Σπ. Λαβδιώτης, 5-9-2018

Μέρος 19ο

   Πώς επιβλήθηκε στην Ελλάδα, από ποιόν και γιατί, το εγκληματικό PSI

    Έχουν περάσει επτά επώδυνα χρόνια από τις αρχές Σεπτεμβρίου του 2011, όταν η χώρα συγκλονίζονταν από συνεχείς διαμαρτυρίες για τη νέα δανειακή σύμβαση των € 130 δις, γνωστή ως PSI, που ετοιμάζονταν να υπογράψει η κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου.

    Ο μοιραίος πρωθυπουργός της ‘αόρατης’ παγκοσμιοποίησης των αγορών, στη Σύνοδο Κορυφής των ηγετών των κρατών-μελών της Ευρωζώνης της 26ης Οκτωβρίου 2011, τα ξημερώματα της 27ης θα υπογράψει τη συμφωνία που αποφάσισε 50% κούρεμα του ελληνικού χρέους και χορήγηση 2ου πακέτου «διάσωσης» προς την Ελλάδα ύψους € 130 δις.

    Η Συμφωνία ήταν ασαφής, αφού οι ειδικοί όροι του PSI (Private Sector Involvement: Συμμετοχή Ιδιωτικού Τομέα) και τα επιμέρους ποσά της δανειακής σύμβασης των € 130 δις θα καθορίζονταν τους προσεχείς μήνες από τις ευρωπαϊκές αρχές και τους ιδιώτες πιστωτές. Πλην όμως, ο πρωθυπουργός μας έσπευσε να χαιρετίσει τη συμφωνία ως το «deal της νέας εποχής», ανακοινώνοντας σε συνέντευξη τύπου ότι «Το χρέος τώρα είναι απολύτως βιώσιμο».^[1] Είναι εμφανές, πως επήλθε η μεγαλύτερη σύγχρονη οικονομική και κοινωνική κρίση της Ελλάδος, όταν ο πρωθυπουργός της αποδέχεται αλλότρια τραπεζικά χρέη του Ευρωσυστήματος – προϊόν κερδοσκοπίας – ως χρέη της χώρας που εκπροσωπεί.

    Το τραγελαφικό είναι ότι η συμφωνία την οποία υπέγραψε δεν μιλάει για μια «νέα εποχή», αλλά για τη διάσωση της κορωνίδας, του ευρώ, διακηρύττοντας «Το ευρώ αποτελεί τον πυρήνα του ευρωπαϊκού μας σχεδίου, για την ειρήνη, τη σταθερότητα και την ευημερία». Και συνεχίζει, ότι «Σήμερα συμφωνήσαμε για μια συνολική δέσμη μέτρων προκειμένου να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη και να αντιμετωπιστούν οι τρέχουσες εντάσεις των χρηματαγορών». Επίσης, το δελτίο τύπου αναφέρει ότι « η συμφωνία θα διασφαλίσει τη μείωση του ελληνικού χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ, στο 120% έως το 2020». ^[2] Αυτή κι εάν δεν είναι φάρσα. Βρισκόμαστε στο έτος 2018 και η σχέση χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ έχει υπερβεί το 200% και, η κοροϊδία συνεχίζεται.

    Όμως μια μέρα αργότερα, στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, ο πρωθυπουργός μας θα προσγειωθεί ανώμαλα από τον κόσμο της «Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων». Οργισμένοι διαδηλωτές από τα μέτρα λιτότητας και την υπογραφή της Συμφωνίας, εισήλθαν στο χώρο της στρατιωτικής παρέλασης στη Θεσσαλονίκη, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, με αποτέλεσμα ο πρόεδρος να αποχωρήσει και να ματαιωθεί η παρέλαση

    Την 31η Οκτωβρίου του 2011 – κατόπιν μυστικών συσκέψεων στο Καστρί όπου συμμετείχε και ο Βενιζέλος – ^[3] σε μια θυελλώδη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε την πρόθεσή του για διενέργεια Δημοψηφίσματος για το νέο Μνημόνιο του PSI των € 130 δις. Αρχικά, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ως υπουργός οικονομικών χαρακτήρισε την απόφαση «λύτρωση», αργά το βράδυ όμως άλλαξε γνώμη και εν συνεχεία αρρώστησε και εισήχθηκε σε ιδιωτική κλινική του κέντρου της Αθήνας.

