Του Γιώργου Βασσάλου,   4 Ιανουαρίου 2018

Το καλοκαίρι, σας είχαμε ενημερώσει για το άνοιγμα της έρευνας της Ευρωπαίας Συνηγόρου του Πολίτη πάνω στη συμμετοχή του Μάριο Ντράγκι, προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, στην «Ομάδα των 30», ένα λόμπι που αποτελείται από εκπροσώπους κεντρικών αλλά και ιδιωτικών τραπεζών, όπως JP Morgan, η UBS και η πρώην εργοδότρια του Ντράγκι (όπως και νυν του Μπαρόζο) Goldman Sachs.

Toν Νοέμβρη η ΕΚΤ είχε απαντήσει στις ερωτήσεις της «ευρωπαίας διαμεσολαβήτριας» Emily O’Reilly, με τη γνωστή αλαζονεία που τη χαρακτηρίζει. Στην ερώτηση, ποιος επιλέγει τα μέλη της «Ομάδας των 30», απάντησε απλά «το ΔΣ της», του οποίου όμως το μοναδικό γνωστό μέλος είναι ο πρόεδρος της τράπεζας JP Morgan, ενώ για τη δημοσίευση των πρακτικών των συναντήσεων παρέπεμψε τη Συνήγορο του Πολίτη O’Reilly στην ίδια την «Ομάδα των 30».

Χθες, η O’Reilly έδωσε δίκιο στo «Παρατηρητήριο της Ευρώπης των Πολυεθνικών» (CEO) που είχε ζητήσει την εν λόγω έρευνα και αποφάνθηκε ότι η συμμετοχή του Ντράγκι παραβιάζει τους υπάρχοντες κανόνες της ΕΚΤ και ως εκ τούτου πρέπει να παραιτηθεί και να μείνει εκτός της Ομάδας για όσο διαρκεί η θητεία του. Είπε επίσης ότι συμμετοχή του υποσκάπτει αναίτια τη δημόσια εμπιστοσύνη στην ανεξαρτησία της ΕΚΤ.

Η Ομάδα των 30 προωθεί ανοιχτά το είδος των ρυθμίσεων που υποστηρίζουν οι εκπρόσωποι των μεγαλύτερων χρηματοπιστωτικών εταιρειών και μιλά σχεδόν πάντα δια στόματος των ιδιωτικών τραπεζιτών που την αποτελούν. Tα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερα στελέχη της ΕΚΤ συμμετέχουν στις ομάδες εργασίας της Ομάδας των 30 και μιλούν στα συνέδρια της.

Η Συνήγορος του πολίτη σημείωσε και κάτι ακόμα: ότι « είναι σημαντικό να επιδεικνύεται ο ξεκάθαρος διαχωρισμός της ΕΚΤ ως εποπτικής αρχής, από τη χρηματοπιστωτική βιομηχανία την οποία εποπτεύει».

Σε πρόσφατο άρθρο αναφερθήκαμε σε ένα ακόμα στοιχείο που επιδεικνύει το ακριβώς αντίθετο: στο γεγονός ότι, το 98% των 517 μελών των 22 συμβουλευτικών ομάδων της ΕΚΤ, είναι λομπίστες του ιδιωτικού χρηματοπιστωτικού τομέα.

Μετά από τις αποκαλύψεις αυτές (και πάλι από την οργάνωση CEO), η ΕΚΤ αποφάσισε να δημοσιεύσει για πρώτη φορά ανοιχτό κάλεσμα εκδηλώσεων ενδιαφέροντος για συμμετοχή σε μια συμβουλευτική ομάδα. Σε αυτό ωστόσο διευκρινίζεται ότι «απευθύνεται κυρίως σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που θα αποτελέσουν τα μέλη της ομάδας εργασίας με δικαίωμα ψήφου και που αναμένεται να ηγηθούν της διαδικασίας μεταρρύθμισης» ενώ «οι υπόλοιπες μη τραπεζικές οργανώσεις είναι ευπρόσδεκτες να συμμετέχουν στις υπο-ομάδες του»!

Η ΕΚΤ οφείλει τώρα να απαντήσει στη «Διαμεσολαβήτρια» μέχρι τον Απρίλη για το αν ο Ντράκγι θα μείνει ή θα φύγει από Ομάδα των 30, όπως οφείλει να απαντήσει και σε ερώτηση 40 ευρωβουλευτών για το αν θα αλλάξει τη σύνθεση των δικών της συμβουλευτικών ομάδων.

Η συμμόρφωση με τις υποδείξεις της «Διαμεσολαβήτριας» δεν είναι υποχρεωτική. Όπως δεν ήταν υποχρεωμένη η ΕΚΤ να δώσει στο Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο τα στοιχεία που της ζητούσε για το πώς χειρίστηκε τις ανακεφαλαιοποιήσεις και διασώσεις τραπεζών στην Ευρώπη, όπως δεν είναι υποχρεωμένη να απαντήσει ποιος κανόνας την εξουσιοδοτούσε να κόψει τη ρευστότητα στην Ελλάδα το 2015, κι όπως δεν είναι υποχρεωμένη να σέβεται το γερμανικό εργατικό δίκαιο για τους ίδιους τους εργαζομένους της στη Φραγκφούρτη, μεγάλο μέρος των οποίων είναι στα πρόθυρα του burn out.

Η ΕΚΤ, έχει όμως και στο παρελθόν αναγκαστεί να προβεί σε αλλαγές μετά από εξωτερικές πιέσεις. Οι επίμονες ερωτήσεις, π.χ. οργανώσεων πολιτών και ευρωβουλευτών, την ανάγκασαν να δημοσιεύσει τα ονόματα των εταιρειών που επωφελούνται από το πρόγραμμα της αγοράς εταιρικών ομολόγων. Έτσι μάθαμε ότι η ΕΚΤ δανείζει μηνιαίως δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ απευθείας σε τράπεζες και πολυεθνικές όπως οι Bayer, Siemens και Shell.

Γενικότερα, είναι όλο και δυσκολότερο να κουκουλωθεί ο ρόλος της ΕΚΤ, σαν ένα όργανο εντελώς ανεξέλεγκτο από τους πολίτες, που ελέγχεται όμως με πολύ συγκεκριμένους μηχανισμούς από τους τραπεζίτες και επιβάλει σε όλους τους Ευρωπαίους την πολιτική που οι τραπεζίτες επιθυμούν.

Το πραγματικό ερώτημα είναι ως πότε οι πολίτες θα ανέχονται, η κεντρική αυτή τράπεζα που δημιουργήθηκε για τα μάτια του Ευρώ, να κυβερνά τις ζωές τους.

πηγή: dromosanoixtos.gr