιπροσωπεύει το καλό στην προαιώνια σύγκρουσή του με το κακό, εν προκειμένω την ΕΕ και την Γερμανία.“) σε ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΤΑΣΗ, την εσχάτη μνημονιακή προδοσία της Τσιπροπαρέας, μηδενός συριζαίου εξαιρουμένου κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015 αλλά και νωρίτερα με τις αοριστίες και τους φανφαρονισμούς και από Λαφαζάνοστρατουλοπαρέα που από το 2010 ως και σήμερα, δεν είδαν-δεν άκουσαν για δικογραφίες κατ’ άρθρο86Σ στη Βουλή (εξαίρεση λόγω σωστής τεκμηρίωσης αποτελούσε ο Γιάννης Τόλιος και ο αρκετά συγκρατημένος, συγκρατημένος βέβαια και από τους “συντρόφους” και πάντα ευγενής Κώστας Ησυχος).

Θα μας πείτε ίσως, ο κος Στείρης κατακρίνει δικαίως την αριστερά. Απαντάμε πως δικαίως κατακρίνει την Τσιπροπαρέα, θεωρώντας την όμως ως πραγματική αριστερά και όχι ως δήθεν αριστερά, που πράγματι είναι (είναι ρεφορμιστική του κερατά όπως σεχταριστικό του κερατά είναι το ΚΚΕ το οποίο ενώ https://greek-market-research.com/clink/kke-gia-ta-30-chronia-apo-to-maastricht/ στην τελική https://greek-market-research.com/clink/kke-lykos-me-provia-provatoy/ ). Και μ’ αυτά και μ’ αυτά, καταλήγει ο κος Στείρης να αρθρογραφεί (ως αρθρογράφος, αριστερός;, δεξιός;, αμερόληπτος;), όχι πως ο Τσίπρας ειναι κολοτούμπας αριστερός που παρέδωσε το κόμμα στο μεταμοντέρνο και αδιαφανές ως προς τις οικογενειακές οικονομικές πράξεις φαινόμενο Κασσελάκη (ούτε το πόθεν έσχες του γνωρίζουμε, μόνο κάτι δικαστικές οικογενειακές εκκρεμότητες ύψους 11 εκ ευρώ[3]) και χειρότερος και καταστροφικότερος και από την Δεξιά, αλλα πως ο Μητσοτάκης δημιουργεί το κόμμα (όχι δεξιό καλέ) του καλού και του ωραίου.

Συμπλήρωση:

Η φιλοσοφική πορεία του καθηγητή κυρίου Στείρη συμπληρώνεται, με το:

“Το κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι έτοιμο να εξελιχθεί σε κάτι άλλο, με βασική ορίζουσα τη θετική στάση απέναντι στο νέο και την απόρριψη του παλιού.“. Από τον σύνδεσμο, https://www.kathimerini.gr/opinion/562495351/i-epochi-toy-metalaikismoy/

———————————–

[1] — όπου παρακάτω το τραβάει ακόμα μακρύτερα,

“Επειδή η πραγματικότητα, οι υλικές συνθήκες γύρω μας, δεν καθιστούν εφικτά όσα οι κυβερνώντες ευαγγελίζονται, ….. ,

ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΕΙ ΣΤΟ “ΨΗΤΟ”,

….., Ενοχοποιούν και στιγματίζουν τους ισχυρούς, στην προκειμένη περίπτωση την Γερμανία και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, μόνο και μόνο επειδή είναι ισχυροί.

Επομένως κατά την φιλοσοφημένη προσέγγιση του Γ. Στείρη (σήμερα καθηγητής Φιλοσοφίας), στον Καιάδα η δεοντολογία (διότι “που ξέρεις τι σου ξημερώνει”), εξίσωση δεοντολογίας και δεοντοκρατίας και τελικά ζήτω ο ωφελιμισμός (στο πλευρό της έξωθεν εξάρτησης) και η συνεπειοκρατία (διότι η έξωθεν εξάρτηση κρατάει και βούρδουλα)!

Βέβαια, με την κριτική της G-M-R, …, έσταξε η ουρά του γαϊδάρου…, (δηλαδή κατά το κοινώς λεγόμενο “εδώ έχει χαθεί το τόπι”) αλλά, τι να κάνουμε, είναι κι αυτός ο Μπρεχτ που… .

[2] — Ο κος Γεωργιάδης μας λέει εμμέσως αλλά σαφώς, πως ο Κασσελάκης προσπαθεί μέσω της πολιτικής να κερδίσει τα 11 εκατομμύρια ευρώ που χρωστάει η οικογένειά του (και αυτό χρεώνεται στην ΑΡΙΣΤΕΡΑ;). Επίθεση Γεωργιάδη σε Κασσελάκη: Αγόρασε διαμέρισμα στο Κολωνάκι 1,8 εκατ. ευρώ ενώ ο πατέρας του χρωστάει 11 εκατ.

[3] — Φορο-δικαστική εκκρεμότητα 11 εκατ. ευρώ του πατέρα Κασσελάκη για την πρώην βίλα του στην Εκάλη

Επεξηγήσεις:

δεοντολογία:

Δεοντολογία – Βικιπαίδεια (wikipedia.org)

δεοντοκρατεία:

δεοντοκρατία – Βικιλεξικό (wiktionary.org)

Ωφελιμισμός:

Ωφελιμισμός – Βικιπαίδεια (wikipedia.org)

συνεπειοκρατία:

συνεπειοκρατία – Βικιλεξικό (wiktionary.org)

_.

Γιώργος Στείρης, 16 Νοεβρίου 2015

Η αρθρογραφία των περισσοτέρων λογίων της αριστεράς επικεντρώνεται πια στην υπεράσπιση του λεγόμενου «ηθικού πλεονεκτήματος». Η αποτυχημένη διαπραγμάτευση έχει ελάσσονα σημασία από τη στιγμή που η κυβερνώσα Aριστερά αντιπροσωπεύει το καλό στην προαιώνια σύγκρουσή του με το κακό, εν προκειμένω την ΕΕ και την Γερμανία.