ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
Σχόλιο GMR: Η κύρια ανάρτηση μας είναι όλη και όλη μία εικόνα με αφορμή ανάρτηση που αλιεύσαμε από το FB. Το σχόλιο μας είναι η απάντηση και στον κ. Καθηγητή μα περισσότερο στον αγαπητό πολίτη που συναινεί ιδιαίτερα με το ερώτημα που θέτει στο τέλος και όπως το θέτει.
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
Μόνοι τους, δηλαδή οικειοθελώς, θα πονέσουν εαυτούς και θα πάνε να μπούνε στην φυλακή, όλοι οι πρωθυπουργοί της περιόδου του ευρώ, σεβαστέ κύρια Καθηγητά Γ.Κοντογιώργη και αγαπητέ Βασίλη Καραγιάννη;;
Το “πόσο πιο μπροστά να τραβήξουνε, πόσο πιο μπροστά να πάνε οι προβεβλημένοι ρέ“, έχει σχέση με το ΠΩΣ αυτές οι πραγματικά πολύ “προχώ”, αλλά στην ουσία τους ποινικές καταγγελίες(1), θα φθάσουν “να πονέσουν” τους υπαιτίους της Χρεοκρατίας. Άλλως, τέτοιες δημόσιες καταγγελίες, “άνευ του ΠΩΣ” (δηλαδή άνευ σχετικού επιχειρησιακού σχεδίου και ΑΝΕΥ θέλησης ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ μιας κρίσιμης μάζας ενεργών πολιτών με βάση το επιχειρησιακό σχέδιο του “ΠΩΣ”), προκαλούν μειδιάματα στους υπαιτίους, άντε και κανένα σχόλιο του τύπου, “Δημοκρατία έχουμε, ο καθένας λέει ότι (μαλακία) θέλει”.
Για το ΠΩΣ, το ποθούμενο δεν σου έρχεται στο πιάτο, εξ άλλου υπάρχουν και δυσκολίες και πέμπτη φάλαγγα (πχ 2), χρειάζεται “βρέξε κώλο να φας ψάρι”, ως εκ τούτου δείτε και κρίνετε (και απαντάμε στην κάθε απορία-κριτική) την παρακάτω ανάρτησή μας (ανοίγοντας όλους τους διαδοχικούς συνδέσμους !) που περιέχει όλα τα σχετικά, δοκιμασμένα και στην πράξη, αλλά,…, ΑΛΛΑ, ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΒΕΒΛΗΜΕΝΟΥΣ, έκκλησή μας (επανειλημμένα τεθείσα προς αυτούς 3) για αντιστασιακή-απελευθερωτική-αναγεννητική, ΣΥΝΕΡΓΕΙΑ: http://greek-market-research.com/article/antonis-kafetzopoylos-i-orgismeni-anartisi-kai-to-quot-karfi-quot-ston-chomenidi/
Αν αγαπητοί, Γ.Κοντογιώργη, Βασίλη Καραγιάννη και Προ(σ)βεβλημένοι συμπολίτες, ανέχεστε τον “Μήτσο”(1) διαλαλώντας τα παθήματά σας, ανέχεστε και την ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ του ΜΗΤΣΟΥ. Και ο ΜΗΤΣΟΣ, γελά.
(1) Φαντασθείτε κάποιος στο χωριό να γυρίζει δώθε κείθε και να διαλαλεί, “ο Μήτσος πήδηξε την γυναίκα μου”. Τον “Μήτσο”, ή τον πλακώνεις επί τόπου με όσες δυνάμεις έχεις ή μπορείς να συγκεντρώσεις, ή με όλες αυτές τις δυνάμεις τον χώνεις φυλακή και αν τυχόν η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ κάνει τα στραβά μάτια, Έ τότε, με όλες αυτές τις δυνάμεις μαζί σου, πηδάς και την Δικαιοσύνη (έχουμε και σχετικά παραδείγματα στην διάθεση νομικών-ενεργών πολιτών).
Κάποιοι έχουν ξεκινήσει το πλάκωμα (παραδείγματα διαθέσιμα στην, εκ μέρους μας ΣΥΝΕΡΓΕΙΑΚΗ, ιστοσελίδα μας), δηλαδή έχουν εξευτελίσει-αποδομήσει τους υπαιτίους, ΕΠΙΣΗΜΩΣ, ΕΝΩΠΙΟΙ-ΕΝΩΠΙΩ, ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ-ΔΙΚΑΙΙΚΑ-ΠΟΛΙΤΙΚΑ (Όχι κομματικά), οι δε υπαίτιοι/κυβερνώντες, απλά “το βούλωσαν”, μαζί τους δε “το βούλωσαν” (κατά τα λοιπά κομματικά λαλίστατοι) και ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ/ΚΟΜΜΑΤΑ της ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ, καθώς και ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΥΟΜΕΝΟΙ, από το 2010 (2010 πρώτη μήνυση εσχάτης προδοσίας από Δ.Αντωνίου) ως σήμερα.
(2) http://greek-market-research.com/clink/kke-lykos-me-provia-provatoy/
http://greek-market-research.com/clink/oi-diadilosies-kke-antarsya-syriza-mera25/
(3) Βέβαια, η G-M-R έχει εντοπίσει τους λόγους που “δεν υπάρχει απάντηση” από τους προβεβλημένους στις επανειλημμένες προς αυτούς προτάσεις μας, που πολύ συνοπτικά αυτοί οι λόγοι οφείλονται στα,
1) “εγώ ξέρω ιστορία δεν ξέρω οικονομικά”,
2) “δεν είναι λύση να βγούμε από το ευρώ”,
3) “μα τι να κάνει η Δικαιοσύνη, το θέμα είναι πολιτικό”,
4) “το θέμα είναι να πάμε στη Δραχμή εγώ δεν ξέρω νομικά”,
5) “έχω καεί από τον χυλό και φυσάω και το γιαούρτι”,
πράγματα όμως που είναι μικρές/μικρότατες, για να μην πούμε “εν αμαρτίαις”, προφάσεις.
Υστερόγραφο-Συμπλήρωμα του σχολίου της G-M-R
Με βάση το εδώ https://www.youtube.com/watch?v=WFPMxqK6lY8&authuser=0 ηχητικό της συνέντευξης που έδωσε ο Καθηγητής Γεώργιος Κασιμάτης στον Γιώργο Σαχίνη, επισημαίνουμε δυο βαριές κουβέντες του σεβαστού Καθηγητή:
Α) — “Πρώτα από όλους τους περιορισμούς δικαιωμάτων που μας επιβλήθηκε είναι αυτός της εθνικής κυριαρχίας.“
Β) — “Δυστυχώς εμείς έχουμε μονόλογο στην πολιτική μας από πολλά χρόνια, να σκεφτούμε τι ψηφίζουμε, τι απαιτούμε, με όλα τα μέσα να κινηθούμε.“
Για ΤΟ ΤΙ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ (από το 2010…) απάντησε ήδη ο σεβαστός Καθηγητής https://edromos.gr/dilosi-kasimati/?amp=1 .
Για το ΤΙ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ προτείνουμε στον σεβαστό Καθηγητή (και στον Γιώργο ΣΑΧΙΝΗ) να δεχθούν ΔΙΑΡΚΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΑΝΟΙΧΤΗ συζήτηση ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ-ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ και ακολούθως “ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΝΑ ΚΙΝΗΘΟΥΜΕ” κατά την διατύπωση του Γ.Κασιμάτη, για τα εξής παρακάτω, ως συνέχεια του παραπάνω (πριν το υστερόγραφο) σχολίου μας:
1) http://greek-market-research.com/clink/oie-apaitisi-gia-l-e-ch-amp-logodosia-ypaition/ . υποστηρικτικά:http://greek-market-research.com/clink/d-a-d-a-dimosias-antidebtocracy-pragmatognomosynis/ .
2) Ανάκτηση του οικονομικού/νομισματικού μέρους της εθνικής κυριαρχίας ( http://greek-market-research.com/clink/metopiko-programma-diexodoy-apo-tin-krisi/ ).
3) Ένταξη των άνωθεν 1 και 2 σε ένα δημοκρατικά οργανωμένο αντιστασιακό-απελευθερωτικό-αναγεννητικό επιχειρησιακό σχέδιο (ως νομιμοποιημένη από το άρθρο 120Σ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΗ), με υψωμένη την “δ.ά.δ.α.” ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ-ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑΣ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ-ΑΛΛΗΛΛΕΓΓΥΗΣ (έχοντας υπ’ όψιν τα παθήματα της ΣΠΙΘΑΣ από τους, Διευθυντή οργανωτικού της Γιάννη Δημητροκάλη (μεγαλοστελέχους της ΝΔ) και των προθύμων να την “αξιοποιήσουν”, Γ.Καραμπελιά (από το 2010 πολέμιος του εθνικού νομίσματος και αδιάφορος για την εσχάτη προδοσία/σφετερισμό λαϊκής κυριαρχίας), Δ. Καζάκη βέρου κομμουνιστή (στην θεωρία προ του 2012 και το 2011 στην πράξη με το “τι είναι και τι θέλει το Ε.ΠΑ.Μ.” που όμως το κατεξευτέλισε ιδιοτελώς από το 2012 και μετά), αλλά και προθύμου επίσης για “ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ Κατοχή αξιοποίηση” της “σύγκλησης πατριωτικών δυνάμεων” ( http://greek-market-research.com/clink/eklogiki-sygklisi-ti-ki-an-einai-katochi-patriotikon-dynameon/ ) .
Επικουρικά θυμίζουμε τα περί εσχάτης προδοσίας του Μίκη Θεοδωράκη (και ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ τις σχετικές ΑΔΙΑΒΑΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 2010-ΣΗΜΕΡΑ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΦΕΤΕΡΙΣΜΟΥ ΛΑΪΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ και ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ = ΣΤΕΡΗΣΗ ΦΥΣΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗ): https://www.news247.gr/koinonia/se-eiriniki-epanastasi-kalese-o-mikis-theodorakis.6103951.html . ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΕΠΙΣΗΜΕΙΩΘΕΙ πως η αντιμετώπιση (και από τον Μίκη Θεοδωράκη) της μνημονιακής εθελοεκχώρησης Εθνικής κυριαρχίας ως εσχάτη προδοσία, θεωρήθηκε προφορικά απέναντι μας, από τον νομικό της “Σπίθας” Κέντρου κ. Γαβριήλ Πελεκίδη, ως, “αυτά είναι βλακείες“. Με τέτοιες “Δημοτροκαλικά” οργανωτικές και λοιπές αντικρουόμενες και μη δικαιϊκά ολοκληρωμένες αντιλήψεις, κάθε “εύκολη”/αποσπασματική λύση καταπολέμησης των υπαιτίων των μνημονίων, του τύπου, “αύριο δεν κάνουμε φορολογικές δηλώσεις“, ή “Γενική πολιτική απεργια“, και χωρίς ώριμο, συνολικό δημοκρατικά συμφωνημένο επιχειρησιακό σχέδιο, με αρχές και τακτικές εις γνώση όλων και με την συμμετοχή όλων, δεν δίνουν αποτέλεσμα, αντίθετα επιβεβαιώνουν την ακλόνητη συνοχή του “τι κι αν είναι Κατοχή” αντιπροσωπευτικού κοινοβουλευτισμού.
Επίσης, ανεξάρτητα του αν κάποιοι νομικοί υποστηρίζουν την “γραμματική διατύπωση” του άρθρου 86 του Συντάγματος(*), ή (διαφορετικά από τους προηγούμενους) τον παραμερισμό του άρθρου 86Σ με βάση την αντικειμενική νομική σκέψη(**), ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΟΥΜΕ ΠΩΣ, η στέρηση Φυσικού Δικαστή, η κάθε σχετική υπέρ μνημονίων (βλέπε ΣτΕ κλπ) ΚΑΚΟΔΙΚΙΑ, η ανάγκη ενός πανδικαστικού συνεδρίου για την αντιμετώπιση της Χρεοκρατίας (βλέπετε σχετική απόφαση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων εντός του σχολίου της ανάρτησης: http://greek-market-research.com/article/kritiki-askoyn-oi-eisaggeleis-gia-ton-neo-poiniko-kodika/ ), απαιτούν την “ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΝΑ ΚΙΝΗΘΟΥΜΕ”, ΣΥΝΕΡΓΕΙΑ.
(*) “Το άρθρο 86 ερμηνεύεται συνεπώς με βάση τους κανόνες ερμηνείας του Συντάγματος, με αφετηρία την γραμματική του διατύπωση που αναπαράγει μια νομική δομή μόνιμη στην ελληνική έννομη τάξη από το 1864/1877, μέσα στο πλαίσιο της συστηματικής του ερμηνείας που το συνδέει με τα άρθρα 84 και 85 και μέσα στο πλαίσιο της ιστορικής και τελολογική ερμηνείας του που καταδεικνύει ότι ούτε επιδιώχθηκε ούτε επήλθε (ούτε το 1975 ούτε το 2001) οποιαδήποτε μεταβολή ως προς το γνωστό και σταθερό πεδίο εφαρμογής των ειδικών κανόνων περί ποινικής ευθύνης των υπουργών. Ουδείς θέλησε και πρότεινε και ουδέποτε η αναθεωρητική Βουλή ψήφισε μεταβολή της καθαρής και σταθερής διάκρισης σε δυο κατηγορίες αδικημάτων, τα σχετικά και τα άσχετα προς τα καθήκοντα του υπουργού.” από, https://www.constitutionalism.gr/mylonopoulos-spyropoulos-arthro86s/ . Μπορείτε να δείτε από βικιπαίδεια τις σχετικές ένθεν και ένθεν αντιμετωπίσεις: ( https://el.wikipedia.org/wiki/Νομική ).
Όμως, αν το ΕΓΚΛΗΜΑ ΔΕΝ ΤΙΜΩΡΕΙΤΑΙ επειδή κατά την γνώμη των υποστηρικτών της “γραμματικής διατύπωσης” και άλλων νομικών ισχυρισμών που οδηγούν στην ατιμωρησία και επίσης οδηγούν και στο ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ να δικάζεται ο ΥΠΑΙΤΙΟΣ από το ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ ή από την αντιπροσωποκοινοβουλευτική ΣΥΝΤΕΧΝΙΑ ΤΟΥ, αυτό ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ, πως μια ΑΝΤΙΔΙΚΑΙΪΚΗ (σύμφωνα με την “γραμματική διατύπωση”) συνταγματική ρύθμιση, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΘΕΙ “ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ” (συμπεριλαμβανομένης, ΤΟΤΕ, της αντιμετώπισης του άρθρου 86Σ ως, ΑΜΑΝ ΠΙΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΑΓΝΟΟΥΝ, ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΤΕΛΕΣΕΩΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ) .
(**) http://greek-market-research.com/clink/i-antikeimeniki-nomiki-skepsi/
_.
Βασ. Καραγιάννης, 13 Φεβρουαρίου 2021
Από τη στιγμή που υπάρχει το θέμα της αισχάτης προδοσίας,είναι αυτονόητο,ότι οι υπαίτιοι πρέπει να δικαστούν.Την ποινή εξ άλλου την αποφασίζει το δικαστήριο. Το πρόβλημα είναι, ότι η απονομή δικαιοσύνης χρειάζεται μια εξουσία, για να επιβληθή. Και η εξουσία αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα χέρια των ενόχων του εγκλήματος. Δεν μπορούμε λοιπόν να περιμένωμε δικαιοσύνη,όσο παραμένει αυτό το καθεστώς. Η λαϊκή εξουσία είναι η μόνη που πρέπει και μπορεί να δικάση τους προδότες. Όλα τα άλλα άλλα είναι ή αυταπάτες ή αφέλεια ή εκ του πονηρού.
Πολύ σωστά, γι αυτό και οι μηνύσεις εσχάτης προδοσίας πάνε (ως το τέλος της επίτευξης του σκοπού) τριπλοσυνδυασμενα Η αντισταση-Το Νομικό-Το Πολιτικό/όχι κομματικό και όχι το ένα να αγνοεί το άλλο. Βέβαια, αν το ένα δεν αγνοούσε μέχρι σήμερα το άλλο, θα είχαμε ήδη πετύχει πολύ πιο αξιοποιήσημα ρήγματα/συμμαχίες εντός της Δικαιοσύνης από όσα έχουμε ήδη αξιοποιήσει (και ούτε και αυτά τα χρησιμοποιήσαμε).
Υπάρχει βέβαια πάντα η περίπτωση -μιλούμε για εντελώς ακραίες καταστάσεις,αλλά ποτέ δεν ξέρεις,τι γίνεται κ δε θέλω να παραλείψω καμιά πιθανότητα- να μην προλάβη να γίνη δίκη κ να βρεθούν κρεμασμένοι σε μιά πλατεία.
Αυτή η “πιθανότητα” δεν αφορά την G-M-R, ούτε ως στόχευση ούτε ως δικαίωση ούτε ως ελπίδα..
Δε θέλω σε καμιά περίπτωση να πω, ότι δεν πρέπει να προσπαθούμε, γιατί πιστεύω στο λεγόμενο δίκαιο των θεών, αλλιώς, φυσικό δίκαιο. Όσον αφορά όμως το συγκεκριμένο ζήτημα, μην ξεχνούμε, ότι ποτέ μέχρι σήμερα το λαϊκό κίνημα διεθνώς δεν έχει κάτσει στο σκαμνί εν ενεργεία δικτάτορες ή ηγέτες, δοσίλογους επικυρίαρχων κ κατοχικών δυνάμεων. Το αντίθετο συμβαίνει, δλδ οι αγωνιστές παραπέμπονται στο δικαστήριο. Αλλά αυταπάτες του είδους έχουν ακόμα κ άνθρωποι με μεγάλη επιστημονική κατάρτηση κ πολιτική εμπειρία. Και λέει π.χ. ο καθηγητής κ. Γ. Κασιμάτης, ότι ένας έντιμος δικαστικός λειτουργός, δύσκολα θα μπορούσε να αγνοήση τα επιχειρήματα της αγωγής. Σα να υπάρχη η παραμικρή πιθανότητα, να επιτρέψη το καθεστώς έναν έντιμο δικαστικό στην περίπτωση! Αν βέβαια ποτέ μια τέτοια αγωγή επιτραπή να φτάση στο δικαστήριο, που δεν το πιστεύω. Μα αν το κίνημα ισχυροποιηθή; Τότε νομίζω, ότι θα βάλη άλλες προτεραιότητες κ θ’ αφήση τη δίκη των ενόχων για πιο ύστερα, για να την κάνη με την άνεσή του.
Είναι φανερό πως συμφωνούμε στην αντίσταση αλλά διαφωνούμε στον τρόπο που γίνεται η αντίσταση, δηλαδή στον τριπλοσυνδυασμο. Η G-M-R απλά συνεχίζει τον τριπλοσυνδυασμό ο οποίος περιλαμβάνει αντιμετώπιση του εγκλήματος ΑΜΕΣΩΣ και ΕΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ αλά περίπτωση Μήτσου) ως ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ (διότι πολλοί διαφωνούν, “Δεν είναι δα και ΠΟΙΝΙΚΟ αδίκημα*) και χωρίς νομικισμούς (νομικίστικη/απανωτές μηνύσεις/προσδοκία μόνο από μηνύσεις και χωρίς εξέγερση και χωρίς πολιτικές αρχές).
(*) υπ όψιν πως άλλοι εισαγγελείς (δυνάμει σοβαροί σύμμαχοι μας) θεώρησαν βάσιμες μηνύσεις εσχάτης προδοσίας και τις έστειλαν στη βουλή (υπήρχαν και άλλες λύσεις αλλά αυτοί οι εισαγγελείς θα χρειαζόντουσαν αγωνιστική-πολιτική στήριξη ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΟΥΤΕ ΑΠΟ ΚΑΣΙΜΑΤΗ ΟΥΤΕ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟ και G-M-R στον βαθμό των δυνατοτήτων των δύο τελευταίων). Άλλοι Εισαγγελείς έθεσαν άλλες μηνύσεις στο αρχείο και η G-M-R τους εξευτέλισε “ενώπιος-ενωπίω, μέσα στο θεματικό τους γήπεδο, και από το πεζοδρόμιο ως και διεθνώς” ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ.
Ας πορευόμαστε μαζί όπου συμφωνούμε, οπότε ακούμε που και πως.
Δε διαφωνώ μ’ αυτές τις ενέργειες κ καλώς γίνονται. Αν διαφωνώ σε κάτι,αυτό είναι η εκτίμηση ως προς την αποτελεσματικότητά τους.Τη διαδικασία της παραπομπής στη Βουλή τέτοιων περιπτώσεων δεν την ξέρω κ αν θες,μου την εξηγής, δλδ ποιά αδικήματα παραπέμπονται στη Βουλή κ τι γίνεται από ‘κεί κ μετά.Δεν πιστεύω όμως,ότι μπορεί να δικαιωθή μια τέτοια υπόθεση σε μια τέτοια Βουλή,χωρίς αυτό να σημαίνει,ότι δεν πρέπει να “ενοχλής”. Τώρα όσο για το κίνημα, εφ’ όσο ισχυροποιηθή κ εφ’ όσο φτάση σε προεπαναστατική ή ακόμα κ επαναστατική κατάσταση,δεν πιάνει,αλλά ούτε κ μπορεί να κάνη δίκες,πριν να εξασφαλίση την εξουσία, δλδ έτσι έχει γίνει σε όλες τις περιπτώσεις.Αυτό φυσικά έχει το γνωστό μειονέκτημα της δυνατότητας διαφυγής μέσω ελικόπτερου. Υπάρχει όμως κ η άλλη περίπτωση,το ξεκαθάρισμα του λογαριασμού του λαού με τους προδότες χωρίς δίκη,αυτά διδάσκει τουλάχιστον η ιστορία κ πρόκειται για διεργασίες,που δεν εξαρτώνται πιά από τη θέληση συγκεκριμένων ατόμων.
Ολα όσα είπες είναι σωστά. Νομικίστικες κινήσεις είναι όταν προσδοκάς μόνο από δικαστική απόφαση και αν χαθεί “τι να κάνουμε έτσι το είδε η Δικαιοσύνη” και τα λεφτά στην τσέπη ο δικηγόρος.
Ο τριπλοσυνδυασμος βάζε μέσα στην ΑΡΧΙΚΗ ΜΗΝΥΣΗ τον αντιστεκόμενο λαό και κερδίζει τους ΤΙΜΙΟΥΣ εισαγγελείς και δικαστικούς(ενημερώνεται νομικά και ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ πιο ολοκληρωμένη η πάλη γινεται “ενωπιος-ενωπιω-μεσα στο θεματικό γηπεδο/Δικαιο και από το πεζοδρόμιο ως και Διεθνώς” ΚΑΤΑ κυβερνωντων-μμε-ηγεσιας Δικαιοσύνης-Συμβολαιογραφων-Ηγεσιας Αστυνομιας-5ης Φάλαγγας, και για το τώρα και για το “μετά”) . Η πάλη γίνεται και για την δόλια παραπλάνηση επί του Δικαίου, επί της Μακροοικονομίας. Η πάλη ΘΕΤΕΙ πολιτικές αρχές(που πρέπει να έχουν τάξη-λαός και όχι αυτές που ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ οι Αντί-Προσώπου Σου. Αν θες μετά αναλύω ειδικότερα τα του κατακτημένου νομικού πολιτισμού σε συνδυασμό και με την Χρεοκρατία και το πως η ΤΕΛΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ της Δικαιοσυνης ΕΛΕΓΧΕΤΑΙ 3Aαπό την Ηγεσία της και από την πολιτικοδικαστική διαπλοκή και τι ΣΟΒΑΡΑ/ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΙΜΑ ρήγματα έχουμε πετύχει εκεί μέσα.
