Σχόλιο GMR:

Κυρία Τσιβάκου,

Διαβάσαμε την αμέσως παρακάτω, εντός αγκυλών, δυσάρεστη προφητεία σας, η οποία το πιθανότερο είναι να βγεί αληθινή για τους λόγους που εκθέτουμε στον επίλογο του σχολίου μας.

[Γι’ αυτό και πολλοί ─εκτός από τους συγγενείς─ θα συνεχίσουν μετά τα συλλαλητήρια την καθημερινότητά τους, διότι η ζωή είναι σύντομη και το ταλαιπωρημένο σύγχρονο άτομο δεν βλέπει τον εαυτό του σαν κάποιον που θα συμβάλει στη διάσωση του κόσμου. Μόνο οι συγγενείς των νεκρών θα μείνουν βουβοί, κλεισμένοι στον πόνο τους, γιατί διαισθάνονται πως μόνο οι νεκροί έχουν νοιώσει με τη θυσία της ζωής τους τη βαθύτερη αλήθεια της ελληνικής ζώσας πραγματικότητας.].

Η πρότασή σας, προκειμένου να μην επαληθευτεί η προφητεία σας, είναι: [Ίσως ένας τρόπος για να τιμηθούν οι νεκροί των Τεμπών και κάθε θύματος της κοινωνικής μας καρκινοβασίας να είναι οι ποικίλοι πολιτισμικοί σύλλογοι, όσοι ενεργοποιούνται σε κάθε γωνιά της ελληνικής γης, να αφιερώσουν τις δραστηριότητές τους κατά τα έτη 2025-2026 σε οργανωμένες συζητήσεις με αφορμή τα Τέμπη. Ίσως έτσι καταστεί δυνατή σε ευρεία κλίμακα η συνειδητοποίηση των κοινωνικών μας αγκυλώσεων και η ανάδυση μιας νέας συλλογικής συνείδησης.].

Από την αμέσως παραπάνω, εντός των αγκυλών, πρότασή σας, κρατάμε γερά, (εκεί στο τέλος που έχετε τον σύνδεσμο και την φράση “η ανάδυση μιας νέας συλλογικής συνείδησης”) πως ό,τι σοβαρότερο, συνοψίζεται στην αρχή αυτού του άρθρου ως [Μια λαοθάλασσα. Όλη η Ελλάδα την 28η Φεβρουαρίου φώναξε: “Δικαιοσύνη”].

Επ΄αυτού (Δικαιοσύνη), επισημαίνουμε πως:

Δικαιοσύνη ΔΕΝ θα δούμε για το ατύχημα των Τεμπών, αν δεν καταλάβουμε τι εστί ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΙΤΙΩΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΟΣ^[1]. Βλέπετε σχετικά την από εργατική σκοπιά^[2]/νομοθεσία, επιστημονική Μέθοδο Ανάλυσης ατυχημάτων | ΕΛΙΝΥΑΕ (https://www.elinyae.gr/en/node/74112 και τον σύνδεσμο Τί μας δίδαξαν τα Τέμπη για την διαχείριση καταστροφών.

Θα συμφωνήσουμε πως μπορεί η παραπάνω πρότασή σας (δίχως να μεσολαβεί το “Ισως έτσι“) να αποδοθεί Δικαιοσύνη για τα θύματα των Τεμπών, επίσης για ΟΛΑ “τα θύματα της κοινωνικής μας καρκινοβασίας“, μπορεί να έχει θετική έκβαση αν και μόνο αν, προστεθεί η λεξούλα που έντονα υπογραμμίζουμε: “οι ποικίλοι πολιτισμικοί σύλλογοι, όσοι ενεργοποιούνται σε κάθε γωνιά της ελληνικής γης, να αφιερώσουν τις δραστηριότητές τους κατά τα έτη 2025-2026 σε οργανωμένες συζητήσεις-δράσεις με αφορμή τα Τέμπη“.

Και τούτο, διότι καλή μεν είναι η κριτική και καλές είναι οι συζητήσεις, χρειάζεται όμως να συνοδεύονται και με δράσεις. Και μάλιστα με τέτοιες δράσεις που να διαθέτουν τέτοιες Αρχές και τέτοιο Επιχειρησιακό Σχέδιο που να ενέχουν την (κατά Γκράμσι αν θέλετε) Ηθική Υπεροχή στην αντιπαράθεση της λαοθάλασσας που φώναξε “Δικαιοσύνη” με τους Λόγους και τους παραλογισμούς της Εξουσίας.

