Λαοκράτης Βάσσης, 13 Φεβρουαρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ως αυτοευνουχιστική ιδεολογία της επικυριαρχούμενης Ελλάδας, ο νεο-ραγιαδισμός είναι ένα ακόμα μεγάλο μας πρόβλημα μετά την παρακμή και τη χρεοκοπία. Που γίνεται πολύ επικίνδυνος, καθώς μεταλλάσσεται, φιλόδοξα σε νέο αφήγημα του Τόπου μας, τάχατες στον αντίποδα των στερεοτυπικών ακροτήτων, αλλά και των “φαιών νεοπλασιών”, όπως η Χρυσή Αυγή, της πάλαι ποτέ “εθνικής ιδεολογίας” μας. Πάντοτε προβληματικής αλλά και βάναυσα ευτελισμένης κατά τη χουντική περίοδο (1967-74).

Μια μετάλλαξη ultra εκσυγχρονιστική, προοδευτικοφανής και ενίοτε αριστεροφανής, με περισσεύουσα ευρωπάθεια και νεωτερικολαγνεία, αλλά και με συμφυρόμενο το νεοταξικό κοσμοπολιτισμό, απ’ τα δεξιά και τον μεταφυσικό διεθνισμό απ’ τα αριστερά. Οπότε και με δραστικά παραπειστική και παραπλανητική αληθοφάνεια, που μεγιστοποιείται απ’ την προνομιακή πρόσβαση στον δημόσιο χώρο του ρεύματος της διανόησής μας, που διακινεί μεταπρατικά την ευρω-προσαρτηματική πραμάτεια του.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr