Αναστ. Κώνστας ^(*), 27 Αυγούστου 2019

Αυτήν την περίοδο επιστρέφουν στις τσιμεντουπόλεις όσοι ευτυχείς είχαν τη δυνατότητα ολιγοήμερων διακοπών. Τονίζω το “ευτυχείς”, διότι βάσει των στατιστικών δεδομένων της Eurostat οι μισοί Έλληνες δεν είχαν χρήματα για τέτοιες … πολυτέλειες. Κι όμως, όσοι κατά τις ολιγοήμερες διακοπές τους φρόντισαν να απόσχουν από την παραπληροφόρηση των ΜΜΕ θα βρεθούν μπροστά σε μία μαγική εικόνα, μόλις επιχειρήσουν να ακούσουν ξανά ειδήσεις από τη συντριπτική πλειοψηφία των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών.

Στον εικονικό κόσμο των ΜΜΕ έχει έρθει η ανάπτυξη, δανειζόμαστε φθηνά, “προχωράει το Ελληνικό” και αίρονται οι κεφαλαιακοί έλεγχοι (γνωστοί και ως capital controls). Η ΝΔ, που κατακεραύνωνε τον ΣΥΡΙΖΑ για την καταστροφή της εγχώριας οικονομίας, επαίρεται ότι έχει βελτιώσει ψυχολογικά το οικονομικό κλίμα (κάτι στο οποίο συνέβαλαν τα μέγιστα και τα ΜΜΕ) και ότι θα συνεχίσει την ίδια ακριβώς πολιτική αλλά με αυθεντικότερο ιδεολογικά τρόπο. Έτσι δημιουργείται η εντύπωση ότι όλα βαίνουν καλώς. Στο ίδιο κλίμα κινείται εντέχνως και ο γραπτός τύπος, που ασκεί μεν κριτική, αλλά πάντα υπό το πρίσμα μιας ψευδεπίγραφης “κανονικότητας”, η οποία παρασύρει ακόμα κι εκείνους που υποτίθεται πως αντιλαμβάνονται τη δυσοίωνη πορεία της πατρίδας και του λαού μας. Βλέποντας τα παραπάνω αναρωτιέται δικαίως κανείς αν ζει σε άλλη χώρα.

Διότι η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική. Αν υπήρχε πραγματική ανάπτυξη, θα είχε μειωθεί η ανεργία, θα είχαν επιστρέψει οι εκατοντάδες χιλιάδες, κατά κύριο λόγο νέοι συμπατριώτες μας που ξενιτεύτηκαν τα τελευταία εννέα χρόνια, θα είχαν αυξηθεί οι μισθοί και οι συντάξεις και βέβαια θα είχαν τη δυνατότητα ολιγοήμερων διακοπών πολύ περισσότεροι συμπατριώτες μας.

Αντίστοιχα, εάν η οικονομία μας είχε ορθοποδήσει, δεν θα ετίθετο ζήτημα επίτευξης υπέρμετρων πρωτογενών πλεονασμάτων, ούτε βέβαια θα ανέμενε η όποια εγχώρια κυβέρνηση την έγκριση των ξένων της ΕΕ, για να προχωρήσει σε βήματα φορολογικής ελάφρυνσης, σε προσλήψεις εκπαιδευτικών και ιατρών ή σε ανανέωση του στόλου των πυροσβεστικών μέσων.

(more…)

Σχόλιο Κούλα Α. από τα σχόλια της ιστοσελίδας πηγή : Ειλικρινά δε βλέπω, τι έχει να προσφέρη η καταψήφιση (στην υπόθεση της εξόδου ή κ διάλυσης της ΕΕ), αφού αυτοί οι τύποι ακόμα και με μαζική καταψήφιση όλων των λαών δεν το κουνούν ρούπι, αν δεν τους διώξωμε με τις κλωτσές. Το σύνθημα “ψηφίζουμε τώρα αυτούς που είναι κατά κ στη συνέχεια κάνομε αγώνες, σταματά στο πρώτο και δεν προχωρεί στο δεύτερο. Αυτά είναι προφάσεις εν αμαΗ “οργάνωση για αγώνα διαρκή κ δύσκολο”, όχι με χαρτάκια, αλλά με πράξεις, είναι κ αναγκαία και αρκετή. Μην ξεχνούμε, ότι ακόμα κ το παλιό ΠΑΣΟΚ, που διατυμπάνιζε “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, ένα συνδικάτο”, το ξέχασε, όταν έγινε κυβέρνηση. Οι κάλπικοι αγώνες φέρνουν κάλπικα αποτελέσματα.

Αναστ. Κώνστα , 17 Μαίου 2019

Μια φορά κι έναν καιρό, όταν ξέσπασε η κρίση της Lehman Brothers, η ΕΕ είχε εξαγγείλει τρία βασικά μέτρα με στόχο τη μελλοντική αποφυγή μίας τέτοιας κρίσης.

Είχαν πει ότι θα επέβαλλαν φόρο στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, για να αποθαρρύνουν όσους έσπευδαν να κερδοσκοπήσουν μέσω των χρηματαγορών εκμεταλλευόμενοι την κρίση και τις οικονομικές επιθέσεις σε βάρος κρατών – μελών.

Είχαν πει επίσης ότι θα διαχώριζαν τις επενδυτικές από τις εμπορικές τράπεζες, ώστε να μην κινδυνεύουν οι καταθέσεις των πολιτών της ΕΕ από τα επενδυτικά παιχνίδια των τραπεζών, ιδίως στην περίπτωση που αυτά αποτύγχαναν. Θα φρόντιζαν δηλαδή άλλες τράπεζες να επενδύουν σε επίφοβα χρηματοπιστωτικά προϊόντα, φέροντας και τον κίνδυνο αποτυχίας της “επένδυσης” και άλλες (αυτές που θα είχαν τις καταθέσεις μας) να παρέμεναν εμπορικές τράπεζες, δηλαδή να διαχειρίζονταν συντηρητικά τις καταθέσεις μας, ώστε οι τελευταίες να μην κινδυνεύουν από παράτολμες επιλογές και να υφίσταται η δυνατότητα δανειοδότησης παραγωγικών επενδύσεων στη λεγόμενη “πραγματική” οικονομία.

(more…)

Σχόλιο GMR: Καλή η τεκμηρίωση του εγκλήματος κατά πατρίδας-λαού,  καλός ο επίλογος, όμως, αν (για διάφορους όχι αξεπέραστους λόγους) ΔΕΝ αφορά τον αγαπητό αρθρογράφο, προς τί;

“Καλό είναι μάλιστα να μην ξεχνάμε ότι το θέμα δεν είναι οι 120 δόσεις, αλλά το πώς και πότε θα φροντίσουμε – οργανωμένοι δημοκρατικά σε παλλαϊκό μέτωπο και με την αρωγή όσων στελεχώνουν τον κρατικό μηχανισμό – να εφαρμοστεί το άρθρο 120 παρ. 4 του Συντάγματος, κατά το οποίο “η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία””.

_.

Αναστ. Κώνστα, 20 Μαρ. 2019

Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 106 του Συντάγματος “Για την εδραίωση της κοινωνικής ειρήνης και την προστασία του γενικού συμφέροντος το Κράτος προγραμματίζει και συντονίζει την οικονομική δραστηριότητα στη Χώρα, επιδιώκοντας να εξασφαλίσει την οικονομική ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας. Λαμβάνει τα επιβαλλόμενα μέτρα για την αξιοποίηση των πηγών του εθνικού πλούτου, από την ατμόσφαιρα και τα υπόγεια ή υποθαλάσσια κοιτάσματα, για την προώθηση της περιφερειακής ανάπτυξης και την προαγωγή ιδίως της οικονομίας των ορεινών, νησιωτικών και παραμεθόριων περιοχών”.

Η εν λόγω συνταγματική διάταξη επιβάλλει να έχει το κράτος την οργάνωση, τον προγραμματισμό και την εποπτεία της άσκησης της οικονομικής πολιτικής στη χώρα μας. Όπως, όμως, αποδεικνύεται από τον ν. 4334/16-7-2015, ο οποίος κατέστησε εθνικό δίκαιο την απόφαση της 12-7-2015 της Συνόδου των αρχηγών των κρατών – μελών της ευρωζώνης, η εξουσία αυτή έχει ολοσχερώς εκχωρηθεί στους λεγόμενους “θεσμούς”, δηλαδή στην ΕΕ.

(more…)

ΣΧΟΛΙΟ G-M-R:     Oι κκ Γ. Κασιμάτης – Α. Κώνστας συμφωνούν (όπως αναφέρει στο άρθρο ο Α. Κώνστας και συμφωνεί και η G-M-R) πως δεν μπορεί, (ευλόγως), οι νομικοί να προσφεύγουν κάθε μέρα για κάθε νέο αντιδικαιϊκό μέτρο. Η G-M-R προσθέτει πως χρειάζεται όμως, να είναι διαθέσιμη ανά πάσα στιγμή η σχετική τεκμηρίωση και σε αυτό πολλοί νομικοί και πολίτες συνεισφέρουν ήδη.     Είναι σωστό, πως δεν μπορεί κάθε μέρα να πολεμάμε με δικονομικές προσφυγές τις ΞΕΧΩΡΙΣΤΕΣ μεμονωμένες ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΕΣ “λεπτομέρειες”/δένδρα (ως εγκληματικό προϊόν, ενδεχόμενα μόνον του κάθε αρμοδίου υπουργού και όχι της υπαίτιας ομάδας, δηλαδή, ΠτΔ, ΠτΒ, Πρωθυπουργού, Μελών της Κυβέρνησης, Ε.Ε., ΔΝΤ και συνενόχων).     Για αυτό το λόγο θα πρέπει (πιο πολύ ευλόγως) να πολεμάμε ΤΗΝ ΣΥΝΙΣΤΑΜΕΝΗ ΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ, δηλαδή το ΣΥΝΟΨΙΣΤΙΚΟ δικονομικό πλαίσιο ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ και ΥΠΑΙΤΙΟΤΗΤΩΝ [σφετερισμός λαϊκής κυριαρχίας- Εσχάτη προδοσία- καταπάτηση όρκου καθήκοντος και άλλα αδικήματα συνενόχων]/δάσος.     Θα πρέπει δηλαδή, μονίμως και μέχρι τη ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, οι νομικοί, οι πολιτευόμενοι, τα σχήματα (κόμματα, κινήματα, ιστοσελίδες) και οι πολίτες, να ΕΓΚΑΛΟΥΝ ΕΝΩΠΙΟΣ ΕΝΩΠΙΩ δικαστών, συμβολαιογράφων, αστυνομικών, ΚΑΙ για τον καταπατούμενο όρκο καθήκοντος αστυνομικών, συμβολαιογράφων, δικαστών! Και να αναβαθμίζουν επιθετικότερα, – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ οργανωμένα – ΕΝΩΤΙΚΑ την ΠΑΛΛΑΪΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ! ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ.    Το έχουμε ήδη προτείνει προχθές (ΕΔΩ) κύριε Κώνστα και κύριε Κασιμάτη, και περιμένουμε με ελπίδα αυτή την ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ συναγωνιστική συμμετοχή σας.     Διαφορετικά, θα ακολουθούμε την ετεροκαθοριζόμενη πεπατημένη του καταστροφικού, για Δημοκρατική ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ, ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΟΥ Κοινοβουλευτισμού.

