Δημ. Καζάκη, 25 Μαΐου 2019

«Η Αγκελα Μέρκελ μου πρότεινε προσωρινό Grexit,» δήλωσε ο πρώην πρωθυπουργός κ. Σαμαράς ξεχειλίζοντας από ιερή αγανάκτηση. «Όχι Μέρκελ, κόφτο, δεν πρόκειται να θέσω εγώ σε κίνδυνο τις αγορές, δεν θέλω ούτε να το συζητήσω,» φαίνεται να απάντησε ο ήρωας πρώην πρωθυπουργός.

Τιμή και δόξα στον ήρωα!

Όλα αυτά τα εκμυστηρεύτηκε ο κ. Σαμαράς στην 5η εκπομπή της πιο πρόστυχης απολογητικής των μνημονίων που κατασκευάστηκε ποτέ με το επίχρισμα της «δημοσιογραφικής έρευνας» από τους πρυτάνεις της διατεταγμένης δημοσιογραφίας κ. Προτοσάλτε και κ. Τέλλογλου. Κι αμέσως η «είδηση» άρχισε να κυκλοφορεί, ώστε να δείξει σ’ όλους εμάς τους αχάριστους τι τράβηξαν οι σώφρονες ηγέτες μας για να μας βάλουν στα μνημόνια ώστε να μας σώσουν!

Για σκεφτείτε να είχαμε βγει – έστω και «προσωρινά» από την ευρωζώνη – και να είχαμε γλυτώσει το 2ο και 3ο μνημόνιο;

Για σκεφτείτε που θα ήταν σήμερα η χώρα μας και εμείς οι ίδιοι χωρίς να χρωστάμε σε τράπεζες και εφορία. Χωρίς την ανεργία στο ζενίθ και τα μεροκάματα στο ναδίρ.

Για σκεφτείτε που θα είμαστε χωρίς μια νομιμοφανή εγκληματική οργάνωση σαν την ΑΑΔΕ να κάνει κουμάντο στα δημοσιονομικά του ελληνικού κράτους. Για σκεφτείτε που θα είχαμε καταντήσει χωρίς το Υπερταμείο να δημεύει υπέρ των δανειστών το σύνολο της δημόσιας περιουσίας της Ελλάδας μαζί με τους αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία.

Και φανταστείτε που θα είχαμε καταλήξει αν δεν είχαν οδηγηθεί στην αυτοκτονία χιλιάδες συμπολίτες μας, στο θάνατο λόγω έλλειψης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης πολλές δεκάδες χιλιάδες συνανθρώπων μας, στην αναγκαστική μετανάστευση εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριωτών μας των πιο παραγωγικών ηλικιών, αλλά και στην ιστορική πτώση των γεννήσεων στον τόπο μας ώστε ο γηγενής πληθυσμός της Ελλάδας να απειλείται από τη μεγαλύτερη γενοκτονία σε βάρος του από την εποχή του πόλεμου και της ναζιστικής κατοχής.

Αναρωτηθήκατε τι θα είχαμε πάθει αν τα μνημόνια των δανειστών και οι κυβερνήσεις μας δεν οδηγούσαν στο θάνατο πάνω από 120 χιλιάδες συνανθρώπους μας. Σκεφτήκατε πόσα θα πληρώναμε για την υγεία; Σκεφτήκατε αν τα μνημόνια δεν εξανάγκαζαν σε μετανάστευση πάνω από 600 χιλιάδες κυρίως νέους Έλληνες, πώς θα βρίσκαμε εμείς που μείναμε δουλειές του ποδαριού και της αρπαχτής με μεροκάματα πείνας; Πώς θα μειωνόταν έστω και εικονικά η ανεργία τα τελευταία χρόνια;

Σκεφτήκατε τέλος σε τι καταστροφή θα οδηγούσαμε τη χώρα, αν τα μνημόνια δεν δολοφονούσαν πριν καν γεννηθούν δεκάδες χιλιάδες βρέφη; Τι θέλετε δηλαδή; Να αφήσει ο καλός μας κ. Σαμαράς να γεννηθεί η γενιά που δολοφονήθηκε από τα μνημόνια μέσα από την πρωτοφανή πτώση των γεννήσεων – πρωτοφανή ακόμη και για μια γερασμένη Ευρωπαϊκή χώρα – και ύστερα να μην έχουμε να την ταΐσουμε;

Τι προέχει; Η ζωή των παιδιών και των οικογενειών τους, ή οι αγορές! Έλεος πια με όλους αυτούς τους αχάριστους που δεν εκτιμούν το τι αντιμετώπισε ακόμη κι από την Μέρκελ ο μέγας αυτός ηγέτης του ελληνισμού, Αντώνης Σαμαράς προκειμένου να συνεχίσουμε με τα μνημόνια.

Κι ας μην τολμήσει κανείς να πει ότι όλοι μπορεί να έχασαν, όλοι μπορεί να φτωχοποιήθηκαν, εκτός από τον κ. Σαμαρά και τους υπόλοιπους που μας οδήγησαν στα μνημόνια. Επιτέλους, ας αφήσουμε αυτές τις σκέψεις για τους γραφικούς.

Για φανταστείτε λοιπόν τι θα είχαμε πάθει αν τα είχαμε αποφύγει όλα αυτά. Θα είχαμε καταστραφεί! Έστω κι αν δεν υπάρχει καμιά άλλη χώρα εντός και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης που να έχει υποστεί όσα έχει υποστεί η Ελλάδα μόνο και μόνο επειδή αποδέχτηκαν οι κυβερνήσεις της την επιβολή των μνημονίων.

Μας περνούν για ηλίθιους.

Όμως εκπομπές σαν αυτή των Πορτοσάλτε και Τέλλογλου με «εκμυστηρεύσεις» σαν του κ. Σαμαρά προφανώς απευθύνονται σε ηλίθιους. Και μάλιστα σ’ εκείνους με βαριά δόση ηλιθιότητας.

Συνήθως τα λεξικά ορίζουν την ηλιθιότητα ως «αδυναμία να κατανοήσει κανείς, ή να επωφεληθεί από την εμπειρία». Κι όπως σημείωνε ο Μπέρτραντ Ράσελ «οι άνθρωποι γεννιούνται αδαείς, όχι ηλίθιοι. γίνονται ηλίθιοι με την εκπαίδευση.» Ιδίως όταν «οι κύριοι εκπαιδευτές της εφηβείας είναι οι μορφές διακυβέρνησης και τα εκπορευόμενα ήθη και έθιμα.» (B. Russell, A History of Western Philosophy, London: George Allen & Unwin, 1947, σ. 749.)

Ας πάρουμε στα σοβαρά έστω για λίγο τις δηλώσεις του κ. Σαμαρά κι ας αναρωτηθούμε με τον κίνδυνο να φανούμε γραφικοί. Από πού άντλησε το δικαίωμα ο κ. Σαμαράς να απορρίψει την πρόταση της Μέρκελ; Αν όντως πιστέψουμε ότι του έγινε μια τέτοια πρόταση;

Γιατί δεν έφερε στην ελληνική βουλή την πρόταση Μέρκελ, προκειμένου να ενημερωθεί ο ελληνικός λαός για την εναλλακτική που προτεινόταν τότε έναντι των μνημονίων; Γιατί ο Σαμαράς και οι όμοιοί του μας τα έπρηζαν τότε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος κι ότι τα μνημόνια είναι μονόδρομος;

Γνωρίζω πολύ καλά ότι ερωτήσεις σαν κι αυτές ποτέ δεν θα σκέφτονταν να θέσουν οι καλοί μας δημοσιοκάφροι.

Ούτε βέβαια θα περνούσαν ποτέ από το μυαλό(;) του κ. Σαμαρά και των ομοίων του. Όλο αυτό το σκυλολόι της κυβερνώσας πολιτικής χρησιμοποιεί επί δεκαετίες την ψήφο του ελληνικού λαού – αφού πρώτα την υφαρπάξει με κάθε πρόστυχο τρόπο – ως λευκή επιταγή για να κάνουν ότι θέλουν πίσω από τις πλάτες του. Και κυρίως για να υπηρετούν τις «αγορές», απ’ όπου αντλούν τις περιουσίες τους πολιτικοί σαν τον κ. Σαμαρά.

Κι ύστερα, αφού επιδοθούν σε κάθε λογής έκτροπα και εγκλήματα σε βάρος του ελληνικού λαού, που δύσκολα θα βρει κανείς ανάλογα σε άλλη χώρα της υφηλίου, έχουν το θράσος να εμφανίζονται κατόπιν και ως σωτήρες! Υπό την προστασία και αρωγή ενός από τα πιο πρόστυχα και δοτά κυκλώματα δημοσιογραφίας στον πλανήτη.

Να γιατί στην Ελλάδα για να γίνει κανείς “μιντιάρχης” θα πρέπει να έχει τουλάχιστον ποινικό μητρώο σε δυο ηπείρους, να κοσμεί τα κατάστιχα της Interpol ή άλλων διεθνών διωκτικών αρχών και να είναι τουλάχιστον ύποπτος για σωρεία εγκλημάτων λαθρεμπορίου και ξεπλύματος μαύρου χρήματος. Πώς αλλιώς θα βρουν δουλειά μεγαλοδημοσιογράφου, οι πλέον άχρηστοι του επαγγέλματος, οι πλέον ανήθικοι και ανέντιμοι, οι μόνοι ικανοί να υπηρετήσουν πιστά τα πιο άνομα, τα πιο αντιδραστικά, τα πιο εγκληματικά συμφέροντα στην Ελλάδα και διεθνώς;

Γιατί άλλες χώρες έχουν προετοιμαστεί για την έξοδο από το ευρώ;

Χώρες σαν την Ολλανδία, ή σαν την Σλοβενία μπροστά στο ενδεχόμενο να συντριβούν από την κρίση του ευρώ και του χρέους εντός της ευρωζώνης, απέδειξαν τη σοβαρότητά τους με το να συζητήσουν δημόσια την εναλλακτική εξόδου από το ευρώ με την εισαγωγή του εθνικού τους νομίσματος. Ήδη από το 2012 φρόντισαν να προετοιμαστούν για το ενδεχόμενο και σήμερα είναι ανάμεσα στις χώρες της ευρωζώνης, που έχουν φροντίσει να τυπώσουν ακόμη και την ποσότητα του χαρτονομίσματος από το δικό τους εθνικό νόμισμα που θα χρειαστούν αν και όποτε αποφασίσουν ότι πλέον το ευρώ δεν τους συμφέρει.

Όχι όμως στην Ελλάδα. Η συζήτηση αυτή είναι παντελώς απαγορευμένη με όρους τέτοιας αποσιώπησης, που κάνουν την υπηρεσία λογοκρισίας την εποχή της παλιάς χούντας να ωχριά. Κι όλα αυτά γιατί; Διότι τα ιδιοτελή συμφέροντα του κ. Σαμαρά και του σιναφιού του είναι ταυτισμένα με τις «αγορές», που θέλησε να προστατέψει από την «πρόταση» της Μέρκελ. Και πιο συγκεκριμένα με τα διεθνή κυκλώματα ξεπλύματος πολιτικού, επιχειρηματικού και εγκληματικού χρήματος όπου η Ελλάδα έχει αποκτήσει ένα πολύ καλό όνομα. Χάρις πρώτα και κύρια στο «σκληρό» ευρώ, τα ανοικτά σύνορα, τις κυβερνήσεις της και το ασύδοτο τραπεζικό της καρτέλ.

Κι έτσι η Ελλάδα οδηγήθηκε αδίστακτα στο επίπεδο “ανάπτυξης” της υποσαχάριας Αφρικής εντός της ευρωζώνης. Μόνο και μόνο για να διασωθούν οι πολιτικοί και τα συμφέροντα που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία και το λαό της σε γενοκτονία. Για να επιβεβαιωθεί για μια ακόμη φορά ο μεγάλος Έλληνας παιδαγωγός Ευάγγελος Παπανούτσος, ο οποίος από το 1961 προειδοποιούσε για την ένταξη της Ελλάδας στην Ενωμένη Ευρώπη:

«Εδώ έρχεται στη μνήμη μου μια παλαιά ιστορία. Λέγεται ότι, όταν ο μακαρίτης Κώστας Κοτζιάς, με την ευκαιρία των Ολυμπιακών αγώνων του Βερολίνου, επισκέφθηκε τον Χίτλερ και του ζήτησε βοήθεια για την οικονομικοτεχνική ανάπτυξη της Ελλάδας, ο επίδοξος ηγέτης μιας Ηνωμένης Ευρώπης του είπεν ότι δεν χρειάζεται αυτή την ανάπτυξη η μικρή μας Χώρα μέσα στο νέο κόσμο που σχηματίζεται: Μπορεί άριστα να ευημερίση, αν καλλιεργήση σε μεγάλη έκταση… την αγριομέντα και τα άλλα μυρωδικά βότανα, που είναι απαραίτητα στην ευρωπαϊκή βιομηχανία φαρμάκων και αρωμάτων, και αν οργανωθή τουριστικά για νάρχωνται εδώ περιηγητές να βλέπουν τις αρχαιότητες… Εγώ τούτο μόνο θα προσθέσω: Πολύ φοβούμαι ότι αυτές οι Ευρωπαϊκές Ενώσεις, που έγιναν ή σχεδιάζονται, αποτελούν μια νέα μορφή αποικιοκρατίας ύστερ’ από την κατάλυση των παλαιότερων ποικιλιών του συστήματος. Με τη μέθοδο αυτή, κράτη πλούσια και ισχυρά, πάνε να μεταβάλουν σε αποίκους όχι τους μαύρους της Αφρικής και τους κίτρινους της Ασίας, αλλά τους λευκούς της Ευρώπης.»

Τότε, μόνο οι απευθείας επίγονοι και απόγονοι του δωσιλογισμού της ναζιστικής κατοχής τάσσονταν αναφανδόν υπέρ της ένταξης της Ελλάδας στην Ενωμένη Ευρώπη. Η συντριπτική πλειοψηφία της διανόησης και ιδιαίτερα οι πιο επιφανείς τάσσονταν υπέρ της εθνικής ανεξαρτησίας της Ελλάδας, για την οποία ο λαός μας είχε πολεμήσει κι είχε ματώσει όσο κανένας άλλος στην κατεχόμενη ναζιστική Ενωμένη Ευρώπη.

Η Ελλάδα τότε είχε Παπανούτσους να αρθρογραφούν στις εφημερίδες της κι όχι Προτοσάλτε και κονδυλοφόρους ευκαιρίας. Η διανόηση και ο λαός της Ελλάδας – εκτός του υποκόσμου της πολιτικής και του δωσιλογισμού – θεωρούσε ως πολυτιμότερο όλων των αγαθών, την εθνική ανεξαρτησία χωρίς την οποία δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατία και ευημερία κυρίως για τους αδύναμους. Σήμερα προέχει η εξαγορά τοις μετρητοίς, ή επί πιστώσει.

Πηγή: dimitriskazakis.blogspot