ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
Σχόλιο GMR: Αν ο Β. Ασημακόπουλος έχει λόγους να προσδοκά από το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ κάτι καλό, αυτό δεν δημιουργεί έκπληξη στην G-M-R παρά τις εδώ https://greek-market-research.com/clink/to-eniaio-komma-toy-egklimatos/ δημόσιες τοποθετήσεις-καταγγελίες του.
Ο ανδρεοπαπανδρεϊκός πατριωτισμός, σεβαστός σε πολλά σημεία, έχει αναγάγει σε, νομίζουμε αν δεν κάνουμε λάθος, υψηλό παράδειγμα πολιτικοφιλοσοφικής σκέψης-πράξης, τον σε επίπεδο αρχών “πολυεπίπεδο” (αναγνωρίζοντας τα καλά του) αριστοτέχνη της κομματοκρατίας Ανδρέα Παπανδρέου.
Εντός του πλαισίου του ανδρεοπαπανδρεϊκού πατριωτισμού, γνωρίσαμε (και συνεργαστήκαμε σε ταξικό επίπεδο), αγωνιστές μιας ζωής και τους τιμούμε γι’ αυτό, με αγώνες όμως που ήσαν τόσο επηρεασμένοι από το “πολυεπίπεδο” ή “μετακινούμενο” χαρακτηριστικό σε θέματα αρχών (θυμηθείτε το αξέχαστο σκιτσο του Στάθη με τον Ανδρέα στα χαρακώματα να αναφωνεί κατά των Αμερικανικών βάσεων, “Οι Βάσεις Θά!”), που, ενδεικτικά το αναφέρουμε, εν μέσω Χρεοκρατίας βρέθηκαν (προς μετά λύπης μας απορία) αντιτιθέμενοι σε κάθε σκέψη συζήτησης περί εθνικού νομίσματος.
Υστερόγραφο: συστήνουμε να διαβαστούν τα ΤΕΤΡΑΔΙΑ Κυκλοφόρησε το νέο τεύχος των Τετραδίων Νο 79-80 , στα οποία περιλαμβάνεται μεταξύ προσωπικοτήτων και η εμβληματική μορφή του Βάσου Λυσσαρίδη και του Δ.Βασιλειάδη με τον οποίον λόγω αντικειμενικών προβλημάτων δεν μπορέσαμε να γνωριστούμε καλύτερα.
Ας ελπίσουμε πως ίσως η ζωή δώσει σε αντάλλαγμα, άλλες σχετικές εποικοδομητικές για το καλό της πατρίδας γνωριμίες. Εξ άλλου, γι’ αυτό προσπαθεί η G-M-R και γι’ αυτό προβαίνουμε σε εμπλουτισμό της ιστοσελίδας μας με αξιοποιήσιμη αρθρογραφία επιστημόνων-διανοουμένων.
_.
Βασ. Ασημακόπουλος, 31 Μαίου 2022
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Σε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες αναλυτικές προσεγγίσεις που έχουν παραχθεί εντός πολιτικού κόμματος από το 1974 μέχρι σήμερα, στην 18η σύνοδο της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ (Σεπτέμβριος 1985), ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης στον κριτικό του αντίλογο απέναντι στη συλλογική γραφειοκρατία του κόμματος, σε μια διαφαινόμενη στιγμή ολοκλήρωσης ενός ιστορικού-κομματικού κύκλου, επισημαίνοντας την κεντρικότητα του ζητήματος της ερμηνείας της ιστορίας αναφέρει: «ένα πολιτικό κίνημα είναι θεωρία, πολιτικό σχέδιο, μνήμη του εθνικού ταξικού αγώνα. Εκτός απ’ αυτό που προτείνει και αντιπροσωπεύει, εκφράζει ταυτόχρονα και τη μνήμη της ιστορικής εξέλιξης. Ένα πολιτικό κίνημα που δεν έχει μνήμη της ιστορίας και των μετασχηματισμών του, που δεν μπορεί να ερμηνεύσει σωστά την ιστορία του δεν έχει μέλλον, προοπτική».
Φεύγοντας από τα σχήματα ενός στενού οικονομικού-κοινωνιολογικού αναγωγισμού, συμφωνώ με τη προσέγγιση ότι τα κόμματα είναι μεταξύ άλλων συλλογικοί-μνημονικοί τόποι. Μνημονικοί τόποι που εξελίσσονται δυναμικά, παράγοντας ερμηνείες ιστορικών διαδικασιών, συνδέονται με τη θεωρία που διαμορφώνουν-καταναλώνουν και την πολιτική πρακτική που έχουν ως κομματικοί σχηματισμοί. Η ίδια η εμφάνιση του ΠΑΣΟΚ και η ηγεμονία του για αρκετές δεκαετίες στα χρόνια της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας θεμελιώθηκε στην ερμηνεία της ιστορίας που πρότεινε ή καλύτερα στη μορφοποίησή της σε πολιτικό κίνημα, σε αλληλεξάρτηση με επιμέρους πολιτικές-κυβερνητικές πρακτικές.
Η αργόσυρτη κρίση του στη συνέχεια, η σταδιακή ιδεολογικοπολιτική του πτώχευση, που προηγήθηκε της οικονομικής του χρεοκοπίας και της εκλογικής του συρρίκνωσης, καταγράφεται στην αδυναμία παραγωγής μιας κοινής ερμηνείας της εξέλιξης του κόμματος και της χώρας, ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 και μετά. Ζήτημα που τέθηκε στις διαφορετικές συγκυρίες του 2ου (1990) και 3ου (1994) συνεδρίου, αλλά δεν λύθηκε. Η συλλογική γραφειοκρατία του κόμματος, στο πλαίσιο της αναπαραγωγής της ως κοινωνικού στρώματος, κινήθηκε σταδιακά σε άλλη κατεύθυνση από σημαντικό μέρος της εκλογικής, αλλά και της οργανωμένης βάσης, κάτι που θα καταγραφεί και με ποσοτικούς όρους την περίοδο 2010-2015.
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
_.
Βασ. Ασημακόπουλος, 29 Μαρ. 2022
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Οι εθνικές επέτειοι αποτελούν ορόσημα στο χρόνο της ιστορικής διαδρομής ενός έθνους. Επιλέγονται από τους θεσμούς του κράτους ή επιβάλλονται από τις κινητοποιήσεις του λαϊκού παράγοντα και καθιερώνονται στη συνέχεια. Σε κάθε περίπτωση αποτελούν στιγμές συμβολικής ενοποίησης της εθνικής κοινότητας, καλώντας σε συλλογικό αναστοχασμό.
Αποτυπώνουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ιδιομορφίας ενός έθνους-λαού στη διεθνική κίνηση της ιστορίας, συμπύκνωση των κυρίαρχων αντιθέσεων, εκείνο που ο ιστορικός Νίκος Σβορώνος περιέγραψε με το περίφημο σχήμα του αντιστασιακού χαρακτήρα του Ελληνισμού -και όχι μόνον αυτού- που τόση επίθεση δέχθηκε από την κρατούσα μεταεθνική αντίληψη της τελευταίας 30ετίας.
Στην προκειμένη περίπτωση ο “αντιστασιακός χαρακτήρας” καταγράφεται στο γεγονός ότι αμφότερες οι εθνικές επέτειοι σηματοδοτούν την έναρξη και όχι τη λήξη του εθνικοαπελευθερωτικού (25η Μαρτίου) ή εθνικο-αμυντικού αγώνα (28η Οκτωβρίου), κάτι το οποίο έχει στοχοποιηθεί από τη “μεταεθνική αντίληψη”, μέσα στον ιδεολογικό μεταπρατισμό της.
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Ο επίλογος του άρθρου:
“Την επόμενη χρονιά, το 2022, με τη συμπλήρωση 200 χρόνων από τη σφαγή της Χίου και 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή, μπορούμε να έχουμε ένα Πανεπιστημιακό Τμήμα που θα μελετά τα γενοκτονικά εγκλήματα. Αυτό είναι ένα πεδίο δημιουργίας και παραγωγής για το Υπουργείο Παιδείας, την πολιτική κοινωνία ευρύτερα, αλλά και την κοινωνία πολιτών. Η πολιτική είναι (και) συμβολισμοί. Την περίοδο 2021-2030 να σκεφτούμε και να οικοδομήσουμε μια Ελλάδα, διεθνές κέντρο ανθρωπιστικών σπουδών.“
Να ένα ακόμα δείγμα άρθρου, που μπορείς,
α) να το προσπεράσεις [“Αυτό είναι ένα πεδίο δημιουργίας και παραγωγής για το Υπουργείο Παιδείας, την πολιτική κοινωνία ευρύτερα, αλλά και την κοινωνία πολιτών.” = ΚΟΙΝΟ πεδίο “δημιουργίας”, κυβερνώντων και λοιπών συνενόχων/συνοδοιπόρων ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑΣ-ΕΞΩΘΕΝ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ-πολιτικής κοινωνίας (κομμάτων του “τι κι αν είναι Κατοχή αντιπροσωπευτικού κοινοβουλευτισμού;)-κοινωνίας των πολιτών (πχ τελείως ενδεικτικά αλλά αποκαλυπτικά, των “22” https://greek-market-research.com/clink/diakiryxi-gia-tin-kypro-ypografoyn-22-prosopikotites/ που δεν θέλουν να γίνουν 23, 1013, ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ, παρά τις προς τούτο επανειλημμένες εκκλήσεις της G-M-R και όχι μόνον].
β) να το αναρτήσεις (ως GMR) με σχόλιο : αυτό επέλεξε η G-M-R και επί του συγκεκριμένου και βάσει της μεθοδολογίας μας (όπως βλέπετε στις στήλες “Συγγραφείς” και “Σχετικές Ιστοσελίδες”: “Εδώ ο λόγος των σχολίων της G-M-R” https://greek-market-research.com/article/ki-omos-quot-archisyntaktes-quot-stoys-istotopoys-einai-oi-algorithmoi-tis-google/ ),
γ) να το επικροτήσεις;;; Είναι ΑΥΤΟ που χρειάζεται η Ελλάδα σήμερα”; Αν είναι, ας ζητηθεί να θεσμοθετηθεί από τους κυβερνώντες ελέω Χρεοκρατίας και να ενταχθεί και στις σχετικές ετήσιες πανηγυρικές εκδηλώσεις όπως εδώ, Η Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη στο 4ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών όπου και αυτή τη χρονιά αναμένουν να δοξαστεί η “μετά”μνημονιακή ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ Οικονομικό Φόρουμ Δελφών: Στο Ζάππειο Μέγαρο 10-15 Μαΐου ), και ακόμα όπως και εδώ, Athens Democracy Forum: Το φεστιβάλ για την δημοκρατία επιστρέφει από την ανάρτηση μας εδώ Ο “Ηρακλής” στηρίζει τις τράπεζες, οι δανειολήπτες ας προσευχηθούν…
δ) Όσο για το “μπορούμε να έχουμε ένα Πανεπιστημιακό Τμήμα που θα μελετά τα γενοκτονικά εγκλήματα“, ΜΠΟΡΟΥΜΕ να μελετήσουμε ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ (ή ΟΧΙ;), όσοι… πατριώτες…, την από την Χρεοκρατία ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΗ Γενοκτονία σε Εξέλιξη Η “Νομότυπη αντισυνταγματική συμπεριφορά” και η γενοκτονία μας , Σακελλαροπούλου: Δήλωση-ντροπή για το Δημογραφικό! , https://greek-market-research.com/wp-content/uploads/2021/05/Free-Greece-Resist-Genocide.doc ,..
_.
Βασ. Ασημακόπουλος, 31 Μαίου 2021
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Τον Μάιο του 1992, το Πανεπιστήμιο Αθηνών διοργάνωσε ημερίδα με θέμα “Η θέση της Ελλάδας απέναντι στις νέες εξελίξεις”, όπου μετείχε και ο Ανδρέας Παπανδρέου. Η ομότιτλη εισήγησή του αποτελεί το 1ο κείμενο μιας συλλογής κειμένων του που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις “Αιχμή” το 1992. Μετείχε επίσης και ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, μέλος τότε της Κεντρικής Επιτροπής, με μια πρόταση. Η εισήγησή του “Νέο Εθνικό Σχέδιο” δημοσιεύθηκε τότε στην ελληνική έκδοση του Monthly Review (56/1992).
Οι αρχές της δεκαετίας του ’90, το 1992, ήταν μια περίοδος που έπρεπε να διατυπωθούν προτάσεις, σχέδια, στρατηγικές για τη θέση του “συστήματος χώρα”, τη γεωπολιτική-γεωοικονομική, παραγωγική-αναπτυξιακή, κοινωνική, θεσμική και την παρουσία του στο δυναμικά μεταβαλλόμενο κόσμο, που οριζόταν από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, την παγκοσμιοποίηση, την εκρηκτική ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων.
Στο επίκεντρο των μεγάλων αλλαγών βρίσκονταν οι ευρύτερες περιοχές, στις οποίες η Ελλάδα αποτελεί τμήμα τους: Ευρώπη-ΕΕ, Βαλκάνια-Εύξεινος Πόντος και Ανατολική Μεσόγειος. Τα μηνύματα εκπέπονταν ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, «η βοή των πλησιαζόντων γεγονότων» σύμφωνα με τον ποιητή. Το εθνικό θα συναντιόταν για μια ακόμα φορά με τις διεθνικές τάσεις σε έντονη κινητικότητα.
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Αντί νέου σχολίου παραθέτουμε, ως και πάλι χρήσιμο, το σχόλιο της συνημμένης ανάρτησης, σχετικό με την εργατική νομοθεσία που έφερε το ΠΑΣΟΚ και το συνδικαλιστικό κίνημα και την οποία νομοθεσία προσπαθήσαμε να αξιοποιήσουμε μαζί με τον αγαπητό συνάδελφο, επικεφαλής στην Επιτροπή ΥΑΕ ΓΣΕΕ, Ανδρέα Κολλά. Ο Μανώλης Γλέζος ανήκει πλέον στην Ιστορία
Και επειδή οφείλουμε να συμβάλλουμε και στην σύνδεση ταξικού-εθνικού/πατριωτικού, προσθέτουμε την εδώ https://greek-market-research.com/clink/g-kontogiorgis-prepei-na-pane-fylaki/ ανάρτηση/θέση/δράση/πρόταση της G-M-R προς Υμάς και (μέσω Υμών) προς την πατριωτική σας ομάδα https://greek-market-research.com/clink/tetradia-ena-monadiko-afieroma-me-25-meletes-stin-epanastasi-toy-1821/, κύριε Ασημακόπουλε και αναμένουμε την απάντησή σας.
_.
Βασ. Ασημακόπουλος, 1 Μαρτίου 2021
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Το τελευταίο χρονικό διάστημα έφυγαν από τη ζωή δύο πολιτικά πρόσωπα, που αποτέλεσαν παραδειγματικές στιγμές του πολιτικού και κοινωνικού αγώνα σε διαφορετικές περιόδους. Αμφότεροι υπήρξαν χαρακτηριστικές περιπτώσεις της ιδεολογικής αλλά και πολιτικο-οργανωτικής ταυτότητας του ΠΑΣΟΚ, της διαμόρφωσης, εξέλιξης αλλά και των ορίων της, δραστηριοποιούμενοι ενεργά σε διαφορετικά τμήματα της κομματικής του δομής.
Ο Σήφης Βαλυράκης, από τα Χανιά της Κρήτης, βενιζελικής πολιτικής καταγωγής, υιός αξιωματικού στρατού ξηράς, διακριθέντος στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο και μετέπειτα βουλευτή της Ένωσης Κέντρου, αποτελεί χαρακτηριστική εκδοχή του αγωνιστικού τμήματος της προδικτατορικής κεντροαριστεράς, ιδίως της ΕΔΗΝ. Ενός μαχόμενα δημοκρατικού χώρου που ριζοσπαστικοποιήθηκε ακόμα περισσότερο στα χρόνια της δικτατορίας, σε αντιιμπεριαλιστική-εθνικοαπελευθερωτική-σοσιαλιστική κατεύθυνση. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι πλέον συγκρουσιακές αντιδικτατορικές ενέργειες –μέχρι την αγωνιστική αφύπνιση του φοιτητικού κινήματος από το 1971 και μετά– έλαβαν χώρα από αντιστασιακές οργανώσεις με πολιτική καταγωγή από το προδικτατορικό κέντρο (Ελληνική Αντίσταση / Παναγούλης, ΠΑΚ, Δημοκρατική Άμυνα).
Ο Βαλυράκης, μέλος της ΕΔΗΝ και του ΠΑΚ στη συνέχεια, καταζητούμενος επί τρία χρόνια για βομβιστικές επιθέσεις, συνελήφθη, βασανίστηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ, απέδρασε με κινηματογραφικό τρόπο δύο φορές από τις φυλακές του δικτατορικού καθεστώτος. Στη συνέχεια υπήρξε κρατούμενος για πολλούς μήνες σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Αλβανία σε απάνθρωπες συνθήκες, απ’ όπου αφέθηκε ελεύθερος ύστερα από ενεργοποίηση –και αφού κατόρθωσε ο ίδιος να γνωστοποιήσει την κατάσταση εγκλεισμού του– των διεθνών διασυνδέσεων του αρχηγού του ΠΑΚ με τον μαοϊκό κόσμο. Παράδειγμα δημοκράτη, γενναιόψυχου αγωνιστή της αντιδικτατορικής πάλης σε πολύ δύσκολες συνθήκες.
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR:
Σημείωση της G-M-R: Ο σύνδεσμος που ανοίγει εντός του κειμένου στο “τυραννία της πλειοψηφίας” ετέθη από την G-M-R.
Βασ. Ασημακόπουλος, 6 Ιανουαρίου 2021
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Με τη νέα χρονιά, που έχει έναν έντονο συμβολισμό για εμάς τους Έλληνες λόγω της συμπλήρωσης των 200 χρόνων από την έναρξη της Επανάστασης του 1821, η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, αρθρογράφησε στην Εφημερίδα των Συντακτών. Δεν θα μείνουμε σε ένα ζήτημα που ήδη έχει θιγεί στον δημόσιο λόγο, για το αν εν ενεργεία Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πρέπει να αρθρογραφεί σε μια εφημερίδα, ή αν η γραπτή παρέμβαση πρέπει να στέλνεται σε όλες τις εφημερίδες, αν και φρονούμε ότι είναι ορθότερο το δεύτερο.
Το άρθρο, όμως, έχει ενδιαφέροντα σημεία που αποτυπώνουν ταυτοτικά χαρακτηριστικά των προσεγγίσεων της κας Σακελλαροπούλου, αλλά και κατευθύνσεων που συμπυκνώνονται στον κορυφαίο πολιτειακό θεσμό της Ελληνικής Δημοκρατίας. Πριν από έναν περίπου χρόνο και εν όψει της εκλογής της, κατόπιν της σχετικής πρότασης του Πρωθυπουργού, είχαμε επιχειρήσει να αποτυπώσουμε στο SLpress ορισμένα χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης πρότασης-υποψηφιότητας και της λογικής που αυτή εμπεριέχει.
…………………………………….
Σημ. GMR: Παραλείπουμε την 3η (στην σειρά του άρθρου) maximum επιτρεπόμενη αναδημοσίευση σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής, για να προχωρήσουμε λίγο πιο κάτω στο κείμενο, και να αναδημοσιεύσουμε άλλη παράγραφο για λόγους απαραίτητης και χρήσιμης υπερσύνδεσης την οποία ως GMR κρίνουμε πως πρέπει να προσθέτουμε.
Η απουσία του 1821 και η “τυραννία της πλειοψηφίας”
………………
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας ξεκινά την παρέμβασή της με μία ιστορική αναφορά-αναδρομή στη σχέση δημοκρατίας-δικαιωμάτων, ανάγοντας την μεταπολεμική περιεκτική αντίληψη για τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου, στην εμπειρία των δύο παγκοσμίων πολέμων και τη ναζιστική θηριωδία. Με αυτόν τον τρόπο, ορθά, θωρακίζει τις μειοψηφίες απέναντι στην “τυραννία της πλειοψηφίας“. Με το σχήμα “τυραννία της πλειοψηφίας“, όμως, προβαίνει σ’ έναν άρρητο ιστορικό ετεροχρονισμό, ο οποίος δεν είναι αθώος, αλλά απορρέει από συγκεκριμένη θεωρία, που αποτυπώνει πολιτικό σχέδιο.
……………………….
Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Για να να ισχύσει «το αύριο να μην είναι το παρηκμασμένο χθες», απαιτείται δ.ά.δ.α. (*) ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΝΤΙdebtocracy ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ .
Επί του σχολίου μας αναμένουμε κάποια απάντηση για συνεργειακή εμπλοκή απέναντι στο πλαίσιο Χρεοκρατία-Εξωθεν Εξάρτηση (εκ της διαθέσεώς μας και εκ της φύσης της G-M-R), από τον κύριο Μιχάλη Χαραλαμπίδη.
Για το πιο πάνω σχόλιο μας εστάλη email προς τον κ. Μιχ. Χαραλαμπίδη, όπως ακολουθεί
Αγαπητοί κύριοι της Διεθνούς Ένωσης για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών,
σας ευχόμαστε ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ για το 2021, κάθε καλό, υγεία και ανθρωπιά.
Παρακαλούμε θέσετε το παρόν Υπ’ όψιν κου Μιχάλη Χαραλαμπίδη, μέλους της Επιτροπής σας, συνοδευόμενο με την παράκληση επικοινωνιακής απάντησης:
Για να να ισχύσει «το αύριο να μην είναι το παρηκμασμένο χθες», απαιτείται https://greek-market-research.com/article/d-a-d-a-dimosias-antidebtocracy-pragmatognomosynis/ .
Επί του σχολίου μας αναμένουμε κάποια απάντηση για συνεργειακή εμπλοκή απέναντι στο πλαίσιο Χρεοκρατία-Εξωθεν Εξάρτηση (εκ της διαθέσεώς μας και εκ της φύσης της G-M-R), από τον κύριο Μιχάλη Χαραλαμπίδη.
_.
Βασ. Ασημακόπουλος, 27 Δεκεμβρίου 2020
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης είναι ένας γνωστός δημόσιος διανοούμενος, μάχιμος στοχαστής του πολιτικού λόγου και πράξης, με την κλασική και ορθόδοξη έννοια του ελληνικού τόπου και χρόνου. Με συνεχή, συνεπή και δημιουργική παρουσία από τα χρόνια του αγώνα ενάντια στη δικτατορία μέσα από τις γραμμές του ΠΑΚ και στη συνέχεια ιδρυτικό-ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ.
Κοινωνιολόγος και Πολιτικός Επιστήμονας ο Χαραλαμπίδης κινείται στην Ελλάδα, την Ιταλία, την Ανατολική Μεσόγειο, ενεργητικά παρών στο πλευρό των λαών-εθνών της παγκόσμιας περιφέρειας απέναντι στις δυνάμεις και τις δομές της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης. Το ιδιαίτερο πολιτικό ρεύμα ιδεών που διαμόρφωσε εντός ΠΑΣΟΚ, από το 1977 και μετά, αποτέλεσε έναν κριτικό αντίλογο-πρόταση για την πορεία της χώρας, απέναντι στην κρατικοποιημένη γραφειοκρατική εκδοχή του κόμματος και στην τριτοδιεθνιστική της περίοδο του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού (1979-1989) και στο μεταμορφισμό της μέσω της τηλεκρατίας κατά την εκσυγχρονιστική-νεοσοσιαλδημοκρατική φάση της.
Αυτή την πολιτική ταυτότητα ο Χαραλαμπίδης τη χαρακτηρίζει, ήδη από το προσυνεδριακό διάλογο του 2ου συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ το 1990, όταν πρωτο-εμφανιζόταν, ως ψεύτικη και μη ανταποκρινόμενη στα ιστορικά σημαινόμενα των συγκεκριμένων πολιτικών κατηγοριών και όρων. Ο ίδιος αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ το 1999 και παραμένει ενεργός και δραστήριος πολιτικο-διανοητικά.
Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Το ΚΕΝΟ και η ΚΕΝΟΤΗΤΑ; Ή κάτι άλλο, λόγου χάριν η εδώ https://greek-market-research.com/article/trilogia-antimnimoniakoy-dimokratikoy-dialogoy-peri-paideias-pepaideymenon-o-epilogos/ Τριλογία Δημοκρατικού Αντιμνημονιακού Διαλόγου.
Θεωρούμε το παρόν άρθρο/ανάρτηση μας του Βασίλη Ασημακόπουλου, συνέχεια του εδώ https://slpress.gr/idees/giati-mikroidioktisia-kai-dimokratia-pane-cheri-cheri-stin-ellada/ άρθρου του.
Ο Βασίλης Ασημακόπουλος “βλέπει” (προσβλέπει προς) έναν χώρο…(οι υπογραμμίσεις δικές μας) :
“Ένας χώρος που θα υπερασπίζεται τα δικαιώματα της μισθωτής εργασίας, την ατομική-οικογενειακή ιδιοκτησία, την ελεύθερη-ανεξάρτητη παραγωγή, το δημοκρατικό πατριωτισμό, την πολιτισμική ατμόσφαιρα του λαού-έθνους. Λείπει ο πολιτικός χώρος που θα κινείται στην ενότητα του εθνικού με το κοινωνικό και όχι στη διάσπασή του, θα εορτάζει την 28η Οκτωβρίου 80 χρόνια μετά, χωρίς ανιστόρητα φληναφήματα μιας μικροευρωπαϊκής επαρχιώτικης συνείδησης.
…,
Ένας χώρος που δεν θα θεωρεί το Κυπριακό ως ζήτημα ενδοκοινοτικών διαφορών, αλλά ως ζήτημα εισβολής-κατοχής-εποικισμού και άρνησης του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης…“.
Σε μιαν ΑΛΛΗ ίσως εποχή, αναφέρεται η καλή βλέψη του Β.Α..
Και εξηγούμαστε:
Η δημιουργία ενός τέτοιου χώρου, δηλαδή οι “πολιτικές ομάδες με εσωτερική συνοχή και δικτύωση στην κατεύθυνση αυτή”, προετοιμάζεται(*) με αρκετά διακριτή “εσωτερική συνοχή και δικτύωση στην κατεύθυνση αυτή“. Τι άλλο πέραν της κάλυψης αυτού του περιγραφέντος του κενού(**) χώρου αντιπροσωπεύει άλλωστε η δημοσιογραφική, επιστημονική, πνευματική (της ιντελιγκέντσιας) ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ κριτική επί των τεκταινομένων;
Κριτική, είπαμε; Το συμπληρώνουμε επί το ακριβέστερον: κριτική ΣΤΗΡΙΞΗ της ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ._
———————–
(*) για είσοδο εντός του αντιπροσωποκοινοβουλευτικού καθεστώτος σφετερισμού της λαϊκής κυριαρχίας, όπως εξηγούν στις ιστοσελίδες τους οι καθηγητές κκ Γεώργιος Κασιμάτης http://www.kassimatisdimokratia.gr/ και Ανδρέας Δημητρόπουλος https://andreasdimitropoulos.blogspot.com/ .
(**) με την έννοια του ανοιχτού πεδίου δράσης, αλλά ταυτόχρονα, με την έννοια της κενότητας ως προς το βασικό ζήτημα εισβολής-κατοχής-εποικισμού (Τρόϊκα-Μετανάστες) και άρνησης του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης (https://andreasdimitropoulos.blogspot.com/2018/02/blog-post.html και https://andreasdimitropoulos.blogspot.com/2014/07/blog-post_16.html)
._
Βασ. Ασημακόπουλος, 27 Οκτωβρίου 2020
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και η εμπειρία της Κατοχής στην Ελλάδα με τις ιδιαίτερα σκληρές μορφές της, θα αποτελέσει μια δεύτερη οιονεί μορφή πρωταρχικής συσσώρευσης. Το μετεμφυλιακό κράτος θα αναδιοργανώσει τις μικροϊδιοκτητικές μορφές παραγωγής, διεκδικώντας μια μορφή κοινωνικής συναίνεσης, παράλληλα με τη βίαιη διαδικασία απο-εαμοποίησης του πληθυσμού.
Η εσωτερική μετανάστευση, με την πολεοδομική γιγάντωση της Αθήνας, σε συνδυασμό με την εξωτερική μετανάστευση, θα αποτελέσουν βασικές εκδηλώσεις ανασύστασης και διευρυμένης αναπαραγωγής της μικροϊδιοκτητικής κοινωνικής δομής και της εκ νέου ανάσχεσης της διαδικασίας μαζικού αποχωρισμού των παραγωγών από τα μέσα παραγωγής. Η συσσώρευση μέσω της οικοδομής δια του θεσμού της αντιπαροχής και τα μεταναστευτικά εμβάσματα θα περιορίσουν τις τάσεις προλεταριοποίησης.
Θα διαμορφωθεί παράλληλα μια σχετικά συγκεντροποιημένη βιομηχανική-εργατική τάξη για πρώτη φορά σε σημαντική κλίμακα στην Ελλάδα, λόγω της ενίσχυσης του δευτερογενούς-μεταποιητικού τομέα της οικονομίας τις δεκαετίες ‘60-’70. Μια δυναμική σχέση ισορροπίας μεταξύ εργατικής τάξης, αυτοαπασχόλησης (ελεύθερων επαγγελματιών και αγροτών) και υπαλληλικών στρωμάτων νέας μικροαστικής τάξης, θα αποτελέσουν την κοινωνική βάση του ανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ, που θα εξελιχθεί στο υλοποιημένο-θεσμισμένο κοινωνικό συμβόλαιο από το 1981 και μετά.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Καλή και Άγια η Ροσάνα Ροσάντα Κύριε Ασημακόπουλε και λοιποί σεβαστοί διανοούμενοι, εσείς οι 84 και όλοι οι άλλοι.
Μόνο δέκα από εσάς ζητάει ο καθηγητής Γεώργιος Κασιμάτης στην εδώ συνέντευξη του προς τον μουσικοσυνθέτη Αλέξανδρο Χάχαλη, συνέντευξη που υπάρχει και στην εδώ προς κο Γ.Μαργαρίτη και προς υμάς επιστολή, προκειμένου να στηθεί αντίσταση κατά της Μνημονιακής Επιβολής.
Ανταποκριθείτε κι αν (αν τυχόν, που δεν θα ήταν λογικό) δεν συμφωνήσετε με τον κο Κασιμάτη, βρείτε τα και μόνοι σας. Τόσο απλό, αυτό περιμένει από εσάς ο ανοργάνωτος (όχι με δική του ευθύνη, σε εσάς αντιστοιχεί αυτή η δουλειά) λαός.
._
Βασ. Ασημακόπουλος, 21 Σεπτεμβρίου 2020
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Έφυγε σε ηλικία 96 ετών μια σημαντική διανοητική και αγωνιστική φιγούρα του αριστερού κινήματος του 20ου αιώνα. Η ζωή της Ροσάνα Ροσάντα, καταγράφει σημαντικές στιγμές της πορείας του κινήματος στην Ιταλία και στην Ευρώπη. Με τις νίκες και τις ήττες. Τις ελπίδες και τις απογοητεύσεις. Η Ροσάνα Ροσάντα εντάσσεται στο κίνημα, το 1943, μέσα από το μεγάλο ρεύμα της Αντίστασης. Στα μέσα της δεκαετίας του ‘50 θα γίνει υπεύθυνη της πολιτισμικής πολιτικής του PCI (Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα).
Στη θεώρηση του Παλμίρο Τολιάτι, η πολιτισμική πολιτική ήταν κεντρικό ζήτημα και έλαβε τα χαρακτηριστικά της προσπάθειας συνάρθρωσης του ιταλικού δρόμου για το σοσιαλισμό με την εγχώρια παράδοση, επιχειρώντας μέσα από τον “ιστορικισμό” να απαντήσει στις δύο κυρίαρχες εκδοχές της νεωτερικότητας εκείνης της εποχής. Τον σταλινισμό και το αμερικάνικο πολιτισμικό πρότυπο. Το 1963 θα εκλεγεί βουλευτής.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: “…φιλεργατικές ρυθμίσεις της προηγούμενης κυβέρνησης…“, κύριε Ασημακόπουλε;
Είναι αδιαμφισβήτητο νομίζουμε (αν και δεν έχουμε μελέτη να επικαλεστούμε), πώς αν εξετάσουμε τα πεπραγμένα και την προσωπικότητα των μεγαλύτερων εγκληματιών, μπορεί να βρούμε κάποιες στιγμές, κάποιες πλευρές, που αν τις απομονώσουμε, αν τις δείξουμε ως απομονωμένες από την εγκληματική πλευρά, ας πούμε σαν στιγμιαία φωτογραφία, μπορεί να προκαλέσουν εξαιρετική συγκίνηση και συμπάθεια.
Κάπως έτσι λοιπόν ακούγεται και η παραπάνω αναφορά των πεπραγμένων του τσογλανιού (εδώ, για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους) και η προσδοκία “γραμμής ‘Αττλη” από μεριάς Τσίπρα.
