Σχόλιο GMR :  Πράγματι, ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΛΟ!

Όταν μια οικονομική συμφωνία αποδεικνύεται ετεροβαρής (Λεόντειος Σύμβαση), είτε όταν προκαλείται ζημία μιας πλευράς, με προσπορισμό ιδίου οφέλους, η οφέλους προς τρίτους, τότε το λόγο έχει η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ μέχρις αποκαταστάσεως του Δικαίου έναντι του Αδίκου. (ΕΔΩ η σχετική για την περίσταση, έκθεση-υπόδειξη του ΟΗΕ).

Με ΑΠΛΑ ΛΟΓΙΑ, όχι μόνο πρέπει να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη η Ελλάδα, αλλά πριν αποχωρήσει, πρέπει να αρνηθεί το χρέος και με την βοήθεια της διαδικασίας που προτείνει ο ΟΗΕ, και να διεκδικήσει αποζημίωση, από: ΕΕ-ΔΝΤ-ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ-ΣΥΝΕΝΟΧΟΥΣ (αστυνομικούς- συμβολαιογράφους- δικαστικούς- ΜΜΕ/ποιος ΕΛΛΗΝΑΣ δημοσιογράφος διοργάνωνε σε Αθηναϊκο ξενοδοχείο σεμινάρια ευθυγράμμισης των ΜΜΕ, με τα από ΔΝΤ-ΕΕ εντελλόμενα;).

Βέβαια τα δραχμικα αμορτισέρ απορρόφησης των ευρωκραδασμών (καθηγητές κκ Κ. Μελάς-Δ. Χιόνης-Θεόδωρος Κατσανέβας), είναι οικονομολόγοι. Που να ξέρουν τώρα από Δίκαιο, Δικαιοσύνη, Λεόντειο Σύμβαση, Ευρωτραπεζικές κομπίνες , κλπ, κλπ).

Διον. Χιόνης , 13 Ιουν. 2019

Η απειλή του Μπόρις Τζόνσον για την μη πληρωμή της αποζημίωσης παγιδεύει πλέον την ΕΕ σε μια παγίδα που είχε η ίδια στήσει. Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας Μπόρις Τζόνσον, ο επικρατέστερος υποψήφιος για τη διαδοχή της Τερέζας Μέι δήλωσε σε συνέντευξή του που δημοσιεύεται στην The Sunday Times, ότι θα αρνηθεί να καταβάλει τον «λογαριασμό του διαζυγίου» με την ΕΕ το ποσό των 39 δισεκατομμυρίων λιρών που έχει συνομολογηθεί ότι θα οφείλει το Λονδίνο στις Βρυξέλλες όταν αποχωρήσει αν οι Ευρωπαίοι δεν προσφέρουν καλύτερους όρους όσον αφορά το Brexit.

Μέχρι τώρα, η απειλή των πληρωμών από το Ηνωμένο Βασίλειο προς την ΕΕ ήταν και ο κύριος μοχλός πίεσης για μια ιδιαίτερα δυσμενή συμφωνία αποχώρησης για το Ηνωμένο Βασίλειο. Παράλληλα, αποτελούσε και ένα παράδειγμα προς αποφυγή για οποιοδήποτε άλλο μέλος της ΕΕ ή της ΟΝΕ σκεφτόταν κάτι ανάλογο. Η λογική που είχε διαμορφωθεί περιγραφόταν περίπου ως ακολούθως:

Με δεδομένο ένα μεγάλο κόστος αποχώρησης η ιδέα της εγκατάλειψης της ΕΕ ήταν απαγορευτική. Τα πράγματα όμως φαίνεται ότι άλλαξαν και ανέτρεψαν την απειλή του καταλογισμού με την επίσκεψη του προέδρου Τραμπ στο Ηνωμένο Βασίλειο όταν προέτρεψε τους Βρετανούς να αποχωρήσουν χωρίς να πληρώσουν τίποτα.

Κατά αναλογία οι παρατεταμένες απειλές της ΕΕ προς την Ιταλία για τον περιορισμό της ρευστότητας και της κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών οδήγησαν του Ιταλούς να ανακεφαλαιοποιήσουν τις τράπεζες με χρήματα του κρατικού προϋπολογισμού αγνοώντας τις απειλές. Η κίνηση αυτή στη συνέχεια τους οδήγησε να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της ρευστότητας ψηφίζοντας την κυκλοφορία του παράλληλου νομίσματος minibots.

Και στις δύο περιπτώσεις η ΕΕ πέφτει στην παγίδα που είχε στήσει. Kαι στις δύο περιπτώσεις ίσχυσε ο επιβεβαιωμένος κανόνας των οικονομικών περί μακροχρόνιας ισορροπίας. Οι απειλές και τα προσκόμματα δεν μπορούν να εμποδίσουν την επίτευξη της μακροχρόνιας ισορροπίας. Πολύ περισσότερο η διοικητική προσέγγιση των προβλημάτων δεν μπορεί να υποκαταστήσει την οικονομική πολιτική και να αντιμετωπίσει τα ζέοντα οικονομικά προβλήματα. Τις δύο αυτές διαπιστώσεις φαίνεται να συνεχίζει να τις αγνοεί η ΕΕ προδιαγράφοντας με αυτό τον τρόπο το μέλλον της.

Πηγή: metopotouoxi.blogspot