    Έτσι, ο πρωθυπουργός μαζί με τον υπουργό των οικονομικών – συνοδευόμενος από τον θεράποντα γιατρό του – ξεκίνησαν εσπευσμένα στις 2 Νοεμβρίου για τις Κάννες. Είχαν προσκληθεί από τον Νικολά Σαρκοζί και την Άνγκελα Μέρκελ για να συζητήσουν το καυτό θέμα του Δημοψηφίσματος στο περιθώριο της Συνόδου G-20, που θα λάμβανε χώρα στις 3-4 Νοεμβρίου. Η συνάντηση Σαρκοζί – Παπανδρέου υπήρξε δραματική και πολλά έχουν γραφτεί για τις φραστικές επιθέσεις ενός έξαλλου Σαρκοζί και τον διασυρμό του Παπανδρέου.

    Το θέατρο που έπαιξε ο Σαρκοζί που άφησε άναυδους τους παρευρισκομένους, και οι αγοραίες εκφράσεις που εκστόμισε στον έλληνα πρωθυπουργό, ήταν μέρος ενός ψυχολογικού πολέμου να τον εκφοβίσει για να αποδεχθεί άνευ δημοψηφίσματος τη νέα δανειακή σύμβαση – τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση κρατικού χρέους στην Ιστορία.

    Το αρχικό δάνειο του PSI που υπεγράφη στις 27 Οκτωβρίου στις Βρυξέλες, ανήρχετο στα € 130 δις, αλλά στη τελική φάση του προγράμματος θα φθάσει στα € 172 δις. Ένα θεόρατο ποσό για το μέγεθος της οικονομίας (83 % του ΑΕΠ 2011) να το επωμιστούν αποκλειστικά στις πλάτες τους οι έλληνες φορολογούμενοι. Ήδη η χώρα βρίσκονταν σε κοινωνικό αναβρασμό από τα πρώτα άκριτα μέτρα λιτότητας. Τώρα της φορτώνουν μεγαλύτερες ζημιές των τραπεζών του ελαττωματικού μηχανισμού του ευρώ, κάτι που αδυνατεί να κατανοήσει η πολιτική ηγεσία και έχει θεοποιήσει το ευρώ.

    Το εθνικό δημοψήφισμα για την αποδοχή ή μη του νέου κολοσσιαίου δανείου και των περιοριστικών όρων του Β’ Μνημονίου, με τον ευφημισμό «μεταρρυθμίσεις» που θα το συνόδευαν έθεταν μια ωρολογιακή βόμβα στο θεσμό του ευρώ. Αυτή τη βόμβα την κρατούσε στα χέρια του ο Παπανδρέου όταν έφθασε στις Κάννες, αλλά δεν το είχε συνειδητοποιήσει. Κι αντί τη στιγμή που ο Σαρκοζί έξω φρενών ανέβαινε στην καρέκλα να την αφήσει να σκάσει με τη φράση «ο λαός θα αποφασίσει όπως ο Γαλλικός λαός αποφάσισε για την αποδοχή του Μάαστριχτ», αναδιπλώθηκε εξαπίνης και την κουβάλησε πίσω να εκρήγνυται βραδυφλεγώς, με μορφή περισσότερων φόρων, περικοπών μισθών, συντάξεων και κοινωνικής πρόνοιας.

    Ατυχώς, ο πρωθυπουργός μας δεν είχε αντιληφτεί τις μακροχρόνιες δυσμενείς συνέπειες της συμφωνίας, που τελικά απεδέχθη χωρίς προϋποθέσεις. Ιδίως, ότι τα ποσά που θα χρεώνονταν ως δάνειο της Ελλάδος, δεν θα πήγαιναν για τις ανάγκες της οικονομίας, αλλά για να καλύψουν τις μαύρες τρύπες των τραπεζών, διότι η ζώνη του ευρώ ήταν έτοιμη να εκραγεί. Ούτε πιθανώς γνώριζε πόσο καλά ήταν προετοιμασμένος ο Σαρκοζί, γιατί ήξερε ότι η βόμβα είναι στα χέρια του Παπανδρέου. Ούτως, μια ώρα πριν τη συνάντηση με τον έλληνα πρωθυπουργό κάλεσε τους ομότιμους ηγέτες σε σύσκεψη να χαράξουν ένα κοινό σχέδιο στρατηγικής πως θα τον αντιμετωπίσουν. ^[4]

    Ο Σαρκοζί έδωσε σε όλους ένα μόνο χαρτί με τίτλο “ Position commune sur la Grèce ” – Κοινή θέση για την Ελλάδα. Μεταξύ των όρων που αναγράφονταν στο σχέδιο ήταν δύο, ο ένας καθαρά εκβιαστικός, και ο άλλος εξευτελιστικός για έναν εκλεγμένο πρωθυπουργό κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο πρώτος, ο κ. Παπανδρέου πρέπει να αποδεχθεί τη δανειακή σύμβαση του PSI των € 130 δις ή κόβεται η περαιτέρω χρηματοδότηση έως ότου το Κοινοβούλιο του την επικυρώσει με την ψήφο του. Ο δεύτερος, το δημοψήφισμα θα αφορά μόνο την ένταξη της Ελλάδος στην Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

    Τη σκυτάλη θα την πάρει ο Μπαρόζο και θα τηλεφωνήσει στον κ. Σαμαρά, ο οποίος του είπε ότι τώρα είναι πρόθυμος να συνυπογράψει σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Το πρώτο πρόσωπο που πρότεινε ο Ζοζέ Μπαρόζο ήταν ο πρώην αντιπρόεδρος της ΕΚΤ, Λουκάς Παπαδήμος. Λίγο αργότερα, θα πάρει τον Βενιζέλο στην άκρη και θα του πει ότι « πρέπει να σκοτώσουμε αυτό το Δημοψήφισμα». Ο υπουργός οικονομικών συμφώνησε σχεδόν αμέσως.* Σκοτώνοντας την ιδέα του Δημοψηφίσματος θα επιφέρει επίσης το τέλος του Παπανδρέου. Μέσα σε μια εβδομάδα, την 11η Νοεμβρίου 2011, ο Γεώργιος Παπανδρέου θα παραιτηθεί και ο Λουκάς Παπαδήμος θα ορκιστεί πρωθυπουργός.

Σπύρος Λαβδιώτης, 5 Σεπτεμβρίου 2018

ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ

1 Debt crisis: as it happened – October 26, 2011 – Telegraph , 27 Oct 2011

2 Consilium, Europa, Brussels 26 October 2011, Main Results of Euro Summit

3 Πώς Έπεσε ο Γιώργος, Παπαδόπουλος Παύλος, ΒΗΜagazino, 16 Ιουλίου 2012

4 How the Euro was saved – Financial Times, May 11, 2014. Στη συνάντηση συμμετείχαν, Η Άνγκελα Μέρκελ, ο Ζαν Κλοντ Γιούγκερ, πρόεδρος του Eurogroup, Η Κριστίν Λαγκάρντ, γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, και οι δύο πρόεδροι Ζοζέ Μπαρόζο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και Χέρμαν Βαν Ρομπάι της ΕΕ.

* Ό.π., How the Euro was saved : “ The finance minister agreed almost immediately.”