ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.

ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ ΠΕΘΑΝΕ «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» 29.11.98 (αρχείο pdf)
Saturday
04/11/2023
19:53 GMT+2
Κείμενα Γνώμης ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ Ε.Ε. Κοινωνικό Κράτος Νικήτας Κακλαμάνης Πολιτισμός
0

Σχόλιο GMR: Και με επαναεπιβεβαίωση από τον ίδιο τον κο Ν.Κ., του άρθρου του 20 χρόνια μετά

insider.gr-«Η κοινωνική Ευρώπη πέθανε… ζήτω η Ευρώπη των τραπεζιτών!»

_.

 

 

 

 

Νικήτας Κακλαμάνης, 29 Νοεμβρίου 1998

 

 

 

 

 

Αναρτούμε άρθρο του κ. Νικήτα Κακλαμάνη που δημοσιεύτηκε στις 29/11/1998 στην εφημερίδα “ΤΟ ΠΑΡΟΝ” με θέμα «Η κοινωνική Ευρώπη πέθανε… ζήτω η Ευρώπη των τραπεζιτών!»

Την εποχή εκείνη ο κ. Νικ. Κακλαμάνης ήταν Ευρωβουλευτής με το κόμμα ΠΟΛΑΝ (Πολιτική Άνοιξη με αρχηγό τον Αντ. Σαμαρά)

κλικ στον σύνδεσμο για ανάγνωση/download

«Η κοινωνική Ευρώπη πέθανε… ζήτω η Ευρώπη των τραπεζιτών!» -Paron 29.11.98

 

 

“Δυστυχώς Δικαιώθηκα…” O Αντιπρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης στο ThePresident
Saturday
04/11/2023
19:26 GMT+2
Κείμενα Γνώμης ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ Ε.Ε. Κοινωνικό Κράτος Νικήτας Κακλαμάνης Πολιτισμός Τράπεζες
0

_.

 

 

 

Νικήτας Κακλαμάνης, 21 Απριλίου 2019

 

 

 

 

Πριν από 20 χρόνια είχα γράψει ένα άρθρο στο «ΠΑΡΟΝ» για την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία είχε αρχίσει ήδη να μεταλλάσσεται (ο τίτλος ήταν ενδεικτικός: «Η κοινωνική Ευρώπη πέθανε…ζήτω η Ευρώπη των τραπεζιτών»). Όντας ευρωβουλευτής έβλεπα εκ των έσω, ότι το όραμα της Κοινωνικής Ευρώπης, για ίσες ευκαιρίες για όλους στην Εργασία, στα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στον Πολιτισμό, χάνεται.

Του Νικήτα Κακλαμάνη

Οι Τράπεζες και οι τραπεζίτες αποκτούσαν το «πάνω χέρι» και μετέτρεπαν την Ευρώπη σε ένα κλειστό κλαμπ των ολίγων, όπου οι λαοί θα περνούσαν σε δεύτερη και τρίτη μοίρα.

Δυστυχώς και το λέω με κάθε ειλικρίνεια οι εξελίξεις με δικαίωσαν.

Τα οικονομικά συμφέροντα κυριάρχησαν, αφού κατάφεραν και επέβαλλαν αυτή την εικοσαετία άβουλους ηγετίσκους αντί Πραγματικών Ηγετών.

Για να καταλάβει κάποιος τη διαφορά πολιτικών προσωπικοτήτων:

Τότε:  Κωνσταντίνος Καραμανλής, Ντε Γκωλ, Αντενάουερ, Φρανσουά Μιτερράν, Χέλμουτ Κολ, Βίλυ Μπράντ

Τώρα: Άνγκελα Μέρκελ, Εμμανουέλ Μακρόν, Τερέζα Μέι.

Χάος.

Το αποτέλεσμα των κοινωνικών ανισοτήτων, που συντελέστηκε από το 1999 ως το 2019,  έμελλε να προκαλέσει την έκρηξη του ακραίου λαϊκισμού, ο οποίος πλέον εξαπλώνεται με ταχύτατους ρυθμούς σε κάθε γωνιά της ηπείρου μας.

Ξαναγυρνώ στο 1998. Για τις απόψεις μου εκείνης της εποχής «βαφτίστηκα» από κατ’ επάγγελμα «δημοκρατικούς» και «προοδευτικούς» ως «Λεπέν της Ελλάδας».

Σήμερα, πολλοί από τους ίδιους ανθρώπους «κρούουν τον κώδωνα» για την εκρηκτική άνοδο των ακραίων δυνάμεων στην Ευρώπη.

(more…)

Όταν το κράτος κατεδαφίζει το κοινωνικό κράτος!
Tuesday
07/03/2023
09:53 GMT+2
Κείμενα Γνώμης Βασ. Μπέτσης Κοινωνικό Κράτος Σάβ. Ρομπόλης
0

_.

 

 

 

 

Ρομπόλης Σάββας – Μπέτσης Βασίλης, 7 Μαρτίου 2023

 

 

 

 

 

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

 

Ιστορικά, οι όποιες συντελούμενες εξελίξεις στο πεδίο αντιμετώπισης των ανισοτήτων σε διεθνές, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο βασίσθηκαν, κατά βάση, σε τρείς θεμελιώδεις πυλώνες (Th. Piketty, Alternatives Economiques, 5/2/2022) στρατηγικής και πολιτικής: Στην σύσταση και ανάπτυξη του κοινωνικού κράτους, δηλαδή κοινωνικοποίηση ενός αυξανόμενου τμήματος του εθνικού εισοδήματος για την χρηματοδότηση της υγείας, της εκπαίδευσης, της κοινωνικής ασφάλισης, της πρόνοιας, των κοινωνικών υποδομών, στην προοδευτικότητα της φορολογίας και στην δημόσια ιδιοκτησία, διοίκηση και διαχείριση παραγωγής και διανομής δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών (ενέργεια, υδάτινοι πόροι, μεταφορές, αναπτυξιακές υποδομές, δίκτυα, κλπ).

Όμως, μετά το 1990, οι ασκούμενες πολιτικές νεοκεϋνσιανής και νεοφιλελεύθερης έμπνευσης ανέτρεψαν και οδήγησαν, κατά βάση, τους προαναφερόμενους βασικούς πυλώνες στην κατεύθυνση:

  • Της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της παραγωγής δημόσιων αγαθών, υπηρεσιών και δικτύων.
  • Της διεύρυνσης των φορολογικών απαλλαγών στην κερδοφορία του κεφαλαίου.
  • Της συρρίκνωσης του κοινωνικού κράτους με την μείωση των κοινωνικών δαπανών και την εμπορευματοποίηση φορέων άσκησης κοινωνικής πολιτικής.

Ακριβώς εξ’ αυτού του λόγου, κατά την περίοδο των τελευταίων τριών δεκαετιών, είμαστε μάρτυρες σε διεθνές, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο της διεύρυνσης των ανισοτήτων και της φτωχοποίησης του πληθυσμού, της απομείωσης της εργασίας και της συρρίκνωσης των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Είναι η περίοδος κατά την διάρκεια της οποίας συντελείται η αλλαγή του παραδείγματος στην οικονομία (ένταση της παγκοσμιοποίησης) και στην εργασία (ευελιξία σε αμοιβές, χρόνο εργασίας, μορφές απασχόλησης, συμβάσεων εργασίας, κλπ), με την εγκαθίδρυση του μοντέλου της απελευθέρωσης των αγορών κεφαλαίου, εργασίας και προϊόντων

Συνεχίστε την ανάγνωση, εδώ.

 

Πηγή: slpress.gr