«Γιατί ποθείς τόσο
την πιο κακιά Θεά, τη Φιλαρχία
Όχι, είναι άδικη θεά,
σ’ ευτυχισμένα σπίτια και πόλεις μπαινοβγαίνει,
φέρνοντας χαλασμό, κι εσύ έχεις τέτοια μανία γι αυτήν;
Καλύτερα παιδί μου, να στέργεις την ισότητα που ενώνει τις πολιτείες, τους φίλους, τους συμμάχους»

Ευριπίδης, Φοίνισσαι 531-537

του Σπύρου Στάλια* 21 Σεπτεμβρίου 2016

Πέραν από οποιεσδήποτε ιδεολογίες, μυθολογίες ή βεβαιότητες περί των λύσεων που υποδεικνύει η αριστερά γενικώς, αλλά και η λαϊκή δεξιά, για να ελεγχθεί αν οι λύσεις που προσφέρει είναι λυσιτελείς και αποτελεσματικές, θα πρέπει να απαντηθούν τα παρακάτω ερωτήματα. Από την απάντηση τους με ένα ξερό ναι ή όχι, θα μπορούμε να αντιληφθούμε την αξιοπιστία των λύσεων.

(more…)

του Σπύρου Στάλια, 15-9-2016

Ο Μηχανισμός του Ευρώ έχει κατασκευαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε τα χρέη των κρατών μελών της Ευρωζώνης να εξοφλούνται σε αυτό το νόμισμα και μόνο  σε αυτό.

Στην καρδιά αυτής της συμφωνίας, υπάρχουν οι Τραπεζίτες και οι Διεθνείς Δανειστές που έχουν αναλάβει, πέραν των Λαών της Ευρωζώνης και των Κυβερνήσεων, την διατήρηση της αξίας αυτού του νομίσματος σταθερή.

Τα Κράτη Μέλη με βάση τα παραπάνω, κατ’ ανάγκη αναζητούν το Ευρώ μέσω των εξαγωγών, καθιστώντας τα Κράτη Μελή σκληρούς ανταγωνιστές.  Άλλος τρόπος ανεύρεσης του Ευρώ δεν υπάρχει. Ο ανταγωνισμός όμως αυτός έχει νικητές και ηττημένους. Το έλλειμμα του ενός είναι πλεόνασμα του άλλου. Αυτό κατ’ ανάγκη, και μέσω της ανάγκης γίνεσαι δούλος. (more…)

Σπύρος Στάλιας,
Οικονομολόγος Ph.D

Στο κείμενο που ακολουθεί, περιγράφεται, με όση σαφήνεια είναι δυνατόν, για το πώς λειτουργεί μια οικονομία που εκδίδει το δικό της νόμισμα. Με άλλα λόγια, ποίοι είναι οι σκοποί ενός σύγχρονου κράτους που εκδίδει το νόμισμα του, και πως οι σκοποί αυτοί ικανοποιούνται υπέρ του Λαού.

Παράλληλα είναι και μια μικρή πραγματεία κατά του φόβου που διακατέχει τους Έλληνες, που ενώ υποφέρουν με το ευρώ, δεν μπορούν να ξεφύγουν από αυτό, γιατί φοβούνται, ως αμνήμονες, ότι με την δραχμή όλα θα γίνουν κόλαση, ενώ ήδη ζουν στην κόλαση. Ο φόβος είναι φοβερό συναίσθημα, γιατί σαν σεισμός διαλύει κάθε αρετή του ανθρώπου και της κοινωνίας. Με τον φόβο η λογική πάει περίπατο.

(more…)

Η Έσχατη Επική Καταστροφή Δυστυχώς, η Πρώτη Ελπίδα

του Σπύρου Στάλια,  οικονομολόγου Ph.D 

Νέα Υόρκη 27-5-2016

Με την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου από τους 153 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, “πρώτη φορά αριστερά”, σε μια επίδειξη θρασυτάτης νεοφιλελεύθερης συμπροφοράς, οι πολίτες βρίσκονται υπό κατοχή, η περιουσία του Κράτους υποθηκευμένη, οι πλουτοπαραγωγικοί πόροι της Χώρας προς πώληση, μαζί με τα υπάρχοντα των κατοίκων της.

Απ’ ότι φαίνεται, αυτό δεν ενοχλεί τους πιο πολλούς Έλληνες, αφού θεωρούν ότι με το ευρώ στη ζωή τους, το χειρότερο θα είναι σαφώς καλύτερο απ’ ότι με το Εθνικό Νόμισμα. Άρα το κακό γίνεται στο τέλος καλό.

Είναι θέση άγνοιας και φόβου που οδηγεί στην δουλικότητα που προκαλεί και αηδία και αγανάκτηση.

Θα ήθελα να διαβεβαιώσω όμως τους Συνέλληνες ότι τα πράγματα δεν μπορούν να φανταστούν πόσο θλιβερά θα γίνουν και σε τι βαρβαρότητα θα σπρώξουν τον Ελληνικό Λαό. Πηγαίνουμε σε επική ύφεση με πολύ ταχύ ρυθμό, σε τραγωδία που η κάθαρση ίσως περάσει και από αίμα.

(more…)

Σχόλιο GMR: Υπενθύμιση επί  πολιτικής οικονομίας.

Σπ. Στάλιας, 16 Ιουνίου 2015

Ένα από τα βασικά ερωτήματα που τίθενται, είναι γιατί έχουμε ανεργία και πως η ανεργία θα υποχωρήσει. Γιατί η Ελλάδα χάνει κάθε μέρα το πλούτο που θα παρήγαγαν 2.000.000 άνεργοι, έλληνες και ξένοι; Τι ισχυρίζονται λοιπόν πάνω σε αυτό το θέμα οι ημεδαποί νεοφιλελεύθεροι οικονομολόγοι φωστήρες της ΝΔ, του Πασόκ, του Ποταμιού, της Δημάρ και οι ευρωπαίοι νεοφιλελεύθεροι.

Το θεμελιώδες επιχείρημα τους είναι ότι για την ανεργία φταίνε οι άνεργοι. Ναι, αυτό πιστεύουν και μην εκπλήσσεσθε, ασχέτως αν πολλοί από αυτούς δεν το γνωρίζουν. Όσο και να φαίνεται παράδοξο αυτό το επιχείρημα συνιστά τον ακρογωνιαίο λίθο της Ευρωζώνης. Το εργατικό δυναμικό ευθύνεται για την ανεργία.

Πως γίνεται αυτό; Παρακολουθήστε βήμα-βήμα και όσο πιο απλά γίνεται την αλληλουχία των επιχειρημάτων και των σκέψεων τους.
Ας υποθέσουμε ότι η οικονομία είναι σε πλήρη απασχόληση. Αιφνιδίως όμως η ζήτηση μειώνεται, οι δαπάνες μειώνονται. Αφού οι δαπάνες μειώνονται, τότε η παραγωγή που ήταν στο επίπεδο της πλήρους απασχόλησης, θα πωληθεί ως το σημείο εκείνο, που θα ανταποκρίνεται στη νέα μειωμένη ζήτηση. Ένα μέρος της παραγωγής θα μείνει απούλητο στα ράφια. Έχοντας όμως παραμείνει στα ράφια απούλητη παραγωγή, οι επιχειρήσεις άρον-άρον ρίχνουν τις τιμές, για να απαλλαγούν από τα ανεπιθύμητα αποθέματα.

(more…)