ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
Του δημοσιογράφου Χρήστου Κτενά, 8 Απρ. 2017
Ο Χρήστος Γ. Κτενάς είναι δημοσιογράφος εδώ και 20 χρόνια, έχοντας εργαστεί σε μια σειρά από περιοδικά και εφημερίδες, πολλές φορές από θέσεις ευθύνης.
Κινηματογράφος «Αλκυονίδα», Φεβρουάριος 2017.
Γεμάτη ασφυκτικά η αίθουσα, με κόσμο όρθιο στους διαδρόμους, στο φουαγιέ, στην έξοδο. Είναι όλοι ανυπόμονοι καθώς στο σινεμά των καλών ημερών (όπως οι Αλκυονίδες μέρες του χειμώνα), θα παρουσιαστεί από τον Καθ. Θόδωρο Μαριόλη και την ομάδα του Κώστα Λαπαβίτσα εντός του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ερευνών Κοινωνικής & Οικονομικής Πολιτικής (ΕΔΕΚοΠ) η πρόταση τους για επιστροφή στην δραχμή.
Πόσο ανήσυχο είναι το κοινό; Τόσο ώστε να αποδοκιμάσει –και καθόλου διακριτικά- τους Παναγιώτη Λαφαζάνη και Ζωή Κωνταντοπούλου όταν ξεφεύγουν σε μακροσκελείς χαιρετισμούς.
Ακόμη και στις εισηγήσεις δύο ξένων ομιλητών, του Stefano Fassina, πρώην υπουργού Οικονομικών της Ιταλίας επί κυβέρνησης Ρέντσι και του Sergi Cutillas, ισπανού οικονομολόγου, το παράδοξο αυτό (για τα ελληνικά μέτρα) κοινό θα διορθώνει μεγαλόφωνα κάποια λάθη της μετάφρασης, επιμένοντας στην ακρίβεια.
Ο Λαπαβίτσας υπόσχεται πως θα παρουσιαστεί μια επιστημονική προσέγγιση για την μετάβαση σε μια «νέα δραχμή».
Στο βήμα ανεβαίνει ο Θεόδωρος Μαριόλης, Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πάντειο, στοχεύοντας στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Τι προτείνει λοιπόν η ομάδα του ΕΔΕκΟΠ; Η βάση της μελέτης τους – και εδώ είναι η πρώτη έκπληξη- δεν είναι η μετάβαση στη δραχμή. Αντίθετα, η εκκίνηση γίνεται από την διαπίστωση της στρεβλότητας της ελληνικής οικονομίας, που την καταδικάζει σε μια μόνιμη έλλειψη ανταγωνιστικότητας. Σε αυτά προστίθενται τα δομικά προβλήματα του ευρώ, το οποίο ως σκληρό νόμισμα δεν μπορεί να εξυπηρετήσει χώρες και οικονομίες όπως η δική μας, και βέβαια έρχεται η πολύχρονη ύφεση της κρίσης και η προβληματική διαχείριση της, να αποδιαρθρώσει κάθε παραγωγική δυναμική, να εξαφανίσει τις επενδύσεις και τις αποταμιεύσεις και να γιγαντώσει το χρέος και την ανεργία. Έτσι, η μετάβαση στη νέα δραχμή εμφανίζεται –στο σκεπτικό της μελέτης- ως βασικό στοιχείο μιας σειράς εργαλείων που απαιτούνται για την συνολική αναδιάρθρωση της οικονομίας, ένα δηλαδή ολικό reset της χώρας, που ξεπερνά τις όποιες δραχμολαγνικές φημολογίες για «ποταμό» χρήματος που θα μας κάνει όλους πληθωριστικά εκατομμυριούχους.
Follow Us on Twitter
Follow Us on FaceBook
Subscribe to mail list