Σχόλιο GMR: Ο επίλογος περί Συμπολιτείας, επιθυμητής προφανώς κατά τον κο Πέτρο Μηλιαράκη, αφορά “Συμπολιτεία ΚΑΙ από Στρατιωτική Άποψη”.

Αλλά, Ευρωπαϊκή Συμπολιτεία, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ, “Και Στρατιωτική Συμπολιτεία” με ετεροβαρείς πολιτικοοικονομικούς όρους και επεμβατικές (εκ του “κέντρου ισχύος“) πολιτικές σε χώρες μέλη σε μια σειρά ζητήματα, παραγωγικής συγκρότησης, πολιτισμικής εξέλιξης, εθνικής ανεξαρτησίας (βλέπετε και εθνικό νόμισμα), δεν αποτελεί Συμπολιτεία Εποικοδομητικών Συνεργειών (ως θα όφειλε), αλλά, Συμπολιτεία Ανομολόγητων Σκοπών⁽¹⁾.

Οι παραπάνω θέσεις της G-M-R, τοποθετούν το πλαίσιο ΑΡΧΩΝ βάσει του οποίου κρίνεται καθημερινά, το αν η παραμονή μας σε ΕΕ-ΕΥΡΩΖΩΝΗ είναι “αναγκαίο κακό” (για γεωπολιτικούς και λοιπούς λόγους), “κακό που μπορεί να μετατραπεί σε καλό” (νομίζουμε αυτή ειναι η άποψη του κου Π. Μηλιαράκη), ή “αδιστάκτως αδύνατη”⁽²⁾ , περίπτωση που κατά τον κο Π. Μηλιαράκη πρέπει να αντιμετωπίσουμε εφ’όσον και όταν εμφανιστεί⁽³⁾.

————————

(1) Όπως απέδειξαν η Νατοϊκή Συμπολιτεία (μοντέλο στο οποιο θα εξελιχθεί η Ευρωπαϊκή Στρατιωτική Συμπολιτεία) και η Χρεοκρατική (μέσω τραπεζοκρατίας, διαφθοράς, ενιαίου νομίσματος και παρεμβάσεων στα εθνικά παραγωγικά-αναπτυξιακά μοντέλα), Ε.Ε..

(2) η άποψη της G-M-R σε συνδυασμό όμως με https://greek-market-research.com/clink/o-mpertol-mprecht-simera/

(3) βλέπετε σχετικά και το “εφόσον καταστεί αδιστάκτως αδύνατη η παραμονή της χώρας μας στην ευρωζώνη“ στο τέλος του πολυ χρήσιμου κατά τα λοιπά άρθρου: https://greek-market-research.com/article/nomika-zitimata-metavasis-sto-ethniko-nomisma-entos-tis-eyropaikis-enosis/

_.

Π. Μηλιαράκης(*), 28 Μαρ. 2022

Οι πρόσφατες εξελίξεις του «Ουκρανικού»  και οι πολεμικές επιχειρήσεις που λαμβάνουν χώρα σε ένα γενικευμένο θέατρο πολέμου με την εισβολή των ρωσικών δυνάμεων στο ουκρανικό έδαφος, εγείρουν  και πάλι το «ζήτημα»  εάν μπορεί να υπάρξει «ευρωπαϊκός στρατός» στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Καταρχάς επισημειώνεται ότι  η Γερμανία αποφάσισε αυτοτελή εξοπλισμό της τάξης των 100 δις ευρώ. Τούτη η εξέλιξη επαναφέρει το ζήτημα πως κάθε κράτος – μέλος μεριμνά περί την δική του άμυνα. Ιστορικώς δε αδιστάκτως βέβαιο είναι ότι η πολιτική ηγεσία της Ευρώπης, ειδικά μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχ, εκχώρησε όλο τον «θεωρητικά» υφιστάμενο  «αμυντικό πυλώνα» της  στο ΝΑΤΟ, δηλαδή: α) στην «Βορείο-Ατλαντική Συμμαχία», με τις εμπειρίες της παθογένειας της και β) στην από καθέδρας άσκηση πολιτικών μέσω της Ουάσινγκτον και του Πενταγώνου.

Ιδού εν συντομία οι εξελίξεις από το Μάαστριχτ και μετά, καθόσον υπάρχουν ζητήματα που δεν είναι γνωστά στο ευρύ κοινό: 

ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ: SCENGEN ΚΑΙ FRONTEX 

Αρχικώς πρέπει να διευκρινιστεί ότι  ο «χώρος Σένγκεν», που συνομολογήθηκε στο Σένγκεν του Λουξεμβούργου, προδήλως αφορά  « το χώρο χωρίς εσωτερικά σύνορα» στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οργανώθηκε δε αυτό το σύστημα του χώρου χωρίς εσωτερικά σύνορα,για την καθιέρωση της ελεύθερης κυκλοφορίας για όλα τα πρόσωπα-υπηκόους των κρατών που υπέγραψαν τη Συμφωνία, καθώς και για την αστυνομική και δικαστική συνεργασία. Διαπιστώθηκε δε ότι προκειμένου να είναι αποτελεσματικό το σύστημα πληροφοριών Σένγκεν (Schengen Information System – SIS) αλλά και για λόγους ευρύτερους που αφορούν στην κοινωνική συνοχή, θα έπρεπε να εξασφαλιστούν κατά τρόπο επίσης αποτελεσματικό τα εξωτερικά σύνορα.

(more…)