ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
Σχόλιο G-M-R : Το άρθρο ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ το ΕΔΩ ( https://greek-market-research.com/article/entasi-xana-stin-kalamata-ston-aera-to-synedrio-tis-gsee/ ) σχόλιο της G-M-R, χωρίς να αντιμετωπίζει το βασικό ερώτημα/πρόβλημα (*), δηλαδή, “είναι δυνατόν να υπάρχει συνδικαλισμός σε συνθήκες Κατοχής;”.
Το προ μνημονίων αντίστοιχο βασικό ερώτημα ήταν: “είναι δυνατόν να υπάρχει συνδικαλισμός με νομικο/πολιτικο/συνδικαλιστική ανοχή στην ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ (αναζητείστε τον μηχανισμό!) φιλεργοδοτική δικαστική παράβαση καθήκοντος;”.
Χωρίς να έχει απαντηθεί/αντιμετωπιστεί αυτό το προϋπάρχον ερώτημα/καθεστώς, θα συγκαλύπτεται, ΚΑΙ η ΑΚΡΩΣ περιορισμένων ταξικών δυνατοτήτων και προοπτικών συμπεριφορά των μικρών και λιγότερο εργοδοτικά εξαρτημένων αριστερών δυνάμεων σε σωματεία όπως, Βιβλιου-Χάρτου, courier/ταχυμεταφορές κλπ, συμπεριφορά (σεχταριστική όχι ταξική) που θέλει να αγνοεί και τα απείρως κομβικότερης σημασίας προβλήματα εργαζομένων σε μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες (βλέπετε στα συνημμένα: ενοικίαση εργαζομένων, υ.α.ε., καταπατήσεις νόμων 1264/82 και 1767/88 που συνιστούν το ουσιαστικό περιεχόμενο του 1876/90 κλπ, έως) και την ομολογημένη εθελοεκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας (μαζί και των ταξικών κεκτημένων) της Ελλάδας.
Αξίζει να σημειωθεί, πως κάτω από συνεχή και επιδιώκουσα κάθε ωφέλιμη ΣΥΝΕΡΓΕΙΑ (σε αντίθεση με τον δήθεν αριστεροσυνεπή σεχταρισμό), συνδικαλιστική πίεση πράγματι, ελήφθη πολιτική/νομική/συνδικαλιστική βοήθεια, περιορισμένη όμως στην ηθική/νομική κατοχύρωση των καταγγελλόντων και όχι στην ολοκληρωμένη και αποκαταστατική σύμφωνα με το ΙΣΧΥΟΝ ΔΙΚΑΙΟ, συνδικαλιστική/νομική/πολιτική αντιμετώπιση των παραβιάσεων της εργατικής νομοθεσίας).
(*) προκειμένου να “αποκτήσουμε εργατικό κίνημα”
συνημμένα:
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ: παράθεση του ισχύοντος (προ μνημονίων τα σχετικά ντοκουμέντα) νομικού πολιτισμού όσον αφορά τα ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ως απάντηση στην παγκοσμιοποίηση (παγκοσμίου επιπέδου ρυθμίσεις/επιβολές που αντίκεινται στον κατακτημένο και αξιοποιήσιμο από την εργατική τάξη νομικό πολιτισμό).
ΠΡΑΞΗ ΑΡΧΕΙΟΘΕΤΗΣΗΣ που δικαιώνει την εκτέλεση των συνδικαλιστικών καθηκόντων του πρώτου συνημμένου, επισημαίνοντας την “αμφίβολη ορθότητα” της δικαστικής αντιμετώπισης των σχετικών εργοδοτικών παρανομιών, αλλά λογω ΜΗ περαιτέρω ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ, ΝΟΜΙΚΗΣ, υποστήριξης (κατά παράβαση ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ/ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ, ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ, ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ, καθήκοντος), αυτή ο ωφέλιμη για την ηθική κατοχύρωση των σχετικών καταγγελιών, ΟΥΔΟΛΩΣ αξιοποιηθηκε.
Δύο δημοσιεύσεις στο περιοδικό του αείμνηστου Χήστου Παπουτσάκη, Αντί, σχετικές με τα προ μνημονίων εργατικά ζητήματα.
Προμνημονιακή εργασία σχετικά με τα καθήκοντα της Αριστεράς.
Συνημμένα αρχεία στο Σχόλιο G-M-R μπορείτε να δείτε στην φωτο και να τα κατεβάσετε όλα στον υπολογιστή σας σε μορφή zip.
Παναγ. Σωτήρης, 19 Μαρ. 2019
Τα όσα θλιβερά καταγράφηκαν σε σχέση με το συνέδριο της ΓΣΕΕ αποδεικνύουν την οριστική κρίση μιας εκδοχής «συνδικαλισμού» και την ανάγκη να ανασυγκροτηθεί ένα πραγματικό εργατικό κίνημα. Δηλαδή, από τους ίδιους τους εργαζόμενους για τα δικαιώματά τους
Τα συνέδρια της ΓΣΕΕ υποτίθεται ότι είναι οι κορυφαίες στιγμές του συνδικαλιστικού κινήματος για τον ιδιωτικό τομέα. Κι όχι ότι δεν υπήρχαν θέματα να συζητήσει η «κορυφαία» συνδικαλιστική οργάνωση! Μήπως δεν είναι ανοιχτό το ερώτημα πώς μπορούν να οργανωθούν αποτελεσματικές κινητοποιήσεις απέναντι σε μια κυβέρνηση που δεν έχει επαναφέρει το καθεστώς των συλλογικών συμβάσεων, παρότι το υπόσχεται, και απέναντι σε μια εργοδοσία που καλόμαθε σε μεροκάματα πείνας και στην εκμετάλλευση της ανεργίας που παραμένει σε πολύ υψηλά επίπεδα;
Follow Us on Twitter
Follow Us on FaceBook
Subscribe to mail list