ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
των Ο.Τ. Γεριτσίδου, 6-3–2018
Μια εξαιρετικά νευραλγική δίκη, τόσο για το Πολίτευμα όσο και για την οικονομική κατάσταση του κάθε φορολογούμενου και της ίδιας της Χώρας ξεκίνησε σήμερα στο ΣτΕ: αυτή κατά της ΑΑΔΕ.
Επτά δικηγόροι προσέφυγαν κατά της ΑΑΔΕ, ενός μορφώματος τύπου ‘ανεξάρτητης αρχής’ που έχει αντικαταστήσει στα πλαίσια των Μνημονίων την κρατική Αρχή της Εφορίας, με μια σειρά πολύ σημαντικών επιχειρημάτων που άπτονται της επί έργω καταλύσεως του Πολιτεύματος μας και του Συντάγματος μας έξωθεν και άνωθεν.
Το πιο σημαντικό επιχείρημα υπέρ της ακύρωσης (δηλαδή του κλεισίματος) της ΑΑΔΕ είναι ότι η ΑΑΔΕ κρίθηκε και απορρίφθηκε από το νομικώς δεσμευτικό Δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015, όπου είχε πλήρως και ατόφια τεθεί υπό την κρίση του Ελληνικού Λαού: του Σώματος δηλαδή από το οποίο εκπορεύονται όλες οι εξουσίες και κάθε θεσμική νομιμοποίηση για να μπορεί να ονομάζεται το Πολίτευμα έστω και τύποις δημοκρατικό.
Των Ο.Τ. Γεριτσίδου, 5-3–2018
Σημαντικό: Εκδικάζεται στο ΣτΕ στις 7-3-2018 η αίτηση ακύρωσης κατά της Α.Α.Δ.Ε.
( ΩΡΑ 9 πμ. 2ος οροφος Νέο Κτίριο ΠΙΝΑΚΙΟ 1)
Στις 7 Μαρτίου 2018, ημέρα Τετάρτη και ώρα 9.00 π.μ., εκδικάζεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας η αίτηση ακύρωσης επτά νομικών και δικηγόρων του Δ.Σ.Α. κατά διοικητικών πράξεων, που έχουν εκδοθεί από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.), δηλαδή την πρώην Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, ζητώντας την ακύρωση του Κανονισμού Λειτουργίας της, καθώς και της Απόφασης του Διοικητή της, με θέμα «Ανάθεση είσπραξης δημοσίων εσόδων σε Φορείς Είσπραξης», που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Β΄ 2435/17-7-2017, αλλά και την κήρυξη ως αντισυνταγματικών των διατάξεων του Ν. 4336/2015, που περιέχει το τρίτο μνημόνιο και ιδίως την ανάληψη υποχρέωσης της χώρας έναντι των δανειστών για την ίδρυση της Α.Α.Δ.Ε., καθώς και των διατάξεων του Ν. 4389/2016, με τις οποίες ιδρύεται η Α.Α.Δ.Ε.
Τρεις είναι οι βασικοί προβαλλόμενοι λόγοι για την αντισυνταγματικότητα αυτής της αρχής και των πράξεών της:
1. Η παραβίαση του νομικά δεσμευτικού αποτελέσματος του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015, με το οποίο ο ελληνικός λαός απέρριψε με συντριπτική πλειοψηφία την πρόταση συμφωνίας, στην οποία περιλαμβανόταν η ίδρυση της συγκεκριμένης αρχής και με τις αρμοδιότητες που της έχουν δοθεί.
2. Η παραβίαση της συνταγματικής διάταξης που προβλέπει περιοριστικά ποίες μπορούν να είναι οι ανεξάρτητες αρχές, σε συνδυασμό με την παραχώρηση στη συγκεκριμένη αρχή της εξουσίας να καθορίζει τη φορολογική και οικονομική πολιτική της χώρας, χωρίς μάλιστα να υπόκειται σε οιονδήποτε ουσιαστικό έλεγχο από την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση.
Των Ο.Τ. Γεριτσίδου , 5-2-2018
Στον απόηχο και εν μέσω αντιδράσεων σε σχέση με το συλλαλητήριο της Αθήνας της 4ης Φεβρουαρίου 2018 επί του Σκοπιανού θέματος, υπάρχουν πολλά συμπεράσματα, εμπειρίες και εκτιμήσεις που πρέπει να γίνουν. Για αυτό θα υπάρξει σειρά άρθρων ώστε να υπάρξει η δυνατότητα να αναλύσουμε ικανοποιητικά κάθε σημείο. Σε αυτό το Α μέρος θα ξεκινήσουμε με τα δύο θέματα που απασχολούν (για ευνόητους λόγους) την επικαιρότητα: τον όγκο του συλλαλητηρίου και τον λόγο που εκφώνησε ο Μίκης Θεοδωράκης.
Είναι αδιαμφισβήτητο και οφθαλμοφανές γεγονός ότι το συλλαλητήριο της 4ης Φεβρουαρίου είναι πολιτικά κοσμογονικό ακριβώς διότι με τις συνθήκες που θα συζητήσουμε σε λίγο συγκέντρωσε λαοθάλασσα της τάξεως τουλάχιστον του πάνω από μισό εκατομμύριο και πιθανώς και πάνω από εκατομμύριο ατόμων.
Ουσιαστικά καμμία σύγκριση δεν μπορεί να γίνει αυτού του συλλαλητηρίου με αυτό για το «ΟΧΙ» του Δημοψηφίσματος (που ήταν εξ ίσου μεγαλειώδες) για τον απλό λόγο ότι ενώ εκείνο ήταν υποστηριζόμενο από την κυβέρνηση (έστω και εικονικά), το τωρινό επί του Σκοπιανού όχι μόνο δεν υποστηρίχθηκε αλλά πολεμήθηκε λυσσαλέα και περισσότερο από κάθε άλλο στα ιστορικά της σύγχρονης μας Μεταπολιτευτικής Ιστορίας.
Ενώ στο συλλαλητήριο του «ΟΧΙ» τα μετρό ήταν ανοιχτά και οι συγκοινωνίες δωρεάν, οι δρόμοι ανοιχτοί και η αίσθηση ότι η συμμετοχή σε αυτό ήταν και ασφαλής και ηθικά/πολιτικά ορθή, τουλάχιστον όσον αφορούσε τις κύριες κομματικές γραμμές της Αριστεράς, του Κέντρου και σε μειοψηφία αλλά ικανά και της μετριοπαθούς Δεξιάς συμπεριλαμβανομένης και της μαύρης ακροδεξιάς (Χ.Α.), στο συλλαλητήριο επί του Σκοπιανού τα μετρό ήταν κλειστά, οι δρόμοι κλειστοί με κλούβες κάθε δεύτερο τετράγωνο και η κυκλοφορία ιδιαίτερα δυσχερής και ελεγχόμενη ενώ η συμμετοχή σε αυτό τορπιλιζόταν από ακραίους χαρακτηρισμούς περί ‘φασιστών’, ‘ναζί’, ‘καρναβαλιών’, ‘ρατσιστών’, κ.ά. τέτοια. Χαρακτηρισμοί δηλαδή τους οποίους Ιστορικά ο μέσος Έλληνας αντιμάχεται και δεν θέλει να έχει καμμία σχέση με αυτούς.
Των Ο.Τ. Γεριτσίδου, 31-1-2018
Μετά την μεγαλειώδη συγκέντρωση-συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης μια σειρά καταιγιστικών ζυμώσεων έχει λάβει και συνεχίζει να λαβαίνει χώρα, τόσο στο πολιτικό όσο και στο γεωπολιτικό σκηνικό.
Το πάλαι ποτέ αντεθνικό και αντιλαϊκό πολιτικό σύστημα έχει εξαναγκαστεί να ρίξει την μάσκα του και να στραφεί ενάντια στο σύνολο του Ελληνικού Λαού και του κοινού Ελληνικού συμφέροντος καθολικά: από την δεξιά μέχρι όλες τις εκφάνσεις της αριστεράς, πλην Χρυσής Αυγής που δεν αποτελεί πολιτικό κόμμα αλλά την ελπίδα του υπάρχοντος ανθελληνικού συστήματος για επιβολή δικτατορίας τύπου Ερντογάν στην καλύτερη περίπτωση. Πρόκειται δηλαδή για πατριδοκάπηλους εγκληματίες κοπής NSDAP με αντίστοιχη αρχηγική καρικατούρα όπως του Χίτλερ της εποχής του συγκεκριμένου γερμανικού ‘κόμματος’.
Αποκαλύπτεται περίτρανα από τις αντιδράσεις στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης ότι το πολιτικό σκηνικό αποτελείται από διαφόρων ειδών προδότες των Λαϊκών και Εθνικών συμφερόντων και ιδιαιτέρως τα κόμματα που εσφαλμένα χαρακτηρίζονται ως αριστερά (διότι η φανατικά ακραία φασίζουσα νοοτροπία και η επίθεση με σκοπό εξάλειψης κάθε ιδέας που αποκλίνει από ένα εξαιρετικά στενό και αυστηρό δόγμα, ωσάν τα μέλη των κομμάτων αυτών να έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου σαν να ήταν Ιάπωνες καμικάζι ή Αμερικάνοι καταδρομείς στην Καταιγίδα της Ερήμου, αρμόζει μόνο σε Ναζιστικά μορφώματα) έχουν επιδοθεί σε μια καμπάνια λάσπης και επίθεσης ad hominem επιπέδου νηπιαγωγείου, απομονώνοντας εαυτούς όχι μόνο από τον Λαϊκό παλμό αλλά και από τις πραγματικές εκφάνσεις της Αριστεράς που εξαφανίστηκαν μετά από σειρά διαφόρων ειδών πογκρόμ και εσωτερικών εκκαθαρίσεων της προ και μετά πολεμικής εποχής.
Των Ο.Τ. Γεριτσίδου, 16 Ιαν. 2018
Μετά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου από την Βουλή, εχθές Δευτέρα 14/1/2018, δέον όπως κάνουμε έναν απολογισμό ώστε να απαντήσουμε και πάλι στα ερωτήματα που κάθε ενεργός και σοβαρός Πολίτης πρέπει να έχει:
Είναι γεγονός ότι το πολυνομοσχέδιο ψηφίστηκε παρά τις αντιδράσεις (απεργία, διαδηλώσεις, χημικά και ξύλο, γενική κατακραυγή και απόρριψη/αντίθεση).
Είναι επίσης γεγονός ότι το πολυνομοσχέδιο ήταν από όλους (δηλαδή όχι μόνο τους βουλευτές αλλά και τον Λαό) αναμενόμενο ότι θα ψηφιζόταν.
Αυτά τα δύο αδιαμφισβήτητα γεγονότα εμπεριέχουν και τα αποτελέσματα του απολογισμού μας τα οποία πρέπει να έχουμε υπ’ όψη για τις άμεσες δράσεις και αντιδράσεις μας από εδώ και εμπρός.
Α. είναι γεγονός ότι απλή διαμαρτυρία, κατακραυγή και αντίδραση που το Καθεστώς μπορεί να διαχειριστεί, έτσι ώστε να προστατεύσει την ακεραιότητα του και να εγγυηθεί ασφάλεια κάθε είδους στα άτομα-εργαλεία του (σε αυτή την περίπτωση τους βουλευτές και υπουργούς του), είναι μη αποτελεσματική και άρα αόρατη. Δηλαδή, το Καθεστώς συνεχίζει ωσάν να μην είχε συμβεί καμμία αντίδραση και καμμία κατακραυγή. Μάλιστα έχει την δυνατότητα να στρεβλώσει γκεμπελιστικά μέσω της προπαγάνδας του την πραγματικότητα και να ομιλεί και δρα ωσάν να είχε την επιδοκιμασία και στήριξη της κοινής γνώμης.
των Ο. & Τ. Γεριτσίδου, 12-1-2018
Κανονικά η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου έπρεπε να πέσει από την επόμενη κιόλας ημέρα που τόλμησε να κάνει το «ΟΧΙ» του Δημοψηφίσματος «ναι» και να μην μπορεί όχι μόνο να ξαναβγεί αλλά ούτε καν να μπει στην Βουλή. Και αυτό γιατί όποιος αναποδογυρίζει έτσι ένα Δημοψήφισμα δεν έχει μπέσα για να τηρήσει οποιαδήποτε προεκλογική δέσμευση τύπου «παράλληλου προγράμματος». Για αυτό και όπως είπε σήμερα σύμφωνα με δημοσιεύματα ο Ντάϊσελμπλουμ με τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όλα έγιναν πιο εύκολα για τους δανειστές/επενδυτές και ελεγκτές Μνημονιακούς που έχουν βάλει την Χώρα μας και εμάς στο φέουδο τους.
Αυτοί που τόσο εύκολα αναποδογύρισαν το Δημοψήφισμα και τόσο εύκολα αναποδογύρισαν και την ρητορική τους δεν έχουν κανενός είδους αναστολές, ηθικές ή πολιτικές. Για αυτό βλέπουμε με το τωρινό πολυνομοσχέδιο ακραία μέτρα που αποτελειώνουν το ήδη αποσαρθρωμένο κράτος δικαίου και κράτος πρόνοιας αποκλείοντας όλους πλην της άρχουσας τάξης που υπηρετούν από κάθε είδους δικαιώματος: πρακτική απαγόρευση της απεργίας, πρακτικός αποκλεισμός από την δικαιοσύνη λόγω οικονομικής αδυναμίας ή μεγάλης κωλυσιεργίας, αποκλεισμός από την συμβολή στην οικονομική ζωή του τόπου μέσω της υπερφορολόγησης και της πλήρους έκθεσης σε αδηφάγες, καταχρηστικές και τιμωρητικές πράξεις επιβολής (μισθολογικό lock out, κατασχέσεις συντονισμένες μεταξύ ΑΑΔΕ-ΕΦΚΑ-τραπεζών, πλειστηριασμοί και κεκλεισμένων των θυρών, κ.ο.κ.), κλπ.
ΣΧΟΛΙΟ G-M-R: Τα δυο (εν συνεχεία) αναρτημένα άρθρα των κ.κ. Ολγας & Τάνυας Γεριτσίδου και Χρ. Γιανναρά, συνδέονται ευθέως μεταξύ τους και επίσης συνδέονται με τα παρακάτω links περί πλειστηριασμών και όρκου καθήκοντος Δικαστικών, Συμβολαιογράφων, Αστυνομικών.
https://greek-market-research.com/article/δημόσια-επιστολή-προς-συμβολαιογράφ/
https://greek-market-research.com/article/το-σημαντικότερο-όπλο-ηθικησ-υπεροχη/
ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΩΝ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ 10-1-2018
των Ο. & Τ. Γεριτσίδου, 8-1-2018
Όπως έχουμε ξαναπεί το κίνημα/Μέτωπο/Αγώνας κατά των πλειστηριασμών ήταν επιτυχές το 2017: ανέκοψε τους πλειστηριασμούς και δεν επέτρεψε να χάσει ο κόσμος τα σπίτια του. Για αυτό, εκτός του ότι πλέον οι πλειστηριασμοί είναι θέμα υψηλά στην προσοχή της κοινής γνώμης, οι πλειστηριασμοί γίνονται αντικείμενο πίεσης και επιβολής άμεσα και απόλυτα από τους δανειστές/‘επενδυτές’. Το 2018 δηλαδή, άμεσα από τη Τετάρτη 10/1 οι δανειστές/‘επενδυτές’ έχουν αποφασίσει και διατάξει να γίνουν όλοι οι πλειστηριασμοί μαζικά και ομαλά. Αυτό δεν πρέπει να συμβεί.
Έχουμε ήδη μιλήσει στο προηγούμενο άρθρο μας για το πώς σταματούνται οι πλειστηριασμοί. Δεν θα υπεισέλθουμε λοιπόν στο παρόν άρθρο στην μεθοδολογία αλλά στην τοποθέτηση και ιδεολογική/στρατηγική αίσθηση και σκέψη που πρέπει να έχουμε από εδώ και εμπρός:
Δελτίο Τύπου 03/09/2017
Μετά από πολυετή μελέτη και έρευνα παρουσιάζουμε το 1ο μας βιβλίο επί του ΑμεσοΔημοκρατικού Ανθρωποκεντρισμού:
Με αυτό το βιβλίο αποδεικνύουμε ξεκάθαρα ότι η Άμεση Δημοκρατία είναι εφικτή και εφαρμόσιμη σε κρατικό επίπεδο.
Αποδεικνύουμε ότι τα άλυτα προβλήματα του τωρινού συστήματος δεν υφίστανται σε σύστημα Άμεσης Δημοκρατίας σε συνδυασμό με την κοινωνική διάταξη του Ανθρωποκεντρισμού.
Αποδεικνύουμε ότι οι ανεφάρμοστες δήθεν ουτοπίες του τωρινού συστήματος και κάθε ενσάρκωσης του (νυν και προηγούμενης) είναι η απλή δεδομένη πραγματικότητα και καθημερινότητα του κάθε Πολίτη σε σύστημα Άμεσης Δημοκρατίας με Ανθρωποκεντρισμό.
Αποδεικνύουμε ότι τα πράγματα είναι απλά και πρακτικά και όχι μυστηριώδη, ανεξέλεγκτα και πολύπλοκα αν το σύστημα είναι το κατάλληλο για τις ανάγκες και στόχους του μέσου Πολίτη.
Δείτε το βιβλίο είτε στον ιστοχώρο του ΑμεσοΔημοκρατικού Ανθρωποκεντρισμού (www.greekdirectdemocracy.com) είτε στον ιστοχώρο του εκδοτικού οίκου (www.mindpower.gr).
Όπως στην πραγματική 3η Σεπτεμβρίου του 1843 απαιτήσαμε να περάσει το Κράτος μας στο επόμενο στάδιο της τότε εποχής, έτσι τώρα, εν έτει 2017 έχει έρθει η στιγμή να αποφασίσουμε και κατόπιν να φέρουμε το επόμενο εξελικτικό στάδιο της σύγχρονης πολιτισμένης κοινωνίας και εποχής.
Επικοινωνήστε μαζί μας για το βιβλίο και ό,τι σχετικό στο tantz.aerine@gmail.com & olgayeri@gmail.com .
Όλγα και Τάνυα Γεριτσίδου
Πολλοί χαρακτηρίζουν το 2016 ως χρονιά αποφράδα. Ωσάν το 2016 να έφερε τις κακουχίες, την ανέχεια και την πείνα στην Πατρίδα μας. Ωσάν το 2016 μαγικά να καταράστηκε την Ανθρωπότητα με τους τρομερούς βομβαρδισμούς, τους συγκλονιστικούς αριθμούς θυμάτων, τις δικτατορίες με τα πογκρόμ οποιουδήποτε δεν αρέσει στο καθεστώς, το μαύρο πρόσωπο του ναζισμού που ανατέλλει από τις ίδιες πηγές που ανέτειλε και πρωτύτερα.
Κακώς κατηγορούμε την χρονιά που φεύγει και κακώς φοβούμαστε την χρονιά που έρχεται ωσάν και αυτή με μαγικό τρόπο να μας απειλεί με επιπλέον δυστυχία.
Τους ανθρώπους (αν μπορούμε καν να τους πούμε έτσι) που σχεδίασαν προκάλεσαν και εφήρμοσαν όλες αυτές τις δυστυχίες πρέπει να κατηγορούμε. Αυτοί είναι που έχουν καταντήσει το 2016 συγκρίσιμο με το 1916.
Και στο δικό μας χέρι είναι εάν θα αναδείξουμε το 2017 συγκρίσιμο (αλλά καλύτερο) με το 1917.