Για να καταλάβω τη διαδικασία,θα ‘θελα πρώτ’ απ’ όλα να μάθω,τι είδους μηνύσεις στέλνονται στη Βουλή,γιατί δεν μπορώ π.χ. εγώ να κάνω μήνυση στο γείτονα,επειδή μου καταπάτησε το οικόπεδο κ να τη στείλω στη Βουλή.Και τι διαδικασία ακολουθείται στη Βουλή,από τη στιγμή που θα πάη εκεί μια τέτοια μήνυση;
TPITO – Oργάνωση και λειτουργίες της Πολιτείας > TMHMA Δ΄ – Kυβέρνηση > KEΦAΛAIO ΔEYTEPO – Σχέσεις Bουλής και Kυβέρνησης
‘Αρθρο 86: (Δίωξη κατά μελών της Κυβέρνησης, Ειδικό Δικαστήριο)
1. Μόνο η Βουλή έχει την αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη κατά όσων διατελούν ή διετέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, όπως νόμος ορίζει. Απαγορεύεται η θέσπιση ιδιώνυμων υπουργικών αδικημάτων.
2. Δίωξη, ανάκριση, προανάκριση ή προκαταρκτική εξέταση κατά των προσώπων και για τα αδικήματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεν επιτρέπεται χωρίς προηγούμενη απόφαση της Βουλής κατά την παράγραφο 3.
Αν στο πλαίσιο άλλης ανάκρισης, προανάκρισης, προκαταρκτικής εξέτασης ή διοικητικής εξέτασης προκύψουν στοιχεία, τα οποία σχετίζονται με τα πρόσωπα και τα αδικήματα της προηγούμενης παραγράφου, αυτά διαβιβάζονται αμελλητί στη Βουλή από αυτόν που ενεργεί την ανάκριση, προανάκριση ή εξέταση.
****3. Πρόταση άσκησης δίωξης υποβάλλεται από τριάντα τουλάχιστον βουλευτές. Η Βουλή, με απόφασή της που λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, συγκροτεί ειδική κοινοβουλευτική επιτροπή για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, διαφορετικά, η πρόταση απορρίπτεται ως προδήλως αβάσιμη. Το πόρισμα της επιτροπής του προηγούμενου εδαφίου εισάγεται στην Ολομέλεια της Βουλής, η οποία αποφασίζει για την άσκηση ή μη δίωξης. Η σχετική απόφαση λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών. Με τη διαδικασία και την πλειοψηφία του πρώτου εδαφίου της παραγράφου αυτής η Βουλή μπορεί οποτεδήποτε να ανακαλεί την απόφασή της ή να αναστέλλει τη δίωξη, την προδικασία ή την κύρια διαδικασία.
4. Αρμόδιο για την εκδίκαση των σχετικών υποθέσεων σε πρώτο και τελευταίο βαθμό είναι, ως ανώτατο δικαστήριο, Ειδικό Δικαστήριο που συγκροτείται για κάθε υπόθεση από έξι μέλη του Συμβουλίου της Επικρατείας και επτά μέλη του Αρείου Πάγου. Τα τακτικά και αναπληρωματικά μέλη του Ειδικού Δικαστηρίου κληρώνονται, μετά την άσκηση δίωξης, από τον Πρόεδρο της Βουλής σε δημόσια συνεδρίαση της Βουλής, μεταξύ των μελών των δύο ανώτατων αυτών δικαστηρίων, που έχουν διορισθεί ή προαχθεί στο βαθμό που κατέχουν πριν από την υποβολή πρότασης για άσκηση δίωξης. Του Ειδικού Δικαστηρίου προεδρεύει ο ανώτερος σε βαθμό από τα μέλη του Αρείου Πάγου που κληρώθηκαν και μεταξύ ομοιόβαθμων ο αρχαιότερος.
Στο πλαίσιο του Ειδικού Δικαστηρίου της παραγράφου αυτής λειτουργεί Δικαστικό Συμβούλιο που συγκροτείται για κάθε υπόθεση από δύο μέλη του Συμβουλίου της Επικρατείας και τρία μέλη του Αρείου Πάγου. Τα μέλη του Δικαστικού Συμβουλίου δεν μπορεί να είναι και μέλη του Ειδικού Δικαστηρίου. Με απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου ορίζεται ένα από τα μέλη του που ανήκει στον Άρειο Πάγο ως ανακριτής. Η προδικασία λήγει με την έκδοση βουλεύματος.
Καθήκοντα εισαγγελέα στο Ειδικό Δικαστήριο και στο Δικαστικό Συμβούλιο της παραγράφου αυτής ασκεί μέλος της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου που κληρώνεται μαζί με τον αναπληρωτή του. Το δεύτερο και τρίτο εδάφιο της παραγράφου αυτής εφαρμόζονται και για τα μέλη του Δικαστικού Συμβουλίου ενώ το δεύτερο εδάφιο και για τον εισαγγελέα.
Σε περίπτωση παραπομπής προσώπου που είναι ή διετέλεσε μέλος της Κυβέρνησης ή Υφυπουργός, ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου συμπαραπέμπονται και οι τυχόν συμμέτοχοι, όπως νόμος ορίζει.