Του Αναστάσιου Κώνστα, 15 Ιαν. 2018

Ψηφίζεται σήμερα το πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα, προκειμένου να «κλείσει» η γ’ αξιολόγηση και να εκταμιευτεί η επόμενη δόση από τον ESM. Είναι μία κοινή φράση των συστημικών ΜΜΕ, που εντέχνως επιχειρεί να μας υποβάλλει ότι πρόκειται για κάτι δήθεν φυσιολογικό. Εφόσον επιτευχθεί αυτό, κανείς ή τέλος πάντων λίγοι θα είναι αυτοί που θα αντιδράσουν δυναμικά σε ένα ακόμα επεισόδιο καταστροφής της πατρίδας και του λαού μας.

Κι όμως τίποτα το φυσιολογικό δεν υπάρχει σ’ αυτήν τη φράση. Ο όρος πολυνομοσχέδιο είναι ασύμβατος με το Σύνταγμα, αφού απαγορεύεται η συζήτηση και ψήφιση διατάξεων άσχετων σε σχέση με το κύριο αντικείμενο του υπό ψήφιση νομοσχεδίου. Η θεσμική αυτή εκτροπή, που υπάρχει από τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, ευθύνεται για το δαιδαλώδες νομικό σύστημα, η πολυπλοκότητα του οποίου ενισχύει την ανασφάλεια δικαίου και αποβαίνει σε βάρος του απλού πολίτη. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι τα θεσμικά μέσα «νομιμοποίησης» της καταστροφής της πατρίδας μας τον καιρό των μνημονίων ερωτοτροπούν με τα κατά καιρούς πολυνομοσχέδια, αφού ούτως ή άλλως αδιαφορούν για τις προβλέψεις του Συντάγματος. Έτσι μία κακή συνήθεια των εγχώριων νομοθετών έχει γίνει πολυεργαλείο στα χέρια των σύγχρονων τυράννων μας, προκειμένου να επεμβαίνουν με πολυσέλιδους νόμους σε κάθε πτυχή της ζωής μας με μόνο στόχο την ολοκλήρωση της καθυπόταξης του λαού μας. Μάλιστα ομιλούν και περί μεταρρυθμίσεων, όταν η κυριότερη αναπτυξιακή μεταρρύθμιση σε θεσμικό επίπεδο θα έπρεπε να είναι η απλούστευση και κωδικοποίηση της υφιστάμενης νομοθεσίας. Αυτοί, όμως, συνεπικουρούμενοι από τους ντόπιους υπαλλήλους τους, πράττουν ακριβώς το αντίθετο.

Ο όρος προαπαιτούμενα δεν υπήρχε στο δημόσιο λεξιλόγιο πριν την προδοτική και αντισυνταγματική συνομολόγηση των επαίσχυντων δανειακών συμβάσεων και την κυνική επιβολή των μνημονίων. Τα «προαπαιτούμενα» είναι ουσιαστικά οι κατοχικής φύσεως όροι που επιβάλλονται στα κεφάλια μας από ξένα κέντρα εξουσίας (ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ, ESM), προκειμένου να κατοχυρώσουν θεσμικά την υλοποίηση των σχεδίων που έχουν για τη χώρα μας. Τα αποτελέσματα των σχεδίων αυτών είναι περισσότερο από ορατά, αφού έχουν εκτινάξει το υποτιθέμενο δημόσιο χρέος, τα κόκκινα δάνεια και τις οφειλές προς το δημόσιο, ενώ ταυτοχρόνως έχουν αυξήσει την ανεργία, τη φτώχεια, τους θανάτους συμπολιτών μας, διαλύοντας την παραγωγή και κατακρημνίζοντας την κατανάλωση. Είναι δηλαδή οι επιμέρους εκφάνσεις της συνταγής καταστροφής.

(more…)