Θα πρέπει οπωσδήποτε να επισημάνουμε, πως τόσο η αρθρογραφία (και μάλιστα καθηγητών πανεπιστημίου), όσο και οι “οργανωμένες συζητήσεις” γύρω από τα ατυχήματα λαού και πατρίδας, είναι αφορμή και ζήτημα, περαιτέρω αναλύσεων αιτιών (όπως) ατυχήματος (ΑΑΑ).

Αυτή η ΑΑΑ γίνεται κατά το πρόσφατο παράδειγμα της αναλύσεως αιτιών του ατυχήματος των Τεμπών από τον ΕΟΔΑΣΑΑΜ, όπου με βάση την σχετική μεθοδολογία (επί ατυχημάτων ΥΑΕ η μεθοδολογία του ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε., συναφώς επί αεροπορικών, ναυτικών ατυχημάτων, κλπ), εντοπίζονται οι άμεσες/άμεσα ορατές αιτίες, όπως ανθρώπινου λάθους σταθμάρχη-μηχανοδηγών κλπ, αλλά και οι έμμεσες/βασικές/υποκείμενες αιτίες συστημικών κυρίως λαθών, όπως λαθών σε οργάνωση εργασιακών σχέσεων-επιχειρηματικής κατάστασης (κατάτμηση του έργου σε πολλές εταιρείες) και όσον αφορά την “εγγενή ανισότητα των μερών”, εργολαβίες, μπλοκάκια,μείωση προσωπικού, ελαστικές μορφές εργασίας, εξοβελισμός του συμμετοχικού δικαιώματος των επιτροπών υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων κλπ.

Η ΑΑΑ του ΕΟΔΑΣΑΑΜ προχώρησε ακόμα πιο βαθιά στην διερεύνηση επί των εμμέσων αιτιών (πράγμα που δεν είδαμε στο “ατύχημα” στα Ιμια όπου, “Η επίσημη εκδοχή είναι ότι το ελικόπτερο κατέπεσε λόγω κακοκαιρίας και απώλειας προσανατολισμού του πιλότου.”^[3] , εντοπίζοντας ως και την υποκείμενη/έμμεση/βασική αιτία των μνημονιακών οικονομικών περικοπών (άρα και οδηγό για την διερεύνηση των σχετικών υπαιτιοτήτων, Ευρωπαίων και Ελλήνων που επέβαλαν και εφάρμοσαν τα μνημόνια, ακόμα και των λαθών, σε βάρος του Ευρωπαϊκού Νότου ιδιαίτερα της Ελλάδας και μην μας απαντήσετε “ωχ αδελφέ τώρα” αλλά να επιχειρηματολογήσετε, του στρατηγικού σχεδιασμού της Ε.Ε., βλέπετε https://greek-market-research.com/article/i-architektoniki-tis-lisavonas-kai-oi-eyroekloges/#more-21877).

Και είναι απορίας άξιο, το πως αυτή η έμμεση αιτία, διόλου δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν από την πλευρά της νομικής εκπροσώπησης των συγγενών των θυμάτων των Τεμπών (και της πολιτικής εκροσώπησής τους, στα πλαίσια της, μη επιδεχόμενης ιδεοληψίες, νομικής ευθύνης των κομμάτων στον ρόλο τους ως κοινοβουλευτικού εισαγγελέα στις δικογραφίες του άρθρου 86Σ για τα Τέμπη), όπου πρέπει να προστεθούν εκτός άλλων αιτιών-υπαιτιοτήτων και οι εντοπισμένες και από τον ΕΟΔΑΣΑΑΜ και (ενδεικτικά) από κκ Γ.Γραμματίδη, Χ.Σπίρτζη, Χ.Σταϊκούρα, από ενεργούς πολίτες της διπλανής πόρτας/ https://greek-market-research.com/clink/i-trilogia-ton-tempon-dyo-chronia-meta μνημονιακές αιτίες.

Επίλογος του σχολίου: Να μην ξεχνάμε κυρία Τσιβάκου, πως για να θριαμβεύσει το κακό, αρκεί οι καλοί να αδρανούν.

Και την πρώτη ευθύνη για την συλλογική αδράνεια των καλών, την φέρουν οι διανοούμενοι.

Οι οποίοι θεωρούν πως μένοντας ο καθένας χώρια (ενώ επικαλούνται θεωρίες δημοκρατίας=το Κράτος του Δήμου, ως και ιδεολογίες κομμουνιστικές εκ του communis=κοινός) και δίχως σύνδεση με τον λαό (συνήθως “φταίει ο λαός που δεν…”), παρ’ όλο το σημαντικό δημόσιο μέγεθός τους, δίνουν (με την ανεμπόδιστη από τους Κακούς αλλά μοναχική και αμέτοχη στην διεκδίκηση Δικαίου αρθρογραφία τους) Επίφαση Δημοκρατίας στην Κυριαρχία των Κακών.

Υστερόγραφο: Θα έχει καθοριστική σημασία για την τελική δικαιϊκή έκβαση του ατυχήματος των Τεμπών και την μη επαλήθευση της προφητείας της κυρίας Τσιβάκου, η “μελέτη περίπτωσης” τόσο της Υπόθεσης Marfin [Εμπρησμός της τράπεζας Marfin – Βικιπαίδεια ] , όσο και της υπόθεσης Novi Sad [Κατάρρευση της στέγης στον σιδηροδρομικό σταθμό του Novi Sad – Βικιπαίδεια] και η επικοινωνία και συνεργασία με τις αντίστοιχες πλευρές των θυμάτων.

———————————————————————————–

ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ

[1] — η οποία ΑΑΑ συνδέεται με τις ετήσιες γραπτές εκτιμήσεις πιθανών και ενδεχομένων κινδύνων μαζί και με ετήσια προγράμματα πρόληψης και προστασίας.

Παραδείγματα;

Η ετήσια σύνταξη του κρατικού προϋπολογισμού^[4] σε συνδυασμό με στρατηγικό διάλογο και σχεδιασμό, πάντα σε συνεργασία με τον λαό απ’ ευθείας και ουσιαστικά και όχι σαν και το https://greek-market-research.com/clink/elliniko-dimopsifisma-2015/) και τον https://greek-market-research.com/clink/tetartos-stratigikos-dialogos-elladas-ipa/.

[2] – Ναι μεν από Εργατική σκοπιά, δεν παύει όμως η επιστημονική Μέθοδος που θα πρέπει να ακολουθείται να είναι ίδια και για την Ανάλυση κάθε είδους ατυχημάτων.

[3] — Κρίση των Ιμίων – Βικιπαίδεια

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B7_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%99%CE%BC%CE%AF%CF%89%CE%BD

Και κάτι ακόμα ως σκέψη που αν κάνουμε λάθος δεχόμαστε τον αντίλογο. Εξ’ όσων γνωρίζουμε το Ε/Π είχε συγκεκριμένη αποστολή να πετάξει χαμηλά πάνω από την βραχονησίδα για έλεγχο ύπαρξης Τούρκων κομάντος επάνω της. Η απόφαση εξ’ αρχής περιείχε μεγάλο ρίσκο για τον λόγο ότι χαμηλά σημαίνει ευάλωτο, ίσως ακόμα περισσότερο ευάλωτο λόγω περιορισμένης ορατότητας (κυματισμός εξαιτίας ισχυρών ανέμων, χαμηλή νέφωση), μα περισσότερο απ’ όλα ξέρεις ότι αν πράγματι έχει κομάντος, δύσκολα θα παραμείνουν θεατές. Επομένως το στέλνεις για να το χάσεις με μεγάλες πιθανότητες (ακόμα και αν δεν έχανε τον προσανατολισμό του). Και αφού το στέλνεις για να το χάσεις έχεις υπολογίσει το κόστος απώλειας/οφέλους. ΠΟΙΟ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ;;;;;; Δυστυχώς όλοι γνωρίζουμε. Επισημαίνουμε στο “απώλειας” όχι μόνο το Ε/Π αλλά και το πλήρωμα, και μας πιάνει σύγκρυο.

[4] — Ίσως ρωτήσετε: “μα τι σχέση έχει ο προϋπολογισμός με την ΑΑΑ;“.

Κατ’ αρχήν, αναρωτηθείτε αν καλώς εντοπίζουμε τα παρακάτω:

Στους χώρους γραφείων και παραγωγής συχνότατα δεν τηρείται σε ξεχωριστό-διακριτό βιβλιάριο (το οποίο παραδίδεται στον εργαζόμενο όταν αποχωρήσει από την επιχείρηση) ατομικό βιβλιάριο επαγγελματικού κινδύνου-ΑΒΕΚ (σημειώνοντας ειδικά ότι γι’ αυτή την παρανομία υπάρχει κεντρική εργοδοτική γραμμή), δεν γίνεται γραπτή εκτίμηση κινδύνων, δεν συντάσσεται κανονισμός ΥΑΕ (υγείας&ασφάλειας εργασίας) με ουσιαστική εργατική συμμετοχή όπως ο νόμος ΟΡΙΖΕΙ, δεν γίνονται οι οφειλόμενες κατά περίπτωση ιατρικές εξετάσεις και οι πρέπουσες συστάσεις από τους ΓΕ (γιατρό εργασίας)-ΤΑ(τεχνικό ασφαλείας) προς τους εργοδότες, αφθονούν οι αδήλωτες στην Επιθεώρηση Εργασίας ασθένειες και ατυχήματα, δεν καταγράφονται προβλήματα, συχνά με σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία, εξαιτίας στρες και κακών συμπεριφορών.

Στη δεκαετία 1990 άρχισαν να γίνονται αξιολογήσεις όχι αντικειμενικές όπως οι παλιότερες αλλά αξιολογήσεις σχεδιασμένες για κρίση και επίκριση χαρακτήρα (άρα στρεσογόνες και οικονομικά-εξελικτικά βλαπτικές) και όχι αξιολόγηση επί του συμφωνημένου εργασιακού έργου και των σχετικών καθηκόντων.

Επίσης είναι πάρα πολλά τα ουδόλως λαμβανόμενα υπ’ όψιν μυοσκελετικά προβλήματα (για την οφειλόμενη καταγραφή-αξιολόγηση-πρόληψη-προστασία).

Είναι σχεδόν ανύπαρκτη η ευαισθητοποίηση εργοδοτών και ελεγκτικών μηχανισμών για τα υπερβολικά και παράνομα ωράρια εργασίας. Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και πολλά άλλα όπως κακός κλιματισμός, ανασφαλή έναντι πυροκινδύνων κτίρια, μη τήρηση διαλειμμάτων για εργασίες σε οθόνες κλπ.

Η κατάσταση είναι απελπιστική όσον αφορά την ΥΑΕ (Υγεία-Ασφάλεια Εργασίας) σε εργολαβίες και υπεργολαβίες, σε εργασίες με μπλοκάκια και εργασία μέσω ενοικίασης εργαζομένων.

Μεγάλο κεφάλαιο παραμένει η σύνδεση ΥΑΕ με Περιβάλλον. Δηλαδή τα προβλήματα του χώρου, π.χ. αιωρούμενα σωματίδια τέφρας, απλώνονται και στο γύρω περιβάλλον, όπως για παράδειγμα συνέβη στα ορυχεία της ΔΕΗ Πτολεμαΐδας όπου η με κακό τρόπο μεταφερόμενη τέφρα του λιγνίτη και η εξόρυξη δίχως αποκατάσταση του τοπίου επέφεραν ρύπανση του αέρα και στην γύρω περιοχή και διάβρωση- αποσάθρωση των γειτονικών εδαφών (βλέπετε “Οδοιπορικό στα χωριά που ο λιγνίτης έσβησε απ’ το χάρτη”, και ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ COMMISSION 18-7-2003 και ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ και Καταδικάστηκαν πρωτόδικα 7 στελέχη της ΔΕΗ, για την κατολίσθηση στο Ορυχείο Αμυνταίου το 2017 και Μια πρόταση διεξόδου από την σημερινή τραγική ενεργειακή κατάσταση της χώρας ).

Επομένως η ανάλυση αιτιών του ελ.ιν.υ.α.ε. και το άρθρο του Jeffrey Levett, εκπαιδεύουν τους εργαζόμενους, με την μέθοδο ανάλυσης αιτιών και διαχείρισης ενδεχομένων κινδύνων, να ελέγχουν αποτελεσματικά την πολιτική και να καθίστανται Ηθικά Ανώτεροι, Επιστημονικά Οπλισμένοι, ως και να αναζητούν τις Αιτίες (και τα συμφέροντα) από ΥΑΕ ως Μάτι & Τέμπη και ως τι σημαίνει ΕΕ-ΕΥΡΩ-Προϋπολογισμός και Εξωτερική πολιτική, ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑ, αποεθνοποίηση και παγκόσμια νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ (βέβαια τέτοια κριτική, απαιτεί ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΥΨΗΛΟΤΑΤΗ Η ΗΘΙΚΗ ΥΠΕΡΟΧΗ ΤΩΝ ΚΡΙΝΟΝΤΩΝ…).

Εάν πράγματι καλώς τα εντοπίζουμε, προχωρούμε στην κατά την γνώμη μας σωστή απάντηση στο ερώτημα για τον προϋπολογισμό.

Απάντηση:

Έχουμε δύο μεγάλες κατηγορίες προϋπολογισμών.

Αυτήν με την λογική/ιδεολογία/συμφέρον τύπου κου Στουρνάρα και αυτήν με τις ίδιες παραμέτρους, αλλά τύπου Θ. Μαριόλη.

Η λογική κου Στουρνάρα βλέπει ως μόνη αιτία πιθανού και ενδεχόμενου κινδύνου (ατυχήματος), αυτό το, για τον δεξιό/νεοφιλελεύθερο οφθαλμό της, άμεσα ορατό, ήτοι εργαζομένους, συνταξιούχους και γενικότερα τους μικρομεσαίους με τις επικίνδυνες απαιτήσεις τους.

Η λογική Στουρνάρα δικαιολογεί την (εσαεί) Ευρωχρεοκρατία.
Η λογική Στουρνάρα/Σακελλαροπούλου/Μητσοτάκη κλπ, εμποδίζει τα Ελληνόπουλα να στήσουν οικογένεια και να τεκνοποιούν, τα διώχνει από τον τόπο τους και τα αντικαθιστά ψυχροσχεδιασμένα, με μουσουλμανικό αίμα, “αίμα για την οικονομία”, διαρκώς πολλαπλασιαζόμενο (https://greek-market-research.com/clink/ptd-synergos-stin-genoktonia-se-exelixi-egklima-kata-tis-choras-kai-toy-laoy/, https://greek-market-research.com/clink/omilia-toy-prothypoyrgoy-kyriakoy-mitsotaki-sto-synedrio-me-thema-dimografiko-i-megali-proklisi/, Πανηγυρίζουν οι Τούρκοι για τη μαζική αγορά ακινήτων στην Ελλάδα: «Είναι φθηνά και μπορούμε να τα νοικιάσουμε»), αίμα με ελληνική αστυνομική ταυτότητα ουδέποτε με ελληνική συνείδηση.

Η λογική Μαριόλη δεν αποδέχεται και καταργεί την επιβληθείσα Ευρωχρεοκρατία.

Η λογική Μαριόλη προσπαθεί να διασώσει από τον συνειδησιακό εκφυλισμό και την φυσική (δημογραφική) εξόντωση εξ αιτίας των εκ των αλά Στουρνάρα κλπ οικονομικών ιδεολογιών και πολιτικών, την Ελληνική Συνείδηση (https://greek-market-research.com/clink/ethniki-taytotita-i-ethniki-syneidisi/).

Η λογική Θ. Μαριόλη βλέπει το όλον, δηλαδή, μέσω της νόησης και όχι μέσω της δια γυμνού οφθαλμού στοχοποίησης. Εισέρχεται στην ουσία της πραγματικότητας, διερευνά την οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα, κάνει (από το 1990) μελέτες και προβλέψεις^[5] για το τι θα επιφέρει και με ποιά όρια λειτουργίας η μία λογική (Στουρνάρα) και τι αντίστοιχα η άλλη λογική (Μαριόλη).

Οι Εταίροι “μας”, έχουν πολλαπλά ΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙ, πως η λογική Στουρνάρα, διασώζει Ευρώ και Ιδιωτικές Τράπεζες (που λειτουργούν εις βάρος των λαών). Εμείς υπενθυμίζουμε, πως υπάρχει, ναι υπάρχει, και η Τράπεζα των φτωχών η https://el.wikipedia.org/wiki/Grameen_Bank .

Η λογική Μαριόλη, έχει προβλέψει αλλά και έχει εξηγήσει την χρεοκοπία μέσα στο ευρώ (με μέθοδο ισοδύναμη της ΑΑΑ!), έχει κάνει γραπτή εκτίμηση των κινδύνων που επαπειλούν την δική της επιλογή-πρόταση (https://greek-market-research.com/clink/metopiko-programma-diexodoy-apo-tin-krisi/) και φυσικά προβλέπει Τράπεζα της Ελλάδος υπαγόμενη στον Υπουργό Οικονομικών και με δικαίωμα υπογραφής του για την έκδοση εθνικού νομίσματος (Σπ.Λαβδιώτη Το Θεμελιώδες Αμάρτημα του Ευρώ και Θεσμικό Πλαίσιο Λειτουργίας της Τράπεζας της Ελλάδος και Τράπεζα της Ελλάδος) και με τραπεζικό σύστημα συμβατό με την παραπάνω επιλογή-πρόταση.

Ακόμα, η λογική Θ. Μαριόλη είναι έτοιμη να εφαρμόσει οικονομική πολιτική, όση δικαιότερη, ως και καταργητική της “εγγενούς ανισότητας των μερών”, εφόσον επιθυμήσει ενσυνείδητα ο κυρίαρχος λαός.

[5] — Η λογική Θ. Μαριόλη βλέπει το όλον, δηλαδή, μέσω της νόησης και όχι μέσω της δια γυμνού οφθαλμού στοχοποίησης. Εισέρχεται στην ουσία της πραγματικότητας, διερευνά την οικονομική πραγματικότητα, κάνει (από την δεκαετία 1990) μελέτες και προβλέψεις (που σε κάθε περίπτωση διαχείρισης ενός σοβαρού εγχειρήματος μπορούν να γίνονται με την πολυδιάστατης αξίας μέθοδο Utstein: “Δια του Πρότυπου Utstein εκφράζεται η απειλή-κινδύνου (R), ο κρυμμένος κίνδυνος (H) ή ο κίνδυνος που διατρέχει το άτομο, ο οποίος ακόμα δεν έχει εκφραστεί, καθώς και η ευπάθεια/ τρωτότητα του κοινού/ της κοινότητας (V), ως παράγοντες ανάλυσης καταστροφών και τέλος, ο βαθμός ετοιμότητας των κρατικών μηχανισμών.” από τον σύνδεσμο https://slpress.gr/koinonia/ti-mas-didaxan-ta-tempi-gia-tin-diaxeirisi-katastrofon/).

_.

 

 

 

 

Ιωάννα Τσιβάκου, 18 Μαρτίου 2025

 

 

 

 

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

 

Προφανώς, χωρίς να δύναται ένα άρθρο να αντικαταστήσει την γλωσσο-κοινωνιολογική έρευνα, έχει ενδιαφέρον να συλλογιστεί κανείς πώς διεξάγεται ο Λόγος για την τραγωδία των Τεμπών, εστιάζοντας στους λόγους που εκφέρουν οι εμπλεκόμενοι, είτε υπό μορφή άρθρων είτε υπό μορφή ομιλιών ή διακηρύξεων, όπως τους παρακολουθούμε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, κυρίως στην τηλεόραση και στο διαδίκτυο.

Με τον όρο «Λόγος» (discourse) δεν αναφέρομαι στην αρχαία εννόηση του Λόγου ως εμβάθυνση στην αλήθεια των πραγμάτων, ούτε στον Λόγο της χριστιανικής θρησκείας, όπου ο Λόγος είναι ο εκπορευόμενος από τον Θεό, αλλά ούτε στη Λογική ή στον Ορθό Λόγο των διαφωτιστών.

Αναφέρομαι στη χρήση των διαφόρων μορφών της γλώσσας, γραπτής ή προφορικής, και στον ρόλο της στην οργάνωση και εξέλιξη της κοινωνικής δράσης μέσω της οποίας οι άνθρωποι συνδέονται μεταξύ τους και επιδρούν επί της πραγματικότητας. Υπ’ αυτή την έννοια, ο γλωσσικός λόγος είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένος με τις κοινωνικές πρακτικές, πράγμα που σημαίνει ότι τις επηρεάζει και ταυτόχρονα επηρεάζεται από αυτές.

