Έξοδος από το ευρώ, πορεία ρήξης ή βελούδινο GREXIT-Μία Κριτική στη Μελέτη Μαριόλη-Λαπαβίτσα

Γράφει ο Νίκος Στραβελάκης, 27 Φεβ. 2017

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες αρκετή συζήτηση έγινε γύρω από τη μελέτη του ΕΔΕΚΟΠ για μετάβαση στο εθνικό νόμισμα που παρουσίασε ο Κώστας Λαπαβίτσας και έχει ως βασικό συντελεστή και το Θόδωρο Μαριόλη. Σύμφωνα με αυτή το νόμισμα, το ευρώ, είναι βασικό αίτιο της οικονομικής κρίσης. Τόσο βασικό μάλιστα που η έξοδος σε εθνικό νόμισμα με την κατάλληλη υποτίμηση είναι επαρκές μέσο για την επιστροφή στην οικονομική μεγέθυνση.

Θεωρώ ότι κεντρικό ρόλο σε αυτό το συμπέρασμα παίζει η αστική «ποσοτική θεωρία του χρήματος». Μια θεωρία γνωστή από την εποχή του Κοπέρνικου που μπήκε στον κορμό της πολιτικής οικονομίας από τον Hume, τον Ricardo, τον John Stuart Mill, αργότερα τον Von Misses και πρόσφατα τον Milton Friedman και τον George Lukas της σχολής του Σικάγο. Βασικοί της πολέμιοι ήταν ο Adam Smith, o Thomas Tooke, o Marx φυσικά, ο Keynes και ποιο πρόσφατα ο Hyman Minsky.

Η ποσοτική θεωρία λέει κοντολογίς ότι το χρήμα είναι ουδέτερο, ένα «πέπλο» που η ποσότητά του μακροπρόθεσμα το μόνο που επηρεάζει είναι το επίπεδο των ονομαστικών τιμών. Βραχυπρόθεσμα όμως και ιδιαίτερα σε περιόδους οικονομικής αναταραχής και ύφεσης αυτή η υποτιθέμενη ιδιότητα του χρήματος είναι «πολύτιμη». Για τους οπαδούς της ποσοτικής θεωρίας, ο έλεγχος της ποσότητας του χρήματος αποτρέπει την κατάρρευση των τιμών σε περιόδους αποπληθωρισμού ή την έκρηξή τους σε περιόδους στασιμοπληθωρισμού. Με αυτή τη λογική ο Milton Freidman είχε συνοψίσει την δεκαετία του 70 το motto της «ποσοτικής θεωρίας» στη φράση «το χρήμα είναι το μόνο που έχει σημασία» (money is all that matters). Ακολουθώντας αυτό το παράγγελμα, ο Draghi της ΕΚΤ, παίρνοντας τη σκυτάλη από την Αμερικανική Ομοσπονδιακή τράπεζα τη FED, δικαιολόγησε την κοινωνικοποίηση ενός τεράστιου ύψους ιδιωτικών ζημιών μέσα από το λεγόμενο «πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης». Η δικαιολογία ήταν ότι έτσι αποτρέπουν τον αποπληθωρισμό. Βέβαια η κρίση δεν ξεπεράστηκε αλλά η αστική τάξη και το σύστημα σταθεροποιήθηκε. Μόνοι χαμένοι είναι οι λαοί που βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα βουνό δημόσιου χρέους.

(more…)

Συνέντευξη του Νίκου Στραβελάκη, οικονομολόγου, λέκτορα πανεπιστημίου Αθηνών, στον Γιάννη Ελαφρό και στην εφημερίδα Πρίν

«Το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης από τη σκοπιά του κεφαλαίου είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την διατήρηση δεξαμενών φθηνής εργασίας σε διάφορες περιοχές του πλανήτη», όπως στον ευρωπαϊκό νότο, τονίζει ο Νίκος Στραβελάκης. Αναλύει συγκεκριμένα τα βήματα της κυβέρνησης προς το νέο μνημόνιο και ξεκαθαρίζει πως ο αντιλαϊκός χαρακτήρας είναι σύμφυτος με τον θεσμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η κυβέρνηση λέει ότι διαπραγματεύεται σκληρά. Ποια είναι η πραγματικότητα;

(more…)