ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
Στην εκπομπή ακούγονται οι κ.κ. Γ. Σαρρής και δικηγόρος Εμ. Παπαδάκης
“Στάθης” 31 Ιαν. 2019
Αν τα γλυκά σκυλάκια του καναπέ – κανίς, πεκινουά και τέτοια – είχαν ανθρώπινη λαλιά, θα μιλούσαν και θα έλεγαν όσα λέει ο Τσίπρας κάθε φορά που μιλάει σε ηγέτες της Δύσης, Μέρκελ, Μακρόν, ακόμα και σε αυτόν τον Πωστονλέν της Μάλτας.
Κι αν τα μαντρόσκυλα είχαν κι αυτά ανθρώπινη λαλιά, θα μιλούσαν και θα γαύγιζαν στον Τσίπρα αυτά που συνήθως κανοναρχούν στα ανδρείκελα και στους θεληματάρηδες. (Όπερ και γίνεται, σ’ όποια γλώσσα κι αν μιλούν τα σκυλιά του πολέμου.)
Για μιαν ακόμα φορά, αμετανόητος, ο Τσίπρας υπερέβη εαυτόν λέγοντας στον κ. Μακρόν ότι «Υπήρξαν διαδηλώσεις ακροδεξιών λαϊκιστών κατά της συμφωνίας». Πάλι τα ίδια! Μάλιστα δεν είπε καν (όπως ορισμένοι Συριζαίοι, που προσπαθούν να στρογγυλέψουν το πράγμα) ότι ακροδεξιοί λαϊκιστές συμμετείχαν στις διαδηλώσεις – όχι! επανέλαβε την ίδιαν ύβριν, ότι δηλαδή οι διαδηλωτές ήταν ακροδεξιοί λαϊκιστές.
Πρόλογος σχολίου : Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ δεν γίνεται για να “τους τα ρίξουμε” (αυτό αφορά όλα τα σχόλια μας). Γίνεται για την συλλογή καταγγελιών, τεκμηριώσεων, παραδειγμάτων δράσης. Όμως, κάθε χτυπητή αναντιστοιχία καταγγελιών-συμπεριφορών, επισημαίνεται διότι το ΔΗΘΕΝ είναι η δεύτερη αιτία/ ΥΠΑΙΤΙΟΤΗΤΑ των δεινών, με πρώτη αιτία/ ΥΠΑΙΤΙΟΤΗΤΑ, το ΕΓΚΛΗΜΑ.
Σχόλιο G-M-R: Σωστά μιλάει η ΛΑ.Ε. για εγκλήματα. Βέβαια βγάζει μια τόση δα κραυγούλα, πώς η Δικαιοσύνη κρατάει στο ψυγείο σχετική μήνυση της (που να τολμήσετε να το κάνετε κύριο θέμα ενώπιοι-ενωπίω και κάτω από την χωροταξική μύτη του Αρείου Πάγου). Σύντροφοι, ξεχνάτε το ψυγείο της Βουλής όπου καταψύχονται δεκάδες ίσως και εκατοντάδες δικογραφίες εσχάτης μνημονιακής προδοσίας; Ξεχνάτε πως για κάθε μια τέτοια δικογραφία που ο Άρειος Πάγος διαβίβαζε στη Βουλή, δεν βλέπατε-δεν ακούγατε και την ίδια κοινωνικοπολιτική αναισθητοαφασία έδειχναν τα μέλη και οι οπαδοί σας μην τυχόν και πεταχτούν έξω από το λόμπι των εκλεκτών κληρονόμων του οπορτουνισμού; Ξεχνάτε πως στο μόνο που συμφωνούσατε με τους εκλεκτούς κληρονόμους του ορθόδοξου σεχταρισμού (ΚΚΕ για τους μη γνωρίζοντες), ήταν η κοινή αφωνία σας και η κοινή ωτοσκλήρυνσή σας όσον αφορούσε τις δικογραφίες εσχάτης μνημονιακής προδοσίας; Άντε σύντροφοι μην σας στεναχωρούμε άλλο, καλό κουράγιο για την αντιπροσωποκοινοβουλευτική, διαρκώς προεκλογική, ενδοαντιμνημονιακή αλληλοσφαγή.
Παν. Λαφαζάνης 1 Φεβ. 2019
Παν. Λαφαζάνης: Πελώριες πολιτικές και εγκληματικές οι ποινικές ευθύνες της κυβέρνησης για την κατάρρευση και το φαγοπότι στις τράπεζες
Ο Παν. Λαφαζάνης, σχολιάζοντας τις τοποθετήσεις του Γιάννη Δραγασάκη για τις τράπεζες, έκανε την παρακάτω δήλωση:
«Ο Γιάννης Δραγασάκης και η κυβέρνηση Τσίπρα δεν δικαιούνται να ομιλούν ως τρίτοι παρατηρητές για τα χάλια των τραπεζών και τους μεγάλους κινδύνους που τα συνοδεύουν.
Η κυβέρνηση Τσίπρα και ειδικότερο ο Γιάννης Δραγασάκης και όλο το οικονομικό κυβερνητικό επιτελείο έχουν πελώριες πολιτικές και εγκληματικές ποινικές ευθύνες για την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος.
Χρ. Γιανναράς 21 Ιαν. 2019
Η τραγωδία μας των Ελλήνων σήμερα είναι ότι αντιλαμβανόμαστε τα όσα συμβαίνουν όχι με τη λογική μας, την κριτική λειτουργία του νου μας, αλλά με την παθητική κατανάλωση εντυπώσεων. Αυτή η απλή φρασούλα, που μπορεί να την εκλάβει κανείς σαν «σχήμα λόγου» ή έκφραση ρητορική, συνοψίζει μια συλλογική συμφορά.
Όσοι αναλαμβάνουν, χρυσοπληρωμένοι, να μετασκευάσουν αυτά που πραγματικά συμβαίνουν σε τεχνουργημένες «εντυπώσεις», με αντεστραμμένη την εικόνα της πραγματικότητας, είναι σπουδαγμένοι παραχαράκτες, περιζήτητοι στην «αγορά» –χάρη σε αυτούς οι παραγωγικές και ανταλλακτικές σχέσεις έχουν μετασχηματιστεί σε αρένα πολυμήχανης πανουργίας και απατεωνίας.
Έχουν την ικανότητα (και τις τεχνικές) να παρουσιάζουν το «αρνητικό» της φωτογραφίας σαν να είναι το θετικό: το άσπρο μαύρο, το μαύρο άσπρο. Εξουσιάζουν οι απατεώνες τις τηλεοπτικές οθόνες παραμυθιάζοντας με τερατώδη καμουφλαρισμένα ψεύδη, εκατομμύρια πολιτών, έγκαιρα ευνουχισμένων από τη σχολική τους «παιδεία». Οι τηλεοπτικές εντυπώσεις «μεταβολίζονται» άσκεπτα, άκριτα, παθητικά, σε «πολιτικές πεποιθήσεις».
Σχόλιο G-M-R: Η Δημοκρατία δολοφονήθηκε! (βαρύγδουπος/ πιασάρικος , πρέπει να είναι, ο τίτλος)
— “Δικτατορία”! (τα εισαγωγικά για το στρογγύλεμα του εγκλήματος, διότι άνευ εισαγωγικών, σημαίνει ΙΣΟΒΙΑ)
— οιονεί πραξικοπημάτων! (τα σκέτα πραξικοπήματα, σημαίνουν και αυτά ΙΣΟΒΙΑ και ΟΤΑΝ ΛΕΜΕ ΙΣΟΒΙΑ εννοούσαμε… ισόβια)
— μνημονιακή κηδεμονία! (θα δικαστούν μόνο οι κηδεμόνες και αυτοί με το αγγλικό δίκαιο;;;)
Στην Τελική..,
Ευτυχώς που υπάρχουν και οι εν καιρώ Κατοχής πολιτευόμενοι.
Οι οποίοι καταγγέλλουν την Κατοχική Κυβέρνηση για το μεγαλύτερο (και των παραπάνω εγκλημάτων εσχάτης προδοσίας) έγκλημα της μη συμμόρφωσης με το δημοψήφισμα του 2015.
Ταυτόχρονα, οι φωστήρες και σε καιρό Κατοχής πολιτευόμενοι, ζητούν δημοψήφισμα (από την κυβέρνηση των δοσίλογων πάντα) για την Συμφωνία των ΠΡΕΣΠΩΝ.