5. Αν για οποιονδήποτε άλλο λόγο, στον οποίο περιλαμβάνεται και η παραγραφή, δεν περατωθεί η διαδικασία που αφορά δίωξη κατά προσώπου που είναι ή διετέλεσε μέλος της Κυβέρνησης ή Υφυπουργός, η Βουλή μπορεί, ύστερα από αίτηση του ίδιου ή των κληρονόμων του, να συστήσει ειδική επιτροπή στην οποία μπορούν να μετέχουν και ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί για τον έλεγχο της κατηγορίας.
_______________________
Ανεξαρτήτως του αν η έσχατη προδοσία/σφετερισμός λαϊκής κυριαρχίας θεωρείται ή όχι εντασσόμενη στο άρθρο 86Σ(συγκρούονται απόψεις νομικων), το πιο κραυγαλεο ειναι πως οι δικογραφίες που ο Εισαγγελέας Αρείου Πάγου έστειλε στην Βουλή(ενώ άλλες ετέθησαν από Εισαγγελεις στο Αρχείο και αυτό έχει μεγάλη σημασία),ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΤΗΚΑΝ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΥΘΥΝΗ και όλων των κομμάτων και ΤΗΣ ΠτΒ Ζ.Κ.πραγμα που αποτελεί το παγκοσμίως ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ της “στέρησης φυσικού δικαστή” (έστω και αν αυτή δεχθούμε πως θα έπρεπε να είναι η Βουλή). Το πρόβλημα είναι, πως ο Γεώργιος Κασιμάτης που τόσα πολλά μας προσέφερε κατά του μνημονιακού σφετερισμού λαϊκής κυριαρχίας ξεπέρασε αυτό το θέμα “αβρόχοις ποσίν” αφήνοντας στο απυρόβλητο Βουλή και ηγεσία Α.Π.και αυτό έχει σχεση και με την αντίστοιχη για το άρθρο 86 στάση του(ήταν και τότε κορυφαίο ζήτημα) ως νομικός Σύμβουλος του πρωθυπουργου Ανδρέα Παπανδρέου.
Ο καθηγητής Ανδρέας Δημητρόπουλος παίρνει θέση στο ζήτημα αλλά όσοι υποστηρίζουν πως το άρθρο 86 εμποδίζει την Δικαιοσύνη να επιληφθεί (παραπέρα από την κατ’ αρχήν θεώρηση ως στοιχειωδώς βάσιμη την καθε μήνυση που διαβιβάζει στην βουλη), θα πρέπει να μας πουν αν, ΑΝ, ΑΝ, αυτό το “συνταγματικό εμποδιο”(εφ όσον τέτοιο το θεωρουν) εμποδίζειτους ΙΔΙΟΥΣ και δικαστες-πολιτικους-πολιτες/λαό(να το εύρος εμπλοκής του λαού), να διαδηλώσουν από το πεζοδρόμιο ως και διεθνως πως το άρθρο 86 συνιστά ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ εν προκειμένω για τα μνημόνια.
Μα από τη στιγμή που ο ΓΑΠ έκαμε κοινοβουλευτικό πραξικόπημα κ η Βουλή συγκατάνευσε,εγκαθιδρύθηκε παρανομία κ δικτατορία στη χώρα κ όλα όσα συμβαίνουν μέχρι κ σήμερα δεν έχουν νομική εγκυρότητα,κατά το πώς το δήλωσε ξεκάθαρα ο ναύαρχος κ.Παπαντωνίου.Τι περιμένεις λοιπόν κ τι ψάχνεις να βρης στη Βουλή,που είναι παράνομη,όπως κ όλες οι προηγούμενες,από τη στιγμή του πραξικοπήματος.Και ο ΣΥΡΙΖΑ,που συμμετείχε σε “εκλογές” καθεστώτος εκτροπής έχει ευθύνες.Και οι πολιτικοί αυτοί με την ίδια τη στάση τους επιβεβαίωσαν την ενοχή τους.
Μονον η G-M-R είναι αυτή που ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ. Η καταγγελία του εγκλήματος έπρεπε να γίνει ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ. Από εκεί και πέρα είναι θέμα πως αυτή η καταγγελία/μηνυσεις(απ το πεζοδρόμιο ως και διεθνως και παρακαλώ να μην διαστρεβλωνεται “Τι περιμένεις λοιπόν κ τι ψάχνεις να βρης στη Βουλή” το τι και από που περιμένει η G-M-R), μαζί με τον αγώνα όσων καταλαβαίνουν με τον ένα ή με τον άλλον τρόπο πως πρόκειται για σφετερισμό ΛΑΪΚΗΣ κυριαρχίας, με τις τεκμηριώσεις-καταγγελιες-προτασεις, οικονομολογων, γεωπολιτικών αναλυτών, στρατιωτικών αναλυτων, χρειάζονται και ενότητα και οργάνωσης την γνώμη της G-M-R. Όσο για τον ναύαρχο τιμούμε την νομική του επάρκεια ασφαλώς και την αγωνιστικότητα του και περιλαμβάνουν την συνεισφορά του στον σύνδεσμο που θα βάλω στο αμεσως επόμενο σχόλιο.
Σε αυτήν την ανάρτηση http://greek-market-research.com/article/tsipras-apo-to-laiko-i-syllogiki-anastasi-tha-erthei-me-agones-kai-diekdikiseis/ στο 1) στον τελευταίο σύνδεσμο komvika-simeia είναι το λινκ του ναύαρχου.
ενότητα και οργάνωσης ΚΑΤΑ την γνώμη της G-M-R.
