(Δευτ. 31/10/16 – 12:45)

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΥ*

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ του ΜΑΧΩΜΕ με θέμα ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ, που έγινε στην Αθήνα 15,16 και 17 Γενάρη 2016

1. ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ

Καθώς όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται πλέον πως η κρίση παίρνει χαρακτηριστικά μονιμότητας για την ελληνική οικονομία αλλά ταυτόχρονα αρνούνται ή αδυνατούν να κατανοήσουν τα αίτια αυτής της κρίσης οι αναφορές στον πρωτογενή τομέα όλο και πληθαίνουν. Από τη μια μεριά βρίσκονται οι υπηρέτες των πολιτικών του κεφαλαίου που τρομοκρατώντας ισχυρίζονται πως δεν παράγουμε τίποτα και πως αν δεν είμαστε πειθήνιοι στα κελεύσματα των υπηρετών του κεφαλαίου θα πεθάνουμε από την πείνα. Από την άλλοι όλοι αυτοί οι οποίοι από διάφορες πολιτικές αφετηρίες και με διαφορετικές  σκοπιμότητες επικαλούνται συνεχώς την ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας ως λύση, ή ως μέρος της λύσης, του προβλήματος επιβίωσης της συντριπτικής πλειονότητας του ελληνικού λαού που πλήττεται  από τις βάναυσες πολιτικές του κεφαλαίου.

Οι εξελίξεις μετά την ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας από το ΣΥΡΙΖΑ έδειξαν εξαιρετικά καθαρά πλέον και στους πιο αφελείς πολιτικά πως οι πολιτικές επιλογές είναι αποκλειστικά δύο. Ή απόλυτη συμμόρφωση με τις πολιτικές της λιτότητας και της μετάβασης της ελληνικής οικονομίας σε ένα άλλο μοντέλο με κύριο χαρακτηριστικό τη φτώχεια για τη συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων ή ρήξη με αυτές. Βασικές συνιστώσες της ρήξης είναι η παύση πληρωμών του δημοσίου χρέους, η ανάκτηση της νομισματικής κυριαρχίας και η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα και η κρατικοποίηση των τραπεζών από ένα κράτος που την εξουσία θα κατέχουν δυνάμεις φιλολαϊκές.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Κυριακή, 30 Οκτωβρίου 2016

Την προσωρινή επιστροφή στη δραχμή και την άνευ όρων διαγραφή του δημόσιου χρέους, προκρίνει ως τη μοναδική βιώσιμη λύση για την Ελλάδα, ο διευθυντής του τμήματος Εξωτερικής Οικονομίας του γερμανικού Ινστιτούτου Ifo, Γκάμπριελ Φέλμπερμάιερ, σε συνέντευξή του στο ΑΜΠΕ (26/10).

Ο Φελμπερμάιερ υποστηρίζει ότι το κύριο πρόβλημα της χώρας είναι η αύξηση της παραγωγικότητας και υποστηρίζει την αναγκαιότητα (αντι)μεταρρύθμισης των εργασιακών σχέσεων. Στη συνέχεια, παραδέχεται ότι η σημερινή κατάσταση συνιστά αποτέλεσμα της λαθεμένης απόφασης του 2010 και θέτει υπό αμφισβήτηση την ορθότητα της επιλογής να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ.

«Θα ήταν ίσως καλύτερα για όλους – για τους δανειστές, ακόμα και για τις γερμανικές τράπεζες και την Ελλάδα – να αποχωρήσει από το ευρώ, σε συνδυασμό με μια ολοκληρωτική διαγραφή του χρέους, όπως στην Αργεντινή» σχολιάζει.

(more…)

(Παρ. 28/10/16 – 17:27)

Του ΠΕΤΡΟΥ Ι. ΜΗΛΙΑΡΑΚΗ*

Όταν άρχισα να γράφω τούτες τις γραμμές το χρέος της Ελλάδας ήταν 369.896.948,924 ευρώ, που αντιστοιχεί στα 34.210 ευρώ σε κάθε πολίτη, ενώ το ΑΕΠ ανέρχεται στα 171.687.435,598 ευρώ. Όταν τελειώσω το κείμενό μου θα σας ενημερώσω πόσο θα είναι το χρέος. Η ενημέρωσή μου προκύπτει ανά δευτερόλεπτο(!) μέσω του «NATIONAL DEBTCLOCKS. ORG».

Το ζήτημα του χρέους είναι κύριας και ζωτικής σημασίας και απαιτεί μια αποφασιστική αντιμετώπιση όχι μόνο μέσω των διαδικασιών της DSA (Debt Sustainability Analysis) αλλά και μέσω των προνοιών που οι κανόνες του Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου και του πρωτογενούς Ευρωπαϊκού Ενωσιακού Δικαίου εγκαθιδρύουν.

TA ΣΥΜΦΩΝΗΘΕΝΤΑ

Και επειδή τα συμφωνηθέντα δέον όπως τηρούνται σύμφωνα με την Αρχή του: pacta sunt servandaπου επικαλείται και ο Γερμανός Υπουργός των Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ασφαλώς συμφωνηθέντες κανόνες είναι –και μάλιστα υπερκείμενοι– και οι κανόνες που προσδιορίζουν και καθορίζουν τη διεθνή και ευρωπαϊκή έννομη τάξη, αλλά και τον διεθνή και ευρωπαϊκό πολιτικό πολιτισμό.

Η ΑΝΑΓΚΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΧΡΕΟΥΣ

Την κρισιμότητα δε της κατάστασης για την Ελλάδα επεσήμανε στις 13 Οκτωβρίου ο Ζολτ Ντέρβας, αντικειμενικός παρατηρητής του Ινστιτούτου Bruegel των Βρυξελών. Ο Ζολτ Ντέρβας «προανήγγηλε» μεν 4^ο πρόγραμμα για την Ελλάδα, αλλά υποστήριξε ως προϋπόθεση εξόδου της Ελλάδας στις αγορές την απομείωση-περιτομή (κούρεμα) του χρέους κατά 2/3 του χρέους.

(more…)

ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 28, 2016  ΘΑΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

“….Κεϋνσιανοί, Φιλελεύθεροι, Νέο-Φιλελεύθεροι, Μονεταριστές, Μαρξιστές και λοιποί υποστήριξαν ότι με τις θεωρίες τους θα μπορούσαν να παρέμβουν και να εκτρέψουν τον οικονομικό κύκλο από τις αναπόφευκτες περιόδους ύφεσης και συρρίκνωσης. Οι θεωρίες αυτές έγιναν ιδεολογίες, ιδεοληψίες και δόγματα πολιτικών σκοπιμοτήτων και προτάγματα στο αέναο παιγνίδι της ισορροπίας δυνάμεων. Από κοντά και ο αδαής λαός ο οποίος αντί να σταθεί στα διδάγματα του παρελθόντος, εκτίμησε ότι η ανάπτυξη και η ευημερία δεν είναι πολιτική υπόσχεση αλλά μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία που θα τον οδηγήσει σε βαθιά γηρατειά και μακροημέρευση. Σ’ αυτό βοήθησε και συνεχίζει να βοηθά η παγκόσμια προπαγάνδα συσκότισης, κοινωνικής μηχανικής και μόχλευσης του κοινωνικού αισθήματος προς την κατεύθυνση αυτή που προσδιορίζουν τα συμφέροντα των διαφόρων ελίτ με ενορχηστρωτή και εκτελεστή τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Η υπερσυγκέντρωση πολιτικο-οικονομικής δύναμης και επηρεασμού των μαζών από τα ΜΜΕ είναι τέτοια που δεν αφήνει περιθώρια ίχνους αμφισβήτησης περί τούτου όταν στις ΗΠΑ έξη (6) εταιρείες συγκεντρώνουν το 90% των Μέσων Ενημέρωσης από 50 τον αριθμό που κατείχαν μόλις το 1983……“

==========================================

Το άρθρο ξεκινάει από εδώ.

Τα δύο τελευταία χρόνια καταπιάστηκα από καθαρή επιστημονική διαστροφή με την μελέτη-ύπαρξη των ‘οικονομικών κύκλων’ και αν και κατά πόσο θα μπορούσαν αυτοί οι ‘κύκλοι’ να μας δώσουν ασφαλή επίπεδα πρόβλεψης για τις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας.

Αισθάνθηκα την ανάγκη αυτή ως μιας μορφής καθαρτήριο από την μίζερη ελληνική πραγματικότητα την τελευταία 7ετία αλλά και του πλήρους σκηνικού οικονομικού αδιεξόδου και απαξίωσης που έχει περιέλθει τόσο η Ευρώπη όσο και το σύνολο των ΄δυτικών’ χωρών και το οποίο θεωρώ ότι αποτελεί ‘προμηνύματα’ των όσων αργά ή γρήγορα θα επέλθουν ως την διάδοχη κατάσταση της ‘υπερβολής’που έχει περιέλθει η διεθνής οικονομία υπό την μορφή μιας αναπόφευκτης κατάστασης ‘έλλειψης’ προκειμένου επανέλθει σε μια κατάσταση δυναμικής ισορροπίας (equilibrium) μέχρι να προκύψει ο επόμενος ‘ενάρετος κύκλος’.

Η ‘υπερβολή’ αυτή ως άλλη ‘ύβρις’, ή το ‘κατά λόγον άνισον’ δεν είναι τίποτε άλλο από (τυχαίο δείγμα χωρίς αξιολογική σειρά) ένα παγκόσμιο (κρατικό) χρέος που δεν έχει υπάρξει τουλάχιστον κατά τους δύο προηγούμενους αιώνες και το οποίο ανέρχεται περίπου στα 62 τρις $, το γενικό επίπεδο των επιτοκίων δανεισμού το οποίο καταγράφει ελάχιστες τιμές  με αρνητικά ποσοστά (δηλ. προεξόφληση ότι μέλλον θα είναι χειρότερο από το παρόν!) για πρώτη φορά σε μια ιστορική περίοδο των τελευταίων 5000 ετών[i]και η παγκόσμια ανισότητα εάν την δούμε τουλάχιστον τεχνοκρατικά ως κατανομή του πλούτου αποτελεί την ‘Οικονομία του 1%’ σύμφωνα με τον εύστοχο τίτλο του Oxfam Organisation όπου 62 ιδιώτες κατέχουν τόσο πλούτο όσο 3.6 δις άνθρωποι δηλαδή όσο ο μισός πληθυσμός του πλανήτη μας[ii].

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

(Πέμ. 27/10/16 – 20:27)

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΟΥΤΣΟΜΗΤΟΠΟΥΛΟΥ

*(3- 5 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΑΘΗΝΑ & ΝΑΥΠΛΙΟ)

«Εάν δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα μάτια σας για να βλέπετε, τότε θα τα χρειαστείτε για να κλάψετε»

(Ζαν-Πωλ Σαρτρ)

Χωρίς ντροπή έναντι της ιστορίας του ελληνικού λαού, των αγώνων και των θυσιών του, τουλάχιστον αυτών της μεγάλης γενιάς του 1940 – 1950, η ΚΕΔΕ δέχεται να είναι συνδιοργανωτής του «6ου Συνεδρίου» της περίφημης «Ελληνο-Γερμανικής Συνέλευσης» για την προώθηση της «Ελληνο- Γερμανικής Εταιρικής Σχέσης». Ενός Αποικιοκρατικού θεσμού που συγκροτήθηκε το συντελιακό έτος του 2010 , παράλληλα με την υπαγωγή της Ελλάδας στην οικονομική «διάσωση» της Ε.Ε & του Δ.Ν.Τ , κάτω από την πολιτικοοικονομική Κηδεμονία της Γερμανίας (την ονομάζουν – προσφωνούν και σαν «Ε.Ε») .

Ένα γεγονός ( η «ταυτόχρονη δημιουργία των δύο αυτών «θεσμών» ) τ΄ οποίο είναι άκρως δηλωτικό και αποκαλυπτικό των προθέσεων και της «αποστολής» της Ελληνιο-Γερμανικής Συνέλευσης. Και όμως παρά τις μέχρι τώρα αποκαλυπτικές καταγγελίες και τις δημοσιεύσεις για την μέχρι δράση της , σχεδόν το 60 % των «πεινασμένων για κονδύλια» στο υπό Κηδεμονία κρατίδιο της λιτότητας , έχει ενταχθεί με «προγραμματικές συμφωνίες» οικονομικής και τεχνικής «βοήθειας και έντιμης – ισότιμης συνεργασίας« , στα πλαίσια του θεσμού «αδελφοποίησης» με Δήμους της Γερμανίας. Παραδοσιακά υπήρχε ο θεσμός των «αδελφοποιήσεων»( και με την Γερμανία ) μεταξύ πόλεων & δήμων σε όλο τον κόσμο , αλλά βέβαια σ΄ένα λογικό ρυθμό – μια αδελφοποίηση ανά πέντε – δέκα χρόνια.

Διαβάστε την συνέχεια εδώ.

(Τετ. 26/10/16 – 19:10)

Την επιστροφή στη δραχμή με παράλληλη διαγραφή χρέους, προτείνει για την Ελλάδα, ο Γκάμπριελ Φέλμπερμαϊερ,διευθυντής του τμήματος εξωτερικής οικονομίας του γερμανικού οικονομικού ινστιτούτου IfO.  

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ΑΠΕ –ΜΠΕ, σημειώνει ότι και ο ίδιος και το Ifo θεωρούν ότι «η σημερινή κατάσταση είναι αποτέλεσμα της λανθασμένης απόφαση του 2010» και θέτουν «το μεγάλο ερώτημα» εάν ήταν ορθό «να επιλεγεί η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ ή θα ήταν καλύτερα να είχε αποχωρήσει».

Συγκεκριμένα ο Γκάμπριελ Φέλμπερμαϊερ εκφράζει την άποψη ότι η Ελλάδα πρέπει να «πει στους εταίρους της, “πάμε πίσω στο εθνικό νόμισμα προσωρινά, διαγράψτε το χρέος μας άνευ όρων και θα εφαρμόσουμε ένα βιώσιμο πρόγραμμα ανάπτυξης”».

(more…)

27 Οκτ. 2017

του Σπύρου Στάλια, Οικονομολόγος Ph.D

Πριν λίγες ημέρες έληξε το συνέδριο του Σύριζα όπου πανηγυρικά, και με πολύ πόνο δήθεν, έγινε αποδεκτή από τους συνέδρους η υιοθέτηση του νεοφιλελευθερισμού ως της επικυρίαρχης ιδεολογίας του Κόμματος.

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έθεσε τα εξής ερωτήματα στο Συνέδριο που ο ίδιος απάντησε:

1) “Αποτελεί σήμερα αριστερή, ριζοσπαστική και προοδευτική πρόταση η έξοδος από την ευρωζώνη;” Η απάντηση του Πρωθυπουργού ήταν κατηγορηματικά “όχι” και μάλιστα τόνισε ότι “αυτή η πρόταση ποτέ δεν ήταν αριστερό σχέδιο. Ούτε ριζοσπαστικό“. Και κατέληξε ότι η αποδοχή μιας τέτοιας θέσης “θα αποτελούσε ιστορικού χαρακτήρα στρατηγική ήττα για την αριστερά“.

2) “Έχει νόημα η αριστερά να επιλέγει, να διεκδικεί τη διακυβέρνηση σε μη ευνοϊκές συνθήκες και ιδιαίτερα σε συνθήκες χρεοκοπίας και δημοσιονομικής ασφυξίας;” Και απάντησε “η ιστορία… τη θυμάται (την αριστερά) στα δύσκολα για να προστατεύσει τους πιο αδύναμους για να σταματήσει τη καταστροφή“.

3) “Είναι ρεαλιστικό και εφικτό ένα σχέδιο εξόδου με κοινωνική προστασία και παραγωγική ανασυγκρότηση ενόσω υποχρεούσαι να βρίσκεσαι εντός προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής;” Και απάντησε ο ίδιος “Μέσα σε αυτές τις τραγικές συνθήκες οικονομικής καταστροφής και κοινωνικής ερήμωσης έχουμε αρχίσει να υλοποιούμε μια πολιτική ανακατανομής των βαρών υπέρ των εργαζόμενων τάξεων αλλά και μια πολιτική περιορισμού των ανισοτήτων…” (μα στην Καλιφόρνια ζούμε;)

Ο πρωθυπουργός πήρε το Κυβερνητικό Μνημονιακό πρόγραμμα, που ως τώρα υποδειγματικά έχει εκτελέσει, το έριξε στην Κολυμβήθρα του Κομματικού Σιλωάμ, και αυτό και αυτά που πρόκειται να γίνουν, ονομαστήκαν με τρόπο οργουελικό “αριστερή πολιτική υπό τας παρούσας συνθήκας.” Με άλλα λόγια όλη η παράδοση της αριστεράς πήγε, χάριν της εξουσίας, περίπατο ή με άλλα λόγια “ας περνάμε εμείς καλά”.

(more…)

(Σάβ. 22/10/16 – 22:20)

Της ΜΑΡΙΑΣ ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗ-ΔΕΛΙΒΑΝΗ (Από την παρουσίαση του βιβλίου του Γ. Τόλιου «Η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα»)

Δέχθηκα ευχαρίστως να παρουσιάσω το νέο βιβλίο του Γιάννη Τόλιου, καθώς αυτό ανήκει, αν μπορώ έτσι να το πω, στην κατηγορία των βιβλίων/σκαπανέων. Αυτών, δηλαδή, που ανοίγουν διεξόδους στη ζούγκλα, αλλά και αυτών που θεωρούνται από την άρχουσα τάξη της πατρίδας μας, ότι κινούνται δήθεν στην ημιπαρανομία, στη μαφία, στην εξυπηρέτηση σκοτεινών ιδιοτελών συμφερόντων και αναφορές σε ανάλογες φαιδρότητες. Τον τελευταίο καιρό, η προϊούσα εξαθλίωση ολοένα και μεγαλύτερου τμήματος του ελληνικού λαού φαίνεται να έχει οδηγήσει σε σημαντική αναθεώρηση αυτών των ανοησιών, χάρη στη σταδιακή συνειδητοποίηση της θλιβερής μας πραγματικότητας: ότι, δηλαδή, αν υπάρχει ακόμη οδός σωτηρίας στο ελληνικό δράμα, αυτή είναι μονόδρομος και είναι η επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα.  

(more…)

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 21 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2016

του Όθωνα Κουμαρέλλα*

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να παρατηρήσουμε, είναι ότι η συζήτηση περί εθνικού νομίσματος εξακολουθεί, προσώρας, να γίνεται με έναν εντελώς παραπειστικό τρόπο. Δηλαδή, κατά πόσο είναι εφικτή μια πορεία ανάκαμψης της χώρας μέσω της επιστροφής στη παλιά δραχμή, με το επιχείρημα της δυνατότητας υποτίμησης του νομίσματος και με αυτόν τον τρόπο ανάκτησης της περιβόητης «ανταγωνιστικότητας» της οικονομίας της χώρας.

Ο τρόπος όμως που παρουσιάζεται το θέμα, δίνει την ευκαιρία στους υπερασπιστές του ευρώ, να αντιτείνουν και μάλιστα με αρκετά πειστικό τρόπο, για τους μη ειδικούς και μη γνωρίζοντες, ότι με το εξωτερικό χρέος της χώρας σε τόσο υψηλά επίπεδα και με την οριστική απομάκρυνση της χώρας από τις αγορές, η υποτίμηση θα είναι τόσο μεγάλη και ο πληθωρισμός καλπάζων, έτσι που η επιστροφή στη «δραχμή» θα αποδειχθεί μια καταστροφική περιπέτεια.

Στην πραγματικότητα τίποτε από αυτά δεν μπορεί να συμβεί, αν η μετάβαση σε Εθνικό νόμισμα γίνει με επιλογή μας και με βάση ολοκληρωμένο σχέδιο. Αλλά οι «αστικοί» μύθοι καλά κρατούν ελέω διατεταγμένης δημοσιογραφίας και πληρωμένης καθηγητικής αυθεντίας.

Συνεχίστε την ανάγνωση ΕΔΩ.

(Πεμ. 13/10/16 – 12:40)

Tου ΚΩΣΤΑ ΛΑΠΑΒΙΤΣΑ*

Ο χρόνος που ακολούθησε την υπογραφή του τρίτου μνημονίου από τον Αλέξη Τσίπρα διέλυσε και τις τελευταίες ψευδαισθήσεις όσων τον ψήφισαν τον Σεπτέμβριο του 2015. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον τελεσίδικα καθεστωτικός – αυξάνει φόρους, κόβει συντάξεις, κάνει συμφωνίες για την ιδιοκτησία των ΜΜΕ με ανθρώπους που όζουν, επιτρέπει τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας. Αντίστοιχη είναι και η ηθική και πολιτική του απαξίωση, όπως και η αίσθηση απελπισίας και αποχής από τα κοινά που καταγράφεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις.

Θα περίμενε κανείς ότι η μνημονιακή πλευρά θα πανηγύριζε, αφού έχει νικήσει και επιβάλλει τη δικιά της άποψη για την πορεία της χώρας. Ωστόσο δεν θριαμβολογεί, αλλά ανησυχεί βαθιά. Γνωρίζει πολύ καλά ότι ο εξευτελισμός του Τσίπρα ήταν απλώς ένα απαραίτητο βήμα. Αυτό που πραγματικά θα κρίνει τα πράγματα είναι η πορεία της οικονομίας, η οποία δεν παρέχει καμία βεβαιότητα. Ακριβώς γι’ αυτό το Grexit επανέρχεται μόνιμα και πιεστικά, εκεί που το μνημονιακό κατεστημένο νόμιζε ότι το είχε ξορκίσει.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