Σχόλιο GMR: Καλύτερη νομική υποστήριξη για τον Παναγιώτη, δεν θα μπορούσε να βρεθεί!!! Ο Παναγιώτης ανακηρύσσεται Αθώος, διότι απλά κορόϊδευε εαυτόν και την κοινωνία!!!  (Συμπληρώνουμε και με το εδώ σχόλιο/πρόταση μας “Βρε Παναγιώτη…”, που ο Παναγιώτης αντιμετώπισε ως εξής: “καλά, δεν ξέρουμε ‘μεις που είμαστε χρόνια στο κουρμπέτι, ξέρετε σεις;”)

Η Εναργέστερη περιγραφή της αριστερής “αντιμνημονιακής” δηθενιάς.

Βέβαια το άρθρο προέρχεται από δημοσιογραφία εξυπνακίστικη μεν, βουτηγμένη δε, στον μνημονιακό βούρκο.

Εξ ‘ου και η ανάδειξη του ΚΚΕ σε κόμμα που (ΔΗΘΕΝ) έχει απαρνηθεί την Σταλινική πρακτική και επιδεικνύει ένα άλλο ήθος, αυτό δηλαδή, επεξηγούμε ως G-M-R, της από “κομμουνιστική” μεριά (στην ουσία δηθενιά), καθόλου αντιμνημονιακής (φταίει ο καπιταλισμός, λες και όλα είναι, όπως και πριν τα μνημόνια) και ταυτόχρονα ΑΚΡΑΤΗΤΗΣ και ΙΔΙΟΤΕΛΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ του “τι κι αν είναι Κατοχή” Αντιπροσωπευτικού Κοινοβουλευτισμού.

._

Γιάννης Σιδέρης , 19 Ιουνίου 2015

Είναι θεωρούμε από τα πιο σοκαριστικά όσων διέπραξε κατά την ατελείωτη «ωδή ασυνέπειας», η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Και ακόμη πιο σοκαριστικό ότι δεν ίδρωσε το αυτί όσων παρέμειναν εντός.

Την Τρίτη 23/6 ο πρώην υπουργός Παναγιώτης Λαφαζάνης , με άλλους τρεις, κάθεται για… πέμπτη φορά στο σκαμνί στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο στην σχολή Ευελπίδων, φορτωμένος με κατηγορίες του μισού Ποινικού Κώδικα! Εις βάρος του επικρέμανται κατηγορίες για χρήση βίας, εξύβριση, επικίνδυνες σωματικές βλάβες, κλπ. Και το πλέον σημαντικό είναι ότι όλα αυτά του αποδόθηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ από το… Τμήμα για την Προστασία του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, της Γενικής Ασφάλειας Αθηνών!

Ποιο άθλιο σχέδιο επεξεργάζονταν οι σκοτεινοί συνωμότες, τι βυσσοδομούσαν εναντίον του Κράτους και της Δημοκρατίας, ώστε ηναγκάσθη να ενεργοποιηθεί το αρμόδιο τμήμα της Ασφάλειας, θυμίζοντας άλλες εποχές;

Απλώς βγήκαν στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν κατά των πλειστηριασμών, που άρχισαν επί πρωθυπουργίας Αλέξη. Είχαν πιστέψει και αυτοί το σύνθημα «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», μη έχοντας κατανοήσει ότι ήταν ένα από τα συνθήματα – εργαλεία που θα χρησιμοποιούσαν απλώς για να ανέλθουν στην εξουσία. Όντας αγνοί ιδεολόγοι θεωρούσαν ότι δεν ίσχυε για το κόμμα τους η φράση του Γκαλεάνο «Η εξουσία είναι σαν το βιολί: το πιάνεις με το αριστερό και το παίζεις με το δεξί»!

Δεν έχει σημασία αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με τις «διαδηλώσεις» που έκανε ο Λαφαζάνης – σε εισαγωγικά η λέξη «διαδηλώσεις» γιατί επρόκειτο περί ολιγάριθμων και άνευρων μαζώξεων, κάποιων μελών που αποχώρησαν μετά το τρίτο Μνημόνιο. Ούτε έχει σημασία αν δικαίως ή όχι γίνονταν αυτές οι μαζώξεις.

