Σχόλιο GMR:   Σκέψεις GMR: Συνεισφορά μας στο άρθρο:

1) Όση αξία έχει το άρθρο αυτό καθ’ αυτό, άλλη τόση (απ-)αξία (επιπέδου βραβείου Γκίνες) έχει η συνύπαρξη των υπογραφών Κ. Λαπαβίτσα/* κατά Σ. Μαυρουδέα Μαρξίζων Μαρξιστής”^[2] – Σ. Μαυρουδέα (κατ’ εμάς Κλασσικός-κατά το οικονομολογικό/ ΟΧΙ κοινωνικό μέρος – Μαρξιστής) – Γ. Μηλιού^[3].

2)  Παρατήρηση, πικρή (;), ενοχλητική (;) [μπά η ΕΙΔΗΜΟΣΥΝΗ εδώ, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ], εποικοδομητική (;) [μα δεν θέλω βρε αδελφέ!]: Εδώ Λαπαβίτσας, Μαυρουδέας, Μηλιός, τα βρήκανε, δεν μπορούν να τα βρουν Λ. Βάσσης, Λ. Αξελός, Π. Ήφαιστος, Θ. Μαριόλης, Β. Ασημακόπουλος, Σ. Λαβδιώτης, Γ.Π. Τριανταφυλλόπουλος, Λ. Παπουλής, Δ.Χαλυβόπουλος, Ι. Ιωαννίδης (εδώ), Ζωή Γεωργαντά;

3)   Να μην ξεχνάμε πως οι ΠΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΙ ΣΤΗΝ ΣΤΟΧΕΥΣΗ ΤΟΥΣ μας ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ.

Από ΚΟΝΤΑ^(*) ΑΛΛΗΛΟΣΦΑΖΟΝΤΑΙ ταυτόχρονα ΑΛΛΗΛΟΜΗΧΑΝΕΥΟΝΤΑΙ, οι εν καιρώ Κατοχής-παντοειδούς εκχώρησης εθνικής κυριαρχίας, ΠΟΛΙΤΕΥΟΜΕΝΟΙ.

         α)   είτε με ετερόκλητες αριστερές συμμαχίες όπως οι Κ. Λαπαβιτσας- Σ. Μαυρουδέας- Γ. Μηλιός,

         β)   είτε με αριστερο-τυχοδιωκτικές συμμαχίες (Λαφαζάνης-Καζάκης εδώ),

         γ)   είτε με τυχοδιωκτο-ακροδεξιές συμμαχίες (Καζάκης-Ακροδεξιοί εδώ).

4)   Και οι “Δεν θέλω βρε αδελφέ” επιστήμονες-άνθρωποι του πνεύματος;

Ρωτήστε τους περί του άρθρου 120Σ.

——————————————

(*) Ως μελλοντικοί συνδαιτυμόνες στα πόστα Βουλής-Ευρωβουλής-Τοπική Αυτοδιοίκηση και λοιπά οχυρά του αντιπροσωπευτικού κοινοβουλευτισμού.

(2) Η «χρηματιστικοποίηση», η μετατροπή της εργασίας σε κεφάλαιο και η ελληνική περίπτωση

(3) el.wikipedia.org/Γιάννης Μηλιός : “Στις εκλογές του 2019 στήριξε το ΚΚΕ.[5] ” , δηλαδή “Θα είναι καταστροφή να βγούμε από το ευρώ” : https://greek-market-research.com/article/23384/

