_.

Γιώργος Βενέτης, 4 Απριλίου 2024

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ο Πάπας Φραγκίσκος από τις πρώτες ημέρες της σύγκρουσης στην Ουκρανία, εξέφρασε τη φωνή της λογικής. Δεν συμπορεύθηκε με το κυρίαρχο δυτικό αφήγημα, αναγνωρίζοντας και κατανοώντας τους φόβους της Ρωσίας από την επέκταση του ΝΑΤΟ στο ζωτικό της χώρο. Σε πρόσφατη δήλωσή του διεμήνυσε ότι, «η ηττημένη πλευρά πρέπει να βρει το θάρρος να υψώσει τη λευκή σημαία. Όταν βλέπεις ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά, πρέπει να έχεις το θάρρος να διαπραγματευθείς. Μπορεί να νιώθεις ντροπή,… αλλά με πόσους άλλους νεκρούς θα λήξει όλο αυτό; Πρέπει να γίνει διαπραγμάτευση εγκαίρως, αναζητώντας μια χώρα που να λειτουργήσει ως διαμεσολαβητής».

Το σχόλιο του Πάπα ακούγεται πιο κοντά στην πραγματικότητα από πολλές από τις φωνές που προέρχονται από ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. «Ποτέ τα τελευταία εξήντα χρόνια», έγραψε ο Μάρκο Πολίτη, ένας δημοσιογράφος που καλύπτει το Βατικανό από το 1971, «δεν είχε βρεθεί η Αγία Έδρα σε τόσο περιθωριακή θέση όσον αφορά ένα ζήτημα τέτοιας διεθνούς σημασίας».

Οι δυτικοί ηγέτες έχουν πολλούς λόγους να είναι ενοχλημένοι με την αντίδραση του Πάπα Φραγκίσκου στην ουκρανική κρίση. Εκτός από την κριτική που ασκεί στις προσπάθειες της Δύσης να εξοπλίσει την Ουκρανία, έχει παράλληλα υπονοήσει ότι το ΝΑΤΟ φέρει ευθύνη για την εισβολή, αρνούμενος να καταγγείλει ονομαστικά τον Πούτιν. Αν και έχει καταδικάσει τα ρωσική εισβολή και έχει δηλώσει ότι συμπάσχει με τα δεινά των Ουκρανών, δεν έχει καταδικάσει τον ίδιο τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Αντίθετα, τον έχει επαινέσει ως άνθρωπο του πολιτισμού χαρακτηρίζοντάς τον καλλιεργημένο. υπονοώντας μάλιστα ότι ο Ρώσος πρόεδρος ενεργεί με βάση νόμιμες ανησυχίες για την ασφάλεια της χώρας του.

Πως εξηγείται η στάση του Βατικανού

Οι Καθολικοί που ζουν εκτός της Δύσης δεν βλέπουν τον πόλεμο στην Ουκρανία με τους ίδιους όρους που τον αντιμετωπίζουν η Ευρώπη και οι Ηνωμένες ….

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Επισημάνσεις, στο κατά τα άλλα πολύ καλό άρθρο του κου Γ.Βενέτη:

“Το φαινόμενο Καρυστιανού δεν θα πρέπει να αποτελέσει μία κοινωνική αναλαμπή. Θα πρέπει να αποτελέσει την απαρχή δημιουργίας ενός κοινωνικού φορέα πλαισιωμένου από προσωπικότητες κύρους, …“.

Σχετικά με το “κοινωνικού φορέα πλαισιωμένου από προσωπικότητες κύρους”, έχουμε ξαναακούσει πχ για “καλούς επαγγελματίες” όπως το έλεγε (και για τον εαυτό του) ο κος Καπερνάρος.

Το πρόβλημα με το “κύρος” έγκειται, όχι στο κύρος προσώπων, που μπορεί και να μεταβάλλεται για διάφορους λόγους και για κάποια πρόσωπα “κύρους” να υπάρχουν σοβαρά τρωτά σημεία (δείτε το κύρος των κκ Κατρούγκαλου-Χρυσόγονου όταν κατάγγελλαν τα μνημόνια, δείτε το και μετά που άλλαξαν στάση υπέρ των μνημονίων), οπότε κρατάμε τα καλά τους και τα αξιοποιούμε, αλλά προσέχουμε τα παρακάτω:

Τα πρόσωπα κύρους, οφείλουν,

1) – ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΕΣ ΑΡΧΕΣ(αρχές που έχουν δηλωθεί ανοιχτά και με σαφήνεια). Να αποδεικνύουν, δημόσια/δημοκρατικά-αλληλέγγυα με απλούς πολίτες-υπερασπιζόμενοι τον κατακτημένο νομικό πολιτισμό-ανιδιοτελώς, δηλαδή με σαφέστατες αρχές τους την “δ.ά.δ.α.” δικαιοσύνης-ανιδιοτέλειας-δημοκρατίας-αλληλεγγύης.

2) – Να μας δείχνουν τον στόχο, “δημιουργίας ενός κοινωνικού φορέα…”^(*),

αλλά να μας λένε και τον τρόπο. Το πως, δηλαδή με ποιό επιχειρησιακό σχέδιο, μερικό κατά περίπτωση και συνολικό ως πολιτική στάση, αντιμετωπίζουν τα,

3) – ποιά προβλήματα. Δηλαδή να επισημάνουν τα προβλήματα, να τα ιεραρχήσουν, να δείξουν τα πεπραγμένα τους (βάσει της “δ.ά.δ.α.”) επ’ αυτών, μαζί και τις σχετικές προτάσεις και τις έμπρακτες προς τις προτάσεις προηγούμενες ενεργειές τους.

Διαφορετικά, το κύρος καταλήγει περισσότερο ή λιγότερο, σε αντί-“δ.ά.δ.α.” κυριαρχία των όποιων “αρίστων”.

(*) Σχετική πρόταση και στάση μας: https://greek-market-research.com/clink/epistoli-pros-ko-s-seferiadi/ .

_.

Γιώργος Βενέτης, 2 Απριλίου 2024

«Αναρωτιέμαι αυτοί που μιλούν για συγκάλυψη, σε τι ακριβώς αναφέρονται. Η Δικαιοσύνη κάνει τη δουλειά της με μεγαλύτερη ταχύτητα από ό,τι στο παρελθόν. Να μη γίνεται πολιτική σπέκουλα για την τραγωδία αυτή».

Κυριάκος Μητσοτάκης

Τι έκανε άραγε το Κράτος σε αυτό τον ένα χρόνο; Απλά προσπάθησε να υποβαθμίσει και να ξεχαστεί το θέμα. Με τη βοήθεια των συστημικών ΜΜΕ κατάφερε αρχικά η τραγωδία των Τεμπών να βρίσκεται χαμηλά στην πολιτική ατζέντα, ιδιαίτερα πριν από τις εκλογές το σύστημα είχε κατορθώσει να αποσύρει το θέμα από την επικαιρότητα. Η Μαρία Καρυστιανού καταθέτοντας στην Εξεταστική για το έγκλημα, είπε, «αντί από τις πρώτες δέκα μέρες να μπούνε κάποιοι φυλακή, ερχόμαστε ένα χρόνο μετά να δούμε αν υπάρχουν ευθύνες».

Οι προσπάθειες της κυβέρνησης έπεσαν στο κενό. Η προσπάθεια συγκάλυψης της υπόθεσης των Τεμπών, κατέστη μία ανοικτή πληγή για τον ίδιο τον πρωθυπουργό, που χρεώνεται προσωπικά την οργή της κοινής γνώμης. Επί πλέον οι εν εξέλιξει κρίσιμες δικαστικές έρευνες, στο πλαίσιο της Γενικής Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας και η ομιλία καταπέλτης της κ. Καρυστιανού στο Ευρωκοινοβούλιο, πλήττουν την εικόνα του Μητσοτάκη, εν όψει και της φημολογούμενης διεκδίκησης ευρωπαϊκού αξιώματος. Σε οποιαδήποτε ευνομούμενη χώρα του πλανήτη, η υπόθεση των υποκλοπών, καθώς και επιχειρούμενη συγκάλυψη στο έγκλημα των Τεμπών θα είχαν οδηγήσει σε ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις.

Για πρώτη φορά από την ανάληψη της εξουσίας η κυβέρνηση βρίσκεται σε πανικό. Μετά το εμφατικό 41%, λίγους μήνες μετά την τραγωδία των Τεμπών πίστεψε ότι η λήθη λειτούργησε κι αυτήν την φορά. Η κυβέρνηση με τα επιδόματα προσπάθησε και κατάφερε να «εξαγοράσει» συνειδήσεις. Το 41% οφείλεται εκτός των άλλων (π.χ.φόβος δεύτερης διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ) και στην επιδοματική πολιτική της κυβέρνησης. Με την αλαζονεία που την διακατέχει δεν υπολόγισε όμως κάτι. Τις μανάδες σαν τη Μαρία Καρυστιανού. Τους γονείς που έχασαν τα παιδιά τους και τα παιδιά που έχασαν το γονιό τους. Την οδύνη αυτών των ανθρώπων που αυτήν την φορά σε σχέση με το Μάτι βρήκαν άξιο εκφραστή τους, την κ. Καρυστιανού, η οποία έγινε σημαία κατά της επιχειρούμενης συγκάλυψης. Το Μαξίμου δεν υπολόγισε επίσης την οργή μεγάλου μέρους της κοινωνίας που προκλήθηκε από την εξόφθαλμη προσπάθεια απόκρυψης ευθυνών, με αποτέλεσμα να βλέπει έκπληκτο ένα χρόνο μετά, την οργή πολιτών να μεγαλώνει. Η ηθική απαξία μεγεθύνθηκε από την πρωτοφανή έλλειψη ενσυναίσθησης και τις αλχημείες της κυβέρνησης, πάνω σε μια τραγωδία η οποία έχει αφήσει βαθιά πληγή στην ελληνική κοινωνία.

