ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
Γιώρ. Μιχαηλίδης, 21 Νοεμβρίου 2020
Τις τελευταίες δεκαετίες όπου στην Ελλάδα κυριάρχησε μία συντηρητική εσωστρέφεια, αγνοήθηκε σταδιακά ο οικουμενικός χαρακτήρας του Ελληνισμού. Οι Έλληνες «ξέχασαν» τις ελληνικές κοινότητες ανά τον κόσμο.
Κι αν σε έναν βαθμό είναι γνωστή, η ελληνική μειονότητα της Αλβανίας, οι Ρωμιοί της Κωνσταντινούπολης και η Ομογένεια των ΗΠΑ και της Αυστραλίας, τότε η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων αγνοεί την ύπαρξη των Ελλήνων της Κάτω Ιταλίας με την πανάρχαια ιστορία τους, τους Καλάς και άλλες μικρές κοινότητες στην Αίγυπτο και τη Μέση Ανατολή που έλκουν την καταγωγή τους από τα χρόνια του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Στο κείμενο αυτό, όμως, θα ασχοληθούμε με τους Έλληνες της Κάτω Ιταλίας. Ένα κομμάτι της κοινωνίας της γειτονικής χώρας που είναι αναγνωρισμένο ως μειονότητα. Που έλκει την καταγωγή του στους πρώτους αποικισμούς του 8ου π.Χ αιώνα, που επιβίωσε της ρωμαϊκής κατοχής και μπολιάστηκε με μετανάστες από την ηπειρωτική Ελλάδα της βυζαντινής και της οθωμανικής εποχής.
Η γέννηση της Μεγάλης Ελλάδας
Η ιταλική χερσόνησος νότια της Νάπολης, συμπεριλαμβανομένων των ακτών της Καλαβρίας, της Λουκάνιας, της Απουλίας, της Καμπανίας και της Σικελίας αποικήθηκαν από τους αρχαίους Έλληνες με τις μεταναστεύσεις της παλιάς Ελληνικής Διασποράς που σημειώθηκαν κατά τον 8ο αιώνα π.Χ.
Follow Us on Twitter
Follow Us on FaceBook
Subscribe to mail list