Σχόλιο GMR: Προσθέτουμε από την εδώ   Μητσοτάκης: «Δεν πάμε σε πόλεμο με την Τουρκία παρά τις εντάσεις» – Η αναφορά του πρωθυπουργού στις εκλογές   συνέντευξη του κου Μητσοτάκη, το απόσπασμα “Αλλά κοιτάξτε, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να καθίσουμε στο τραπέζι με την Τουρκία ως λογικοί ενήλικες και να επιλύσουμε την κύρια διαφορά μας, που είναι η οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Είναι ένα περίπλοκο ζήτημα λόγω της γεωγραφίας του Αιγαίου, αλλά έχουμε καταφέρει να επιλύσουμε παρόμοια προβλήματα με τους γείτονές μας.“

Επ’ αυτού του ζητήματος, το οποίο κατά τον κο Μητσοτάκη

“Είναι ένα περίπλοκο ζήτημα λόγω της γεωγραφίας του Αιγαίου,…”, τοποθετείται πολύ πιο συγκεκριμένα, ως προς το “περίπλοκο”, ο Θ. Καρυώτης στο άρθρο του Ανάλυση: Η οριοθέτηση της ΑΟΖ και η δειλία της Αθήνας

_.

Αλέξ. Τάρκας, 19 Ιανουαρίου 2023

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, εμμένοντας στην πρακτική της προσωπικής διπλωματίας που κανείς από τους προκατόχους του δεν είχε ακολουθήσει, διαπραγματεύεται νέες ισορροπίες στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, βήμα προς βήμα και στη βάση “σταδίων προσέγγισης”, στα οποία κατέληξαν η επικεφαλής του Διπλωματικού Γραφείου του Άννα Μαρία Μπούρα και ο εκπρόσωπος της Τουρκικής Προεδρίας Ιμπραχίμ Καλίν.

Η συνάντηση Μπούρα-Καλίν, που πραγματοποιήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2022 στις Βρυξέλλες υπό την εποπτεία του Γερμανού συμβούλου εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας της Καγκελαρίας, πρέσβη Γενς Πλέτνερ, αξιοποιείται ήδη στο έπακρο από την Τουρκία, αφενός επικοινωνιακά, αφετέρου για τη διαμόρφωση νέου διαπραγματευτικού πλαισίου. Τα ίδια, άλλωστε, είχαν συμβεί και στο πρόσφατο παρελθόν. Αρχικά, τον Ιούλιο του 2020, όταν η μυστική συνάντηση της πρέσβεως Ελένης Σουρανή (προκατόχου της Μπούρα) με τον Καλίν είχε αποκαλυφθεί από τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου.

Είχε παρουσιαστεί, αναγκαστικά, σαν επιτυχία από την ελληνική κυβέρνηση, αλλά γρήγορα οδήγησε στη μεγάλη κρίση της περιόδου Αυγούστου-Οκτωβρίου της ίδιας χρονιάς. Ακολούθησε τον Μάρτιο 2022, το ναυάγιο του Βοσπόρου, όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης συνάντησε, χωρίς καν Eλληνα πρακτικογράφο, τον Ταγίπ Ερντογάν. Ο πρωθυπουργός προέβλεψε δημόσια ήρεμο καλοκαίρι και σύγκληση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας το φθινόπωρο, αλλά οι εκτιμήσεις του εξευτελίστηκαν από το έκτοτε ιστορικό ρεκόρ των χιλιάδων παραβιάσεων του εναερίου χώρου και των δεκάδων υπερπτήσεων σε ελληνικά νησιά.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Μας διαβεβαιώνει ο ειδικός επιστήμονας^(*) κύριος Α.Τάρκας: “Δυστυχώς, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αξιολογεί ότι η Άγκυρα έχει ειλικρινή διάθεση για διάλογο και διαμηνύει πως δεν πρέπει να χαθεί η “ευκαιρία” από την ελληνική πλευρά. Δεν αναμένεται αλλαγή στάσης της Ουάσινγκτον, …

…..

Το Βερολίνο, παρά τους εξευτελισμούς στις διμερείς σχέσεις του με την Άγκυρα, επιμένει ότι τα συμφέροντα της Δύσης δεν επιτρέπουν να δυσαρεστείται ο Ταγίπ Ερντογάν.“

Εμ βέβαια, τι πιο χοντρό να πει ο άνθρωπος, ως σύμβουλος των κυβερνώντων.

(*) Ο Αλέξανδρος Τάρκας είναι εκδότης του μηνιαίου περιοδικού «Άμυνα και Διπλωματία» και αρθρογράφος στην εφημερίδα «Δημοκρατία». Επικεφαλής της “Expansion”, μιας ελληνικής εταιρίας με εξειδίκευση σε συμβάσεις των κλάδων άμυνας και ασφάλειας, καθώς και σε εκτιμήσεις επιχειρηματικού ρίσκου και ελέγχους due diligence στις χώρες της ΝΑ Μεσογείου σε συνεργασία με κορυφαία συμβουλευτική εταιρία των ΗΠΑ. Έχει εργαστεί ως σύμβουλος στο υπουργείο Εξωτερικών και ως συνεργάτης μελών του Κοινοβουλίου.

_.

Αλέξ. Τάρκας, 17 Ιανουαρίου 2021

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Αφετηρία μιας μακράς πορείας αποτελεί η επανάληψη των διερευνητικών συνομιλιών στις 25 Ιανουαρίου. Αυτές θα καταλήξουν είτε σε ρήξη, με ανυπολόγιστες συνέπειες, είτε στη δρομολόγηση ενός –όπως θα φιλοτεχνηθεί– “ιστορικού συμβιβασμού”, που θα ισοδυναμεί με παραίτηση της Ελλάδας από αναφαίρετα, βάσει του Διεθνούς Δικαίου, κυριαρχικά δικαιώματά της.

Στην παρούσα φάση κανένας Έλληνας ή ξένος αξιωματούχος δεν δύναται να προβλέψει την ακριβή κατάληξη των διερευνητικών με την Τουρκία. Οι ειρηνικές ή θερμές εξελίξεις εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη βούληση περί “ζωτικού χώρου” και τους τακτικισμούς του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν. Επίσης, οι λεγόμενες “κόκκινες γραμμές” της Ελλάδας εξαρτώνται από το ρίσκο που θέλει να αναλάβει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ενώπιον της ίδιας της Ιστορίας, του (πιο συγκρατημένου) υπουργείου Εξωτερικών και της βάσης της παράταξής του.

Σε αυτό το πλαίσιο οι κρίσιμες πτυχές των επικείμενων διερευνητικών συνοψίζονται στα ακόλουθα σημεία: Ανοιχτά κανάλια επικοινωνίας με την Άγκυρα πρέπει να υπάρχουν και διάλογος πρέπει να γίνεται, ώστε η ένταση να εκτονώνεται. Βασική προϋπόθεση όμως είναι η ύπαρξη ξεκάθαρης ατζέντας, όπως επί Κωνσταντίνου Καραμανλή, πριν και μετά το Πρακτικό της Βέρνης του 1976, και επί Ανδρέα Παπανδρέου, πριν και μετά το Μνημόνιο Παπούλια-Γιλμάζ του 1988. Αντίθετα, οι συνομιλίες Μητσοτάκη-Γιλμάζ του 1991 και οι αντίστοιχες Πάγκαλου-Γκιονενσάι, Σημίτη-Ντεμιρέλ και Σημίτη-Ετσεβίτ στα τέλη της δεκαετίας του ’90 αποτελούν κακό οδηγό. Σήμερα ξεκάθαρη ατζέντα δεν υπάρχει.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr