Θεμιστοκλής Συμβουλόπουλος, 3 Ιουνίου 2020

Είναι πιά καθεστώς τα τελευταία δέκα χρόνια, ότι «Έλληνες» πολιτικοί, βουλευτές και ευρωβουλευτές όχι μόνον δεν λειτουργούν υπέρ των ελληνικών συμφερόντων, αλλά φροντίζουν σκοπίμως, προς επιβεβαίωση και διασφάλιση του ρόλου τους, να παραβιάζουν και εξοστρακίζουν στο πυρ το εξώτερο, κάθε εθνικό συνταγματικό δίκαιο που θα ύψωνε απροσπέλαστο τείχος ενώπιον των εγκληματικών πολιτικών που εφαρμόζονται εναντίον της δύσμοιρης χώρας μας και του ελληνικού λαού.

Οι περιπτώσεις είναι πολλές, με κυριότερη αυτήν της συλλογικής συνταγματικής παραβίασης με εσχατοπροδοτική υπόσταση, του συνόλου των βουλευτών που ψήφισαν τις διεθνείς συμφωνίες και επέβαλαν ως σχέδια νόμου τις δανειακές συμβάσεις και τα μνημόνια, χωρίς ποτέ να κυρωθούν από την ελληνική Βουλή, με μόνη την εξουσιοδότηση και υπογραφή του εκάστοτε υπουργού Οικονομικών.

Τεκμηρίωση. [1]

Αξεπέραστες είναι όμως και κυνικές «ομολογίες», που ανά τακτά χρονικά διαστήματα ήρθαν να επιβεβαιώσουν στην κοινή γνώμη, ότι Σύνταγμα και νόμοι του ελληνικού κράτους, δεν αποτελούν παρά το ενοχλητικό εμπόδιο μπροστά στην Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση και στα συμφέροντα που την στηρίζουν.

(more…)

Λ. Βατικιώτης, 29 Απριλίου 2020

Σε παταγώδη αποτυχία κατέληξε η σύνοδος κορυφής της ΕΕ στις 23 Απριλίου, καθώς επί του ενός και μοναδικού επίδικου, μεταφορά κεφαλαίων στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, δεν σημειώθηκε καμία πρόοδο. Αντίθετα η εικονοδιάσκεψη, τέταρτη στη σειρά αφότου ξεκίνησε η πανδημία, έληξε με την γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ να θέτει, σύμφωνα με τους Financial Times, τρεις γραμμές άμυνας, που ορίζουν τις υποχωρήσεις (τρόπος του λέγειν το τελευταίο) τις οποίες είναι διατεθειμένη να κάνει η Γερμανία, ενστερνιζόμενη υποτίθεται την κατάσταση έκτακτης ανάγκης: Πρώτο, όποιο ποσό χορηγηθεί πρέπει να επιστραφεί. Δεύτερο, πώς υπάρχουν όρια στο είδος της βοήθειας που θα προσφερθεί και τρίτο ότι οι δωρεές ή μεταβιβάσεις «δεν ανήκουν στην κατηγορία εκείνων που τη βρίσκουν σύμφωνη». Το τελευταίο για όποιον δεν κατάλαβε τα δύο πρώτα…

Τις παραμονές ωστόσο της συνόδου όχι μόνο Ιταλία και Γαλλία, αλλά ακόμη και η Ελλάδα μέσω του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη, ζήτησαν ευθέως όχι νέα δάνεια, αλλά άμεσες χρηματικές επιχορηγήσεις. Τη διαφορά την περιέγραψε με τον πιο ανάγλυφο τρόπο ο ολλανδός ευρωβουλευτής και πρώην πρωθυπουργός Γκι Φερχοβστάαντ παρομοιάζοντας τα δάνεια με …πετρέλαιο και τις χρηματικές ενισχύσεις με …νερό στη φωτιά. Η Ολλανδία από κοινού με τις σκανδιναβικές χώρες παρόλα αυτά συνέχισαν να εμφανίζονται βασιλικότερες του βασιλέως, αρνούμενες κάθε συζήτηση για μεταφορά πόρων.

(more…)

Σχόλιο GMR: Έσωσαν την Ελλάδα (οι ακαδημαϊκοί), τώρα θα σώσουν και την Ευρώπη.

Περί Ελληνικού Χρέους;

Περί εθελοεκχώρησης Εθνικής κυριαρχίας;

Περί Σφετερισμού λαϊκής κυριαρχίας υπέρ της Χρεοκρατίας;

Περί γενοκτονίας σε εξέλιξη;

Περί Καταστολής των λαϊκών εξεγέρσεων 2011-2014;

Περί αντισυνταγματικότητας της τοποθέτησης του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα του 2015;

Περί ξεσπάσματος της επικράτησης του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα του 2015;

Περί ανάγκης εφαρμογής Εθνικού νομίσματος και ΑΛΛΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ σχέσεων μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών

Καμμία κουβέντα γι την ταμπακιέρα από τον κο Κοντογιωργη και τους υπόλοιπους ακαδημαϊκούς.

Υστερόγραφο: Βεβαίως υπάρχουν συστηματικές κουβέντες κατά εθνικού νομίσματος.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

._

Ευρωπαίοι Πανεπιστημιακοί, 12 Απριλίου 2020

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Με ένα Κείμενο-Έκκληση, πανεπιστημιακοί από όλη την Ευρώπη ζητούν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να αξιοποιήσει την “ευκαιρία” που δημιουργούν οι τραγικές συνέπειες της πανδημίας και να προχωρήσει με “με έναν νέο ευρωπαϊκό πατριωτισμό” προς μια βαθύτερη ενότητα, υπερβαίνοντας εθνικές αγκυλώσεις και οικονομικά συμφέροντα.

Το Κείμενο-Έκκληση των Πανεπιστημιακών

Στις 26 Μαρτίου, μια απόλυτα διχασμένη ΕΕ, που ξεκίνησε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αφιερώθηκε σε ευρωπαϊκά μέτρα και αποσκοπούσε στη διαχείριση της σοβαρότερης κρίσης από το 1929, πολύ χειρότερη από την κρίση 2012-2017. Η πανδημία του κορωνοϊού και οι διαφαινόμενες οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις παρουσιάζουν στην Ευρώπη μια εξαιρετική ευκαιρία: να αποφασίσει να προχωρήσει προς μια βαθύτερη ενότητα ή να παρακμάσει αμετάκλητα.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Αμ’ πώς!!!

._

Κλάους Ρέγκλινγκ , 31 Μαρτίου 2020

«Τα κράτη-μέλη θα πρέπει να διαθέσουν κεφάλαια ή εγγυήσεις ή να εκχωρήσουν μελλοντικά έσοδα»

Όπως ανέφερε ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), Κλάους Ρέγκλινγκ, η δημιουργία ενός νέου μηχανισμού για την έκδοση κορονο-ομολόγων μπορεί να χρειασθεί έως και τρία χρόνια. Σε συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα Financial Times, τόνισε ότι τα συγκεκριμένα ομόλογα θα μπορούσαν να εκδοθούν άμεσα με τη χρήση των υφιστάμενων χρηματοδοτικών μηχανισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο Ρέγκλινγκ επισήμανε ότι η Ευρωζώνη εκδίδει ήδη κοινό χρέος, όταν ο ESM δανείζεται από την αγορά για να δανείσει με τη σειρά του χώρες-μέλη της. Όπως είπε, η Ε.Ε. θα μπορούσε, επίσης, να προχωρήσει σε κοινό δανεισμό μέσω της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία αντλεί κεφάλαια με βάση τον προϋπολογισμό της, καθώς και μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ), η οποία ανήκει από κοινού στις χώρες της Ένωσης.

(more…)

Σχόλιο GMR: Καλό, από πλευρά νομική-καταγγελτική κατά της ΕΕ.

Από πολιτική πλευρά, ακολουθεί την περιπλανώμενη πολιτική πορεία, του κατά τα λοιπά, εξαιρετικού νομικού.

Πέτρος Μηλιαράκης, 22 Ιανουαρίου 2020

Ο προκλητικός αποκλεισμός της Ελλάδας από το Βερολίνο

Το παρόν κείμενο αναφέρεται στο «καθιερωμένο δόγμα» του «ανήκομεν εις την Δύσιν». Ταυτοχρόνως

όμως, από τους ειδικούς αξιωματούχους της ελληνικής Πολιτείας, πληροφορούμαστε ότι, παρά που «ανήκομεν εις την Δύσιν», εν τούτοις την «κρίσιμη στιγμή» θα είμαστε «μόνοι»!

Τα προαναφερόμενα, δίδουν το ερέθισμα, ώστε να εστιάσουμε στα παρακάτω:

μια σφαιρική σύντομη ματιά

Στο χρόνο που γράφεται το παρόν κείμενο, είναι κοινός τόπος ότι ο στρατηγικός έλεγχος της Ανατολικής Μεσογείου σε όλα τα επίπεδα (αμυντικό, οικονομικό, ενεργειακό) αποτελεί πλέον το κύριο «σημείο» αντιθέσεων γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής αξίας και σημασίας και αφορά πρωτίστως στα αντιτιθέμενα συμφέροντα μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας. Σ’ αυτά ασφαλώς τα συμφέροντα συγκαταλέγεται η ασύμμετρη και εξωνομική βουλιμία της Τουρκίας.

Στο σύνολο της Μεσογείου και ειδικότερα στην Ανατολική Λεκάνη αυτής, ασφαλώς υφίστανται

δικαιώματα και συμφέροντα των παράκτιων κρατών. Τα συμφέροντα όμως αυτά δεν μπορεί παρά να ρυθμίζονται και να επιλύονται με βάση τις πρόνοιες της διεθνούς έννομης τάξης και ειδικότερα του Δικαίου της Θάλασσας, που αφορά Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο erga omnes.

(more…)

Γ. Παπαδόπουλος-Τετράδης, 10 Οκτωβρίου 2019

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να δημιουργήσει έναν νέο Επίτροπο. Αυτόν του Ευρωπαϊκού Τρόπου Ζωής. Και όρισαν Επίτροπό τον Έλληνα κ Σχινά. Χτες ο φασίστας της περιοχής Έρντοαν έφτυσε στα μούτρα την Ευρωπαϊκή Ένωση, απειλώντας την ότι αν χαρακτηρίσει την εισβολή του στη Συρία εισβολή, θα στείλει στην Ευρώπη 3,5 εκατομμύρια πρόσφυγες που κρατάει. Και η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και οι χώρες της, η κάθε μία χωριστά, σκουπίστηκαν από την τουρκική ροχάλα και έβαλάν την ουρά κάτω από τα σκέλια! Τσιμουδιά! Ούτε λέξη!

Αυτοί οι θρασύδειλοι πολιτικοί νάνοι, αυτά τα ανθρωποειδή που κυβερνάνε με τη γραφειοκρατία τους 400.000.000 πολίτες (υπηκόους καλύτερα) και ενεργοποιούνται μόνο για τα ευρώ και τις τράπεζές ΤΟΥΣ, που δεν τόλμησαν να εναντιωθούν στην εισβολή του φασίστα της περιοχής Έρντοαν και την ενδεχόμενη γενοκτονία των Κούρδων (είναι ειδική η Τουρκία στο είδος), κατάπιαν αμάσητη την περιφρόνηση και το ξεγύμνωμα της δειλίας τους από τον Τούρκο μακελάρη.

(more…)

Σχόλιο GMR :   Σημαντικότατο κείμενο. Να το διαβάσουν όλοι οι Έλληνες Εισαγγελείς και Δικαστικοί, μετά να διαβάσουν και να ενεργήσουν αρμοδίως^(*) τις εις την G-M-R και αλλού αναρτήσεις-τεκμηριώσεις-προτάσεις-άμεσες/έμμεσες αλλά σαφείς καταγγελίες, των οικονομολόγων κκ Θ. Μαριόλη, Σ. Λαβδιώτη Σ. Στάλια, αλλά και άλλων οικονομολόγων, αλλά και ενεργών πολιτών με ιδιαίτερες επιδόσεις στα Οικονομικά (βλέπετε χαρακτηριστικά Γ.Π.Τριανταφυλλόπουλος, Δ. Χαλυβόπουλος).

(*) διαφορετικά αντιμετωπίζουν την κατηγορία παραβάσεως καθήκοντος προσποιούμενοι μειωμένο καταλογισμό.

Πέτρ. Μηλιαράκης, 8 Αυγούστου 2019

Με αφετηρία τη κρίση, που το «πολιτικό σύστημα» του «μνημονιακού τόξου» επεφύλαξε κυρίως από τις αρχές του 2010 στην Ελλάδα, και με αφορμή τις εκλογές του Ιουλίου 2019, επιβάλλονται (επιγραμματικώς) οι παρακάτω επισημειώσεις, που αφορούν αμιγώς ευρωπαϊκές πολιτικές –και ευρωπαϊκό ενωσιακό δίκαιο.

• Η «ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ» ΤΟΥ ΝΕΟΦΕΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΤΑΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Το «κοινοτικό» και ήδη «ενωσιακό κεκτημένο», κινείται σ’ ένα «ιδιόμορφο εκκρεμές», όπου στο ένα άκρο αναγορεύεται ως έννομο αγαθό η «ελεύθερη αγορά» (1) και στο άλλο άκρο αναγορεύονται ως έννομα αγαθά η «κοινωνική συνοχή» (2) και η «ευημερία των Λαών» (3).
Έτσι καταλείπεται «ενδιάμεσο πεδίο» ώστε η εκάστοτε άρχουσα ιδεολογία να επιβάλει τις πολιτικές και τα συμφέροντα που υπηρετεί, υπερασπιζόμενη τη νομιμότητα των επιλογών της. Ασφαλώς στην παρούσα ιστορική φάση, κυρίαρχο είναι το «δόγμα του νεοφιλελευθερισμού» και ως εκ τούτου το εκκρεμές «στάθμευσε» στο «άκρο της ελεύθερης αγοράς».

Αρχικώς θα πρέπει να επισημειωθεί ότι το κυρίαρχο δόγμα του «νεοφιλελευθερισμού» και της «μεταδημοκρατίας» δεν αφορά πρόσφατες πολιτικές στο χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Δυστυχώς, οι ευρωσκεπτικιστές αφυπνίστηκαν από και διά της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, που συνηθίζεται να ακούγεται ως «Συνθήκη του Μάαστριχτ» (1992).

(more…)

Στ. Λυγερός, 25 Αυγούστου 2019

Είναι πλέον κοινός τόπος ότι η κρίση έχει επηρεάσει τον τρόπο που οι πολίτες της Γηραιάς Ηπείρου αντιμετωπίζουν την ευρωπαϊκή ενοποίηση και ειδικότερα το εγχείρημα του κοινού νομίσματος. Η ευρωαισιοδοξία των προηγούμενων δεκαετιών ανήκει πλέον στο παρελθόν. Την έχει αντικαταστήσει μία αμφισβήτηση, η οποία εδώ και χρόνια έχει προσλάβει όχι μόνο πολιτικά, αλλά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά. Το διαπιστώνουμε όπου και όποτε γίνουν εκλογές στη Γηραιά Ήπειρο και αναμένεται αυτή η τάση να επιβεβαιωθεί στις ευρωεκλογές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι άλλοτε πρωταθλητές στον ευρωπαϊσμό Ιταλοί.

Η αμφισβήτηση του ευρωπαϊκού οράματος, ο νέου τύπου ευρωσκεπτικισμός, εκδηλώνεται –με ειδική μορφή– και στις χώρες του ευρωπαϊκού πυρήνα. Είναι, όμως, πιο έντονος στις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, επειδή είναι αυτές που υφίστανται πολύ πιο επώδυνα τις επιπτώσεις της μονοδιάστατης λιτότητας, την οποία επιβάλει το ευρωιερατείο. Πρώτη η Ελλάδα, η οποία ενώ τυπικά συνεχίζει να είναι ισότιμο μέλος της Ευρωζώνης, στην πραγματικότητα έχει περιέλθει σε καθεστώς μεταμοντέρνας αποικίας στο πλαίσιο μίας Ένωσης που λειτουργεί πλέον με άτυπο αφεντικό και άτυπη ιεραρχία.

(more…)

του Γιώργου Βασσάλου, άγνωστη ημερομηνία συγγραφής

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένας υβριδικός πολιτικός οργανισμός. Πρόκειται για ένα μείγμα μεταξύ διεθνούς οργανισμού και ομόσπονδου κράτους, καθότι δεν υπάρχει συγκεκριμένος βαθμός κυριαρχίας που αναγνωρίζεται στα κράτη μέλη, αλλά συνεχής μεταφορά κυριαρχίας από τις εθνικές κυβερνήσεις προς τα όργανα της EE. Έπειτα, πρόκειται για συμμαχία και μηχανισμό «ολοκλήρωσης» αστικών κοινοβουλευτικών δημοκρατιών, αλλά το ίδιο το πολιτικό σύστημα της EE δεν τηρεί τις αρχές της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας

Οι πολυεθνικές κρατούν τη νομοθετική πένα της EE

Δεν υπάρχει στην EE ένα κοινοβουλευτικό σώμα που να εκλέγεται με βάση το γενικό εκλογικό δικαίωμα και που να είναι αυτό κατεξοχήν αρμόδιο για το νομοθετικό έργο. Σε πολλές αστικές δημοκρατίες υπάρχουν δύο νομοθετικά σώματα; αλλά-πάντα το ένα τουλάχιστον εκλέγεται ‘εξ’ ολοκλήρου με γενικό δικαίωμα ψήφου και διαθέτει και την κύρια νομοθετική εξουσία. Δεν ισχύει έτσι σε επίπεδο EE, μια βασική προϋπόθεση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας που συνίσταται στη δυνατότητα του «κυρίαρχου λαού» να εκλέγει το σώμα που έχει τη νομοθετική εξουσία.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν) έχει το μονοπώλιο της νομοθετικής πρωτοβουλίας στο πολιτικό σύστημα της EE. Είναι τό μόνο όργανο που μπορεί να προτείνει σχέδια ευρωπαϊκών οδηγιών και κανονισμών. Οι προτάσεις της μπορούν να τροποποιηθούν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και από το Συμβούλιο που αποτελείται από τις 27 εθνικές κυβερνήσεις. Πρέπει ωστόσο τα δύο όργανα να συμφωνήσουν μεταξύ τους στο ποιες τροπολογίες θα κάνουν. Το καθένα τους μπορεί επίσης να απορρίψει ολοκληρωτικά την πρόταση της Επιτροπής αλλά αυτό είναι κάτι που συμβαίνει λιγότερο από μια φορά το χρόνο, τη στιγμή που εγκρίνονται γύρω στις εκατό νομοθετικές πρωτοβουλίες ετησίως.

(more…)