Η καταγγελία για την αισχάτη προδοσία κ το δοσιλογισμό, και βέβαια έπρεπε να γίνη χίλιες φορές. Από το ’10 όμως δεν έχομε συνταγματική νομιμότητα ούτε Βουλή.Κατά τον κ. Παπαντωνίου ο δοσιλογισμός αφορά “τουλάχιστον” στις κορυφές κ των τριών εξουσιών, άρα κ της δικαστικής. Δε συμπεριλαμβάνει όμως απαραίτητα λειτουργούς της μέσης κ κατώτερης βαθμίδας, συνεπώς το κίνημα μπορεί κατά περίπτωση να απευθύνεται για στήριξη σ’ αυτούς. Δεν ισχύει όμως το ίδιο με τους υπόλογους για αισχάτη προδοσία του ψευτο-κοινοβουλίου. Πώς είναι δυνατόν, να ζητά κανείς την απονομή δικαιοσύνης από τον ένοχο; Αν λοιπόν δεν μπορεί να γίνη κάτι περισσότερο, η καταγγελία πρέπει κατά τη γνώμη μου να γίνεται απέναντι στο λαό. Μέχρι την ώρα της αποκατάστασης της λαϊκής κυριαρχίας.
Σχετικά με το “Αν λοιπόν δεν μπορεί να γίνει κάτι περισσότερο, η καταγγελία πρέπει κατά τη γνώμη μου να γίνεται απέναντι στο λαό. Μέχρι την ώρα της αποκατάστασης της λαϊκής κυριαρχίας“.
Αυτό ακριβώς κάνουμε όλοι οι μηνυτές (μήνυση και κατέβασμα της στον λαό, εμείς όμως ζητάμε από το 2011 και κατέβασμα στον λαό μιας συνεργασίας και όχι αντιπαλότητας μεταξύ των μηνυτών, αλλά εις μάτην).
Αυτό ζητήσαμε και από τον συναγωνιστή ναύαρχο συμφωνώντας πάντα στο “Κατά τον κ. Παπαντωνίου ο δοσιλογισμός αφορά “τουλάχιστον” στις κορυφές κ των τριών εξουσιών, άρα κ της δικαστικής. Δε συμπεριλαμβάνει όμως απαραίτητα λειτουργούς της μέσης κ κατώτερης βαθμίδας, συνεπώς το κίνημα μπορεί κατά περίπτωση να απευθύνεται για στήριξη σ’ αυτούς.“.
Ζητήσαμε από τον ναύαρχο να πάρει ως δικαιούται ως συνμηνυτής της μήνυσης του επαμ πληροφόρηση από Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών κτίριο 16 ισόγειο, για την πορεία της μήνυσης (το επαμ σπεκουλάρει με αυτή την μήνυση που επί πλέον την φέρνει σε αντιπαράθεση με όλες τις άλλες μηνύσεις). Αν διαπιστώναμε πως η μήνυση έχει τεθεί στο αρχείο (αυτό είναι σίγουρο πως έχει συμβεί, το επαμ σπεκουλάρει με νεκρή μήνυση) να γίνει το υπ’ αριθμ ένα αντιμνημονιακό επαναστατικό αγωνιστικονομικό ζήτημα “από το πεζοδρόμιο ως και διεθνώς” και ιδιαίτερα με προσπάθεια μέσα στους τίμιους δικαστικούς εν ενεργεία και συνταξιούχους (Εμείς έχουμε προσφύγει θεσμικά σε αυτούς και με προσωπικές επισκέψεις και διαπιστώσαμε πως θέλουν βοήθεια, “το άρθρο 86 είναι ένα θέμα” μας ειπώθηκε, αλλά ουδείς αντιμνημονιακός θέλησε συνέργειες για συμπαράσταση στους τίμιους δικαστές-εισαγγελείς).
Ο συναγωνιστής ναύαρχος μας απάντησε πως “έχει στεναχωρηθεί πολύ με το θέμα της μήνυσης (έχει φύγει και από το επαμ) και δεν αντέχει άλλη στεναχώρια ασχολίας ξανά με αυτήν” και το σεβαστήκαμε.
Παραμένει αναπάντητο το “Ας πορευόμαστε μαζί όπου συμφωνούμε, οπότε ακούμε που και πως.”
Η συζήτηση μας όμως δεν φαίνεται να έχει διέξοδο, οπότε για λόγους αρχής σου οφείλουμε το τελευταίο σχόλιο – απάντηση.
Το τελευταίο σχολιο/απάντηση εκ μέρους σου εννοείται!
Πριν να αναφερθώ στο ίδιο το θέμα της αγωγής, να ξεκαθαρίσω ένα πράμμα. Είμαι αντίθετη με το λεγόμενο δημοκρατικό συγκεντρωτισμό, που δεν είναι, παρά μια εσφαλμένη κ ολέθρια επινόηση. Μιά κ μόνη είναι η δημοκρατία κ έχει ορισμένους κανόνες. Οι μειοψηφίες σέβονται κ αποδέχονται τις αποφάσεις της πλειοψηφίας, αλλά δεν εξαναγκάζονται σε συμμετοχή στην υλοποίησή τους. Όποιος δεν πιστεύει σε μια υπόθεση, δεν είναι έτσι κι αλλιώς σε θέση να την υλοποιήσει, γιατί δεν την κατανοεί. Μια απόφαση της πλειοψηφίας υπάρχει περίπτωση να είναι εσφαλμένη. Αλλά τότε δε γίνεται ισχυρότερη, εάν την υποστηρίξουν περισσότεροι. Το λάθος οδηγείται σε αποτυχία, όσοι κ αν το υποστηρίξουν. Ισχυρή απόφαση είναι η σωστή απόφαση. Το σωστό θα επικρατήση τελικά σε κάθε περίπτωση. Και δεν πρέπει να χαντακώνεται για χάρη του λάθους. Εδώ δε μπαίνει φυσικά καν θέμα συγκεντρωτισμού, αφού δεν κάνομε, παρά μια απλή συζήτηση με ανταλλαγή απόψεων.