Οσο για τη βία που κατηγορούνται ότι χρησιμοποίησαν, ήταν τα συνήθη σε τέτοιες περιπτώσεις σπρωξίματα, και ούτε κατά διάνοια τα πιο βίαια που έχουμε δει σε διαδηλώσεις. Ολοι επίσης θυμόμαστε τον Λαφαζάνη ανεβασμένο στην κορυφή μιας σκάλας η οποία είχε ως στήριγμα μια κλούβα των ΜΑΤ να αγορεύει! Η όλη εικόνα μάλλον εξέπεμπε γραφικότητα και πολιτικό παλαιοημερολογιτισμό, και σε καμία περίπτωση δεν παρέπεμπε σε κάποιον που δρα επικίνδυνα κατά του κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος!

Οι διωκόμενοι λένε ότι «μια τέτοια διαμαρτυρία μπορεί να θεωρηθεί αδίκημα μόνο σε αντιδημοκρατικά καθεστώτα τύπου Τουρκίας και σε χώρες με σατραπίσκους επικεφαλής και ολοκληρωτικές κυβερνήσεις όπως αυτή του Ερντογάν». Όχι μόνο!

Ουσιαστικά για αναβίωση αήθους σταλινικής πρακτικής επρόκειτο, την οποία έχει απαρνηθεί το σημερινό ΚΚΕ που επιδεικνύει άλλο ήθος – παρότι θεωρητικώς ομνύει στον Στάλιν. Ηταν μια προσπάθεια τρομοκράτησης του εσωτερικού αντιπάλου, μια επίδειξη ηγετικής δύναμης, και ένα μήνυμα προς την κοινωνία ότι το κράτος μπορεί να γίνει αμείλικτο όργανο απέναντι στους εχθρούς του ηγέτη.

Αλλωστε δεν ήταν η πρώτη φορά που προσπάθησαν να εξοντώσουν ηθικά τον Λαφαζάνη. Με πρόθυμες γραφίδες (αγωνιστές του λαού και αυτοί) πέρασαν στη κοινή γνώμη το οπερετικό «ριφιφί στο Νομισματοκοπείο» – ότι δηλαδή ο Λαφαζάνης ήθελε να μπουκάρει στο νομισματοκοπείο και να πάρει τα λεφτά.

Ο ίδιος ωρυόταν ότι δεν ισχύει αυτό, αφού είχε επίγνωση ότι στο Νομισματοκοπείο δεν υπήρχαν λεφτά: «Έπρεπε να φτιάξουμε μήτρες και να τυπώσουμε. Αλλά τέτοια πράγματα δεν γίνονταν» έχει πει στο «Βήμα». Αντιθέτως είχε καταθέσει την (όχι ρεαλιστική) πρόταση: Με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου και με ευρωπαϊκό επιτόκιο, να πάρουν τμήμα των 22 δις ευρώ που υπήρχαν αποθηκευμένα στο δίκτυο της Τράπεζας της Ελλάδος, σαν έκτακτο μέτρο, ώστε να εξασφαλιστεί η ρευστότητα που θα λειτουργούσε ως γέφυρα, προκειμένου να περάσουμε στο εθνικό νόμισμα.

Είχε μάλιστα εκφράσει την έκπληξή του, λέγοντας ότι ο Τσίπρας ως Πρωθυπουργός και ο Βαρουφάκης ως ΥΠΟΙΚ, αγνοούσαν την ύπαρξη αυτών των χρημάτων (σ.σ. επρόκειτο για τα χρήματα που μας είχε στείλει με αεροπλάνα η ΕΚΤ για να μη γίνουμε Αργεντινή – και… να μην έχουμε την περηφάνεια μας, που έλεγε στη Βουλή ο Αλέξης: «Μακάρι να είχαμε γίνει Αργεντινή»).

Όπως δε, έχει γράψει ο Βαρουφάκης στο βιβλίο του «στην αρχή ο Τσίπρας και ο Φλαμπουράρης ήθελαν να τα πάρουμε αυτά τα λεφτά». Αλλά ο Βαρουφάκης αρνήθηκε αντιτείνοντας ότι «θα ισοδυναμούσε με κλοπή», αφού ήταν χρήματα τη Φρανκφούρτης.

Μετά από όλα αυτά, μέσω δημοσιογραφικών ιμάντων, κυκλοφόρησε το σενάριο ότι ο Λαφαζάνης ήθελε να κάνει «ριφιφί» στο Νομισματοκοπείο! Με την έξοδό του από τον ΣΥΡΙΖΑ είχε γίνει ο πιο αδύναμος κρίκος.

Πηγή: liberal.gr