Σχόλιο GMR: Ίσως για κάποιους που έχουν αντιληφθεί τον λόγο ύπαρξης της G-M-R να είναι αυτονόητο, το επαναεπισημαίνουμε για τους υπόλοιπους: Ο λόγος που αναρτούμε σημαντικά κείμενα ΛΟΓΟΥ(και επίπονης προσπάθειας ιστορικών και διανοουμένων), είναι η προσπάθεια για ΣΥΝΕΡΓΕΙΕΣ, με σκοπό https://greek-market-research.com/clink/epistoli-i-metoysiosi-keimenon-se-praxi-anagkaia-oso-pote-protasi-ylopoiisis/ .

_.

Ηλ. Γιαννακόπουλος, 19 Μαίου 2021

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ο πόνος και το κλάμα για την απώλεια της Πατρίδας είναι διαχρονικά ίδια. Και δεν είναι μόνον οι καταστροφές, υλικές…, οι σωματικές κακουχίες, οι θάνατοι των ανθρώπων, ο εκπατρισμός και η προσφυγιά που πληγώνουν, αλλά και η νοσταλγία για την χαμένη πατρίδα. Η μνήμη και η νοσταλγία συνοδεύουν όλους εκείνους τους ανθρώπους που ξεριζώθηκαν από την πατρίδα τους με βίαιο τρόπο.

α. «Τί γαρ ου πάρα μοι μελέα στενάχειν, ή πατρίς έρρει και τέκνα και πόσις;» (Πώς μπορώ να μην κλαίω η βαριόμοιρη,/ που χαθήκαν τα τέκνα, η πατρίδα κι ο άντρας μου;)
“Τρωάδες”
β. «Την πατρίδα μ’ έχασα,/ έκλαψα και πόνεσα./ Λύουμαι κι αροθυμώ, όι, όι,/ ν’ ανασπάλω κι επορώ» (Την πατρίδα μου έχασα,/ έκλαψα και πόνεσα./ Κλαίω και νοσταλγώ, όι, όι/ να ξεχάσω δεν μπορώ). – Ποντιακό παραδοσιακό τραγούδι, “Την πατρίδα μ’ έχασα”

Ο Ευριπίδης στο έργο του “Τρωάδες” καταγγέλλει τον πόλεμο και υψώνει μία διαμαρτυρία εναντίον της αγριότητας και της αυθαιρεσίας των νικητών προς τους ηττημένους. Οι αιχμάλωτες γυναίκες της Τροίας βιώνουν την αγριότητα του πολέμου. Τραγική μορφή η Εκάβη που αναπολεί το παρελθόν και θρηνεί για τις συμφορές που ακολούθησαν την πτώση της Τροίας. Η χαμένη πατρίδα – η Τροία – ματώνει ψυχικά τις αιχμάλωτες καθιστώντας έτσι πιο οδυνηρή τη θέση τους. Πρόκειται για ένα θάνατο χωρίς τέλος.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr