ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.

ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.

Η Αριστερά σ’ ένα φασματικό και πολυποίκιλο κόσμο
Thursday
24/10/2024
16:36 GMT+2
Κείμενα Γνώμης Απόστ. Αποστόλου ΑΡΙΣΤΕΡΑ Στέφ. Κασσελάκης
0

Σχόλιο GMR: Τέτοιος (τέτοιου είδους, ο αναγνώστης ας το προσδιορίσει,, περί αριστεράς ειδήμων αλλά και περί πολιτικής και ανθρωπιάς ευαίσθητος)  μας αποκαλύπτεται ο σοβαρός διανοούμενος και πανεπιστημιακός κος Απόστολος Αποστόλου: “Ορθώς λοιπόν ένα τμήμα της Αριστεράς σήμερα ξαναπιάνει την έννοια της πατριωτικής Αριστεράς, (ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει αναφερθεί στην πατριωτική αριστερά και στο κοινωνικό ανθρωπιστικό πρόσημο της)..“.

_.

 

 

 

 

Απόστ. Αποστόλου(*) 19 Ιανουαρίου 2024

 

 

 

 

Ποια είναι η πορεία της Αριστεράς στη νέα εποχή; Ποια είναι τα αξιακά πλέγματα του προσανατολισμού της; Ποια είναι τα αναπτύγματα της δράσης της; Στα παραπάνω ερωτήματα ακούγονται από αριστερούς και όχι μόνο βραχύπνοες φλυαρίες, σαθρά επιχειρήματα, θεωρητικές ελαφρολογίες.

Η Αριστερά καιρό τώρα βρίσκεται στην ανα-χάραξη της εξέλιξης της. Αναζητά έναν καινούργιο χειραφετητικό ρόλο και μια νέα ιστορική ταυτότητα. Όμως οι αριστεροί υπομνηματιστές των μουμιοποιημένων γνώσεων αδυνατούν να συμβάλλουν την πορείας της, ενώ οι ex officio απολιτίκ αριστερο-δεξιοί κήνσορες και τιμητές της αράδας με τα αθρόα περιτρίμματα των φθόγγων τους, θεωρούν ότι η πορεία της Αριστεράς βρίσκεται σε φθίνουσα καμπή και είναι μάταιος κόπος να την επαναφέρουμε στις αρχικές αναφορές της.

Ας δούμε όμως κάποιες διακριτές διαφορές της Αριστεράς. Στην Αριστερά, η εξουσία ήταν πάντα σύμφυτη με την πολιτική ευθύνη και απαιτούσε τη συμμετοχή των πολλών στη διαχείριση της εξουσίας. Επένδυε στην κοινωνία των πολιτών, δηλαδή στην κοινωνία των προβληματισμών και όχι της άνεργης περιέργειας, επίσης ήταν υπέρ των πολιτκο-κοινωνικών ευαισθησιών και όχι των θυμικών προοδευτισμών, υπέρ των αρνήσεων και όχι των ρικνών συνειδήσεων, αλλά και υπέρ των αντιστάσεων και όχι των συναινέσεων.

Όμως οι βασικές της αρχές, όπως η ισότητα, η δικαιοσύνη, η ελευθερία, σε κάποιες στιγμές, άρχιζαν να χλωμιάζουν περιπίπτοντας σε αργά ρήματα και σε άπορες και αδιέξοδες συνθήκες. Οι παραπάνω αξίες χάθηκαν σαν το νερό μέσα στις αλλότριες αμμουδερές κοίτες. Και οι πολιτικοί εκπρόσωποι της Αριστεράς κάτω από τις αναπαυτικές ερμηνείες ενός πολιτικού ελεφαντισμού, αφομοιώθηκαν σε διαδικασίες και προϋποθέσεις ασύστατων εκλογικεύσεων.

(more…)