(more…)

Σχόλιο GMR: Η τακτική “σοκ και δέος” είναι μοδάτη, όπως και μοδάτος είναι ο κάθε επικίνδυνος πολιτευόμενος τύπου Ζελένσκι. Ο Ζελένσκι, μη συναισθανόμενος την ευθύνη του (σχετικά γι’ αυτή την ευθύνη: https://greek-market-research.com/clink/mikis-theodorakis-2015-poia-einai-i-alithini-pragmatikotita/, https://greek-market-research.com/clink/eirini-agapi-moy/) έναντι του λαού της Ουκρανίας, τράβηξε με υπερφίαλης τυχοδιωκτικότητας ιδιοτέλεια το σχοινί, στις διαφορές με την Ρωσία.

Σοκ και δέος για τον λαό της Ουκρανίας, πλούτος και αξιώματα για τον Ζελένσκι.

Ας ληφθούν υπ’ όψιν τα παραπάνω εν μέσω των “θερμόαιμων” στο βάθος επικίνδυνων https://greek-market-research.com/clink/natoiko-kyvernitiko-sygchoro-sygcharitiriocharti-se-tagma-azof-chrysaygitiko-kai-loipo-akrodexio-quot-patriotismo-quot/.

_.

Γιώργ. Βενέτης, 4 Δεκεμβρίου 2022

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ο ουκρανικός λαός κατά το μεγαλύτερο μέρος του πολέμου είχε μία σχετική ποιότητα ζωής. Λειτουργούσαν το δίκτυο ηλεκτρισμού και υδροδότησης, το διαδίκτυο, το φυσικό αέριο κ.α., κάτι που είναι ασυνήθιστο κατά τη διάρκεια ενός πολέμου. Οι λόγοι για τους οποίους ο Πούτιν απέφυγε εξ’ αρχής τη μαζική καταστροφή των υποδομών είναι άγνωστοι, αλλά μπορούμε να εικάσουμε ότι κοιτούσε την επόμενη μέρα, μη θέλοντας να εξοργίσει τον ουκρανικό λαό, μέρος του οποίου είναι φίλα προσκείμενος προς τη Ρωσία. Ίσως ακόμη θεωρούσε ότι η “ειδική στρατιωτική επιχείρηση” θα ήταν πιο εύκολα αποδεκτή από τη διεθνή κοινότητα, από ότι ένας ολοκληρωτικός πόλεμος. Πλέον, εφαρμόζουν στρατηγική “αργού θανάτου”.

Διότι, η νέα τακτική υπό τον στρατηγό Σουροβίκιν δεν βασίζεται πλέον σε μεγάλης κλίμακας στρατιωτικές επιχειρήσεις, αλλά σε πόλεμο φθοράς, προκειμένου να στερήσει από τον αντίπαλο τους αναγκαίους πόρους για να συνεχίσει τον πόλεμο. Με τις ενεργειακές υποδομές σε μεγάλο βαθμό κατεστραμμένες, οι πολίτες της Ουκρανίας αντιμετωπίζουν έναν κρύο χειμώνα, με ελάχιστη έως καθόλου θέρμανση.

Το νέο ρωσικό δόγμα μάχης αποβλέπει στο να καταστήσει την ουκρανική άμυνα δυσχερέστερη, αλλά και να εξουθενώσει τους Ουκρανούς, με απώτερο σκοπό να τους εξωθήσει σε αντίδραση κατά του καθεστώτος Ζελένσκι. Η καταστροφή των υποδομών έχει αντίκτυπο στη φυσική αντοχή και στο ηθικό του ουκρανικού λαού. Τα αποτελέσματα αυτής της τακτικής θα επιτείνονται, καθώς το δριμύ ψύχος θα καθιστά τραγικές τις συνθήκες διαβίωσης. Δεδομένου ότι οι Ουκρανοί δεν θα μπορούν πλέον να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες, δεν αποκλείεται να δούμε και διαδηλώσει στο Κίεβο ως αποτέλεσμα της κόπωσης και της απόγνωσης, που θα οξύνει η αναμενόμενη ένταση των πυραυλικών επιθέσεων.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr