Σχόλιο GMR: 1) Δίδαγμα Διδαγμάτων προς τους Πατριώτες, που τα αμυντικά τους ένστικτα έναντι του “όποιος εκάει απ’τον χυλό φυσάει και το γιαούρτι” ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΝ : “Θέλει πολύ μεγάλη καρδιά μια τέτοια συμφιλιωτική υπέρβαση και απόλυτη αφοσίωση στο υπέρτατο αξιακό πρόταγμα της εθνεγερσίας, …”.

2) Εδώ και δέκα χρόνια ο Πατριωτισμός, “μέχρι να σηκώσει το ένα του πόδι, του τρώει ο λύκος τ’άλλο”.

3) https://greek-market-research.com/clink/mas-ethizoyn-se-kivdili-kanonikotita/

4) Γιάννης Μακρυγιάννης: “…τούτην την πατρίδα την έχοµεν όλοι µαζί, και σοφοί και αµαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον µικρότεροι άνθρωποι• όσοι αγωνιστήκαµεν, αναλόγως ο καθείς, έχοµεν να ζήσωµεν εδώ.

Το-λοιπόν δουλέψαµεν όλοι µαζί, να την φυλάµεν κι’ όλοι µαζί και να µην λέγη ούτε ο δυνατός «εγώ», ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγη ο καθείς «εγώ»; ‘Οταν αγωνιστή µόνος-του » και φκειάση, ή χαλάση, να λέγη εγώ• όταν όµως αγωνίζονται πολλοί και φκειάνουν, τότε να λένε «εµείς».

Είµαστε εις το «εµείς» κι’ όχι εις το «εγώ». Και εις-το-εξής να µάθωµεν γνώση, αν θέλωµεν να φκειάσωµεν χωριόν, να ζήσωµεν όλοι µαζί.” από  Μακρυγιάννης: Είµαστε εις το «εµείς» κι’ όχι εις το «εγώ»

_.

Λαοκράτης Βάσσης, 24 Μαρτίου 2021

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Σπάνια για έναν ήρωα, η ιστορική αλήθεια από τη μια κι ο μύθος, η δόξα και ο θρύλος που την συνοδεύουν απ’ την άλλη, βρίσκονται σε τέτοια αντιστοιχία. Ο Μάρκος Μπότσαρης ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία. Η μοναδική μορφή του, με αυτονόητη και στην περίπτωσή του, όπως σε όλους τους μεγάλους της ιστορίας, τη φυσική (γονιδιακή) δωρεά, σφυρηλατήθηκε στο προεπαναστατικό καμίνι των αγώνων του Σουλίου εναντίον των Οθωμανών και του Αλή Πασά.

Εκεί ανάσανε από τα γεννοφάσκια του τη σουλιώτικη ανδρεία, αλλά και σημαδεύτηκε ανεξίτηλα από την ανελέητη σφαγή των Μποτσαραίων απ’ τον πανούργο Αλή Πασά στο Σέλτσο, παίρνοντας εκεί το ματωμένο βάπτισμα του πυρός στα 14 του χρόνια. Για να αναδειχτεί, μετά τη δολοφονία του πατέρα του, Κίτσου Μπότσαρη, πολύ νέος, στα 23 του, σε άξιο αρχηγό της φάρας του και λίγο αργότερα σε ασύγκριτης ηγητορικής ποιότητας πρωτοκαπετάνιο της εθνεγερσίας του ’21, όπως τον πολυτραγούδησε και τον θρήνησε, μετά το Κεφαλόβρυσο της Ευρυτανίας, η δημοτική μας μούσα:

“Να ήταν η μέρα βροχερή, σαΐνι Μάρκο Μπότσαρη,
κι η νύχτα χιονισμένη, Μάρκο πρωτοκαπετάνιε”

Πέραν της ιστορικο/πολιτιστικής “μήτρας” του Σουλίου και των “αρχετυπικών” γνωρισμάτων της καταγωγής του, ως φύτρας δηλαδή των σουλιώτικων βουνών και ως γόνου της σκληρής Μποτσαραίϊκης φάρας, έπαιξαν ρόλο, λιγότερο ή περισσότερο, στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του αφενός κρίσιμες παιδευτικές επιρροές και αφετέρου κρίσιμα τραυματικά συμβάντα της ζωής του.

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

Πηγή: slpress.gr