ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
Σχόλιο G-M-R : Θα λέγαμε, και το τονίζουμε, αγαπητέ Σαράντο Θεοδωρόπουλε, πώς ο Παναγιώτης Λαφαζάνης δεν κατηγορείται “για μια κινητοποίηση απολύτως επιτρεπτή σε μια δημοκρατία”. Κατηγορείται διότι ασκεί το ΧΡΕΟΣ του, σύμφωνα με τα όσα ο νόμος και το Σύνταγμα ΟΡΙΖΟΥΝ, καταγγέλλοντας εγκλήματα κατά του λαού και της πατρίδας. Μόνο που οι καταγγελίες του Παναγιώτη Λαφαζάνη στρογγυλεύουν τόσο πολύ αυτά τα εγκλήματα (τα φέρνουν στη λογική “το θέμα είναι πολιτικό”), που επιτρέπουν στην εθελόδουλη πολιτικοδικαστική διαπλοκή να σηκώνει ανάστημα.
Ο κ. Σαρ. Θεοδωρόπουλος απάντησε στο σχόλιο μας τα κατωτέρω:
Σύντροφοι
Μόλις φτιάξετε οδοφράγματα και προμηθευτείτε τυφέκια και πυρομαχικά, σαλπίσει και θα είμαι δίπλα σας. Και ως παλιός αλεξιπτωτιστής ξέρω από τέτοια κόλπα. Μέχρι τότε να μου επιτρέψετε να “στρογγυλεύω” τα πράγματα μαζί με το Λαφαζάνη
=========================================================
Η απάντηση του αλλά και η δική μας ανταπάντηση θα μπει επίσης και στα comments/ σχόλια στο τέλος της ανάρτησης προκειμένου διευκολυνθεί κάθε ενδεχόμενη και καλοπροαίρετη συζήτηση.
Σαρ. Θεοδωρόπουλος 4/3/2019
Είναι γνωστή η χώρα μας ως η γη της φαιδράς πορτοκαλέας. Και στη γη αυτή πλάι στα πορτοκάλια και τα κιτρολέμονα ευδοκιμούν το αμπέλι, η ελιά και άλλα πράγματα. Κατ΄ αρχήν ευδοκιμεί ένας μπρούτος μουσολινικός οθωμανισμός, συνέπεια του ότι στην κορυφή της εξουσίας δεν ανεβαίνουν άνθρωποι αυθεντικοί, εκφραστές ιδεών και αρχών, αλλά εκφραστές της απομίμησης των αρχών και των αξιών, δηλαδή, μαϊμούδες. Και όσο πιο ψηλά σκαρφαλώνει η μαϊμού, όλοι ξέρουμε τι φαίνεται περισσότερο.
Το κακό είναι ότι η μαϊμού δε μπορεί να συμμαζευτεί, και όλο και περισσότερο επιδεικνύεται. Και όσο οι θιγόμενοι από τις μαϊμουδιές διαμαρτύρονται τόσο η μαϊμού φρενιάζει, και αρχίζει να κάνει διάφορα καραγκιοζιλίκια, μη διστάζοντας να χρησιμοποιήσει και όλα τα «όπλα» που διαθέτει.
Στο προκείμενο, η μαϊμού αριστερά,ως φαίνεται, διακατέχεται από κάποιου είδους εμμονή κατά της Λαϊκής Ενότητας και του Παναγιώτη Λαφαζάνη. Θέλεις γιατί αποτελούν τη μόνη ασυμβίβαστη αντιπολιτευτική φωνή, θέλεις γιατί προκαλούν, τα καλά κρυμμένα, αντανακλαστικά του «πού είσαι νιότη πού ‘λεγες πως θα γινόμουν άλλος…». Πάντως ακούνε Λαϊκή Ενότητα ή Λαφαζάνης και τους πιάνει το τάραμα. Όπως, ας πούμε, στα κόμικς το Τζόε Ντάλτον όποτε ακούει το όνομα Λούκυ Λούκ. Αφρίζουν, μπλαβίζουν, έχουν σπασμούς, καταλαμβάνονται από τρομώδες παραλήρημα.
Σχόλιο G-M-R: Δεν βλέπει ο συναγωνιστής Σαράντος Θεοδωρόπουλος μέσα στη δικογραφία Λαφαζάνη πράξεις προδοσίας ή εσχάτης προδοσίας.
Φυσικό, διότι πρόκειται για πολιτικό κατασκεύασμα συμμορίας και όχι για σωστή δικογραφία με βάση τις αρμοδιότητες του Τμήματος Προστασίας του Κράτους της Κρατικής Ασφάλειας.
Βεβαίως, αν ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, έδειχνε το στοιχειωδώς οφειλόμενο υπουργικό, ή βουλευτικό, ή πολιτικό, ή κομματικό, ή αγωνιστικό, ή αλληλέγγυο, ή δικαιϊκό, ενδιαφέρον για τις δικογραφίες εσχάτης προδοσίας που έχουν κατακλύσει τα υπόγεια της Βουλής (και για άλλες τόσες δικογραφίες και μηνύσεις-καταγγελίες που έχουν τεθεί στο Αρχείο από τη Δικαιοσύνη), τότε “δικογραφία Λαφαζάνη” δεν θα ήταν δυνατόν να σχηματισθεί.
Σαράντος Θεοδωρόπουλος, 1 Οκτ. 2018
Είχα διαβάσει, σε βιβλία Ιστορίας, σε αυτοβιογραφικά πονήματα, σε ρεπορτάζ για τη Χούντα, ή στο αρχείο που κρατούν έως σήμερα αγωνιστές για τους φακέλους, τα δελτία ατομικής παρακολούθησης και τα έγγραφα της Κρατικής Ασφάλειας με τα οποία κατασκευάζονταν ένοχοι.
Αργότερα, στη δικηγορία, αντιμετώπισα περιπτώσεις, όπου με παρακολουθήσεις καταδιώκονταν κάποιοι επαγγελματίες παράνομοι, με παρακολουθήσεις, βιντεοσκοπήσεις, φωτογραφήσεις και μαγνητοφωνήσεις. Εκεί, βέβαια, υπήρχε το αντίβαρο. Υπήρχαν κατηγορίες για οργανωμένες εγκληματικές οργανώσεις, και υλικό για σοβαρότατα κακουργήματα και για τις πλέον επικίνδυνες και αντικοινωνικές συμπεριφορές.
Έλα όμως που, όπως έλεγε και ο παππούς Κάρολος, η Ιστορία επαναλαμβάνεται είτε ως φάρσα, είτε ως τραγωδία. Δεν περίμενα ποτέ, μετά από 25 χρόνια στη δικηγορία, ότι θα το δω αυτό το έργο, ως καρικατούρα, πλην όμως, άκρως επικίνδυνη καρικατούρα, να επαναλαμβάνεται και να ξετυλίγεται μπροστά μου, 70 έτη μετά τον Εμφύλιο και 44 χρόνια μετά την πτώση της Χούντας.
Ας τα πάρουμε, όμως ένα- ένα.
του Σαρ. Θεοδωρόπουλου, 9-3–2018
Σήμερα, 9 του Μάρτη, πανηγυρίζει η αρχαία Ιερά Μονή των Αγίων Τεσσαράκοντα στα Χρύσαφα Λακωνίας, από όπου έχω πάρει και εγώ το όνομά μου
Τι θα μπορούσε να ενδιαφέρει αυτό τους αναγνώστες της ISKRA ;
Νομίζω ότι ενδιαφέρει, όταν συνάπτεται με μία πτυχή του αντιφασιστικού, πατριωτικού αγώνα του Λαού μας, τη στιγμή, μάλιστα που η Πολωνία, όπως δημοσίευσε χθες η ISKRA ανακινεί ζήτημα πολεμικών επανορθώσεων από τη Γερμανία, για τις ζημιές από τον Β΄Παγκοσμιο Πόλεμο. Επίσης, έχει ένα ενδιαφέρον , αφού από τη μικρή ιστορία που θέλω να διηγηθώ, αποκαλύπτεται και η τεράστια υποκρισία των «υπερασπιστών» του «ελληνοχριστιανικού ιδεώδους».
Στα Χρύσαφα της Λακωνίας, σε μία τοποθεσία ωραιότατη βρίσκεται η υστεροβυζαντινή Μονή των Αγίων Τεσσαράκοντα που κτίστηκε το 1305, δίπλα στον αρχαίο σπηλαιώδη ναό.
Του Σαράντου Θεοδωρόπουλου, 31-1-2018
Το καίριο ζήτημα με τη γειτονική χώρα της FYROM είναι, πράγματι, η νατοϊκή διείσδυση στα Βαλκάνια, στη χρονική στιγμή που η αμερικανοτουρκικές σχέσεις βρίσκονται σε ιστορικό χαμηλό, η οικονομική διείσδυση της Γερμανοκεντρικής ΕΕ, αλλά και η απομόνωση της Σερβίας και η περικύκλωση της Ρωσίας.
Και το ζήτημα όμως του ονόματος δεν πρέπει να παραθεωρείται , τη στιγμή , μάλιστα, που συνδέεται με επιθετικό εθνικισμό – αλυτρωτισμό από την άκρα δεξιά , της αυτοαποκαλούμενης , μακεδονικής εθνότητας του γειτονικού κράτους, η οποία και κυριαρχεί στην πολιτική ζωή της γειτονικής μας χώρας. Εδώ δεν είναι χώρος να γίνουν ιστορικές αναλύσεις , πλην όμως πρέπει να θυμόμαστε ότι η ταύτιση με το εθνικισμό , τον αλυτρωτισμό και τις επεκτατικές βλέψεις μιας άλλης χώρας δεν μας κάνει ούτε περισσότερο αριστερούς , ούτε περισσότερο διεθνιστές.
Πέρα από την ιστορική ανάλυση υπάρχει μία αντικειμενική πραγματικότητα, από το 1922 και μετά στη δική μας πλευρά των συνόρων ο προσδιορισμός Μακεδόνες συνέχει και διατρέχει όλους τους κατοίκους της Μακεδονίας και τους ντόπιους και την σημερινή πλειοψηφία που είναι Πόντιοι και μικρασιάτες πρόσφυγες, εργατικής και αγροτικής παράδοσης στην πλειονότητά όπως. Και για αυτούς τους ανθρώπους το όνομα με το οποίο ζουν και δημιουργούν και αυτοπροσδιορίζονται επί ένα σχεδόν αιώνα λέει πάρα πολλά.
Έρχονται στιγμές που δεν καταλαβαίνω γιατί η Αριστερά πρέπει συλλήβδην να αποδοκιμάζει μεγάλα συλλαλητήρια , τα οποία κυρίως απηχούν τη λαϊκή δυσαρέσκεια και αγανάκτηση, και δευτερευόντως άλλα ζητήματα. Αν η Αριστερά αρνείται τη γείωση με το λαϊκό στοιχείο έχει σοβαρά ζητήματα να λύσει . Πολύ ορθά επιχειρείται η αποκάλυψη των εθνικιστών ρητόρων, αλλά δεν μπορεί να ανακλάται η καταγγελία στο σύνολο των συμμετεχόντων.