Όσον αφορά τώρα στο θέμα: Δεν έχω γνώσεις νομικής, όμως πιστεύω, ότι το κίνημα δεν είναι υπόθεση μόνο των ειδικών, αλλά όλου του λαού. Οι ειδικοί συνεισφέρουν με τις γνώσεις τους, εκεί που χρειάζεται. Ο κάθε πολίτης είναι σε θέση να χρησιμοποιή την κρίση του, εφ’ όσον έχει κ τις απαραίτητες πληροφορίες, στη βάση της λογικής, που είναι έμφυτη αντίληψη στον άνθρωπο κ δεν έχει ανάγκη μετάδοσης μέσω της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Δεν ξέρω λοιπόν, αν κ το ΕΠΑΜ κατέθεσε τη μήνυσή του στη Βουλή ή πιό σωστά “Βουλή”. Και γιατί αλήθεια “μήνυση” κ όχι “καταγγελία”; Έχω την εντύπωση, ότι η μήνυση είναι μια, κατά κάποιον τρόπο υποκειμενική αντιδικία. Γιατί το ΕΠΑΜ φέρνει τη μήνυσή του σε αντιπαράθεση με τις άλλες; Και αν έχη πάει στο αρχείο, με ποιά αιτιολογία; Όσον αφορά στο άρθρο 86, εγώ νομικός δεν είμαι, αλλά κατά την κρίση μου, το έγκλημα της αισχάτης προδοσίας το ξεπερνά, αν μη τι άλλο για το λόγο ότι, αφού συντελέστηκε πολιτειακή εκτροπή, δεν υπάρχει πια νόμιμη Βουλή, να αποταθή κανείς. Τώρα αναφορικά με τις αγωνιστικές δράσεις όλων των ειδών, η γνώμη μου είναι, όσοι θέλουν να αντισταθούν κ να αγωνιστούν, να κάνουν αυτά που μπορούν, χωρίς να το εξαρτούν, από το τι κάνουν ή δεν κάνουν άλλοι. Αυτό που μπορώ να κάνω εγώ προς το παρόν είναι, να καταγγέλλω σε κάθε ευκαιρία, σε κάθε δημόσια συζήτηση την εκτροπή – κ το κάνω. Εύχομαι κ ελπίζω,να μπορέσω στο μέλλον να κάνω περισσότερα. Και μια που ξεκινήσαμε από τη δήλωση του κ. Κοντογιώργη, νομίζω, ότι εμμέσως πλην σαφώς αποδέχεται τη νομιμότητα του καθεστώτος. Έτσι όπως το διατυπώνει, λέει, να τιμωρηθούν με φυλάκιση κάποιοι πολιτικοί, για κάποια σοβαρά παραπτώματα στη διάρκεια της άσκησης των καθηκόντων τους κ ως εκεί.
Και μια διευκρίνιση: Άμα λέω, να μην το εξαρτούμε από το τι κάνουν άλλοι, εννοώ τα αρνητικά που κάνουν άλλοι, γιατί τα θετικά, ασφαλώς κ πρέπει να τα παίρνωμε υπ’ όψιν κ να συντονιζώμαστε αλλήλως.
Και ακόμα κάτι σχετικά με τις δράσεις: Άμα λέω, όσοι θέλουν να αντισταθούν, να κάνουν ό,τι μπορούν, ανεξάρτητα από το τι (δεν) κάνουν άλλοι, συμπεριλαμβάνω φυσικά κ δικαστικούς. Σχετικά με το “δημοκρατικό συγκεντρωτισμό”, αφορά ειδικά σε πολιτικές οργανώσεις. Σε μετωπικούς σχηματισμούς όμως, που είναι συγκροτημένοι στη βάση ενός κοινού στόχου, οι συνιστώσες διατηρούν, απ’ όσα ξέρω, ούτως ή άλλως αυτοτέλεια στο ζήτημα της συμμετοχής ή μη σε κοινές δράσεις ή στην ανάληψη ξεχωριστών δράσεων, εφ’ όσον οι άλλες συνιστώσες δε θέλουν να συμμετέχουν. Αυτοί οι κανόνες νομίζω, ότι πρέπει να ισχύσουν κ σε ένα ανατρεπτικό, δημοκρατικό, πατριωτικό μέτωπο, αν ένα τέτοιο μέτωπο συγκροτηθή, που πολύ θα το ήθελα.
Συγκεκριμένα σε σχέση με το άρθρο 86 κ το αν συνιστά προπαρασκευαστική πράξη για την εκτέλεση πολιτικών εγκλημάτων, δε νομίζω, ότι έγινε γι’ αυτό το σκοπό. Στόχο είχε προφανώς να εμποδίση τη δίωξη αξιωματούχων, για πολιτικούς λόγους κ έτσι λειτουργεί σε συνθήκες ομαλότητας. Σε συνθήκες όμως πολιτειακής εκτροπής τα πάντα ανατρέπονται κ οι θεσμοί γίνονται εργαλεία για τη στήριξη της εξουσίας των σφετεριστών.Το πρόβλημα είναι πράγματι πολιτικό κ όχι νομικό.Το μόνο που μπορούν να κάνουν, νομίζω, οι δικαστικοί είναι, να αναδείξουν όσο κ όπου μπορούν, τη νομική του διάσταση.
Και για να συμπληρώσω το παραπάνω,αφού ξανακοίταξα κ τις πολύ ενδιαφέρουσες κ σημαντικές νομικές πληροφορίες,η γνώμη που σχημάτισα είναι,ότι η περίπτωση αισχάης προδοσίας που οδηγεί σε πολιτειακή εκτροπή,δεν υπάγεται στο άρθρο 86 του Συντάγματος,αλλά στο γνωστό ακροτελεύτειο άρθρο.
Οι δικαστικοί κ οι νομικοί γενικά,θα μπορούσαν,με αυτή τους την ιδιότητα,να κάνουν μια συλλογική δήλωση,σχετικά με την πολιτειακή εκτροπή κ το χαραχτήρα του σημερινού καθεστώτος κ μάλιστα οι επερχόμενες εκλογές θα ήταν μια καλή ευκαιρία γι’ αυτό.Σωστά όμως επισημαίνουν,ότι χρειάζονται πολιτική στήριξη.Και οργανωμένη πατριωτική,αντικαθεστωτική,πολιτική δύναμη αυτή τη στιγμή ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.