ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
_.
Βαγγέλης Θεοδώρου, 16 Μαϊου 2024
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
«Πρέπει να εξαλείψουμε τη διαφθορά στο σπίτι μας (την Ευρωπαϊκή Ένωση)»: Μια φράση την οποία η Πρόεδρος της Κομισιόν, έχει χρησιμοποιήσει επανειλημμένως τα τελευταία χρόνια.
Την ίδια στιγμή βέβαια, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν φέρεται να εμπλέκεται σε μια σειρά από σκάνδαλα με οσμή διαφθοράς, τόσο κατά τη θητεία της ως Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Κομισιόν), όσο και τα χρόνια που υπηρετούσε ως υπουργός Άμυνας της Γερμανίας, από το 2013 έως το 2019. Από προεκλογικά ρουσφέτια, σε “ύποπτα” SMS με τον CEO της Pfizer Άλμπερτ Μπουρλά και σε αδιαφανείς αναθέσεις συμβολαίων πολλών εκατομμυρίων ευρώ σε μεγάλες συμβουλευτικές εταιρείες, η πολιτική καριέρα της φον ντερ Λάιεν έχει να επιδείξει αρκετά μελανά σημεία.
Μια από τις υποθέσεις που κάνουν τις δηλώσεις της φον ντερ Λάιεν περί “εξάλειψης της διαφθοράς” να μοιάζουν ως γραμμές από το “1984” του Τζορτζ Όργουελ, ήταν ο αναξιοκρατικός (και “προεκλογικός”) διορισμός του Markus Pieper μερικούς μήνες πριν, στον οποίο η πρόεδρος της Κομισιόν διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο.
Συγκεκριμένα, ο Pieper, ευρωβουλευτής με το γερμανικό Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα-CDU (το κόμμα στο οποίο βρισκόταν ντερ Λάιεν πριν αναλάβει πρόεδρος της Κομισιόν), διορίστηκε ως «απεσταλμένος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις» (με μισθό σχεδόν 20.000 ευρώ το μήνα), παρότι δύο συνυποψήφιές του είχαν συλλέξει αρκετά μεγαλύτερη βαθμολογία από εκείνον στα σχετικά τεστ αξιολόγησης για την εν λόγω θέση. Επίσης, ο Pieper δεν είχε την υποστήριξη του Thierry Breton, που αποτελεί τον αρμόδιο Επίτροπο της Ένωσης για το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο.
_.
Δημήτρης Μάρτος, 6 Ιουλίου 2016
Πρίν ένα χρόνο έγινε το δημοψήφισμα που αφορούσε τo Σχέδιο Συμφωνίας των Τριών Θεσμών (ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ), σχετικά με τους όρους δανειοδότησης της Ελλάδας. Το περιεχόμενο όμως του δημοψηφίσματος, μετά και την παρέμβαση της εγχώριας αντιπολίτευσης και των Εταίρων, συμπεριέλαβε και τη διάσταση της παραμονής ή μη στην Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση και την ΕΕ. Παρόλες τις πιέσεις, ο ελληνικός λαός είπε ένα βροντερό ΟΧΙ (61,3%).
Από κεί και πέρα, αντί οι θιασώτες του «πάση θυσία ευρώ» να ψάξουν να βρουν τα αίτια αυτής της «αντιευρωπαικής» στάσης του ελληνικού λαού του προσήψαν ανωριμότητα. Τον αντιμετώπισαν ως αντικείμενο επιδιόρθωσης και όχι ως υποκείμενο της ιστορίας. Κανείς σχεδόν από τους εμπνευστές και πρωταγωνιστές του δημοψηφίσματος δεν σεβάστηκε την απόφαση του. Προσπάθησαν να την διαστρέψουν, να την υποβαθμίσουν ή να την εκφυλίσουν. Πολλοί θεώρησαν τον ίδιο τον θεσμό λαϊκιστικό και ότι το Σύνταγμα (άρθρο 44) που το προέβλεπε έπρεπε να αλλάξει. Η δε εμπροσθοφυλακή του επαρχιώτικου και νοσηρού ευρωπαϊσμού μας, οι τηλεοπτικοί μανδαρίνοι των Αθηνών, επιδόθηκαν σε μια οργουελιανού τύπου προπαγάνδα, ενάντια στην εκφρασμένη θέληση του λαού και ενάντια στην υπόδειξή του, για μια δημόσια συζήτηση, που θα περιλάμβανε και την επιστροφή σε εθνοκεντρικό νομισματικό σύστημα.
Είδαμε να διαστρεβλώνονται έννοιες όπως: νομιμότητα, συνταγματικότητα, εθνικό συμφέρον κλπ. Το ΝΑΙ να βαφτίζεται νόμιμο, συνετό και νικηφόρο, ενώ το ΟΧΙ παράνομο, αλλοπρόσαλλο και ηττημένο. Οι δυνάμεις του ΝΑΙ, παρά την ήττα τους, είδαμε να καθίστανται κυρίαρχες, να καθορίζουν αυτές την πολιτική ατζέντα και να μοιράζουν πιστοποιητικά νομιμότητας. Είδαμε ένα “κυνήγι των μαγισσών”, στη μόνη εθνικά αξιοπρεπή πράξη του πολιτικού προσωπικού: την επεξεργασία μιας εναλλακτικής νομισματικής όδευσης, ένα “Plan B” και την ανάκτηση του “Νομισματοκοπείου”. Βέβαια, αν και αυτό υπαγόρευε η λογική, η νομιμότητα και η συνταγματικότητα, αυτή η επεξεργασία δεν έγιναν ποτέ.
Σχόλιο GMR: Μετά την υποταγή στην Χρεοκρατία, έρχεται η υποταγή στα οποιαδήποτε κέφια της κάθε συγκυριακής ή καλοστημένης (δεν λείπουν οι μηχανισμοί γι’ αυτό) πλειοψηφίας ευρωπαίων ηγετών.
Καλόν ύπνο Έλληνες διανοούμενοι, καλά Ευρωκέρδη και Ευρωβολέματα σεις οι κατά δήλωσή σας αριστεροί και πατριώτες και προς δόξαν του “τι κι αν είναι Ευρω-Κατοχή και Χρεοκρατία αντιπροσωπευτικού κοινοβουλευτισμού” πολιτευόμενοι.
_.
Στ. Λυγερός, 1 Ιανουαρίου 2024
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Τα μεγάλα κράτη της ΕΕ έχουν βαλθεί να καταργήσουν το βέτο. Δεν πρόκειται για εκτίμηση. Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Ολλανδία, Βέλγιο, Φινλανδία, Λουξεμβούργο και Σλοβακία έχουν αναλάβει και επισήμως πρωτοβουλία προς αυτή την κατεύθυνση. Ας σημειωθεί ότι με τη Συνθήκη της Λισαβόνας για το 80% περίπου των αποφάσεων ισχύει η αρχή της ενισχυμένης πλειοψηφίας κι όχι της ομοφωνίας. Ενισχυμένη πλειοψηφία υπάρχει όταν υπερψηφίζουν τουλάχιστον 15 κράτη-μέλη, που να αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 65% του συνολικού πληθυσμού της ΕΕ.
Το βασικό επιχείρημα όσων υποστηρίζουν την κατάργηση του βέτο και για το 20% των αποφάσεων (για κρίσιμα ζητήματα) είναι η ανάγκη για αποτελεσματικότητα, για ταχεία λήψη αποφάσεων και για αποφυγή “νερωμένων” συμβιβασμών. Αυτή η επιχειρηματολογία εστιάζει στη λειτουργικότητα, αποφεύγοντας τον πυρήνα του προβλήματος. Κι αυτός είναι ότι η ΕΕ ιδρύθηκε ως ένωση εθνικών κρατών κι όχι με δεδηλωμένη προοπτική την ομοσπονδοποίηση. Η ομοσπονδοποίηση είναι ποιοτική τομή και σήμερα άλμα στο κενό. Οι υποστηρικτές της οφείλουν να την θέσουν ξεκάθαρα ως στόχο κι όχι να την προωθούν “από το παράθυρο” με επιχειρήματα περί λειτουργικότητας.
Το ευρωπαϊκό ενοποιητικό εγχείρημα κατέστη ελκυστικό, επειδή ακριβώς διακήρυξε ότι θα σεβαστεί απολύτως τα εθνικά κράτη, τις πατρίδες και τους πολιτισμούς, που την συναποτελούν. Δηλαδή, θα σεβαστεί απολύτως τις ευαισθησίες και τις ιδιαιτερότητες κάθε εθνικής συνιστώσας όσο μικρής και φτωχής κι αν είναι. Εξου και η θεσμοθέτηση του βέτο. Το βέτο, όμως, δεν υπάρχει μόνο για να προστατεύει τα ζωτικά συμφέροντα των μικρών κρατών-μελών από τον ηγεμονισμό των μεγάλων και ειδικά της Γερμανίας.
Όπως προκύπτει από τα παραπάνω, η θεμελιώδης αυτή αρχή είναι κάτι πολύ περισσότερο. Γι’ αυτό και δεν πρέπει να καταργηθεί μόνο με τη συναίνεση των κυβερνήσεων, δηλαδή με τροποποίηση των Συνθηκών. Πολύ δε περισσότερο θα είναι καταστροφικό για την ΕΕ να γίνει παράκαμψη του βέτο μέσα από “ρήτρες-γέφυρες”. Ο μόνος δημοκρατικός τρόπος είναι εάν με δημοψηφίσματα κάθε λαός κράτους-μέλους συναινέσει ουσιαστικά να παραχωρήσει την εθνική του κυριαρχία και να μετατρέψει το κράτος του σε ομόσπονδο κρατίδιο, περίπου όπως οι Πολιτείες στις ΗΠΑ.
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
_.
Κωνσταντίνος Κόλμερ, 18 Δεκεμβρίου 2023
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Για να “χρυσώσει το χάπι” του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ότι δεν έχει άλλον πακτωλό χρημάτων από την ΕΕ, ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς έστειλε τον αντιρρησία πρωθυπουργό της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν… για καφεδάκι.
Έτσι, οι εναπομείνατες 26 ηγέτες της ΕΕ, μετέχοντες στο πρωτοφανές Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της περασμένης Κυριακής, αποφάσισαν την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ουκρανία. Ουσιαστικώς, η Γερμανία κατήργησε εν τοις πράγμασι το δικαίωμα του βέτο από τις μικρές χώρες της “Ηνωμένης” Ευρώπης και υιοθέτησε την “ειδική πλειοψηφία” για ζητήματα γαλλογερμανικού ενδιαφέροντος, όπως το μεταναστευτικό, το δημοσιονομικό και η εξωτερική και αμυντική πολιτική.
Το φαινόμενο δεν είναι πρωτοφανές. Οι επιδιώξεις της Γαλλίας τον 19ον και της Γερμανίας τον 20ον αιώνα να επικρατήσουν στην Ευρώπη, ως ήθελε ο Βοναπάρτης, ο Μπίσμαρκ κι ο Χίτλερ, επανήλθαν τον 21ον συγκεκαλυμμένα υπό τον σοσιαλδημοκράτη Όλαφ Σολτς. Αμέσως αντέδρασε ο Ρώσος πρόεδρος Βλαδιμίρ Πούτιν, που ζήτησε την ουδετεροποίηση της Ουκρανίας, όπως ο τσάρος Νικόλαος για την Ελβετία στην διάσκεψη της Βιέννης το 1815. Προσώρας, με αντάλλαγμα τον τερματισμό του από διετίας διεξαγομένου ουκρανικού πολέμου.
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Και με επαναεπιβεβαίωση από τον ίδιο τον κο Ν.Κ., του άρθρου του 20 χρόνια μετά
insider.gr-«Η κοινωνική Ευρώπη πέθανε… ζήτω η Ευρώπη των τραπεζιτών!»
_.
Νικήτας Κακλαμάνης, 29 Νοεμβρίου 1998
Αναρτούμε άρθρο του κ. Νικήτα Κακλαμάνη που δημοσιεύτηκε στις 29/11/1998 στην εφημερίδα “ΤΟ ΠΑΡΟΝ” με θέμα «Η κοινωνική Ευρώπη πέθανε… ζήτω η Ευρώπη των τραπεζιτών!»
Την εποχή εκείνη ο κ. Νικ. Κακλαμάνης ήταν Ευρωβουλευτής με το κόμμα ΠΟΛΑΝ (Πολιτική Άνοιξη με αρχηγό τον Αντ. Σαμαρά)
κλικ στον σύνδεσμο για ανάγνωση/download
«Η κοινωνική Ευρώπη πέθανε… ζήτω η Ευρώπη των τραπεζιτών!» -Paron 29.11.98
_.
Νικήτας Κακλαμάνης, 21 Απριλίου 2019
Πριν από 20 χρόνια είχα γράψει ένα άρθρο στο «ΠΑΡΟΝ» για την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία είχε αρχίσει ήδη να μεταλλάσσεται (ο τίτλος ήταν ενδεικτικός: «Η κοινωνική Ευρώπη πέθανε…ζήτω η Ευρώπη των τραπεζιτών»). Όντας ευρωβουλευτής έβλεπα εκ των έσω, ότι το όραμα της Κοινωνικής Ευρώπης, για ίσες ευκαιρίες για όλους στην Εργασία, στα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στον Πολιτισμό, χάνεται.
Του Νικήτα Κακλαμάνη
Οι Τράπεζες και οι τραπεζίτες αποκτούσαν το «πάνω χέρι» και μετέτρεπαν την Ευρώπη σε ένα κλειστό κλαμπ των ολίγων, όπου οι λαοί θα περνούσαν σε δεύτερη και τρίτη μοίρα.
Δυστυχώς και το λέω με κάθε ειλικρίνεια οι εξελίξεις με δικαίωσαν.
Τα οικονομικά συμφέροντα κυριάρχησαν, αφού κατάφεραν και επέβαλλαν αυτή την εικοσαετία άβουλους ηγετίσκους αντί Πραγματικών Ηγετών.
Για να καταλάβει κάποιος τη διαφορά πολιτικών προσωπικοτήτων:
Τότε: Κωνσταντίνος Καραμανλής, Ντε Γκωλ, Αντενάουερ, Φρανσουά Μιτερράν, Χέλμουτ Κολ, Βίλυ Μπράντ
Τώρα: Άνγκελα Μέρκελ, Εμμανουέλ Μακρόν, Τερέζα Μέι.
Χάος.
Το αποτέλεσμα των κοινωνικών ανισοτήτων, που συντελέστηκε από το 1999 ως το 2019, έμελλε να προκαλέσει την έκρηξη του ακραίου λαϊκισμού, ο οποίος πλέον εξαπλώνεται με ταχύτατους ρυθμούς σε κάθε γωνιά της ηπείρου μας.
Ξαναγυρνώ στο 1998. Για τις απόψεις μου εκείνης της εποχής «βαφτίστηκα» από κατ’ επάγγελμα «δημοκρατικούς» και «προοδευτικούς» ως «Λεπέν της Ελλάδας».
Σήμερα, πολλοί από τους ίδιους ανθρώπους «κρούουν τον κώδωνα» για την εκρηκτική άνοδο των ακραίων δυνάμεων στην Ευρώπη.
_.
Σ. Ρομπόλης-Β. Μπέτσης, 29 Ιανουαρίου 2023
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Η επιτάχυνση και η αναβάθμιση του καθεστώτος της παγκοσμιοποίησης, ιδιαίτερα κατά τις τρείς τελευταίες δεκαετίες, με κινητήρια δύναμη τη σύζευξη της παγκοσμιότητας της αγοράς, των νέων τεχνολογιών και της ανταγωνιστικότητας χαμηλού κόστους, λειτούργησε, όπως προκύπτει εκ του αποτελέσματος, ως εργαλείο της “άνισης ανταλλαγής” και ως εκ τούτου της ανισοκατανομής του πλούτου και των εισοδημάτων. Στις συνθήκες αυτές, οι οικονομικές πολιτικές νεοφιλελεύθερου χαρακτήρα, συνέβαλαν στην διεύρυνση της φτώχειας και των ανισοτήτων σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο.
Έτσι το 2020 το 17% των Aμερικανών πολιτών και το 25% των ευρωπαίων πολιτών (Ελλάδα 28,9%) βρίσκονταν στο όριο της φτώχειας. Ταυτόχρονα το ίδιο έτος σε παγκόσμιο επίπεδο το πλουσιότερο 10% ιδιοποιήθηκε το 52% του εισοδήματος και κατείχε το 76% του πλούτου( ακίνητα, τραπεζικές καταθέσεις, χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία), δηλαδή σημειώθηκε μία αύξηση του εισοδήματος και του πλούτου κατά 3,6 τρισ. δολάρια, ποσό που ισοδυναμεί με τις δαπάνες υγείας όλων των κρατών σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ το φτωχότερο 50% ιδιοποιήθηκε μόνο το 8,5% του εισοδήματος και κατείχε μόνο το 2% του πλούτου ( 2η Έκθεση Εργαστηρίου των παγκόσμιων ανισοτήτων).
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Οι “κακοί” ευρωβουλευτές τα πιάνουν, ενώ οι “καλοί” στηρίζουν €-χρεοκρατία (πχ οι του “κόμματος” που από τη μια, θεωρία επισκόπου https://greek-market-research.com/clink/kke-gia-ta-30-chronia-apo-to-maastricht/ και από την άλλη, καρδία μυλωνά https://greek-market-research.com/clink/kke-lykos-me-provia-provatoy/ με το επίσημο ευρωαζημίωτο πάντα, για να μην παραμένουμε και ανυποψίαστοι).
_.
Γιώρ. Λυκοκάπης, 12 Δεκεμβρίου 2022
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Ως “βόμβα” στα θεμέλια του ευρωκοινοβουλίου και της ίδιας της δημοκρατίας χαρακτηρίζει σύσσωμος ο ευρωπαϊκός Τύπος το σκάνδαλο χρηματισμού της, προφυλακισμένης με βαρύτατες κατηγορίες, Ελληνίδας ευρωβουλευτού Εύας Καϊλή. «Το σκάνδαλο ανοίγει πολλά κουτιά της Πανδώρας ταυτόχρονα», γράφει χαρακτηριστικά ο Guardian, με τους “ψιθύρους” να μαίνονται για χώρες που έχουν στήσει ολόκληρη βιομηχανία χρηματισμού ευρωβουλευτών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το Αζερμπαϊτζάν του Ιλχάμ Αλίεφ.
Ο Γερμανός Ευρωβουλευτής των Πρασίνων Ντάνιελ Φρόιντ, μέλος της Επιτροπής Καταπολέμησης της Διαφθοράς, κατήγγειλε πως υπάρχουν χώρες που επιχειρούν να εξαγοράσουν επιρροή στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, ονοματίζοντας (μεταξύ άλλων) το Αζερμπαϊτζάν: «Στο παρελθόν και άλλες χώρες, όπως το Αζερμπαϊτζάν και η Ρωσία, χώρες με δικτατορίες, έχουν προσπαθήσει να δωροδοκήσουν ευρωβουλευτές με δώρα… Έχουν μοιράσει σε ευρωβουλευτές διαμονή σε ακριβά ξενοδοχεία, ακριβά ταξίδια, γεύματα σε εστιατόρια πολυτελείας».
Το δε κράτος του “Ερντογάν της Κεντρικής Ασίας” Αλίεφ, έχει βεβαρημένο παρελθόν με το σκάνδαλο “Laundromat”, που είχε απασχολήσει εκτενώς ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης και είχε αποκαλυφθεί από τον οργανισμό OCCRP (Organized Crime and Corruption Reporting Project). Αφορούσε ένα πολύπλοκο δίκτυο μαύρου χρήματος που είχε στήσει το Αζερμπαϊτζάν την διετία 2012-2014, την περίοδο που ο Αζέρος δικτάτορας Αλίεφ είχε ξεκινήσει ένα πογκρόμ συλλήψεων εις βάρος ακτιβιστών και αντιπολιτευόμενων δημοσιογράφων.
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Δεν απαιτείται σχόλιο μας, μια που ο κ. Γιώργος Βασσάλος έχει “σχολιάσει” σχετικά μέσω μιας ανάρτησης που η GMR βρήκε το 2018, την ανάρτησε τότε και παραθέτουμε ξανά στον αμέσως επόμενο σύνδεσμο.
ΕΕ: Ό,τι πουν οι εκπρόσωποι των εταιρειών
_.
Βασ. Στοϊλόπουλος, 13 Δεκεμβρίου 2022
αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής
Η συνταρακτική υπόθεση διαφθοράς στο Ευρωκοινοβούλιο στην οποία πρωταγωνιστεί η Ελληνίδα ευρωβουλευτής Εύα Καϊλή, κατέδειξε για μια ακόμα φορά ότι τελικά η εξουσία σε οργανισμούς, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τα… “πολλά λεφτά” και βρίσκεται υπό την επήρεια μιας αδιαφανούς και χωρίς ίχνος νομιμοποίησης “πέμπτης εξουσίας”, τους λομπίστες.
Ανάμεσά τους βρίσκει κανείς πρώην πολιτικούς και Επιτρόπους, δικηγόρους, μάνατζερ, πράκτορες, ιδιοκτήτες ΜΚΟ, επαγγελματίες οικολόγους, τεχνοκράτες, εργατολόγους, κοινωνιολόγους, πανεπιστημιακούς καθηγητές, δημοσιογράφους, ακόμη κι εμπόρους. Είναι γεγονός ότι πάνω από 25.000 εξ επαγγέλματος λομπίστες δρουν σήμερα στις Βρυξέλλες, ενώ το ύψος της ετήσιας δαπάνης λόμπινγκ εκτιμάται πως ανέρχεται συνολικά στο 1,5 δισ. ευρώ (βλ. Lobbyismus in der EU).
Σύμφωνα με την ΜΚΟ Corporate Europe Observatory (CEO), την τελευταία επταετία ο επιχειρηματικός κόσμος αύξησε (κατά μέσο όρο) τις δαπάνες για θέματα λόμπινγκ στις Βρυξέλλες κατά περίπου 33%. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Apple, η οποία αύξησε τον προϋπολογισμό της από 750.000 ευρώ το 2015 στα 6,5 εκατομμύρια το 2022.
Στην πρώτη πεντάδα των επιχειρήσεων με τις μεγαλύτερες δαπάνες λόμπινγκ συγκαταλέγονται οι τέσσερις επιχειρήσεις της “Big Tech” (Apple, Google, META/FB, Microsoft), ενώ στην πρώτη δεκάδα βρίσκονται και επιχειρήσεις της “Big Oil and Gas” (Shell, Exxon Mobil), αλλά και δύο μεγάλες γερμανικές επιχειρήσεις (Bayer AG, Volkswagen). Αναμένεται πως μετά την ενεργειακή κρίση που προκλήθηκε με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τα ενεργειακά λόμπι, ιδιωτικά και κρατικά, θα αυξήσουν κατά πολύ τα επόμενα χρόνια τις δαπάνες τους σε θέματα λόμπινγκ.
Ανάλογα με την εξειδίκευση και την εμπειρία τους τα λόμπι των Βρυξελλών συγκροτούν, σύμφωνα με το European Public Affairs Directory, τέσσερις ειδικές κατηγορίες : “Law firms”, “political consultancies”, “public relations consultancies” και “economic and management consultancies”. Στη σύνθεση των λόμπι περιλαμβάνονται όλων των ειδών οι ενώσεις (οικονομικές, συνδικαλιστικές, επιχειρηματικές, οικολογικές κλπ). Περίπου το 70% από αυτές έχουν καθαρά οικονομικούς προσανατολισμούς, το 20% αποτελείται από διάφορες ΜΚΟ (Greenpeace, Transparency International κ.α.) και μόνο το 10% αφορά ενώσεις, όπως καταναλωτές, συνδικάτα, αγρότες, κλπ.
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Πηγή: slpress.gr
Σχόλιο GMR: Από τη μια ο κος Ιγνατίου σωστά καταγγέλλει “Αντί να παραδεχθούν ότι δημιούργησαν ένα «δράκο», ενδιαφέρονται να σώσουν ένα γραφειοκρατικό σύστημα, το οποίο είναι αδίστακτο και δεν ενδιαφέρεται για τους λαούς της Ευρώπης. Τα παραδείγματα με τα Μνημόνια που επέβαλαν στην Ελλάδα και στην Κύπρο ομιλούν από μόνα τους. Φτώχευσαν δύο λαούς. Πολλοί ταλαιπωρούμαστε μέχρι και σήμερα, βυθισμένοι στην ανεργία και στα κόκκινα δάνεια.“, και από την άλλη, “Το σκάνδαλο αυτό καθ’ αυτό, αφορά μία Ελληνίδα ευρωβουλευτή, που προχώρησε στη ζωή της, από τη Θεσσαλονίκη μέχρι τις Βρυξέλλες, έχοντας να παρουσιάσει μία ζηλευτή πολιτική καριέρα.“
Ποιά ζηλευτή καριέρα κύριε Ιγνατίου, αυτή των μνημονίων, του σφετερισμού λαϊκής κυριαρχίας-εσχάτης προδοσίας, με τα ψέματα, τους εκβιασμούς, τις εξαγορές, την καταστολή και τα αντίποινα;;; =======================================================================
Λόγω της ατέλειωτης αρθρογραφίας με αφορμή την επ’ αυτοφόρω διάπραξη εγκλήματος χρηματισμού της αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Εύας Καϊλή και άλλων εχόντων σχέση με το Ευρωκοινοβούλιο στις Βρυξέλλες, παραθέτουμε εδώ στο τέλος της ανάρτησης τους σχετικούς συνδέσμους.
_.
Μιχ. Ιγνατίου, 14 Δεκεμβρίου 2022
Διαβάζοντας τα δημοσιογραφικά κείμενα και τις αναλύσεις και παρακολουθώντας τα δελτία ειδήσεων, για τις υποθέσεις δωροδοκίας στο σαθρό σύστημα των Βρυξελλών, μου προκάλεσε μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι οι περισσότεροι …έπεσαν από τα σύννεφα!!!
Αυτή ήταν η πρώτη διαπίστωση… Δεν ήξεραν, δεν άκουσαν ποτέ τίποτα. Οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών τα έκρυβαν όλα κάτω από το χαλί.
Η δεύτερη είναι ότι οι πιο πολλοί ρίχνουν μαύρο δάκρυ για την Ευρωπαϊκή Ένωση, που δήθεν κινδυνεύει να καταρρεύσει από το σκάνδαλο. Και λένε πως πρέπει πάση θυσία να προστατευθεί το «οικοδόμημα» της ενωμένης Ευρώπης. Το διεφθαρμένο “οικοδόμημα”.
Αντί να παραδεχθούν ότι δημιούργησαν ένα «δράκο», ενδιαφέρονται να σώσουν ένα γραφειοκρατικό σύστημα, το οποίο είναι αδίστακτο και δεν ενδιαφέρεται για τους λαούς της Ευρώπης. Τα παραδείγματα με τα Μνημόνια που επέβαλαν στην Ελλάδα και στην Κύπρο ομιλούν από μόνα τους. Φτώχευσαν δύο λαούς. Πολλοί ταλαιπωρούμαστε μέχρι και σήμερα, βυθισμένοι στην ανεργία και στα κόκκινα δάνεια.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό. Έχει εξελιχθεί σε μία νεοφιλελεύθερη και καπιταλιστική οργάνωση, η οποία ξοδεύει δισεκατομμύρια σε «τρελούς» μισθούς για αξιωματούχους, ευρωβουλευτές και υπαλλήλους.
Πετάνε εκατομμύρια σε Μη Κερδοσκοπικούς Οργανισμούς (ΜΚΟ), που είναι προσωπικά μαγαζάκια, και τα οποία δεν προσφέρουν τίποτα για τους σκοπούς, που υποτίθεται ότι ιδρύθηκαν για να υπηρετούν.
Χρησιμοποιούνται περισσότερο για να εκβιάζουν τους λαούς. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την απαράδεκτη δράση αυτών των ΜΚΟ όταν η Ε.Ε. προσπάθησε να επιβάλει το φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν στους Έλληνες της Κύπρου. Προτίμησαν να τουρκοποιήσουν ένα ευρωπαϊκό λαό, αντί να τον βοηθήσουν να αντιμετωπίσει την τουρκική λαίλαπα.
Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.
Δείτε και τα σχετικά video στην ΠΗΓΗ
Πηγή: hellasjournal.com
ΣΧΕΤΙΚΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
zougla.gr – Σκληρές αποκαλύψεις από πρώην συνεργάτιδα της Εύας Καϊλή