Σχόλιο G-M-R:   Ένας συστημικός δημοσιογράφος σηκώνει ζήτημα τυπικότατου και σκοτεινότατου σφετερισμού της λαϊκής κυριαρχίας. Η Δικαιοσύνη κοιμάται ανενόχλητη, διότι οι αντιμνημονιακοί πολιτευόμενοι τρέχουν εννιά χρόνια προεκλογική κούρσα.

Βασ. Σ. Κανέλλης 2 Φεβ. 2019

Είναι φανερό ότι ο πανικός φέρνει και λάθη. Διότι η προσπάθεια που γίνεται και ο πολιτικός ευτελισμός θα ανοίξει πολύ επικίνδυνους δρόμους. Αν κάθε κυβέρνηση που νιώθει ότι απειλείται ή εκβιάζεται φτιάχνει τους κανόνες όπως αυτή θέλει τότε έχουμε καραμπινάτη εκτροπή.

Ποιος το περίμενε. Ο Αλέξης Τσίπρας που έλεγε «είμαστε κάθε λέξη του Συντάγματος», να δέχεται και βεβαίως να σχεδιάζει και ο ίδιος, αντιθεσμικές, αντισυνταγματικές διαδικασίες που προσβάλλουν τη Δημοκρατία και υποβαθμίζουν το Κοινοβούλιο.

Ήταν 2015 όταν στις προγραμματικές δηλώσεις του ο πρωθυπουργός, δικαίως συγκινημένος γιατί πρώτη φορά αριστερό κόμμα ήταν στην κυβέρνηση έλεγε: «Είμαστε σάρκα από τη σάρκα αυτού του λαού, είμαστε κάθε λέξη από το Σύνταγμα αυτής της χώρας και αυτό θα υπηρετήσουμε μέχρι τέλους».

Τα όσα τραγικά συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στη Βουλή αποδεικνύουν το ακριβώς αντίθετο. Ουδέποτε πίστεψε ο ΣΥΡΙΖΑ ότι μπορεί να εφαρμόσει λέξη προς λέξη το Σύνταγμα. Αντιθέτως, μετέρχεται διαδικασιών που οδηγούν πραγματικά σε θεσμικό ευτελισμό σαν κι αυτόν που είχε χρόνια να δει η χώρα.

Το γεγονός και μόνο ότι ο πρόεδρος της Βουλής δέχεται στο γραφείο του τον βουλευτή των ΑΝΕΛ, Θανάση Παπαχριστόπουλο και τον πείθει να μην παραιτηθεί τώρα αλλά… από Δευτέρα μέχρι να βρουν τη φόρμουλα αλλαγής του κανονισμού, δείχνει έλλειψη σεβασμού στους Θεσμούς.

«Τη στιγμή που ο πρόεδρος (της Βουλής) με παρακάλεσε, αναβάλλω την παραίτηση για 4 ή 5 μέρες και παίρνω το χρέος της ανακολουθίας μου. Η αμαρτία μου θα είναι αυτές οι 4 ή 5 μέρες», τόνισε ο κ. Παπαχριστόπουλος επιβεβαιώνοντας την παρέμβαση Βούτση.

Είναι άραγε τόσο αφελής ο βουλευτής που αποκαλύπτει τη… χάρη που του ζήτησε ο Βούτσης ή απλά δεν έχει ιδέα από σεβασμό στους Θεσμούς;

Ο πρόεδρος της Βουλής, όμως, δεν είναι ένας απλός βουλευτής κόμματος που το υπηρετεί πιστά. Είναι Θεσμός υπερκομματικός που οφείλει να απομακρύνεται από τέτοιες εξόφθαλμες και πρωτοφανείς πολιτικές λοβιτούρες προκειμένου να διασωθεί το ένα ή το άλλο κόμμα, ανάλογα με το πώς συμφέρει την κυβέρνηση. Και βεβαίως τον ΣΥΡΙΖΑ του οποίου είναι μέλος.

Ο Νίκος Βούτσης προέβη σε ένα θεσμικό ατόπημα που δεν συγχωρείται εύκολα. Συνάντησε έναν βουλευτή και κάνει κουβέντα μαζί του για το πότε θα παραιτηθεί; Για το πότε θα καθυστερήσει να παραδώσει την έδρα του ώστε να σώσουν τον Πάνο Καμμένο που τους απειλεί με αποκαλύψεις;

Με ποιο δικαίωμα;

Και με ποιο δικαίωμα ο κ. Βούτσης εμπλέκεται στη διαδικασία υπογραφής και ψήφισης του πρωτοκόλλου της ένταξης της πΠΓΜ στο ΝΑΤΟ;

Ο πρόεδρος της Βουλής δεν έχει αυτό το ρόλο και γι’ αυτό είναι εξόφθαλμα προκλητική η παρέμβασή του. Κι αν κάποιοι έβλεπαν στο πρόσωπό του τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που θα ψήφιζαν όλοι του χρόνου για να αποφύγουμε τις εκλογές, μάλλον με τις τελευταίες κινήσεις του ο κ. Βούτσης έχει «καεί». Τουλάχιστον από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας.

