Χριστούγεννα 2017,   Χριστούγεννα Περισυλλογής

Λουκ. 16,13        Οὐδεὶς οἰκέτης δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ.

Λουκ. 16,13           Κανένας υπηρέτης δεν ημπορεί να υπηρετή συγρόνως δύο κυρίους. Διότι ή θα μισήση τον ένα και θα αγαπήση τον άλλον, ή θα προσκολληθή στον ένα και θα καταφρονήση τον άλλον. Δεν είναι δυνατόν να είσθε συγχρόνως δούλοι του Θεού και του μαμωνά”.

«Μακάριόν ἐστι μᾶλλον διδόναι ἢ λαμβάνειν» (Πραξ. Κ´, 35).

Πραξ. 20,35 Ολα, έργω και λόγω, σας τα έχω υποδείξει, ότι δηλαδή έτσι εργαζόμενοι πνευματικώς και υλικώς θα βοηθήτε και θα στηρίζετε τους ασθενείς εις την πίστιν αδελφούς. Να ενθυμήσθε τους λόγους του Κυρίου Ιησού, τους οποίους αυτός είπε· Είναι περισσότερον μακάριον να δίδη κανείς, παρά να λαμβάνη”.

Από το βιβλίο του Μέγα Λ. Φαράντου, “Δρόμοι Σιωπής στην κοινωνική απαξίωση” εκδόσεις ΕΣΟΠΤΡΟΝ 2003:

Σελ.50.

“-Στο πνεύμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας, όπως βιώθηκε από τους μεγάλους Πατέρες και Αγίους της, ο αναχωρητισμός είναι εσωτερική απόστασης εκ του κόσμου και των αγαθών και δυνάμεών του και όχι τοπική φυγή και -συγχρόνως- δράσις μέσα στον κόσμον ως κατάφασις του αγαθού και άρνησης του αρνητικού.“

Σελ.49.

“Ο Αναχωρητισμός εξαίρει μονομερώς την αγάπην προς τον Θεόν, αλλά παραθεωρεί τις συνέπειες αυτής της αγάπης και προς τον πλησίον, -μία εντολή, που είναι “ομοία τη πρώτη” (Ιησούς Χριστός:Μτθ.22,39). Και -φυσικά- δεν απορρίπτω το δυνατόν της αγιότητος και των Ερημιτών.“