Των Ο.Τ. Γεριτσίδου, 31-1-2018

Μετά την μεγαλειώδη συγκέντρωση-συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης μια σειρά καταιγιστικών ζυμώσεων έχει λάβει και συνεχίζει να λαβαίνει χώρα, τόσο στο πολιτικό όσο και στο γεωπολιτικό σκηνικό.

Το πάλαι ποτέ αντεθνικό και αντιλαϊκό πολιτικό σύστημα έχει εξαναγκαστεί να ρίξει την μάσκα του και να στραφεί ενάντια στο σύνολο του Ελληνικού Λαού και του κοινού Ελληνικού συμφέροντος καθολικά: από την δεξιά μέχρι όλες τις εκφάνσεις της αριστεράς, πλην Χρυσής Αυγής που δεν αποτελεί πολιτικό κόμμα αλλά την ελπίδα του υπάρχοντος ανθελληνικού συστήματος για επιβολή δικτατορίας τύπου Ερντογάν στην καλύτερη περίπτωση. Πρόκειται δηλαδή για πατριδοκάπηλους εγκληματίες κοπής NSDAP με αντίστοιχη αρχηγική καρικατούρα όπως του Χίτλερ της εποχής του συγκεκριμένου γερμανικού ‘κόμματος’.

Αποκαλύπτεται περίτρανα από τις αντιδράσεις στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης ότι το πολιτικό σκηνικό αποτελείται από διαφόρων ειδών προδότες των Λαϊκών και Εθνικών συμφερόντων και ιδιαιτέρως τα κόμματα που εσφαλμένα χαρακτηρίζονται ως αριστερά (διότι η φανατικά ακραία φασίζουσα νοοτροπία και η επίθεση με σκοπό εξάλειψης κάθε ιδέας που αποκλίνει από ένα εξαιρετικά στενό και αυστηρό δόγμα, ωσάν τα μέλη των κομμάτων αυτών να έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου σαν να ήταν Ιάπωνες καμικάζι ή Αμερικάνοι καταδρομείς στην Καταιγίδα της Ερήμου, αρμόζει μόνο σε Ναζιστικά μορφώματα) έχουν επιδοθεί σε μια καμπάνια λάσπης και επίθεσης ad hominem επιπέδου νηπιαγωγείου, απομονώνοντας εαυτούς όχι μόνο από τον Λαϊκό παλμό αλλά και από τις πραγματικές εκφάνσεις της Αριστεράς που εξαφανίστηκαν μετά από σειρά διαφόρων ειδών πογκρόμ και εσωτερικών εκκαθαρίσεων της προ και μετά πολεμικής εποχής.

Αυτή η δράση βεβαίως δεν προέκυψε μόνο τώρα με την αφορμή του Σκοπιανού. Υπάρχει εδώ και δεκαετίες και είχε αρχίσει να κορυφώνεται ήδη από τον τρόπο χειρισμού των προσφυγικών και μεταναστευτικών κυμάτων όπου με το πρόσχημα ενός κάλπικου δήθεν ανθρωπισμού σιγόνταρε και στήριζε τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, χρησιμοποιώντας αδύναμους ανθρώπους-θύματα (χωρίς να τους επιτρέπει να κάνουν αυτό που οι ίδιοι ήθελαν ενώ ταυτόχρονα καλλιεργούσαν συνθήκες ανάπτυξης ειδεχθών εγκλημάτων εις βάρος τους όπως παιδική πορνεία και trafficking διαφόρων ειδών και συνθήκες φαβέλας/σκλαβιάς και στρατοπέδων συγκέντρωσης) στην εξάρθρωση της οικονομίας και της αγοράς των μικρομεσαίων, εργατικών και αγροτικών τάξεων αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο στο μεγάλο κεφάλαιο να θέσει τους όρους του και να εγκαθιδρύσει μονοπωλιακές καταστάσεις. Τα κόμματα αυτά δηλαδή της δήθεν αριστεράς δεν ήταν παρά το αριστερό χέρι του κεφαλαίου που μαζί με το δεξί (την επάρατο δεξιά/ φιλελεύθερη/ φιλοΕ.Ε./ φιλοΝΑΤΟϊκή και διεθνιστική οικονομικά δεξιά και κέντρο) σφίγγουν τον λαιμό του Ελληνικού (και κάθε άλλου) Λαού μέχρι να τον πνίξουν.

Γιατί όμως τόση λύσσα και τόση οργή και φανατισμός στο θέμα του Σκοπιανού ζητήματος, σε σημείο που να έχει ξεμπροστιασθεί όπως περιγράψαμε όλο το πολιτικό σκηνικό και προσωπικό;

Κατ’ αρχάς, διότι ο Λαός που προασπίζει και αντιδράει εντόνως για τα Εθνικά του θέματα είναι ένας Λαός όχι μόνο ζωντανός αλλά και δυνατός: το Εθνικό πλαίσιο κάθε Λαού είναι αυτό που εξασφαλίζει την επιβίωση του Λαού αυτού ακριβώς όπως το σπίτι και το όνομα της οικογένειας που μένει στο συγκεκριμένο σπίτι είναι απαραίτητα για κάθε άνθρωπο ώστε να μπορεί με κοινούς σταθερούς κανόνες που έχουν όρια και προϋποθέσεις νομής και κατοχής να συνδιαλλαγεί, αναπτυχθεί και δημιουργήσει με άλλους ανθρώπους. Είναι δε τόσο σημαντικό το όνομα της οικογένειας που στις εποχές διαφόρων ειδών φεουδαρχίας και καστών το χαρακτηριστικό που ξεχώριζε τον άνθρωπο με κοινωνική υπόσταση και δικαιώματα από τον άνθρωπο-αντικείμενο χωρίς δικαιώματα ήταν η κατοχή ενός οικογενειακού ονόματος. Ομοίως, στο επίπεδο Λαών και κρατών, η Εθνική Ταυτότητα (το Εθνικό Όνομα δηλαδή που μοιράζεται ομοίως το σύνολο του Λαού που το κατέχει, με ό,τι αυτό συμβολίζει όσον αφορά την Ιστορία του Λαού αυτού και τους Εθνικούς και Ταξικούς του Αγώνες) είναι αυτή που ορίζει ζωτικής φύσεως θέματα όπως τα εδαφικά σύνορα/Επικράτεια και παντός είδους πολιτιστικά, εμπορικά και οικονομικά δικαιώματα.

Το Σκοπιανό κράτος αυτή την στιγμή δεν έχει όνομα πολύ απλά διότι δεν έχει Λαό: ο Λαός του είναι ένα συνονθύλευμα διαφόρων εθνοτήτων χωρίς κάτι που να τους ενώνει φυσιολογικά (όπως στην περίπτωση των Αμερικάνων). Αντιθέτως έχουν πολλές διαφορές μεταξύ τους και πολλές τριβές που προκύπτουν από αντιμαχόμενα συμφέροντα και προσανατολισμό σε άλλα κράτη που έχουν Λαούς (όπως π.χ. Αλβανία, Βουλγαρία και Ελλάδα). Βρίσκονται εκεί τεχνητά και πιθανότατα αρχικά δια της βίας λόγω διαφόρων δικτατόρων και των συμφωνιών των μεγάλων δυνάμεων για την Βαλκανική χερσόνησο. Επίσης βρίσκονται εκεί διότι εξυπηρετούν αυτά τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων στην βαλκανική χερσόνησο (από τους Αμερικάνους με την στρατιωτική τους βάση μέχρι διεθνή οικονομικά παιχνίδια με αγωγούς και εμπορικές διόδους).

Γιατί όμως όλοι φανατικά θέλουν να δοθεί το όνομα «Μακεδονία», ένα όνομα κατ’ εξοχήν Ελληνικό με την γνωστή πλούσια Ιστορία με την οποία είναι συνδεδεμένο και όχι το «Βαρντάσκα» που θα εξυπηρετούσε εξ ίσου τα ενταξιακά συμφέροντα που περιγράψαμε;

Διότι πολύ απλά αυτό το όνομα εάν παραχωρηθεί θα βλάψει την Ελλάδα και την δεσπόζουσα θέση της στην Βαλκανική χερσόνησο από κάθε άποψη: τόσο από αξιώσεις εδαφικές βάσει ονόματος όσο και αξιώσεις εμπορικές, πολιτιστικές, πολιτισμικές, οικονομικές, η Ελλάδα θα βρεθεί να χρειάζεται να παραχωρεί συνεχώς ο,τιδήποτε έχει σχέση με το όνομα Μακεδονία ωσάν να μην της ανήκε, ιδιαιτέρως αφού θα έχει και η ίδια συμφωνήσει ότι δεν της ανήκει.

