ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
Σχόλιο GMR: Η λέξη “υποχωρητικότητα” (των Σημίτη-Πάγκαλου) είναι η σωστή για την περίπτωση, ή η λέξη ενδοτικότητα;
Πέρα απ’ αυτό.
Τα σωστά λόγια του Σταύρου Λυγερού, του Παναγιώτη Ήφαιστου, και λοιπών αρθρογράφων του slpress, σε ΠΟΙΟΥΣ απευθύνονται;
Πως ο λόγος απαιτεί να είναι αξιόπιστος, όταν αρνείται να μιλήσει ως ΠΡΑΞΗ (“Μόνος αξιόπιστος λόγος, ο λόγος της πράξης”);
Υπάρχει ΟΥΔΕΤΕΡΗ δημοσιογραφία;
Μπορεί, ρωτάμε, η δημοσιογραφία να είναι ΟΥΔΕΤΕΡΗ, κάθε φορά που η πένα της ΑΡΝΕΙΤΑΙ να εισχωρήσει στις συμπλεκόμενες πλευρές, υφισταμένων στρατηγικών σχεδιασμών (π.χ. Νομικοστρατιωτική κυριαρχία στο Αιγαίο) και κατά περίπτωση προσχεδιασμένων επίσης νομικοστρατιωτικών τακτικών αντιμετώπισης (π.χ. τουρκική προσβολή κατά βραχονησίδας), πλευρές που ΑΦΟΡΟΥΝ την ΣΥΝΝΟΜΗ/ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ή (ενδεχομένως) την ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΑ και ΠΟΙΝΙΚΑ ελεγχόμενη, εκτέλεση ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ;
Μήπως, αγαπητοί αρθρογράφοι του SLpress, την σημαία, μας την πήραν οι ΕΝΔΟΤΙΚΟΙ, και ‘μείς, δεν βρίσκουμε την θέληση (;), την μαγκιά (;), να την πάρουμε στα χέρια μας;
Μιχ. Ιγνατίου, 3 Φεβρουαρίου 2020
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
«Σήμερα είναι η 24η επέτειος των Ιμίων», έλεγε την περασμένη Παρασκευή η τηλεοπτική παρουσιάστρια, που εκείνη τη μαύρη μέρα, όταν η Τουρκία, με αποδοχή της Ελλάδας, “γκρίζαρε” το Αιγαίο, θα ήταν -δεν ήταν- 10 χρόνων. Άρα δεν έζησε τα γεγονότα, και όπως όλοι οι νέοι δεν έμαθαν ποτέ την αλήθεια, διότι το πολιτικό σύστημα και η αθηναϊκή ελίτ, παρουσιάζει την πραγματικότητα με απίστευτες αναλήθειες.
Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, θα αναφέρω από την αρχή το εξής: Εάν η συμφωνία της Αθήνας και της Άγκυρας με τη μεσολάβηση της Ουάσιγκτον, ήταν διαφορετική, η Τουρκία δεν θα απειλούσε με τόσο δραματικό τρόπο την Ελλάδα. Τελεία και παύλα.
Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Καλές οι αναλύσεις, αλλά να παίρνουν υπ’όψιν την εθελοεκχωρημένη Εθνική κυριαρχία. Άλλως καθίστανται, παραπλαναλύσεις.
Μιχάλης Ιγνατίου, 12 Ιανουαρίου 2020
Είναι σημαντική, από όποια οπτική γωνία το δει κανείς, η πενταμερής σύνοδος των Υπουργών Εξωτερικών της Αιγύπτου, της Κύπρου, της Ελλάδας, της Γαλλίας και της Ιταλίας, που συμμετείχε σε συμβουλευτικό πλαίσιο.
Πέντε χώρες της Μεσογείου απορρίπτουν τη βία που προωθεί η Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν στη Λιβύη και γενικά σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο με πρώτους στόχους το Αιγαίο και την Κύπρο και καλούν την κατοχική δύναμη να επιστρέψει στην πολιτική διαδικασία και όχι στη «διπλωματία των κανονιοφόρων».
Γνωρίζουμε ότι οι πολίτες στην Ελλάδα και την Κύπρο έχουν κουραστεί να διαβάζουν αυτές τις ειδήσεις, που ενώ είναι καλές διότι πρόκειται για αναφορές σε πολύ στενές συνεργασίες με ισχυρές χώρες στη Μεσόγειο, στην πραγματικότητα δεν είναι αποτρεπτικές για την ακραία επιθετικότητα της Τουρκίας.
Ποιος μπορεί να αδικήσει τους πολίτες; Κανένας. Διότι ακούμε και διαβάζουμε για ανακοινώσεις υποστήριξης, ακούμε και διαβάζουμε για αποδοκιμασία της Άγκυρας, αλλά δεν βλέπουμε την παραμικρή αλλαγή στην τουρκική στάση και επιθετικότητα. Θα έλεγα ότι όσο περνούν οι μέρες και εβδομάδες τα πράγματα γίνονται χειρότερα.
Την μεγαλύτερη ανυπαρξία έδειξαν οι Ευρωπαίοι εταίροι της Ελλάδας και της Κύπρου και βεβαίως ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών. Ο πρόεδρος της Τουρκίας δείχνει να έχει ένα σχετικό «έλεγχο» στο γενικό γραμματέα Αντόνιο Γκουτέρες, ο οποίος δεν έβαλε καν στην ανακοίνωση του για τη Λιβύη την Τουρκία, στην οποία οφείλεται η αναζωπύρωση του εμφύλιου πολέμου. Πρόκειται για δειλία; Πρόκειται για κάτι άλλο; Είναι δύσκολο να το γνωρίζει κανείς, εάν δεν ομιλεί στη βάση στοιχείων.
Μου προκαλεί μεγάλη εντύπωση το εξής γεγονός:
Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.
Πηγή: hellasjournal
Σχόλιο GMR: Τι ρατσιστικές; Τι παραβιάσεις; Εδώ μιλάμε για ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ. Και μάλιστα δια στόματος (έχοντος ισχύν δέσμευσης) Πτ”Δ” (εδώ).
Περίεργο να “ξεφεύγουν” κάτι τέτοια από την έγκριτη δημοσιογραφία και των αναρτήσεων και του συντάκτου του άρθρου.
Όσο για τους λοιπούς δημοσιολογούντες, υλικό για ανώδυνες παρατηρήσεις (και αν).
Μιχ. Ιγνατίου, 28 Σεπτεμβρίου 2019
Άστραψαν και βρόντηξαν από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, ο πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Το μήνυμά τους ήταν ότι δεν θα γίνει ανεκτή «η διπλωματία των κανονιοφόρων». Το υπογράμμισαν το μήνυμα τους με θυμωμένο ύφος και ισχυρό τρόπο, υποθέτω επειδή εννοούν κάθε λέξη. Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για ένα καλό σύνθημα, που ακούγεται όμορφα στα αυτιά των πολιτών της Ελλάδας και της Κύπρου. Φτάνει η υπόσχεση να γίνει πράξη.
Τι να σημαίνει άραγε το σύνθημα-μήνυμα αυτό; Φαντάζομαι ότι εάν δεν αποχωρήσουν από τα χωρικά ύδατα της Κύπρου και από την κυπριακή ΑΟΖ οι τουρκικές κανονιοφόροι, η Αθήνα και η Λευκωσία δεν θα προσέλθουν σε διαπραγματεύσεις. Διότι, όταν κάποιος εκβιάζεται με τη δύναμη των όπλων, λογικά σκεπτόμενος δεν διαπραγματεύεται. Θα είναι μοιραίο το λάθος.
Δεν θα στοιχηματίσω διότι είναι σαν να κλέβω …εκκλησία. Και ο κ. Αναστασιάδης θα προσέλθει σε τριμερή συνάντηση με τον κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί, αν το ζητήσει ο γενικός γραμματέας, Αντόνιο Γκουτέρες. Και ο κ. Μητσοτάκης θα στείλει τον υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Δένδια, εάν προκύψει πενταμερής διάσκεψη. Πόσες φορές το έχουμε το δει το ίδιο έργο; Ιδιαίτερα από τον πρόεδρο της Κύπρου, οι αντιστάσεις του οποίου, άπειρες φορές, αποδείχθηκαν ανύπαρκτες και οι υποσχέσεις του κούφια λόγια. Δεν είπε όχι ποτέ…
Σχόλιο GMR : Διαφθορά κύριε Ιγνατίου νόμιμη, δεν υπάρχει. Η εκ των προτέρων νομοθέτηση για την εκ των υστέρων κάλυψη, συνιστά ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την Μνημονιακή Νομοθεσία και τις σχετικές πολιτικοκοινοβουλευτικες διαδικασίες.
Αυτοί οι πολιτευόμενοι και δημοσιολογούντες, που μιλούν για ΔΙΑΦΘΟΡΑ, ΠΡΟΔΟΣΙΑ, ΕΓΚΛΗΜΑ, θα πρέπει να ενεργούν ΑΝΑΛΟΓΩΣ. Δηλαδή θα πρέπει να εργάζονται ΑΟΚΝΩΣ, για να φέρουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, όλους τους ΥΠΑΙΤΙΟΥΣ. Αυτό το τελευταίο όμως, ΠΡΟΫΠΟΘΕΤΕΙ την ανατροπή των υπαιτίων, οι οποίοι γελούν με τις ΑΝΕΥ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΠΡΟΘΕΣΕΩΝ καταγγελίες πολιτευομένων(*) και δημοσιολογούντων.
(*) αυτών, των επιδέξιων κώλων του “τι κι αν είναι κατοχικός” αντιπροσωπευτικοκοινοβουλευτικού ΚΑΝΑΠΕ.
Μιχ. Ιγνατίου , 25 Αυγούστου 2019
Οι αποκαλύψεις –με ή χωρίς εισαγωγικά η λέξη– της Οργάνωσης για τη διαφθορά και το οργανωμένο έγκλημα OCCRP (Organized Crime and Corruption Reporting Project) για τις σχέσεις δικηγορικών γραφείων της Κύπρου με Ρώσους ολιγάρχες, δεν είναι κάτι το νέο. Έχει εξελιχθεί σε μάστιγα και αρκετοί δικηγόροι στο νησί, αλλά και λογιστές, έχουν γίνει πλούσιοι, σε σημείο που να έχουν κτυπήσει… καμπάνες στις Βρυξέλλες και στην Ουάσιγκτον.
Η οργάνωση έγραψε τελευταία για τα δικηγορικά γραφεία του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Κύπρου Χρυσοστομίδη. Βεβαίως, ειδικά στο κείμενο για τον Νίκο Αναστασιάδη, αναφέρει η οργάνωση ότι δεν παραβιάστηκαν οι κυπριακοί νόμοι. Τότε, θα πείτε, ποιο είναι το πρόβλημα; Στην Κύπρο οι νόμοι ψηφίζονται ανάλογα με τα συμφέροντα που εξυπηρετούν τα κόμματα και οι πολιτικοί. Και ας μην φωνάζουν, διότι αυτή είναι η αλήθεια.
Κατά καιρούς, κόμματα και πολιτικοί εξυπηρέτησαν μεγάλα συμφέροντα. Άλλωστε, πόσοι και πόσοι επιχειρηματίες, εντός και εκτός Κύπρου, δεν το έχουν κάνει; Έδωσαν εκατομμύρια στα κυπριακά κόμματα, αλλά και εξυπηρετήσεις σε πολιτικούς για να γίνει η δουλειά τους. Οι αποκαλύψεις του Ανδρέα Βγενόπουλου για το ΑΚΕΛ και τον ΔΗΣΥ έπρεπε να προκαλέσουν την παρέμβαση της Δικαιοσύνης, η οποία ευτυχώς ακόμα κρατά γερά στο νησί, αν και συγκεκριμένα δικηγορικά γραφεία προσπαθούν να επιβάλουν αποφάσεις για τους πελάτες τους.