Πλήρης η ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΙΚΗ ΑΠΑΞΙΩΣΗ-ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ του ΚΟΡΥΦΑΙΟΥ άρθρου του Συντάγματος, του 120ού.
Παν. Λαφαζάνης, 26 Ιαν. 2019
Όσοι ακόμα πιστεύουν ότι στην χώρα μας υπάρχει δημοκρατία τρέφουν οικτρές αυταπάτες.
Η μεγάλη, ή πολύ μεγάλη, κοινωνική πλειοψηφία, μπορεί σε αυτήν την μεταμοντέρνα «δικτατορία» που ζούμε, μόνο να ομιλεί και αυτό όχι χωρίς συνέπειες, τραγικές καμιά φορά για τους απλούς ανθρώπους αν λένε πράγματα που δεν είναι αρεστά στις εξουσίες.
Αυτό που, όμως, δεν μπορεί να κάνουν οι πολίτες είναι να δράσουν και πολύ περισσότερο να αποφασίσουν για τα κρίσιμα θέματα που αφορούν το μέλλον τους.
Η Ελλάδα, ιδιαίτερα από την μέρα της επιβολής της μνημονιακής νεοαποικιοποίησης της χώρας, κυβερνάται με τη διαδικασία των οιονεί πραξικοπημάτων.
Ο Γ. Παπανδρέου ψηφίστηκε στην κυβέρνηση με το σύνθημα «λεφτά υπάρχουν», για να βάλει στη συνέχεια την χώρα, ερήμην του λαού, στη μνημονιακή κηδεμονία.
Time Magazine, 26 Ιαν. 2019
Καταστροφική αλλά κυρίως ανησυχητική για τη Δημοκρατία χαρακτηρίζει τη Συμφωνία των Πρεσπών για το Σκοπιανό το έγκυρο περιοδικό TIME.
«Η συμφωνία για αλλαγή ονόματος της Μακεδονίας είναι ένας θρίαμβος για την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ανησυχητική για τη Δημοκρατία», είναι ο τίτλος του άρθρου του TIME για τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Το αμερικανικό περιοδικό αποδομεί με επιχειρήματα τη Συμφωνία των Πρεσπών και προειδοποιεί παράλληλα για τους σοβαρούς κινδύνους που δημιουργεί η επικύρωσή της.
Το γνωστό αμερικανικό περιοδικό (με κυκλοφορία 2.500.000 αντιτύπων διεθνώς) επισημαίνει ότι μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας το 1991, ο βόρειος γείτονας της Ελλάδας πήρε το όνομα «Μακεδονία», αλλά η Αθήνα αρνήθηκε να το αναγνωρίσει, λέγοντας ότι νομιμοποιεί τις εδαφικές διεκδικήσεις στη βόρεια ελληνική επαρχία της Μακεδονίας.
«Για την Ευρωπαϊκή Ένωση», συνεχίζει λίγο πιο κάτω η ανάλυση, «η Συμφωνία των Πρεσπών είναι ταυτόχρονα μια γεωπολιτική νίκη και μια δικαίωση του οράματός της για το πώς πρέπει να λειτουργεί η διεθνής πολιτική».
Σχόλιο G-M-R: Νέο κόμμα-στήριγμα του “τι κι αν είναι Κατοχικός” Αντι-προσωπευτικού Κοινοβουλευτισμού!
Μέχρι 9/4/2017 Η Ελλάδα ήταν “το καλύτερο εργοστάσιο παραγωγής κομμάτων”
Έκτοτε “προοδεύουμε” ακόμα περισσότερο με αποτέλεσμα να θριαμβεύει ο “τι κι αν είναι Κατοχικός” Αντι-προσωπευτικός Κοινοβουλευτισμός.
“Η καθημερινή”, 9 Απρ. 2017
Πως θα μπορούσε η Ελλάδα να βγει από την 7ετή – πλέον – κρίση; Ποια είναι η λύση; Η απάντηση σε αυτό το μόνιμο ερώτημα των τελευταίων ετών μάλλον είναι «με την ίδρυση ενός κόμματος». Πως αλλιώς μπορεί να ερμηνευτεί το γεγονός πως αρχής γενομένης από τον Απρίλιο του 2010 όπου η χώρα εισήλθε και με την βούλα στον «αστερισμό» των μνημονίων, επί κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου, μέχρι και σήμερα έχουν ιδρυθεί πάνω από 60 (!) κόμματα.
Χαρακτηριστικό και αυτό της πολυδιάσπασης της ελληνικής κοινωνίας αλλά και της εδραιωμένης αίσθησης πως το πρόβλημα είναι αμιγώς πολιτικό και όχι κοινωνικό, δομικό ή ακόμα και λανθασμένης νοοτροπίας εν γένει.
Ο αριθμός ρεκόρ που καταγράφεται παρακάτω σίγουρα μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο κοινωνιολογικής μελέτης.
Το βέβαιο είναι πως τα τελευταία 7 χρόνια τα κόμματα ξεπηδούν το ένα μετά το άλλο και οι νέοι πρόεδροι επιδιώκουν να αποκτήσουν μερίδιο στήριξης από την έτσι και αλλιώς κουρασμένη κοινή γνώμη, η οποία σε ουκ ολίγες περιπτώσεις φαίνεται πως βρίσκεται σε vertigo.
Η εξέλιξη ωστόσο των κομμάτων αυτών – μετρήσαμε πάνω από 60- είναι σαφώς διαφορετική. Άλλα δεν καταφέρνουν καν να κατέβουν σε εκλογές, άλλα να μπουν στη Βουλή, ενώ άλλα σαφώς τα λιγότερα έχουν διαδραματίσει ρόλο, όπως οι ΑΝΕΛ που έφτασαν να είναι συγκυβέρνηση. Πολλά από αυτά βέβαια έχουν παίξει και τον ρόλο του «διαπραγματευτικού όπλου» για την μεταπήδηση των επικεφαλής τους εκ των υστέρων σε μεγαλύτερο πολιτικό φορέα.
Ας επιχειρήσουμε να τα καταγράψουμε ανά έτος.
2010
Το πρώτο κόμμα που γεννήθηκε αμέσως μετά την υπογραφή του πρώτου μνημονίου και χωρίς η ελληνική κοινωνία να έχει συνειδητοποιήσει πλήρως τι ακριβώς συνέβαινε, ήταν τον Ιούνιο του 2010 η «Δημοκρατική Αριστερά» του Φώτη Κουβέλη. Διαδραμάτισε ρόλο στην Κεντρική πολιτική σκηνή, καθώς συμμετείχε στην τρικομματική κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά. Ακολούθησε φθίνουσα πορεία και σήμερα έχει συμμαχήσει με το ΠΑΣΟΚ, δημιουργώντας την Δημοκρατική Συμπαράταξη.
Σχόλιο G-M-R: Ο επίλογος του άρθρου δείχνει καθαρά την πλάνη (η την αντιπροσωποκοινοβουλευτική ιδιοτέλεια) των αντιμνημονιακών, που ΟΥΔΟΛΩΣ επιθυμούν την ΑΝΑΤΡΟΠΗ της ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗΣ ΑΡΧΟΥΣΑΣ ΤΑΞΗΣ (ενώ οφείλουν να πράξουν τα όσα το άρθρο 120Σ ΟΡΙΖΕΙ!). ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΟΜΩΣ την κοινοβουλευτική σύγκρουση μαζί της (επ’ αμοιβή για όλους τους “συγκρουόμενους”…).
Paul Craig Roberts, 28 Ιαν. 2019
[Είναι πλέον γνωστό στους αναγνώστες ότι ο συντάκτης του προκείμενου άρθρου δεν είναι Ρώσος, Κινέζος, Ιρανός, κομμουνιστής ή αναρχικός, αλλά τέως υπουργός του Ρέϊγκαν και αρχισυντάκτης τηςWall Street Journal, συντηρητικός καθηγητής της Οικονομίας και Δημοκρατικός Αμερικανός πατριώτης – μιας μειοψηφίας φωτεινών πνευμάτων, τρομερά ανήσυχων για την χώρα τους και τον κόσμο, με την απολάκτιση του Διεθνούς Δικαίου, την επιστροφή στην κουλτούρα της «΄Αγριας Δύσης» και την προβολή της αξίας του ταχύτερου πιστολιού ως ταυτότητας του σημερινού Δυτικού «Πολιτισμού».]
Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού
Ακούγοντας από το 2016 τα εκπορνευόμενα αμερικανικά ΜΜΕ να καταγγέλλουν, χωρίς ούτε ίχνος απόδειξης, ρωσική ανάμειξη στις αμερικανικές εκλογές, κάποιος θα πίστευε ότι ποτέ η Ουάσιγκτον δεν θα διανοείτο να αναμιχθεί στις εκλογές άλλης χώρας.
Δυστυχώς δεν έχουν έτσι τα πράγματα. Για την Ουάσιγκτον το να επεμβαίνει είναι μια τακτική ρουτίνας, αλλά εδώ προχώρησε πολύ μακρύτερα από μια συνηθισμένη γι’ αυτήν ανάμειξη. Η Ουάσιγκτον στις 23 Ιανουαρίου 2019 διακήρυξε ότι ο εκλεγμένος Πρόεδρος της Βενεζουέλας Νικόλας Μαδούρο δεν είναι πλέον ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας.
Μίκη Θεοδωράκη, 28 Ιαν. 2019
Άρθρο-παρέμβαση για τη Συμφωνία των Πρεσπών
«Τυφλό όργανο του ΝΑΤΟ» χαρακτηρίζει την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα ο μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης, λίγες μέρες μετά την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών από την ελληνική βουλή.
Σε άρθρο-παρέμβαση στην εφημερίδα «Τα Νέα» ο κ. Θεοδωράκης τονίζει ότι η κυβέρνηση «δεν εκπροσωπεί τον ελληνικό λαό γι’ αυτό και δεν προχώρησε σε δημοψήφισμα»
Το άρθρο του Μίκη Θεοδωράκη
Έχω ζήσει επάνω στο πετσί μου, θα έλεγα, την περίοδο Πιουριφόι (πρεσβευτή στην Ελλάδα στη δεκαετία του ’50) που επέβαλε τον δικό του Νόμο στη διαμόρφωση της εθνικής μας ζωής, με αποκορύφωμα να απαιτήσει να γίνει η εκτέλεση Μπελογιάννη ημέρα Κυριακή. Το να μη γίνονται εκτελέσεις Κυριακή ήταν μια ελάχιστη “παραχώρηση” του μετεμφυλιακού κράτους στις θρησκευτικές ανησυχίες των Ελλήνων πολιτών. Με άλλα λόγια γνωρίζω καλά την αλαζονεία των ισχυρών που με τον α ή β τρόπο επιβάλλουν τη θέλησή τους επάνω στον δυστυχή μας Λαό.
FYROM και «Μακεδονικό»: Υπάρχει φερέγγυα λύση;
Από Γιάννης Τόλιος –
25/01/2018
Το λεγόμενο «Μακεδονικό» και η ονομασία της FYROM (former Yugoslav Republic of Macedonia, ή πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας), έχει εξελιχθεί σε κεντρικό πολιτικό ζήτημα που επισκιάζει άλλες κρίσιμες πτυχές της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ζήτημα βγήκε στην επιφάνεια, εξ’ αιτίας των στρατηγικών σχεδιασμών των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, οι οποίοι επιδιώκουν να αξιοποιήσουν τη FYROM (με ένταξη της στο ΝΑΤΟ), ως ένα ακόμα ορμητήριο των γεωστρατηγικών τους επιδιώξεων στην ευρύτερη περιοχή της Ευρω-Ασίας, ιδιαίτερα μετά τις τριβές με την Τουρκία και κλείσιμο της βάσης του Isirlik στα Άδανα της Μ.Ασίας.
Το πρόβλημα είναι γνωστό. Μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας (1991) με τις μεθοδεύσεις των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Γερμανίας, το νότιο τμήμα της Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας, έγινε το 1993 μέλος του ΟΗΕ με την προσωρινή ονομασία FYROM, ενώ μερικά χρόνια αργότερα αποφασίστηκε η συγκρότηση διμερούς επιτροπής διαλόγου, μεταξύ Ελλάδας-FYROM, για το οριστικό όνομα, με διαμεσολάβηση του αμερικανού διπλωμάτη Μάθιου Νίμιτς. Παρά τις αλλεπάλληλες συναντήσεις και κατάθεση εναλλακτικών προτάσεων, δεν κατέστη δυνατή ως σήμερα, μια αμοιβαία αποδεκτή ονομασία.