Ερίκ Τουσέν: “Πριν από την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, είχα δύο σημαντικές κατ’ιδίαν συναντήσεις με τον Αλέξη Τσίπρα. Η πρώτη ήταν όπως προανέφερα τον Οκτώβριο του 2012.17 Ο Αλέξης Τσίπρας συνοδευόταν από τον Γιάννη Μηλιό18, ο οποίος την εποχή εκείνη ήταν ο ειδικός σύμβουλός του για οικονομικά θέματα. Ο Γιάννης Μηλιός δεν ήταν υπέρ του λογιστικού ελέγχου του χρέους και της αναστολής πληρωμών. Απομακρύνθηκε από τον Τσίπρα στα τέλη του 2014 για πολιτικούς λόγους και μάλιστα παρά το γεγονός ότι ήταν ιδιαίτερα μετριοπαθής…” από τον εδώ σύνδεσμο:   https://rproject.gr/article/pos-o-al-tsipras-ethapse-tin-ypothesi-tis-diagrafis-toy-hreoys-prin-akomi-kerdisei-tis

Βασ. Ασημακόπουλος, 17 Μαρτίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ήδη από την αρχαία ελληνική γραμματεία σε αναλυτικά ή και πολιτειακά σχήματα οι φιλόσοφοι-διανοούμενοι συγκροτούν μια διακριτή κατηγορία. Στη νεωτερικότητα και ως αποτέλεσμα ευρύτερων μετασχηματισμών, από την εποχή της υπόθεσης Ντρέιφους, η κοινωνική κατηγορία των διανοουμένων εμφανίζεται στη δημόσια σφαίρα. Μορφές όπως ο Ζολά ή ο Ζωρές διακρίνονται. Στη θεώρηση του Λένιν, η επαναστατημένη διανόηση, μέσα από τη μορφή του κόμματος-επαγγελματιών επαναστατών αποτελεί βασικό τμήμα του επαναστατικού μπλοκ.

Είναι μια μετεξέλιξη με στοιχεία τομής αλλά και συνέχειας με την παράδοση της ριζοσπαστικής ιντελιγκέντσιας του ναροντνικού κινήματος. Ο Γκράμσι θα κάνει λόγο για τους οργανικούς διανοουμένους. Στα κινήματα του 1968, η ριζοσπαστική διανόηση θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στα ρεπερτόρια και στην ανανέωση της κοινωνικής θεωρίας. Στη μετεμφυλιακή Ελλάδα η εγχώρια αριστερή-προοδευτική διανόηση θα δώσει μεγάλες μάχες στον αγώνα για δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική προκοπή.

Ένας κοινός τόπος στις παρεμβάσεις των αριστερών διανοουμένων διεθνώς –ειδικότερα στις συλλογικές μορφές παρέμβασης– ήταν η εναντίωσή τους στην εξουσία, η εθνική-διεθνιστική,αλλά και κοινωνική-λαϊκή γείωση. Η παγκόσμια τομή του 1989 άλλαξε βασικά δεδομένα. Στην Ελλάδα, εκείνη την περίοδο, εμφανίζονται συλλογικές παρεμβάσεις διανοουμένων από το χώρο της Δεξιάς αλλά και του ενιαίου τότε Συνασπισμού ενάντια στο ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου, διαμορφώνοντας το κλίμα για την αριστεροδεξιά συγκυβέρνηση Τζαννετάκη και το “βρώμικο ’89”.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Ο κύριος Βασίλης Ασημακόπουλος εντοπίζει το κορυφαίο δίδυμο του σφετερισμού της λαϊκής κυριαρχίας. Αντιπροσωπευτικός Κοινοβουλευτισμός-Διεφθαρμένη και Διαφθοροποιός Δικαιοσύνη.

Πώς πολεμάμε αυτό το δίδυμο; Με όρους μαγκιάς του δικού μας θέλω; Ή το πολεμάμε με το κυριότερο (κατά Κλαούσεβιτς) όπλο των αδυνατότερων, την ΗΘΙΚΗ ΥΠΕΡΟΧΗ;

Εδώ^(*) μια πολύ απλή, για επί μέρους μάχη, πρόταση με βάση την Ηθική Υπεροχή και εδώ η ολιστική αντιμετώπιση του Συστήματος Εξουσίας (όπως ονομάζει την Χρεοκρατική Κατοχή ο κος Βασίλης Ασημακόπουλος).