Ωστόσο, όλο το «πακέτο» των μεθοδεύσεων που μαγειρεύονται στο Μαξίμου και στη Βουλή, προσβάλλει βάναυσα τη νοημοσύνη όλων. Είναι αδιανόητο η κάθε λέξη του Συντάγματος να έχει μετατραπεί σε κομματικό βιβλιαράκι του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να κάνει τη δουλειά του κάθε φορά που βρίσκεται σε δύσκολη θέση.

Και δείχνει ότι η κυβέρνηση λειτουργεί υπό το κράτος πανικού. Έφτανε μόνον έναν εκβιασμός από τον Πάνο Καμμένο για να τρέξουν να του προσφέρουν σανίδα σωτηρίας; Από πού τους κρατάει άραγε ο πρώην κυβερνητικός εταίρος που τώρα δεν τον αναγνωρίζουν;

Ο Πάνος Σκουρλέτης είπε σε ομιλία του ότι με τη φυγή των ΑΝΕΛ επιστρέψαμε στην κανονικότητα.

Είπε ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ: «Αυτό που έγινε τις τελευταίες ημέρες στην Βουλή με την ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και την αποχώρηση των ΑΝΕΛ, το θεωρώ επιστροφή στην κανονικότητα. Ήταν έντιμη, καλή και επιβεβλημένη υπό συγκεκριμένες συνθήκες η συνεργασία με τον Πάνο Καμμένο όμως είχε τα όρια της κι ο κύκλος έπρεπε να κλείσει».

Μάλιστα, κι αν είναι έτσι και πρέπει να κλείσει ο κύκλος τότε γιατί σπεύδουν να τον διασώσουν; Γιατί ενδιαφέρεται ο Βούτσης αν θα φύγει ο Παπαχριστόπουλος και μείνει ο Καμμένος χωρίς κόμμα; Γιατί σπεύδουν τη Δευτέρα να αλλάξουν τον κανονισμό, να τον ερμηνεύσουν διαφορετικά προκειμένου να έχει κόμμα και ο Καμμένος και πιθανότατα και ο Σταύρος Θεοδωράκης ή ο Βασίλης Λεβέντης;

Είναι φανερό ότι ο πανικός φέρνει και λάθη. Διότι η προσπάθεια που γίνεται και ο πολιτικός ευτελισμός θα ανοίξει πολύ επικίνδυνους δρόμους. Αν κάθε κυβέρνηση που νιώθει ότι απειλείται ή εκβιάζεται φτιάχνει τους κανόνες όπως αυτή θέλει τότε έχουμε καραμπινάτη εκτροπή.

Όφειλε η κυβέρνηση να βρει πιο ξεκάθαρες διαδικασίες για να έχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία και να περνά τα νομοσχέδια που θέλει. Αν δεν μπορεί τότε μόνο με εκλογές λύνονται τα αδιέξοδα.

Γκαζόζες κι άλλες ιστορίες

Η εικόνα μιας δημοκρατίας της γκαζόζας του Φωκά, του χαλασμένου αυτοκινήτου του Παπαχριστόπουλου και της Βουλής – οπερέτα, είναι άκρως επικίνδυνη. Διότι επί της ουσίας η κατάσταση αυτή πριμοδοτεί τα ακραία μη συστημικά κόμματα, τύπου Χρυσής Αυγής, που είναι εχθροί της Δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού.

Το λάθος του πρωθυπουργού ήταν ότι άφησε τον Πάνο Καμμένο να τον εκβιάζει και μάλιστα δημόσια, από τηλεοράσως. Είναι ανεπίτρεπτο μια κυβέρνηση να αποδέχεται έναν ωμό εκβιασμό χωρίς να απαντά επί της ουσίας και ταυτόχρονα, αντί να καταδικάζει τον πρώην υπουργό να κάνει τα πάντα για να τον διασώσει.

Δύο τινά, λοιπόν, σημαίνουν όλα αυτά. Είτε ο Αλέξης Τσίπρας δεν πίστευε τίποτε από όσα έλεγε για το Σύνταγμα που θα υπηρετούσε πιστά.

Είτε οι δεσμοί του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ είναι πολύ ύποπτοι και γι’ αυτό συμβαίνουν όλα αυτά προκειμένου να διασωθεί ο Καμμένος. Αν δηλαδή ο ένας γνωρίζει τα μυστικά του άλλου, ο ένας εκβιάζει τον άλλον με αποκαλύψεις, τότε η χώρα και η Δημοκρατία έχουν πάρει πολύ στραβό δρόμο.

Πηγή: in.gr