“Στάθης”, 19 Ιανουαρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Εν τέλει όλα ταιριάζουν, έχει και η παρακμή τη δική της αρμονία. Ορισμένα αξιώματα όπως το “ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση” (και την “κατάλληλη στιγμή”, θα προσθέταμε εμείς) έχουν μία διαχρονική επιβεβαίωση που τα καθιστά κλασικά. Η επόμενη Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η κα Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, έλκουσα την πολιτική της καταγωγή από το κλίμα της μεταπολιτευτικής ανανεωτικής Αριστεράς, διετέλεσε ως επί το πλείστον της διαδρομής της ( μάλλον στο σύνολό της) θεράπουσα του σημιτικού “εκσυγχρονισμού”. Υπήρξε δηλαδή, αυτό που στην πολιτική αργκό λέμε: σημιτάνθρωπος.

Προσέτι κι επί πλέον, ο βίος και η πολιτεία της κυρίας Σακελλαροπούλου είναι ο ορισμός της πολιτικής ορθότητας και η επιτομή της εξυπηρέτησης από δικαστικής πλευράς των πολιτικών προτεραιοτήτων της εποχής. Μάλιστα της εποχής των Μνημονίων. Για παράδειγμα, ως δικαστικός, η μέλλουσα Πρόεδρος της Δημοκρατίας συμμετείχε στην εκτέλεση και την ταφή του 13ου και 14ου μισθού των δημοσίων υπαλλήλων. Καθώς και εις άλλα τέτοια πολλά, πολύ γνωστά.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr