ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
Η αναγκαιότητα ενός ολοκληρωμένου σχεδίου ρήξης με τις πολιτικές υποταγής στο μεγάλο κεφάλαιο και ιδιαίτερα το γερμανικό καθίσταται όλο και επιτακτικότερη καθώς αφ΄ ενός μεν το πολιτικό τοπίο στην Ελλάδα ξεκαθαρίζει και αφ΄ ετέρου η ταξική συνείδηση ωριμάζει με ταχείς ρυθμούς. Όλο και σε ευρύτερα τμήματα των πληττόμενων από την κρίση κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων στην Ελλάδα συνειδητοποιούν πως η διαμορφούμενη οικονομική και κοινωνική κατάσταση είναι σχεδιασμένη και έχει σαν στόχο τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τους μικροεπαγγελματίες. Στην κατηγορία αυτή εντάσσεται και το μικρό κεφάλαιο καθώς οι ακολουθούμενες πολιτικές μεθοδευμένα και συνειδητά το ωθούν στην καταστροφή με στόχο τόσο την ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου όσο και την ιδιοκτησία από μέρους του κάθε περιουσιακού στοιχείου.
συνεχίστε την ανάγνωση πατώντας στο Link
Μετά από την κριτική μου στην ομιλία του κ. πρωθυπουργού στην 81η ΔΕΘ (ανάρτηση 14.09.2016), θα ήταν ασυγχώρητη παράλειψη εκ μέρους μου ο μη σχολιασμός και των προγραμματικών δηλώσεων του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καθώς δεν είμαι με το μέρος, αλλά ούτε εναντίον κανενός. Δυστυχώς, η απογοήτευση που είχα από το περιεχόμενο της ομιλίας του κ. πρωθυπουργού, ολοκληρώθηκε με τα όσα σχετικά εξήγγειλε ο κ. Μητσοτάκης. Και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού και οι δύο ομιλητές προσπαθούν να σώσουν την Ελλάδα, παραμένοντας δέσμιοι στο εξουθενωτικό περιβάλλον των μνημονίων και του κουαρτέτου. Ακριβώς, όμως, η κοινή αυτή υποτελής συμπεριφορά τους, που συμβιβάζεται με τις σωρευτικές καταστροφές των μνημονίων, στο διάστημα των έξη τελευταίων ετών, αποκλείει κάθε δυνατότητα ουσιαστικής διαφοροποίησής τους. Η απόφαση και των δύο ηγετών, να υπηρετήσουν ταυτόχρονα και τα μνημόνια, και τον ελληνικό λαό αποδεικνύεται Σισύφειο έργο. Για αυτό και οι αρχικές ιδεολογικές τους διαφορές έχουν, ουσιαστικά, εξανεμισθεί, καθώς αναφέρονται πια σε εντελώς οριακά σημεία. Έτσι, το ποσοστό της συμφωνίας τους υπερτερεί κατά πολύ του αντίστοιχου των οπωσδήποτε ασήμαντων διαφορών τους. Συγκεκριμένα, τα καίρια σημεία συμφωνίας τους (και ταυτόχρονα αυτά των διαφωνιών τους), είναι τα ακόλουθα:
Ποιοί είμαστε
Το fekyou.info είναι η πρώτη ιστοσελίδα στην Ελλάδα που μεταδίδει πληροφορίες βασισμένες αποκλειστικά σε επίσημα έγγραφα, με στόχο να αποτελέσει μία πλατφόρμα έκφρασης δημόσιου διαλόγου πάνω σε θεμελιώδη ζητήματα της ζωής των πολιτών. Το εύρος της έρευνας που δημοσιεύεται εκτείνεται από το 1830 (πρώτη επίσημη αναγνώριση του ελληνικού κράτους ως ανεξάρτητου) μέχρι σήμερα.
Επιδίωξή μας είναι να διευκολυνθεί η πρόσβαση των πολιτών στην κρίσιμη δημόσια πληροφορία, σε διάφορα κεντρικά ζητήματα της ελληνικής πολιτείας και εν τέλει να διαμορφωθεί μία κιβωτός γνώσης που θα μπορεί να αξιοποιηθεί από τον οποιοδήποτε πολίτη αλλά και την επόμενη γενεά. Στόχος μας είναι να προσφέρουμε ερεθίσματα για δημόσιο διάλογο στα σημαντικότερα ζητήματα της πολιτικής ζωής διευκολύνοντας τους πολίτες για περαιτέρω έρευνα.
Το σκάνδαλο της «ανακεφαλαιοποίησης» («κεφαλαιακής ενίσχυσης») των 4 συστημικών τραπεζών (Εθνικής, Πειραιώς, Alpha, Eurobank), έχει πολλές όψεις, αλλά ένα δραματικό αποτέλεσμα.! Την τεράστια ζημιά πάνω από 40 € δις του ελληνικού δημοσίου, 1,5-2 δις των ασφαλιστικών ταμείων και εκατομμύρια αποταμιεύσεις χιλιάδων μικρομετόχων, σε όφελος εγχώριων και ξένων κεφαλαιούχων-«επενδυτών», καθώς και την απώλεια του μετοχικού ελέγχου των τραπεζών από το δημόσιο, μέσω Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ). Η ΛΑΕ ως γνωστόν, για το σκάνδαλο της «ανακεφαλαιοποίησης» έχει καταθέσει μήνυση (6.6.16) στον εισαγγελέα Πρωτοδικών (Ποινικής Δίωξης), η οποία τελεί υπό δικαστική διερεύνηση.
Ο Μηχανισμός του Ευρώ έχει κατασκευαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε τα χρέη των κρατών μελών της Ευρωζώνης να εξοφλούνται σε αυτό το νόμισμα και μόνο σε αυτό.
Στην καρδιά αυτής της συμφωνίας, υπάρχουν οι Τραπεζίτες και οι Διεθνείς Δανειστές που έχουν αναλάβει, πέραν των Λαών της Ευρωζώνης και των Κυβερνήσεων, την διατήρηση της αξίας αυτού του νομίσματος σταθερή.
Τα Κράτη Μέλη με βάση τα παραπάνω, κατ’ ανάγκη αναζητούν το Ευρώ μέσω των εξαγωγών, καθιστώντας τα Κράτη Μελή σκληρούς ανταγωνιστές. Άλλος τρόπος ανεύρεσης του Ευρώ δεν υπάρχει. Ο ανταγωνισμός όμως αυτός έχει νικητές και ηττημένους. Το έλλειμμα του ενός είναι πλεόνασμα του άλλου. Αυτό κατ’ ανάγκη, και μέσω της ανάγκης γίνεσαι δούλος. (more…)
(Φετίχ: αντικείμενο που οι πρωτόγονοι λαοί του αποδίδουν μαγική ή υπερφυσική δύναμη / οτιδήποτε είναι αντικείμενο άκριτης λατρείας και θαυμασμού)
Το 2002 ένα ξένο νόμισμα, το ευρώ, αντικατέστησε το εθνικό νόμισμα της χώρας μας, τη δραχμή. Στην αρχή όλοι σχεδόν ήταν ενθουσιασμένοι που είχαν στα χέρια τους ένα «σκληρό» νόμισμα, που σε λίγο καιρό έγινε πιο «σκληρό» και από το αμερικάνικο δολάριο, μετά υποτιμήθηκε. Ελάχιστοι κατάλαβαν ότι μας φόρεσαν ένα «ζουρλομανδύα» και μας έβαλαν στο φρενοκομείο της «ευρω-Bαβέλ». Την πρώτη περίοδο οι τιμές των αγαθών αυξάνονταν, τα εισοδήματα επίσης, τα επιτόκια μειώθηκαν σημαντικά, τα δάνεια απογειώθηκαν, το χρήμα έρρεε, η εγχώρια παραγωγή άρχισε να συρρικνώνεται, οι εισαγωγές διογκώθηκαν και η κατανάλωση έφτασε στο ζενίθ. Οκτώ χρόνια μετά, το 2010, η Ελλάδα ουσιαστικά χρεοκόπησε και μπήκε στα Μνημόνια, δηλαδή, στο «αναμορφωτήριο», του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.
Το περιεχόμενο του φετινού πρωθυπουργικού λόγου, στα εγκαίνια της ΔΕΘ, αλλά και αυτό της συνέντευξης Τύπου που τον συμπλήρωσε, ήταν διαφορετικό από την πεπατημένη. Τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά αυτού του λόγου δεν ήταν οι συνηθισμένες, άλλωστε, προσπάθειες αποπροσανατολισμού από την οικτρή πραγματικότητα, ούτε οι υποσχέσεις θετικών αλλά απραγματοποίητων εξελίξεων, αλλά ούτε και οι απτές αποδείξεις του ομιλητή για την προσχώρησή του σε πολιτικές της παραδοσιακής δεξιάς. Πέρα από όλα αυτά, όσα νομίζω ότι πρωτοστάτησαν στη δημιουργία κακών εντυπώσεων, από την πρωθυπουργική ομιλία και τη συνέντευξη, ήταν ο έντονος εκνευρισμός του κ. πρωθυπουργού, η πολύ συχνή αμηχανία του, η αδυναμία του να δώσει ικανοποιητική απάντηση σε καίρια ερωτήματα, οι συνεχείς εκφάνσεις ηγεμονισμού και υπεροψίας, και πάνω απ’ όλα η κραυγαλέα αποστασιοποίησή του από τη ζοφερή οικονομική και κοινωνική ελληνική πραγματικότητα. Παρακολουθώντας τον σκεφτόμουν (more…)
Οι κρίσεις του χρέους της περιφέρειας συνδέονται με κρίσεις που συμβαίνουν στις πιο ισχυρές καπιταλιστικές χώρες και χρησιμοποιούνται για την υποταγή των κρατών. Το κείμενο τοποθετεί τις κρίσεις του χρέους των χωρών της «περιφέρειας» από τον 19ο έως τον 21ο αιώνα εντός μιας ιστορικής προοπτικής. Από την Λατινική Αμερική έως την Κίνα, περνώντας από την Ελλάδα, την Τυνησία, την Αίγυπτο και την Οθωμανική Αυτοκρατορία, το χρέος χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο εξουσίας και ως μέσο συσσώρευσης πλούτου προς όφελος των κυρίαρχων τάξεων.
Το θέμα “Γεωργίου” είναι, θα έλεγα χωρίς υπερβολή, το σπουδαιότερο ελληνικό, και θλίβομαι διότι υπάρχουν άτομα και ομάδες, που είτε προσποιούνται αδιαφορία, είτε καταβάλλουν καταδικαστέες προσπάθειες για τη συγκάλυψη του. Είναι πράγματι αδιανόητη αυτή η συμπεριφορά, διότι χωρίς αμφιβολία η καταδίκη Γεωργίου, αν την χειριζόμασταν σωστά, θα αποτελούσε το “διαβατήριο” της χώρας για τη σωτηρία της.
Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύεται στο 7 τεύχος της εφημερίδας “ΑΝΑΠΟΔΑ” που κυκλοφορεί
Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Μεγάλη Βρετανία αν και αποτέλεσε έκπληξη πρώτου μεγέθους αφού ενάντια στην προπαγάνδα του φόβου οι Βρετανοί στάθηκαν όρθιοι και επέλεξαν BREXIT, δεν πρέπει να μας ξενίζει γιατί στην πραγματικότητα δεν ήταν η πρώτη φορά που το πειραματόζωο ( Μεγάλη Βρετανία ) προσπάθησε να δραπετεύσει από το σφαγείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπάρχει και το 1992 . Το 1992 λοιπόν η Μεγάλη Βρετανία δραπέτευσε από τον Μηχανισμό ERM, τον μηχανισμό δηλαδή που οδηγούσε τις χώρες στο ενιαίο νόμισμα δηλαδή στο Ευρώ.