Στην καλύτερη περίπτωση θα έρθουμε σε μια κατάσταση όπου, έχοντας το όνομα ‘εξ αδιαιρέτου’ και ‘εξ αδιαθέτου’ με τα Σκόπια, θα προκληθούν καταστάσεις ανάφλεξης στα Βαλκάνια τύπου Κοσσόβου αφού πλέον έχοντας το όνομα αυτό που δεν τους ανήκει θα μπορούν να μιλούν αντί για αλυτρωτισμό για αυτονόμηση.

Εάν όμως δεν τους δοθεί το όνομα καθόλου και αναγκαστούν να υιοθετήσουν ένα άλλο (το οποίο βεβαίως αυτοδικαίως θα αναγνωρίσουν και θα χρησιμοποιούν και όλες οι χώρες που τώρα χρησιμοποιούν το μακεδονία άτυπα αφού δεν χρησιμοποιείται σε κανένα επίσημο σχήμα παρά μόνο με την ανοχή των ελληνικών κυβερνήσεων), τα Σκόπια θα ωφεληθούν ή θα ζημιωθούν ως Λαός;

Βεβαίως και θα ωφεληθούν διότι άμεσα το όνομα τους, όποιο και αν είναι θα αντανακλά την Σλαβική τους Ιστορία και προέλευση, συμπεριλαμβανομένης και της Γιουγκοσλαβικής τους πρόσφατης Ιστορίας. Αυτή η Ιστορία είναι κοινή Ιστορία όλων των υπο-ομάδων που υπάρχουν εκτός των συνόρων των Σκοπίων και μπορεί να αποτελέσει το κοινό έδαφος επί του οποίου θα ζυμωθούν σε έναν Λαό. Η βίαιη υιοθέτηση μιας Ιστορίας που δεν ανήκει σε ένα Λαό, που διέπεται από διαφορετική κουλτούρα από αυτήν που διέπει πραγματικά τον Λαό αυτό και που δεν άπτεται της πραγματικότητας της σύγχρονης Ιστορίας του Λαού αυτού θα αποτελεί πάντα σημείο εριστικό και αμφιλεγόμενο και όχι σημείο αναφοράς.

Επί της ουσίας με την τεράστια πίεση να πάρουν τα Σκόπια ένα Ελληνικό όνομα που δεν τους ανήκει πραγματοποιείται δολοφονία της Σλαβικής και Γιουγκοσλαβικής ταυτότητας του Λαού αυτού, κάτι που είναι Έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας και πράξη Γενοκτονίας τόσο εις βάρος των Σκοπιανών όσο και εις βάρος των Ελλήνων.

Αυτοί λοιπόν που μισούν και εξολοθρεύουν τους Πολιτισμούς των Λαών, χωρίζοντας τον κόσμο όπως τους αρέσει πρόχειρα επάνω σε μια χαρτοπετσέτα είναι αυτοί που έχουν βάλει τα αριστεροκάπηλα κόμματα τους να εγκαλούν τους Έλληνες για δήθεν μίσος κατά των Σκοπιανών. Η αλήθεια είναι ότι, στο πλαίσιο προστασίας των δικών τους συμφερόντων και της δικής τους Εθνικής ταυτότητας, οι Έλληνες προστατεύουν και τους Σκοπιανούς και την Ειρήνη στα Βαλκάνια.

Εμπρός λοιπόν για το συλλαλητήριο της Αθήνας όπου σε πείσμα όλων των αλλοτρίων δυνάμεων ακόμα μια φορά εμείς οι Έλληνες θα στηρίξουμε και όλους τους άλλους χωρίς όμως να παραδώσουμε ούτε ρανίδα της Εθνικής και Ιστορικής μας Ταυτότητας όπως έχουμε Ανθρώπινο και Παγκόσμιο Δικαίωμα.