Κατά τα λοιπά, ο κος Ασημακόπουλος ομιλεί, αν και μέσα από αλλότριες ή πολύ στιγμιαίες (“παρεπιπτόντως”-όχι επί τούτου) αναφορές, σχεδόν ξεκάθαρα υπέρ ενός GREXIT (όχι όμως αγωνιστικά και όχι με νομικό περίβλημα αιτιών-υπαιτιοτήτων, όσον αφορά το μέσα ή έξω από ευρωζώνη-εε). Στην Ελλάδα της “μετα” Μνημονιακής κανονικότητας, ή θα συνδέσουμε το εθνικό-κοινωνικό, όπως ο ‘Αττλη, ή θα κοροϊδευόμαστε. Και προσέξτε, μιλάμε για την καλύτερη αντιμνημονιακή περίπτωση μερικών αρθρογράφων του slpress (βλέπετε στον συνημμένο αστερίσκο ένα μνημειώδες πολιτικό/νομικό, ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΙΚΗ/ΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ, άρθρο του Β. ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ), με χρησιμότατες παρότι πλάγιες αναφορές, αλλά και με συγκάλυψη της κακοποιού μνημονιακής δεκαετούς διακυβέρνησης (με αποκορύφωμα τον “μικρό” αλλά μεγάλο εγκληματία με επιφανειακά χαρακτηριστικά συμπεριφοράς τσογλανιού). Τέλος, ΜΑΣ ΠΡΟΞΕΝΕΙ ΕΝΤΥΠΩΣΗ η διατύπωση του έγκριτου νομικού, “του οριακού από συνταγματική άποψη μέτρου περιορισμού της κυκλοφορίας“. Δεν έχει γίνει κατανοητός ο συνδυασμός των άρθρων 5 & 25 του Συντάγματος σε συνδυασμό με την σοβαρότητα του προβλήματος;
(*) Γιατί η Σακελλαροπούλου θα εκλεγεί πανηγυρικά
._
Βασ. Ασημακόπουλος, 26 Μαρτίου 2020
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Η πανδημία επεκτείνεται και δημιουργεί ειδικά καθεστώτα, πρωτόγνωρους περιορισμούς σε βασικά συνταγματικά δικαιώματα, συνθήκες ραγδαίας οικονομικής κρίσης, με σημαντικότατες επιπτώσεις στις κοινωνίες, στις οικονομίες και στις ζωές των ανθρώπων διεθνώς. Αποτελεί κοινό τόπο ότι η ΕΕ πιάστηκε στον ύπνο. Το γεγονός ότι ο κλάδος της υγείας δεν ανήκει στην αρμοδιότητά της, αλλά στις αρμοδιότητες συντονισμού των εθνικών πολιτικών (αρ. 6 και 168 Συνθ. Λ.Ε.Ε.), ουδόλως αθωώνει το ευρωιερατείο, τα όργανα και τις λειτουργίες του.
Με δεδομένο τον σχετικά ευάλωτο χαρακτήρα των ευρωπαϊκών κοινωνιών λόγω δημογραφικής γήρανσης, η ΕΕ επέδειξε εντυπωσιακή ολιγωρία, καθώς είχε το χρόνο να οργανώσει την άμυνα, έχοντας τη σχετική εμπειρία από τον τρόπο που είχαν διαχειριστεί την κρίση τα κράτη της Νοτιοανατολικής Ασίας. Η πρωτοφανής ανεπάρκεια παχυλά αμειβομένων πολιτικών και τεχνοκρατών του υπερεθνικού-υπερτροφικού γραφειοκρατικού στρώματος έχει φανεί προ πολλού, αλλά μέχρι χθες κάθε αναφορά στιγματιζόταν σαν “εθνολαϊκισμός”. Σήμερα όμως;
…
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σκέψεις GMR: Κρίσιμα σημεία στο άρθρο, όπου αντιφάσκουν οι διαπιστώσεις σε σχέση με τα ερωτήματα, τις προτάσεις, ενδεχόμενα και με τις προθέσεις:
1)— “Μετά την ήττα του αντιμνημονιακού κινήματος, το αίτημα εθνικής ανεξαρτησίας ουσιαστικά δεν εκπροσωπείται στον κομματικό ανταγωνισμό.”
Επισημαίνουμε,
α) πως όσο την ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΤΑ του αντιμνημονιακού κινήματος από την πολιτική τάξη(=”στον κομματικό ανταγωνισμό”) – – όπου στην πολιτική τάξη συμπεριλαμβάνουμε ΚΑΙ τους αντιμνημονιακούς αλληλοσφαζόμενους στην ποδιά του “τι κι αν είναι Κατοχή” ΑΝΤΙ-Προσώπου Σου Κοινοβουλευτισμού (και Ευρώ-τοιούτου) – – την ονομάζουμε Ήττα, αδυνατούμε (οι δημοσιολογούντες), σκοπίμως είτε από έλλειψη ακριβοδίκαιας διάγνωσης, να στραφούμε (εμείς οι δημοσιολογούντες) προς τον λαό (που είναι αγαπητός μόνο ως οπαδός-ψηφοφόρος).
β) Αν είναι δυνατόν, για την “Μετά την ήττα” εκπροσώπηση της εθνικής ανεξαρτησίας, να αναρωτιόμαστε (από το 2010 ως σήμερα;), παρά την προηγούμενη διαπίστωση(;)/ καταγγελία(;) “τρόπο του λέγειν”(;)/ “άνοιγμα πρός (ποιούς;)” , αν πρέπει να κρεμαστούμε απ’ τα βαρίδια της έξωθεν εξαρτημένης πολιτικής τάξης: “Είναι η στιγμή για μια ιστορική, όσο και αναγκαία πολιτική και διανοητική στροφή. Η ελληνική κοινωνία δείχνει έτοιμη. Η πολιτική τάξη μπορεί;”
Μήπως αγαπητοί πνευματικοί άνθρωποι, ρίχνουμε νερό στον μύλο της ΗΤΤΟΠΑΘΟΥΣ (“ας είμαστε ρεαλιστές”!) και της ΕΙΣ ΤΟ ΔΙΗΝΕΚΕΣ, ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ;
Πως εξηγείται(;) αυτή η εναπόθεση ελπίδων στον Κατοχικό Αντιπροσωπευτικό Κοινοβουλευτισμό, όταν αυτή η ίδια η ιντελιγκέντσια (εδώ αλλά και αλλού) διαπιστώνει:
“Στην ελληνική κοινωνία το αίτημα της εθνικής ανεξαρτησίας είναι ανολοκλήρωτο και γι’ αυτό διαχρονικό, λαμβάνοντας διάφορες μορφές, ενοποιητικές, απελευθερωτικές, αντιστασιακές, αμυντικές. Το αίτημα αυτό συνδέεται άρρηκτα με τη δημοκρατία, το κοινωνικό ζήτημα και τη γεωπολιτική κίνηση.“
Πως εξηγείται ότι το αμέσως παραπάνω αίτημα ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΕΙ ΔΙΑΘΕΣΗ ΚΑΤ’ ΑΡΧΗΝ/ΚΑΤ’ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΥΝΕΡΓΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΙΝΤΕΛΙΓΚΕΝΤΣΙΑ;
2)– “Λανθάνει, όμως, ένας δυισμός μεταξύ της πολιτικής τάξης και τμημάτων της κοινωνίας, όπως κατέδειξε η κινητοποίηση ενάντια στις “Πρέσπες”.”
Πρόκειται για light-δυισμό.
Η κινητοποίηση ενάντια στις”Πρέσπες” εγκλωβίστηκε στην δεξιά ως ακροδεξιά ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ/ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ/ΟΡΓΑΝΩΣΗ (ΕΔΩ δυο σχόλιά μας), ανεκτική ως καθαρά υποστηρικτική των μνημονίων και της παντοειδους εκχώρησης Εθνικής κυριαρχίας.
Ο lightĺ-δυισμός θα μπορούσε να μετατραπεί σε δυισμό, ΑΝ η αντιμνημονιακή ιντελιγκέντσια ΗΘΕΛΕ να ασχοληθεί με την συνολική, κατά της παντοειδους εκχώρησης Εθνικής κυριαρχίας, αντιστασιακή-απελευθερωτική-αναγγεννητική ΣΥΝΕΡΓΕΙΑ(εδώ η σχετική πρόταση-στάση ζωής της G-M-R).
Όμως δεν το κάνει, και στην ουσία εξυμνεί την “πατριωτική” διγλωσσία, τον “Ναι στα μνημόνια – Όχι στις “Πρέσπες” πατριωτισμό, αλλά και το “πάντα Ναι στους ΠΟΛΙΤΕΥΟΜΕΝΟΥΣ, υποστηρικτές της κανονικότητας”.
3)– “Η ελληνική πλευρά να θέσει θέμα στην ΕΕ για επανέναρξη των διπλωματικών σχέσεων με τη Συρία.” Με το καλό να εφαρμόζονται τέτοιες προτάσεις από τους ίδιους τους προτείνοντες, μελλοντικούς αξιωματούχους… (όσο βεβαια είμαστε εγκλωβισμένοι στην ΕΕ).
4)– “Η Ελλάδα ήταν και θα παραμείνει κοινωνικό κράτος δικαίου.”
Αυτό αφορά τις κατ’ εντολήν ΕΕ σχέσεις Ελλάδας-μεταναστών. Με τις σχέσεις Ελλάδας (κρατούντων)-Ελληνικής Αυτεξουσιότητας και Ελλήνων πολιτών συμβαίνουν τα ΑΝΤΙΘΕΤΑ.
._
Βασ. Ασημακόπουλος, 8 Μαρτίου 2020
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Η μεγάλη, πλανητικής κλίμακας, μετακίνηση πληθυσμών αποτελεί μια σταθερά στο πέρασμα των αιώνων, λαμβάνοντας και συγκρουσιακές μορφές. Η διαμόρφωση των σημερινών εθνών της Ευρώπης είναι το ιστορικό προϊόν και αυτής της διαδικασίας, με τις μεγάλες μεταξύ τους διαφοροποιήσεις στις συνθήκες εθνογένεσης. Η νεωτερικότητα, (συμβατικά ορίζεται από το 1789 μέχρι και το 1989) παγίωσε την ιστορικά εξελισσόμενη μορφή της σύζευξης έθνους-κράτους και το αντίστοιχο διεθνοπολιτικό σύστημα.
Ο Ψυχρός Πόλεμος διαμόρφωσε συνθήκες παγώματος στις μετακινήσεις πληθυσμών, εθνοκρατικά μοντέλα ανάπτυξης-συναίνεσης, δυναμικές εμφανίσεις πολυεθνικών κεφαλαιοκρατικών μορφών ως κυρίαρχη έκφραση της καπιταλιστικής διεθνοποίησης και ανάδυση περιφερειακών-υπερεθνικών ολοκλήρωσεων μέσα στις αντιφατικές κινήσεις τους.
Στον μεταδιπολικό κόσμο, η δυναμική επέκταση των διαδικασιών συσσώρευσης κεφαλαίου παγκοσμίως πυροδότησε εκ νέου μετακινήσεις πληθυσμών και τάσεις ρευστοποίησης συνόρων. Έτσι διαμορφώθηκαν μεταξύ άλλων οι συνθήκες του σύγχρονου μεταναστευτικού ζητήματος. Η εξέλιξη του ελληνικού έθνους-κράτους κινήθηκε στη διελκυστίνδα των σχέσεων του ευρωατλαντικού-οθωμανικού-τουρκικού χώρου. Η Ρωσία, ανεξαρτήτως του κοινωνικού της συστήματος, διατηρεί διαχρονικά σημαντική επιρροή στις λαϊκές τάξεις, αλλά μειωμένη στις κρατικές ελίτ από την εποχή του Κριμαϊκού Πολέμο.
Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.
Πηγή: slpress.gr