Σχόλιο GMR : Κατ αρχήν να θυμίσουμε το μότο της Αριστεράς: “Το θέμα δεν είναι νομικό-είναι πολιτικό” και “Μα πιστεύετε στην Ελληνική Δικαιοσύνη;”.

Προχωράμε.

Σοσιαλισμός=Δημοκρατία σε Εφαρμογή. (Θα απαντήσουμε σε κάθε τυχόν ένσταση επ’ αυτού).

Γιατί βάζουμε το “σε Εφαρμογή”;

Το βάζουμε διότι η λέξη Δημοκρατία (το Κράτος του Δήμου) υφίσταται πλείστους όσους αποπροσανατολισμού,

α) είτε ως προς το ουσιαστικό-παραμετρικό περιεχόμενο και πεδίο εφαρμογής ^(*),

β) είτε ως προς το ουτοπικό η όχι της εφαρμογής της ^(**).

Το “σε Εφαρμογή”, πρώτον βάζει το ΤΙ και ΠΩΣ πρέπει να ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΤΟΥΝ για να υπάρχει Δημοκρατία και δεύτερον, στριμώχνει τους περί την Δημοκρατία δημοσιολογούντες αλλά για την καθημερινή περιθωριοποίηση της ουδέν πέραν των γραπτών (συχνά χρησίμων για την ΠΡΑΞΗ) πράττοντες, και “τους ανακαλεί εις την τάξη”, εφ’ όσον η γραπτή επίκληση της Δημοκρατίας έρχεται σε αντίθεση με την ανάγκη ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ, κάθε περιθωριοποίησής της. Σημειώνουμε, πώς με δεδομένο τον κατακτημένο νομικό πολιτισμό, κάθε περιθωριοποίηση Δημοκρατίας, στην κοινωνία, ειδικότερα στους χώρους εργασίας, κλπ, ΠΡΟΣΚΡΟΥΕΙ στον Ποινικό Κώδικα. Αυτή η ΠΡΟΣΚΡΟΥΣΗ, αποδεικνύεται με βάση

1. το τυπικό, δηλαδή όταν υπάρχει αποκλεισμός της συμμετοχής
2. το ουσιαστικό, πώς δηλαδή, είτε προσκρούει σε παρακάμψεις νόμων και Συντάγματος (αυτά “βγάζουν μάτι”), είτε προσκρούει στα Δικαιώματα του Ανθρώπου και στα Δικαιώματα της Φύσης (για την μη επιβλαβή αντιμετώπισή τους).
   

(*) χαρακτηριστικά επισημαίνουμε έναντι πιθανής θολωτικης αοριστίας, πώς η Δημοκρατία, το Κράτος του Δήμου, αφορά κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής. Ίσως θα μπορούσαμε να το συνοψίσουμε ως “ΟικονομικοΔικαιϊκοΣυνταγματική“ ως προς περιεχόμενο-παραμέτρους, Δημοκρατία.

(**) Ο καθηγητής κύριος Γεώργιος Κοντογιώργης, μιλώντας για “Δημοκρατία με την έννοια της Ελευθερίας” και ταυτόχρονα τονίζοντας αξιωματικά, “τα δικαιώματα ευδοκιμούν όπου δεν συντρέχει Ελευθερία”, μας παραπέμπει, 1) σε υποτίμηση της αξίας των δικαιωμάτων, 2) σε υποτίμηση του αγώνα οπότε τα δικαιώματα παραβιάζονται, 3) σε Δημοκρατική Ουτοπία. Αν βέβαια ο εξαιρετικός Καθηγητής αποφασίσει να αναλύσει και να αντιδράσει μαζί με ενεργούς πολίτες για όλες τις οικονομικοδικαιϊκοσυνταγματικές καταπατήσεις νόμων-συντάγματος-δικαιωμάτων, τότε θα είναι ένας τοις πράγματι Καθηγητής.

Δημ. Μπελαντής, 3 Αυγούστου 2019

1. Τέλος της Αριστεράς, συνέχιση των αγώνων κατά του καπιταλισμού

Τι έχει μείνει από την έννοια της Αριστεράς στην Ελλάδα και την Ευρώπη; Η Αριστερά ως έννοια δεν εκπροσωπεί, πλέον, στο σήμερα την μαζικοποίηση και την μεγιστοποίηση ούτε των αγώνων για την αντικαπιταλιστική ανατροπή ούτε καν την μαζικοποίηση των αγώνων για μια φιλολαϊκή κοινωνική αναδιανομή. Τίποτε δεν έχει μείνει από την «Αριστερά», όπως υπήρχε και όπως οριζόταν ως το 2008 ή το 2010 περίπου στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Συντρίμμια και θρύψαλα.
Η συμβολή ιδίως του ΣΥΡΙΖΑ στην απαξίωση της Αριστεράς υπήρξε καθοριστική. Καθοριστική σε ευρωπαϊκή κλίμακα , αν όχι και παγκόσμια: το Μπλόκο της Αριστεράς στην Πορτογαλία , οι Ποδέμος στην Ισπανία ακολούθησαν κι αυτοί την ίδια πορεία, ενώ ο Κόρμπυν, παρά τον ταξικότερο λόγο του, δεν μας εμπνέει καμία εμπιστοσύνη και το γερμανικό Die Linke ακόμη λιγότερο.

Μέχρι το 2010 περίπου, οι δυτικές κοινωνίες ή έστω η μεγάλη πλειοψηφία τους χρησιμοποιούσαν τον όρο «Αριστερά» για να προσδιορίσουν την κλασσική ή και την φιλελεύθερη πια σοσιαλδημοκρατία ( υπό την έννοια της κλασσικής αναδιανεμητικής σοσιαλδημοκρατίας τύπου Όλαφ Πάλμε, δηλαδή του παλιού σουηδικού μοντέλου μοντέλου, ή Βίλλυ Μπραντ (ρηνανικός καπιταλισμός), ή της επιλεκτικής φιλελεύθερης σοσιαλδημοκρατίας τύπου Μπλαίρ και Σρέντερ ), καθώς, δευτερευόντως πια μετά το «1989», και τα ΚΚ, την κομμουνιστική/ κομμουνιστογενή Αριστερά ή και την συνήθως τροτσκιστική Άκρα Αριστερά.Ειδικά στην Ελλάδα, λόγω του Εμφυλίου αλλά και της ιδιομορφίας του φαινομένου ΠΑΣΟΚ, συνήθως ως Αριστερά οριζόταν η κομμουνιστογενής και μόνο (η προερχόμενη από το ιστορικό ΚΚΕ, δηλ. το ΚΚΕ και το ΚΚΕ Εσωτερικού, μετά ο Συνασπισμός κλπ ), καθώς και η «αντικαπιταλιστική» ή επαναστατική .Αναλυτικά λάθος, καθώς η σοσιαλιστική Αριστερά (ΠΑΣΟΚ) υπήρξε μια αναδιανεμητική παράταξη υπέρ του λαού ως τις αρχές της δεκαετίας του 1990, και, άρα, ήταν η Πρώτη Φορά Αριστερά, εντός του συστήματος πάντοτε( σχετικό και το πρόσφατο βιβλίο του Βασίλη Ασημακόπουλου για το ΠΑΣΟΚ).

(more…)