Σχόλιο GMR: “Τι ειρωνεία, αλήθεια, ο Λαός εκουσίως με την ψήφο του να νομιμοποιεί συμφέροντα αλλότρια προς αυτόν!..
Και εδώ εστιάζει το πολιτικό μας πρόβλημα! Ότι ο λαός, πολλές φορές, δε συνειδητοποιεί ότι με την ψήφο του καταδικάζει το παρόν και το μέλλον του!..“

Μα, κύριε Μηλιαράκη, ακόμα δεν βάλαμε μυαλό με δέκα χρόνια διαρκή “τι κι αν είναι Κατοχή” ενδοαντιμνημονιακή προεκλογική αλληλοσφαγή (κοινώς πέμπτη”αντιμνημονιακή” φάλαγγα), στην ψήφο μείναμε;

Άλλα λέγατε εδώ ΜΗΛΙΑΡΑΚΗΣ-ΣΤΟ-KONTRA-CHANNEL-ΓΙΑ-ΤΟ-ΑΡΘΡΟ-86Σ , για τα οποία ΑΛΛΑ, αν ως οπαδοί και ψηφοφόροι λειτουργούμε, πάντα θα ψηφίζουμε για το κοινοβουλευτικό βόλεμα της πέμπτης φάλαγγας.

_.

Πέτρος Μηλιαράκης, 21 Δεκεμβρίου 2020

  Ασφαλώς ο COVID-19 έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στην δημόσια υγεία, στην δημόσια οικονομία αλλά και στην ιδιωτική οικονομία. Επίσης βέβαιον είναι ότι από το Μάιο και μετά η κυβέρνηση δεν έχει διαχειριστεί την κρίση σε τέτοιο επίπεδο και με τέτοιο τρόπο για να αποτρέψει ή έστω για να ελαχιστοποιήσει τις ζοφερές συνέπειες στην υγεία και στην οικονομία.
Έτσι η ελληνική οικονομία (με την οποία ασχολείται το παρόν κείμενο), έχει εισέλθει σε περιδίνηση. Επιτηδείως δε αποκρύπτεται η κατάρρευση των δεικτών της περιόδου Ιανουαρίου – Νοεμβρίου 2020, όπου το πρωτογενές έλλειμμα διαμορφώνεται στα 13.80 δισ. ευρώ. Ειδικότερα ισχύουν τα εξής:

ΙΔΟΥ Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

1). Με αναφορά στα στοιχεία εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού, σε τροποποιημένη ταμειακή βάση, για την περίοδο που προαναφέρεται, εμφανίζεται έλλειμμα στο ισοζύγιο του κρατικού προϋπολογισμού της τάξης των 18.313 δισ. ευρώ.
Τα «συνολικά» έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού ανήλθαν σε 47.129 δισ. ευρώ. Οι επιστροφές εσόδων ανήλθαν σε 5.065 δισ. ευρώ.
Συνεπώς, τα καθαρά έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού ανήλθαν σε 42.064 δισ. ευρώ. Επίσης, τα έσοδα του Προϋπολογισμού Δημοσίων Επενδύσεων ανήλθαν σε 4.850 δισ. ευρώ. Απο την άλλη πλευρά:

2). Οι δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού για την περίοδο αυτή ανήλθαν στα 60.377 δισ. ευρώ. Εάν αφαιρέσουμε από τις δαπάνες τα καθαρά έσοδα, προκύπτει έλλειμμα των 18.313 δισ. ευρώ. Στα προηγούμενα πρέπει να προστεθεί και ύφεση, προσεγγίζουσα το 15%…ως εκ τούτου:

3). Βέβαιον είναι ότι στην παρούσα φάση, με στοιχεία Δεκεμβρίου 2020, το ΑΕΠ της χώρας είναι μόλις 169.833.249,294 ευρώ και το ελληνικό δημόσιο χρέος ανέρχεται στο 209,04% του ΑΕΠ. Κάθε δε Έλληνας/Ελληνίδα πολίτης οφείλει 32.835,00 ευρώ.

4). Με αυτά τα δεδομένα δύο άτομα που θέλουν να ιδρύσουν οικογένεια, ξεκινούν το νοικοκυριό τους με χρέος στο ελληνικό δημόσιο της τάξης των 65.670,00 ευρώ. Παραλλήλως μία τετραμελής οικογένεια οφείλει 131.340,00 ευρώ.
Τα ποσά δε αυτά οφείλονται είτε το συνειδητοποιούν οι πολίτες είτε όχι! Και θα εισπραχθούν σε κάθε περίπτωση!
Στον αυτό χρόνο οι συστημικές Τράπεζες της Ελλάδας, βαρύνονται με υπέρογκο ιδιωτικό χρέος της τάξης των 91.7 δις ευρώ. Το χρέος δε αυτό αφορά τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια του ευρύτερου χρηματοπιστωτικού τομέα. Επισημαίνεται δε ότι στα δάνεια αυτά, το 39.4% αφορά στεγαστικά δάνεια.

Η «ΔΙΑΦΟΡΑ» ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Υπ‘ όψιν ότι το δημόσιο χρέος, σε σχέση με το ιδιωτικό, έχει «διαφορά» ως προς την «αναγκαστική είσπραξη». Στο ιδιωτικό χρέος έρχεται ο δικαστικός επιμελητής (κλητήρας) και επιδίδει τη διαταγή πληρωμής. Στη συνέχεια επιβαρύνεται, ή ακόμη και απαλλοτριώνεται-κατάσχεται, η περιουσία, με τη διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης. Το δημόσιο όμως χρέος έχει «άλλη διαδικασία». «Εκεί» δεν έρχεται αμέσως ο δικαστικός επιμελητής. Επ’ αυτού «επιμελείται» η Πολιτεία, με τους δικούς της τρόπους και τις αντίστοιχες πολιτικές…

Η ΨΗΦΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

Προδήλως βέβαιον είναι ότι σύμφωνα με τα συμφέροντα, την ιδεολογική κατεύθυνση, την πολιτική παράδοση αλλά και εν τέλει την πολιτική βούληση της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας, που ωστόσο νομιμοποιείται από το Λαό, λαμβάνουν χώρα και οι αντίστοιχες πολιτικές είτε υπέρ του Λαού είτε υπέρ της «οικονομικής ελίτ» και κατά κανόνα της οικονομικής ολιγαρχίας έκ του εξωτερικού προερχόμενης!..
Τι ειρωνεία, αλήθεια, ο Λαός εκουσίως με την ψήφο του να νομιμοποιεί συμφέροντα αλλότρια προς αυτόν!..
Και εδώ εστιάζει το πολιτικό μας πρόβλημα! Ότι ο λαός, πολλές φορές, δε συνειδητοποιεί ότι με την ψήφο του καταδικάζει το παρόν και το μέλλον του!..
Ότι με την ψήφο του δεν υποστηρίζει τα κοινωνικά και ατομικά του δικαιώματα, έστω το κοινωνικό κράτος δικαίου! Αρκεί δε να αντιληφθούμε, για να μην αντιπαρερχόμαστε την πανδημία, «τι» θα συνέβαινε εάν δεν υπήρχε, έστω «αυτό» που υπάρχει, ως «δημόσιο σύστημα υγείας»!..

* Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Ελλάδας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC-EU).

Πηγή: matrix24.gr