ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.

ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.

Ποινική ευθύνη των Υπουργών και άρθρο 86: μια «αντισυνταγματική διάταξη του Συντάγματος»
Sunday
24/01/2021
18:41 GMT+2
Επιστημονική τεκμηρίωση υπέρ του εθνικού νομίσματος ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ Δημήτρης Κουκιώτης ΔΙΚΑΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
0

 

 

 

Δ. Κουκιώτης, ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝ, Τεύχος 8-9/2010, Αύγουστος-Σεπτέμβριος

 

 

 

 

ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΟΥΚΙΩΤΗ, Δικηγόρου, 2010

8-9/2010, Αύγουστος-Σεπτέμβριος

Δ. Κουκιώτης, Ποινική ευθύνη των Υπουργών και άρθρο 86: μια «αντισυνταγματική διάταξη του Συντάγματος»

 

 

Στην παρούσα μελέτη οι διατάξεις του Συντάγματος διακρίνονται σε θεμελιώδεις και μη. Η διάταξη του άρθρου 86 Συντ. που προβλέπει σχετικά με τη δίωξη και την «παραγραφή» των ποινικών αδικημάτων των Υπουργών ανήκει στις μη θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος. Επειδή αυτή συγκρούεται και αναιρεί ολοκληρωτικά και στην ουσία τους τις θεμελιώδεις διατάξεις των άρθρων 4 Συντ. (αρχή της ισότητας) και 26 Συντ. (αρχή της διάκρισης των λειτουργιών) είναι ανίσχυρη και επομένως δεν μπορεί να τύχει εφαρμογής, πράγμα που έχει σαν αποτέλεσμα τη δυνατότητα (και υποχρέωση) δίωξης των Υπουργών με τη συνήθη ποινική διαδικασία και με τη συνήθη «παραγραφή» που ισχύει για όλους τους πολίτες.

Οι διατάξεις του Συντάγματος που καθιερώνουν τα θεμελιώδη και απαράγραπτα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη, καθώς και τις θεμελιώδεις δικαιοκρατικές αρχές και αρχές δικαιοσύνης, οφείλουν να αποτελούν τον «ήλιο» υπό το φως του οποίου πρέπει να ερμηνεύονται όλες οι υπόλοιπες τεχνικές ή ειδικές διατάξεις του Συντάγματος.

Στις διατάξεις που θεσπίζουν αυτές τις αρχές συμπυκνώνεται ό,τι αξιότερο έχουν κληροδοτήσει στο ανθρώπινο γένος οι συσσωρευμένες εμπειρίες από την ιστορική διαδρομή του μέχρι τον σύγχρονο ιστορικό ορίζοντα, σχετικά με τις διαδικασίες θέσμισης μιας ελεύθερης κοινωνίας[1] .

Παρά ταύτα όμως, όταν μια βασική δικαιοκρατική αρχή ή αρχή δικαιοσύνης όπως η αρχή της διάκρισης των εξουσιών και η αρχή της ισότητας (αντιμετώπιση των όμοιων καταστάσεων με όμοιο τρόπο και των ανόμοιων με ανόμοιο), που καθιερώνεται στο άρθρο 4 παρ. 1 του Συντ., συγκρούεται με κάποια άλλη διάταξη του Συντάγματος, θα πρέπει κατ’ αρχήν (λόγω της τυπικής ισοδυναμίας όλων των διατάξεων του Συντάγματος) και κρίνοντας τα δικαστήρια μία συγκεκριμένη περίπτωση που εμφανίζεται ενώπιόν τους να επιχειρούν να εναρμονίσουν στην πράξη τα συγκρουόμενα δικαιώματα ή διατάξεις.

(more…)