——-

(*) — Το χαρακτηριστικότερο και απλούστερο δείγμα τρόπου δράσης τύπου “δ.ά.δ.α.”, δηλαδή δημοκρατικής (δημοκρατικά οργανωμένης)-αλληλέγγυας-δικαιϊκής-ανιδιοτελούς ΔΡΑΣΗΣ, είναι το εδώ link. ΟΜΩΣ, στο δικαιϊκό της σκέλος/περιεχόμενο, χρειάζεται τονισμός του άρθρου 120Σ (https://greek-market-research.com/clink/arthro-120s/) με αναφορά, από έκθεση υπόδειξη ΟΗΕ (https://greek-market-research.com/clink/oie-apaitisi-gia-l-e-ch-amp-logodosia-ypaition/ ) έως μηνύσεις/καταγγελίες εσχάτης προδοσίας/σφετερισμού λαϊκής κυριαρχίας/καταπάτηση όρκου πίστης προς την πατρίδα (https://justiceforgreece.wordpress.com), με ονοματισμό υπαίτιων-συνυπαιτίων, και όχι ΜΟΝΟ αμυντική τακτική όπως ο κ. Λαφαζάνης (δεν κάναμε αυτό, εκείνο κλπ). Όλα αυτά θα γίνονται Ενώπιος Ενωπίω (όπως στο παράδειγμα/ link ανωτέρω, μέσα-έξω από Άρειο Πάγο), από το πεζοδρόμιο μέχρι και διεθνοποίηση ΚΑΙ θα παίρνουν ποικίλες μορφές (από σκωπτικές ως καταγγελτικές και εξευτελιστικές) και μέγεθος/δύναμη αναλόγως αριθμητικής και οργανωτικής προόδου.

Μην ξεχνάμε την σύμφωνα με τον Κλαούζεβιτς αξία της “δ.ά.δ.α” μας.

//  ***   Σχετική αρθρογραφία θα προστίθεται στο τέλος της ανάρτησης  *** //

Βασίλης Ασημακόπουλος, 17 Ιανουαρίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Ως γνωστόν, το κύκνειο συγγραφικό άσμα του Νίκου Πουλαντζά ήταν το Κράτος, η Εξουσία, ο Σοσιαλισμός το 1978 (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Θεμέλιο). Το τέταρτο και τελευταίο μέρος του βιβλίου τιτλοφορείται “Η παρακμή της δημοκρατίας: ο αυταρχικός κρατισμός”. Ο Πουλαντζάς, ένας οξυδερκής και συστηματικός μαρξιστής μελετητής, ιδίως στα ζητήματα του κράτους, ζώντας σ’ ένα από τα κέντρα του μητροπολιτικού καπιταλισμού, παρατηρεί τις διαμορφούμενες τάσεις και προχωρά σε ορισμένες πολύ γόνιμες διαπιστώσεις, αλλά και προβλέψεις.

Θεωρεί ο Πουλαντζάς, ότι η δυναμική της διεθνοποίησης του καπιταλισμού και οι αντίστοιχες θεσμικές-υλικές αποτυπώσεις της τροποποιούν και μετασχηματίζουν τη δημοκρατική λειτουργία του έθνους-κράτους σε μια κατεύθυνση διαρκούς απίσχανσης των κυριαρχούμενων τάξεων. Επίσης το μετασχηματίζουν στην κατεύθυνση της στεγανοποίησης από την παρουσία του λαϊκού παράγοντα, ως φορέα εναλλακτικής πολιτικής κατάστασης ακόμα και μετριοπαθούς στις κυρίαρχες δομές. Στο πλαίσιο αυτό διαμορφώνει το αναλυτικό σχήμα της εστίας ενιαίου κόμματος. Γράφει, λοιπόν, μεταξύ άλλων, ο Νίκος Πουλαντζάς για το συγκεκριμένο ζήτημα (σελ. 339-340):

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχετική αρθρογραφία

Ο α-εθνικός δικαιωματισμός της κυρίας Προέδρου