Το παρόν άρθρο υιοθετεί την έννοια του Λόγου όπως την ερμηνεύει ο Μισέλ Φουκώ, όπου ο Λόγος αντικατοπτρίζει στην ουσία του τον λόγο της εκάστοτε εξουσίας σε κάθε πεδίο του επιστητού, και ο οποίος προβάλλεται ως λόγος αληθείας. Για παράδειγμα, όταν ο γονιός ή ο δάσκαλος λέει στο παιδί «διάβασε να είσαι καλός μαθητής αν θέλεις να πετύχεις στη ζωή», η φράση αυτή εκφέρεται ως αναμφισβήτητη αλήθεια από τον εξουσιαστή, δηλαδή τον γονέα ή τον εκπαιδευτικό, στο εξουσιαζόμενο παιδί. Το ίδιο συμβαίνει και με λόγους ευρύτερου βεληνεκούς, οι οποίοι προβάλλονται ως λόγοι αληθείας και ως τέτοιοι έχουν κατακτήσει στα κοινοβουλευτικά σύγχρονα καθεστώτα τη λαϊκή συναίνεση.

(more…)

Σχόλιο GMR: Σε κάποια σημαντικά ζητήματα έγκειται κατά την γνώμη μας, η συνεισφορά της κας Ι.Τσιβάκου στον δημοκρατικό διάλογο. Όπως, στην επικέντρωση της αξίας της ατομικής συνείδησης δίπλα στην συλλογικότητα, της αξιοποίησης της ιστορικής μνήμης και του πολιτισμικού υπόβαθρου, στην προτροπή λειτουργίας αυτοδιαχειριζόμενων μοντέλων. Αν είχε μέσα και το αριστερός = “να πολεμάμε το άδικο ακόμα και με αδύναμα μέσα” (Μ.Μπρεχτ) τότε θα έφθανε στο ζουμί της αριστεροσύνης.

_.

 

 

 

 

Ιωάννα τσιβάκου , 10 Ιουλίου 2024

 

 

 

 

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

 

 

Χρησιμοποιούμε συχνά τη διάκριση Αριστερά – Δεξιά, ενώ πολλές φορές διαπιστώνουμε πως όχι μόνο ο απλός κόσμος αλλά και δημοσιογράφοι προσλαμβάνουν διαφορετικά το περιεχόμενο των δύο όρων. Δεν είναι περίεργο να υπάρχει αυτή η σύγχυση αφού η ποικιλία της πολιτικής πραγματικότητας δεν είναι δυνατόν να συμποσούται σε δύο μόνο όρους.

Κι αυτό είναι φυσικό, αφενός, διότι κάθε γλωσσικός όρος αντιστοιχεί σε πολλαπλά αναφερόμενα και, αφετέρου, διότι η ιστορική πορεία μεταβάλλει όχι μόνο το νόημα των πραγμάτων αλλά και τα ίδια τα πράγματα. Το παρόν άρθρο θα εστιάσει κυρίως στο περιεχόμενο του όρου “Αριστερά”, προκειμένου να δώσει κάποιες εξηγήσεις για την αποτυχία της στις σύγχρονες ελληνικές ευρωεκλογές.

Η Αριστερά περιλαμβάνει κόμματα προσκείμενα σε μια μετριοπαθή καπιταλιστική μεταρρύθμιση, όπως τα σοσιαλδημοκρατικά (ή στην ελληνική ορολογία τα κόμματα της κεντροαριστεράς όπως το ΠΑΣΟΚ) έως τα σοσιαλιστικά, συμπεριλαμβανομένων και κομμάτων που εξαγγέλλουν μια πιο ριζοσπαστική κοινωνικο-πολιτική αλλαγή, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο αρχικός ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα σοσιαλιστικό κόμμα, το οποίο ενσωμάτωσε στο όνομά του τον όρο της ριζοσπαστικής Αριστεράς όχι για να δηλώσει μια διαφορετική ιδεολογία σε σχέση με τη σοσιαλιστική, αλλά για να τονίσει εμφατικά πως η πολιτική του στάση θα εμπνέεται από ένα ριζικό μετασχηματισμό των δυνάμεων και των σχέσεων εξουσίας. Βεβαίως από το 2015 ήδη, μια τέτοια ονομασία δεν αντιστοιχεί στην ιδιοπροσωπία του εν λόγω κόμματος.

………………….

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

 

Πηγή: slpress.gr