Σχόλιο GMR: “Το θέμα της αποαποικιοποίησης συνδέεται με την πλήρη εφαρμογή της κυριαρχίας της Κύπρου. Γιατί η άσκηση της κυριαρχίας δεν μπορεί να εξαρτάται από τρίτες χώρες, όπως επιδιώκεται από την Τουρκία ούτε θα έχει περιορισμούς ή θα χρησιμοποιείται ως αποικία, όπως προκύπτει από τη βρετανική συμπεριφορά. Είναι σαφές πως αυτό μπορεί να γίνει μόνο όταν υπάρξει αποαποικιοποίηση.“

Καλά τα λένε , οι Κώστας Βενιζέλος, Τάσος Τζιωνής και άλλοι πολλοί.

Σήμερα που μιλάμε όμως, συμβαίνουν ταυτόχρονα τα εξής ασυμβίβαστα λόγων και έργων:

– Ο Κώστας Βενιζέλος γράφει, γράφει, γράφει, τηρώντας μη αιχμηρή έναντι του Προέδρου Χριστοδουλίδη (γραμμή Μητσοτάκη με παρακαλετά υπέρ ΔΔΟ) στάση, στρογγυλεύοντας δεδομένα και αποπροσανατολίζοντας τον λαό (Θετική η επίσκεψη Μητσοτάκη, αλλά χωρίς συνέχεια θα είναι…) από ΤΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΑ (ΔΔΟ πάει και τελείωσε). – Ο Τ.Τζιωνής είναι διευθυντής της ΚΥΠ Κύπρου στηρίζοντας τον διζωνικοδικοινοτικό Πρόεδρο κο Χριστοδουλίδη.

– Οι άλλοι πολλοί, αξιόλογοι διανοούμενοι-επιστήμονες-αρθρογράφοι, “επώνυμοι” τέλος πάντων, και δεν σχηματίζουν ομάδα “ενόχλησης” των διζωνικοδικοινοτικών σε Ελλάδα και Κύπρο και δεν διαθέτουν, έστω μεμονωμένα ο καθένας, κάποιο σχέδιο αντιμετώπισης της ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΗΣ ΩΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΔΔΟ (και της “σωτήριας” Χρεοκρατίας & Έξωθεν Εξάρτησης στην Ελλάδα).

Ταυτόχρονα, ως “κερασάκι στην τούρτα”, συναγελάζονται μ’ ότι νά ‘ναι όπως να ‘ναι, δηλαδή με “προσωπικότητες” (με τα εισαγωγικά δεν θίγουμε τίποτα παραπέρα από την σύμπλευσή τους με το ποινικά ελεγχόμενο ως ΑΔΙΚΟ) που βάζουν λαό και πατρίδα στο κάδρο της υποταγής^(*). Διότι κατ’ αυτούς, “οι μη “επώνυμοι” πολίτες δεν διαθέτουν προσωπικότητα” και προσόντα για συνέργειες. Δεν μιλάμε για την παραμικρή προβολή προσώπων, ούτε για θέση σε αντιστασιακό σχήμα, φυσικά όχι για κόμμα, μόνο για διαθεσιμότητα “ως εκεί που μας παίρνει”, υπέρ ευρύτερης συλλογικής επεξεργασίας επί τεκμηριώσεων-προτάσεων-δράσεων, όσο κι αν αυτοί έχουν αγωνιστεί και αγωνίζονται ακόμα.

(*) βλέπετε το, άνευ αρχών/άνευ κοινής εκτίμησης/άνευ κοινής μεθόδευσης, Συνέδριο για το “ΥΠΑΡΞΙΑΚΟ”, στον σύνδεσμο Γιατί δεν συγκινεί τους Ευρωπαίους η Αριστερά .

_.

Κώστας Βενιζέλος, 25 Ιουλίου 2024

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Στο στόχαστρο θέτουν την Κύπρο οι βρετανικές βάσεις με τις δράσεις τους. Δράσεις που προφανώς ξεπερνούν το πλαίσιο λειτουργίας τους και προκαλούν προβλήματα σε μια περιοχή που βιώνει συγκρούσεις και πολεμικές αναταράξεις.

Οι απειλές και κατά της Κύπρου του ηγέτη της Χεζμπολάχ του Λιβάνου, Χασάν Νασράλα, συνδέονται εν πολλοίς με τα όσα οι Βρετανοί πράττουν χρησιμοποιώντας τις βάσεις. Κι αυτό δεν γίνεται τώρα, αλλά διαχρονικά. Άλλες αναφορές που αφέθηκαν να εννοηθούν για χρήση των αεροδρομίων της Κυπριακής Δημοκρατίας από το Ισραήλ, έχουν διαψευστεί από τη Λευκωσία. Σημειώνεται δε ότι η κατοχική πλευρά, διά του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Φιντάν, έδωσε συνέχεια στις απειλές Νασράλα, εντάσσοντας στο αφήγημα και την Ελλάδα.

Είναι σαφές πως οι εξελίξεις στην περιοχή οδήγησαν τους Βρετανούς να αναβαθμίσουν και να ενισχύσουν (με αεροσκάφη) την παρουσία τους στο νησί. Την ίδια ώρα, δραστηριοποιούνται και μέσα από την τεχνολογία: Μέσα από αυτήν αντλούν πληροφορίες για τα διαδραματιζόμενα στην περιοχή. Από τις βάσεις γίνεται επεξεργασία των πληροφοριών (υποκλοπές δορυφορικών συστημάτων, Data Networks, τηλεφωνικών συνομιλιών κ.τ.λ). Το δεύτερο και βασικό βήμα είναι η ολοκλήρωση διευρυμένης Αεροπορικής – Ναυτικής Εικόνας, χρησιμοποιώντας κατάλληλους αισθητήρες (RADARS, Συστήματα Παράκτιας Επιτήρησης, Συστήματα Τηλεπισκόπισης, GPS κτλ). Οι τεχνολογικές δυνατότητες αναβαθμίζονται συνεχώς.

………………….

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR:   Καθόλου τυχαία(;), παρά την αρχική κοινή σκέψη, η τελική άρνηση του σεβαστού Λαοκράτη Βάσση να συναντηθεί με την G-M-R για έναν “μακρύ καφέ” προκειμένου να συζητηθεί η από το 2010 κατάσταση:

“Άλλη μία χαμένη ευκαιρία…

Κι όσο μεγάλη ήταν η ευκαιρία της Μεταπολίτευσης για την ενδυνάμωσή μας τόσο μεγαλύτερη είναι και η ευθύνη όλων εκείνων που τη διαχειρίστηκαν για την τελική της έκβαση. Γιατί ήταν απ’ τις μεγαλύτερες ευκαιρίες μας, αν υπολογίσουμε, με αντικειμενικά μέτρα και σταθμά, τους μείζονες προνομιακούς της όρους, όπως:…

Τρίτον, τέλος, την Ευρώπη, με τα πακέτα της και όχι μόνο, που ήταν και η μεγάλη στρατηγική μας επιλογή, κάτι σαν νέα “Μεγάλη Ιδέα” μας, όπως κι αν αναγνωστεί. Το πώς, όμως, αυτό το προνομιακό (η έντονη υπογράμμιση είναι της G-M-R) άθροισμα: Ειρήνη + Δημοκρατία + Ευρώπη το κατέστησαν ελλειμματικό οι υποκειμενικές αδυναμίες μας,…“.

Άργησε πολύ, πάρα πολύ, αλλά μας αποκάλυψε τελικά ο σεβαστός Λαοκράτης Βάσσης, την ουσιαστική και βαθιά ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ του για το “προνομιακό άθροισμα” που βέβαια περιελάμβανε προδιαγεγραμμένα-εκ του ασφαλούς, την ευρωχρεοκρατία και την (τουλάχιστον ευρώ-) εξάρτηση (ό ίδιος ο κ. Λαοκράτης Βάσης το διαπιστώνει Μας εθίζουν σε κίβδηλη κανονικότητα όπως και ο επίσης σεβαστός Πέτρος Μηλιαράκης που μας άφησε πολύ πρόωρα «Ευρωσκεπτικισμός» και «ενωσιακή τάξη» ), πολιτική, πολιτισμική με τους όρους που επιβάλλει η Γερμανική Ηγεμονία (στο βάθος ΟΜΩΣ εξαρτώμενη από την Αμερικανική Ηγεμονία).

Η G-M-R επιθυμούσε να συζητήσει με τον κ. Λαοκράτη Βάση την βαθιά πληττόμενη πολιτισμική & έξωθεν καθοριζόμενη πολιτική( ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ & ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ, Μετα-αλήθεια & Μετα-δημοκρατία, ΣΟΚ ΚΑΙ ΧΑΟΣ )-(αντί)επιστημονική ( δ.ά.δ.α. (*) ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΝΤΙdebtocracy ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ ) – (αντί)Δικαιϊκή ( ΜΗΛΙΑΡΑΚΗΣ-ΣΤΟ-KONTRA-CHANNEL-ΓΙΑ-ΤΟ-ΑΡΘΡΟ-86Σ , ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΗΘΙΚΗΣ & ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ “ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΔΟΜΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ”.) κατάσταση Χρεοκρατίας – Εξωθεν Εξάρτησης, πράγμα που ακυρώθηκε, όπως αναπάντητες έμειναν και όλες οι επιστολές μας προς τον κ. Λαοκράτη Βάση.

Το ζητούμενο σεβαστέ Λαοκράτη Βάσση, δεν είναι να στηρίζουμε εφ’ όρου ζωής προσπάθειες (ή να κάνουμε κριτική) για πολιτισμό-παιδεία-δημοκρατία κάτω από “τη νέο/αποικιακή επικυριαρχία”, αλλά, να δώσουμε με ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΝΑΔΟΜΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ, ξεκινώντας με την ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΟΥ ΕΛΑΧΙΣΤΟΥ (Ε.ΜΠΙΤΣΑΚΗΣ βιβλίο “Η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΟΥ ΕΛΑΧΙΣΤΟΥ” – Ο Μπέρτολτ Μπρέχτ σήμερα ) στο υφ’ υμών υποδεικνυόμενο πλαίσιο πολιτισμού, παιδείας, δημοκρατίας, ένα χρήσιμο εργαλείο ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ-ΙΣΧΥΟΣ, που δεν ειναι άλλο από το εθνικό και υπό κοινωνικό (ΕΠ’ ΟΥΔΕΝΙ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ή ΕΞΩΘΕΝ) έλεγχο, ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ.

_.

Λαοκράτης Βάσσης 8 Δεκεμβρίου 2022

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Καθώς τείνουμε να εθιστούμε στην κίβδηλη κανονικότητα, όπως αυτή διαμορφώνεται, με παραπλανητικούς όρους, απ’ το ένοχο πολιτικό μας σύστημα και τα επικοινωνιακά του εξαπτέρυγα: με βάση τις νεο/αποικιακές ρήτρες των τριών Μνημονίων και τις μακροχρόνιες δεσμεύσεις τους, με μία εξ αυτών ως και ενός αιώνα, όλο και περισσότερο αποσυνδέονται Μεταπολίτευση και Χρεοκοπία, σαν να μην υπάρχει σχέση αιτιότητας, σχέση αιτίου και αιτιατού, μεταξύ τους.

Όπως, όλο και περισσότερο αναγιγνώσκονται: η Χρεοκοπία, που απωθείται ένοχα εκτός του πολιτικού μας λεξιλογίου, και η μετανεωτερική αποικιοποίησή μας, σαν φυσιολογικά, ακόμα και ευκταία, γνωρίσματα της εθνικής μας πραγματικότητας. Με τη διαμεσολαβητική, μεταξύ της υπερεξουσίας του ευρωδυτικού τοκογλυφικού κεφαλαίου και του λαού μας, πολιτική εξουσία να προβάλλει περίπου ως τρόπαια πολιτικού ρεαλισμού τις μνημονιακές “πομπές” της, απενοχοποιώντας και “κανονικοποιώντας” το νεο/αποικιακό διαχειριστικό της ρόλο. Προπαντός χάρη (και) στη στρατηγική αναδίπλωση της Συριζικής Αριστεράς, που βραχυκύκλωσε (μεσοπρόθεσμα;) τις όποιες εναλλακτικές δυνατότητες και προοπτικές του Τόπου μας.

Με όση όμως επικοινωνιακή χρυσόσκονη κι αν επικαλυφθούν τα δύο δίπολα: α) Μεταπολίτευση-Χρεοκοπία και β) Χρεοκοπία-Μετανεωτερική αποικιοποίηση, σε όσες επιστημονικοφανείς παραναγνώσεις κι αν επιδοθούν οι επιτήδειοι της οργανικής διανόησης, δεν είναι δυνατό να εξαερωθεί, τελικά, η βαθύτερη αιτιότητα που τα διαπερνά. Γιατί, όσο κι αν υπερτονιστούν τα (υπαρκτά) εξωγενή αίτια της χρεοκοπίας, δεν γίνεται να αποσυνδεθεί πειστικά απ’ τα ενδογενή αίτιά της, ή να θεωρηθούν αυτά ως δευτερογενή. Ενώ είναι και πρωτογενή και κυρίαρχα. Να αποσυνδεθεί, δηλαδή, απ’ τον βαθύτερο πολιτικό και πολύ περισσότερο τον βαθύτερο εκπτωτικό πολιτιστικό χαρακτήρα των δεκαετιών της Μεταπολίτευσης.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr