ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΣΤΙ ΣΙΓΑΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.
ΜΗΤΡΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΕΣΤΙ Η ΠΑΤΡΙΣ.
Σχόλιο G-M-R: Η GMR συμφωνεί με το σχόλιο του “geosalonica”
“κ. Παπουλή
ευγενική η σκέψη να γίνει συνένωση όλων “αντιμνημονιακών” αλλά η συγκόλληση ανόμοιων στρατηγικών και αντιλήψεων δεν είναι λύση. Λέτε να γίνει εκλογική συμφωνία χωρίς προγραμματική συμφωνία. Και ποιο θα είναι το μήνυμα που θα εκπέμπει το “αντιμνημονιακό μέτωπο”; Ο καθένας θα λέει τα δικά του θα πρόκειται για μια πολιτική βαβέλ.
Ο μόνος τρόπος να γίνει ένα αντιμνημονιακό μέτωπο είναι αυτό να γίνει με δημόσια ανοιχτή δημοκρατική συζήτηση.
Όχι μέσα σε κλειστές πόρτες, όχι με πολιτικά παζάρια των ηγεσιών, όχι με μοίρασμα θέσεων.
Ανοιχτή συζήτηση. Κάθε πολιτικός σχηματισμός να καταθέσει τις προτάσεις του και αυτές να κριθούν και να εγκριθούν από τους πολίτες. Το τελικό κείμενο να το αποδεχτούν όποιες πολιτικές δυνάμεις θέλουν και να δεσμευτούν σε αυτό.
Αν πχ η απόφαση των πολιτών είναι άρνηση πληρωμής του συνόλου του χρέους, θα πρέπει όλες οι πολιτικές δυνάμεις που θα συμμετέχουν να στηρίζουν την άρνηση πληρωμής του συνόλου του χρέους. Αν αποφασιστεί να γίνει παραπομπή των ενόχων στη δικαιοσύνη να δεσμευτούν όλοι οι συμμετέχοντες ότι αυτό και θα επιδιώξουν κ.ο.κ.
Αλλιώς θα βγαίνουν σε κανάλια ή σε ομιλίες οι υποψήφιοι και ο καθένας θα λέει το δικό του.
Τέλος να ψηφιστούν οι υποψήφιοι από τους πολίτες για τις θέσεις που θα καταλάβουν στο μέτωπο.
Το κίνημα των 5 αστέρων το έκανε. Αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και ψηφοφορίες για όλα τα θέματα.
Τα κίτρινα γιλέκα το έκαναν σε τρεις εβδομάδες ψηφίζοντας κατάλογο 42 αιτημάτων. Άρα γιατί δεν μπορούμε να το κάνουμε εμείς;”
Update Σχολίου : το άρθρο του κ. Παπουλή, ως αποδείχθηκε, είχε θερμή υποδοχή από απλούς πολίτες που σχολίασαν και εξέφρασαν τις απόψεις τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και πάνω από όλα με δημοκρατικό πνεύμα, πολιτισμό και ευπρέπεια.
Ως εκ τούτου συστήνουμε και προτρέπουμε με την σειρά μας πως αξίζει να διαβαστούν τα σχόλια (θα τα δείτε κάνοντας κλικ στην ΠΗΓΗ) και να υποστηριχθεί εποικοδομητικά, με ονοματεπώνυμα και ανταλλαγή e-mail, η επικοινωνιακή θέληση του συναγωνιστή αρθρογράφου Κώστα Παπουλή, ο οποίος μαζί και με την ομάδα του Ιδρύματος Μπάτση και όσων πολιτευομένων ή μη θέλουν να πράξουν κάτι ενωτικό, μπορεί να αποτελέσει πόλο άτυπης – δημοκρατικής οργάνωσης για δημιουργία απελευθερωτικού μετώπου.
Κώσ. Παπουλής, 9 Δεκ. 2018
Η χώρα μας μπαίνει δυστυχώς στο 9ο μνημονιακό έτος. H τρόικα εγκαταστάθηκε εδώ τον Μάιο του 2010, μήνας που συνοδεύτηκε από την πρώτη μεγάλη διαδήλωση του λαού, όπου απειλήθηκε με εισβολή η Βουλή. Εκείνη η λαϊκή οργή «κτυπήθηκε» από την πυρπόληση της Μαρφίν, όπου όπως όλα «δείχνουν», ήταν πιθανότατα έργο μυστικών υπηρεσιών. Ακολούθησε η πλατεία Συντάγματος, η κυβέρνηση της πρώτης φοράς «αριστερά», η παραποίηση και ο ευτελισμός του δημοψηφίσματος. Εδώ όλα νεκρώνουν και η «αριστερή» κυβέρνηση υλοποιεί ότι δεν μπορούσε να υλοποιήσει η «δεξιά».
Έτσι, η «εξάτμιση» της Ελλάδας, σε όλα τα επίπεδα συνεχίζεται. Κύρια:
Α) Σε ανθρώπινο δυναμικό: Ζούμε από το 2010 την Τρίτη Μαζική Μετανάστευση, μετά την περίοδο 1903-1917 και 1960-1972. Το 2013 μετανάστευσαν 100.000 άτομα, ενώ τελευταία φαίνεται να αναχωρούν 10.000 το μήνα!!! Κατά πλειοψηφία νέοι, επιστήμονες, ειδικευμένοι, ο ανθός της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Σύμφωνα με το Τεχνικό Επιμελητήριο, η πλειοψηφία των νέων μηχανικών μεταναστεύει. Πάνε στη Γερμανία, στο Ηνωμένο, Βασίλειο, στα Αραβικά Εμιράτα κλπ.. ‘Όπου υπάρχει εργασία, υπάρχει και πατρίς…..
Το διάνυσμα της μετανάστευσης έχει συγκεκριμένη φορά, και το βέλος αυτό αποδεικνύει ποιο κράτος ή περιφέρεια, είναι σε «κρίση» και ποιο δεν είναι. Από την άλλη, το μέτρο του διανύσματος της μετανάστευσης απεικονίζει το βάθος της κρίσης και της μετατροπής της πατρίδας μας σε «εξάρτημα» και αποψιλωμένη περιφέρεια του ευρωπαϊκού κέντρου, στην «καλύτερη» των περιπτώσεων.
του Κώσ. Παπουλή , 18/4/2018
«Αισθάνομαι ειλικρινά και πάντα τον πατριώτη κάθε καταπιεσμένης πατρίδας. Η πατρίδα αντιπροσωπεύει το ιερό και αδιαφιλονίκητο δικαίωμα κάθε ανθρώπου, κάθε ομάδας ανθρώπων, ενώσεων, κοινοτήτων, περιοχών, εθνών να αισθάνονται, να σκέπτονται, να θέλουν και να δρουν κατά τον τρόπο τους, και ο τρόπος αυτός είναι πάντα το αναμφισβήτητο αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας ιστορικής εξέλιξης.»
Μιχαήλ Μπακούνιν
Είμαστε σε μια εποχή, εδώ και 8 χρόνια, που η Ελλάδα έχει μεταβληθεί σε οικονομικό προτεκτοράτο. Δυστυχώς όμως, σήμερα σε Ελλάδα και Κύπρο έχει γίνει και παραβίασητης εδαφικής τους κυριαρχίας. Όπως ήταν αναμενόμενο η οικονομική υποδούλωση θα έφερνε αργά ή γρήγορα και μειωμένη εθνική κυριαρχία και αν δεν αλλάξουμε ρόττα, είμαστε ακόμη στην αρχή.
Είναι πλέον δεδομένο, ότι η εδώ και οχτώ χρόνια διαρκούσα και εκ των έξω επιβαλλόμενη οικονομική κρίση της πατρίδας μας, αποτελεί την πιο οξεία κρίση αναπαραγωγής, τόσο σε όρους χρονικής διάρκειας όσο και σε όρους ύφεσης-ανεργίας-παραγωγικής αποδιάρθρωσης, η οποία έχει εκδηλωθεί μεταπολεμικά σε εθνικό κοινωνικό σχηματισμό με μέσο ή υψηλό επίπεδο κεφαλαιοκρατικής ανάπτυξης.
Σχόλιο G-M-R: Αναρτούμε την απάντηση του συναγωνιστή Κ. Παπουλή επί της “εδώ” προηγούμενης ανάρτησής μας/δημόσιας επιστολής, για ενημέρωση όλων των αποδεκτών και αναγνωστών. Ευχαριστούμε τον συναγωνιστή Κ. Παπουλή για την άμεση απάντηση. Η G-M-R εκτιμά πως η πορεία των πραγμάτων θα απαντήσει στον σχετικό διάλογο και στις σχετικές προσδοκίες.
του Κώστα Παπουλή , 19-2-2018
Αγαπητοί φίλοι, δεν καταλαβαίνω γιατί βάζετε σε παρένθεση το (πιστεύουμε) ως συναγωνιστή Α. Αλαβάνο.
Παρακάμπτω με δυσκολία την παραπάνω παρένθεση που βάλατε, και σας απαντώ:
α) Όσον αφορά το Σχέδιο Β και τις θέσεις που έχει υποστηρίξει, υπάρχουν στο σάιτ του, ιδιαίτερα για το ευρώ, Ε.Ε., κλπ. Υπάρχουν αναρτημένες οι θέσεις του που είχε εκπονήσει η οικονομική του επιτροπή, οι προγραμματικές του θέσεις και το ερωτηματολόγιο ευρώ ή δραχμή που είχε κυκλοφορήσει και είναι αρκετά γνωστό. Το Σχέδιο Β δεν έχει μεταστραφεί, ούτε ο Α.Α.
Όσο για αυτά που λέτε, ότι θα απαιτήσετε- απαιτήσουμε αποζημιώσεις από Δ.Ν.Τ.- Ε.Ε., κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι εκτός πραγματικότητας.
β) Το Μετωπικό Πρόγραμμα είναι ένα επιστημονικό-πολιτικό εγχείρημα, που έχει ως μοναδικό σκοπό να συντελέσει τόσο στην δημιουργία Λαϊκού- Μετώπου, όσο και στην ύπαρξη ενός συγκεκριμένου και εμπεριστατωμένου προγράμματος εξόδου της χώρας από την κρίση και στην συνέχεια κοινωνικού μετασχηματισμού της πατρίδας μας.
γ) Από την χώρα λείπει η ΠΑΡΑΤΑΞΗ, που με συκγεκριμένες προγραμματικές θέσεις θα γίνει πειστική προς την πλειοψηφία του λαού, ότι μπορεί να βγάλει την χώρα από την κρίση. Η συγκρότηση μιας τέτοιας παράταξης δεν μπορεί να είναι προϊόν δικονομικών ενεργειών, οι οποίες δεν έχουν καμία τύχη και πολιτικά δεν πιστεύω ότι προσφέρουν. Εμείς με το Μετωπικό Πρόγραμμα προσπαθούμε να συμβάλουμε στην δημιουργία Λαϊκού Μετώπου και απευθυνόμαστε σε όλες τις αντιμνημονιακές, αντι-ευρώ και αντι ΕΕ, εργατικές και πατριωτικές δυνάμεις, δίνοντας έναν δομικό σκελετό συμφωνίας και συζήτησης . Η δημιουργία αυτής της Παράταξης είναι υπόθεση ωριμότητας πολλών συλλογικοτήτων και προσώπων. Συσκέψεις και καλέσματα ενότητας γίνονται συνέχεια από διάφορες οργανώσεις και συσπειρώσεις. Το να καλέσουμε άλλη μία, τρία μάλιστα πρόσωπα δεν νομίζω ότι θα αλλάξει με μαγικό τρόπο την κατάσταση.
του Κώστα Παπουλή, 17-2-2018
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πέρα από το ότι αποδεικνύεται η πιο καταστροφική για τον τόπο και τον λαό από οποιαδήποτε κυβέρνηση της μεταπολίτευσης, αποδεικνύεται και μια κυβέρνηση μικρών και θλιβερών Γκαιμπελίσκων. Ας δούμε πέντε, από τα πολλά «μαργαριτάρια – παραμύθια» της ομάδας Τσίπρα και των βουλευτών του που ακούμε τελευταία:
Παραμύθι πρώτο: «Το επιτόκιο 3,5% που δανείστηκε η χώρα το τελευταίο της ομόλογο, είναι χαμηλότερο, και από αυτό που δανειζόταν η χώρα όταν δεν είχε χρεοκοπήσει-μπει στα μνημόνια»
Η Αλήθεια: Σημασία δεν έχει το ονομαστικό επιτόκιο, αλλά το πραγματικό (ονομαστικό επιτόκιο αφαιρούμενου του πληθωρισμού). Το πραγματικό επιτόκιο που δανείστηκε η χώρα είναι μεγαλύτερο και από αυτό του Φεβρουαρίου του 2010. (Εφόσον βέβαια, ο Γ. Παπανδρέου επέλεγε να δανειστεί 20 και πλέον δις για το 2010 -όσα χρειαζόταν η χώρα για όλο το έτος-, και να καθυστερήσει την χρεοκοπία, αντί να φέρει το Δ.Ν.Τ. και τα μνημόνια).
Για να είμαστε σαφείς: η Ελλάδα ακόμη και λίγο πριν την χρεοκοπία (το 2007-2008-2009), δανειζόταν με ένα χαμηλό ονομαστικό επιτόκιο περίπου ίδιο με την Γερμανία, γιατί ως χώρα της ΟΝΕ, είχε την εμπιστοσύνη των αγορών (οι χώρες της ΟΝΕ δεν χρεοκοπούν έλεγαν οι αγορές). Μόνο που ο πληθωρισμός της χώρας, ήταν όλα αυτά τα χρόνια περί το 3,5%- 4%. Εν ολίγοις η χώρα δανειζόταν με ελάχιστα, μηδενικά έως και αρνητικά πραγματικά επιτόκια. Τον Νοέμβρη του 2009 η ονομαστική απόδοση του δεκαετούς ομολόγου του ελληνικού δημοσίου ήταν ακόμη 4,84%, για να φτάσει τον Φεβρουάριο του 2010 στο 6% και κάτι, και τελικά, τον Μάιο του 2010 στο 7,94%.
Σχόλιο G-M-R: Ο συγγραφέας του άρθρου συναγωνιστής Κ. Παπουλής υποβιβάζει (νομίζουμε, για να ρίξει το βάρος στην αριστερή ολιγωρία έναντι των μνημονίων), την νατοϊκή ονοματοδοσία των Σκοπίων, η οποία γίνεται αυτή ακριβώς την ώρα που ο ίδιος γράφει το ενδιαφέρον άρθρο του που αναδημοσιεύει η G-M-R. Αυτή όμως η ΝΑΤΟΪΚΗ ονοματοδοσία είναι μία από τις λοιπές συνιστώσες του σφετερισμού της λαϊκής κυριαρχίας και της εσχάτης προδοσίας (…κυπριακό-είσοδος σε ευρωζώνη-χρηματιστήριο-ΙΜΙΑ-μνημόνια…).
ΤΟ ΘΕΜΑ όμως αγαπητέ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΗ ΚΩΣΤΑ ΠΑΠΟΥΛΗ ΕΙΝΑΙ:
– Γιατί κάνοντας κριτική στην αριστερή ολιγωρία και ΑΦ’ ΥΨΗΛΟΥ ΣΤΑΣΗ (*), ως Σχέδιο-Β και ως συναγωνιστής-δημοσιολόγος, δεν απαντάτε σε ΕΠΑΝΕΙΛΗΜΜΕΝΕΣ εκκλήσεις για συναγωνιστικές αντιστασιακές-απελευθερωτικές ΣΥΝΕΡΓΕΙΕΣ (**);
– Αν ΟΝΤΩΣ πρέπει (***) “…πρέπει να συσπειρωθούν όλα τα στοιχεία εκείνα που λειτουργούν μέσα στην κοινωνία πάνω σε ένα πρόγραμμα για την ανασυγκρότηση της…”, η μικρότητα της G-M-R (αλλά καθόλου αμελητέα και ως προς συναγωνιστική διάθεση και ως προς διαθέσιμα οικονομικο-δικαιϊκο-πολιτικά πολεμοφόδια), επισημαίνει πως της ανασυγκρότησης (δουλειά νέας κυβέρνησης) προηγείται η απελευθέρωση (δουλειά παλλαϊκού μετώπου πατριωτικής αντίστασης που θα βάζει βεβαίως και τα της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ανασυγκρότησης, ενάντια στην ΠΕΠΑΤΗΜΕΝΗ του αντιπροσωπευτικού και δη κατοχικού κοινοβουλευτισμού).
ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΣΧΕΔΙΟ-Β, ΚΩΣΤΑ ΠΑΠΟΥΛΗ.
(*) “το θέμα δεν είναι νομικό, το θέμα είναι πολιτικό”, “μα πιστεύετε εις την ελληνική δικαιοσύνη;”, “εμείς ήμαστε τόσα χρόνια στο κουρμπέτι, δεν ξέρουμε εμείς πως γίνεται και ξέρεις εσύ;”
(**) Ενδεικτικά, https://greek-market-research.com/articles_cat/protasi-apeleftherwtikis-synergeias/ , και όχι μόνο.
Ο κ. Αλαβάνος μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του «Θέμα 104,6″ ανακοίνωσε πως η νέα κίνηση θα φτιαχτεί μέχρι το τέλος του Φεβρουαρίου.
«Μπορείτε να κάνετε ένα μήνα υπομονή; Μέσα στον ένα μήνα θα υπάρξει κάτι καινούργιο». Σχετικά με την Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον Αλέκο Αλαβάνο, ανέφερε ότι υπάρχουν συζητήσεις για να συνεργαστούν. «Αν με ρωτάτε υπάρχει χώρος για να είναι μέσα» είπε χαρακτηριστικά.
«Δεν περιορίζομαι στην Αριστερά»
«Δεν περιορίζομαι σε συνεργασίες της αριστεράς. Δεν αρκεί μια συνεργασίας αριστεράς. Υπάρχουν κινήσεις μέσα στην ελληνική κοινωνία, στο δημοσιογραφικό κόσμο,.. στον κόσμο της διανόησης, της τέχνης» είπε σχετικά με το «στίγμα» του νέου εγχειρήματος.
«Πιστεύω ότι πρέπει να συσπειρωθούν όλα τα στοιχεία εκείνα που λειτουργούν μέσα στην κοινωνία πάνω σε ένα πρόγραμμα για την ανασυγκρότηση της. Κάθε θετικό στοιχείο, όχι μόνο από το πολιτικό φάσμα».
Του Κώστα Παπουλή, 2-2-2018
Ζούμε στιγμές τραγικές για την χώρα εδώ και επτά χρόνια, αλλά μια εθνική κωμωδία κυριαρχεί τις τελευταίες μέρες στο μυαλό του υπόδουλου, μέσου έλληνα, στην οποία συμμετέχει και τμήμα της αριστεράς παίρνοντας «αντιδιαμετρική» θέση, πιστεύοντας έτσι, ότι κάνει και «διεθνιστική» πολιτική.
Το «Μακεδονικό» είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει, συνιστά απόδραση από την πραγματικότητα και πέρασμα σε ένα ομαδικό φρενοκομείο.
Ένας λαός που καταστρέφεται από το μνημόνιο, την Ε.Ε., το ευρώ και το Δ.Ν.Τ., αντί να τα βάλει με αυτούς που τον εκτελούν σιγά-σιγά, φαντάζεται μια μελλοντική απειλή, για κάποια εισβολή στην Μακεδονία.
Αντί να κοιτάξει τα τωρινά, την πραγματική πολιτική που τον εξοντώνει, και πραγματικά τον απειλεί με εθνική εξαφάνιση, ξεσηκώνεται για έναν κίνδυνο, που έχει τέτοιες πιθανότητες σήμερα (η προσάρτηση της «ελληνικής» Μακεδονίας από την «μικρή Μακεδονία του Βαρδάρη», όσο με το να πέσει αύριο ένας κομήτης πάνω στη Θεσσαλονίκη). Αλλά ακόμη και αν υπάρξει μελλοντικά μια «συμμαχία» Σκοπίων-Τουρκίας, γιατί μόνο με αυτό τον τρόπο μπορεί να υπάρξει απειλή, για προσάρτηση ελληνικών εδαφών, αυτή θα την σταματήσει το όνομα;;;
ΣΧΟΛΙΟ G-M-R: Συμφωνούμε και δεχόμαστε να παλέψουμε μαζί (ήδη το κάνουμε) με τα όσα εκθέτει ο συναγωνιστής Κώστας Παπουλής. Όμως έχουμε να προσθέσουμε με συναγωνιστική διάθεση:
Δεδομένης της έκθεσης του ειδικού εμπειρογνώμονα του ΟΗΕ για “λογιστικό έλεγχο του χρέους με ταυτόχρονη λογοδοσία των υπαιτίων” (εδώ σε φώτο παραγρ. 92c), θεωρούμε πως:
(α) μόνο με την υλοποίηση (με ταυτόχρονη συνεχή διεθνοποίηση) της πρότασης του ΟΗΕ, θα κατορθώσουμε καίριο ανατρεπτικό – απελευθερωτικό πλήγμα κατά των υπαιτίων τουλάχιστον της περιόδου 2010-σήμερα (ΠτΔ, ΠτΒ, Πρωθυπουργός, μέλη Κυβέρνησης, ΕΕ-ΕΥΡΩΖΩΝΗ, ΔΝΤ, Συνυπαίτιοι παραβάτες του όρκου καθήκοντος πχ ΗΓΕΣΙΑ Δικαιοσύνης, Αστυνομικοί, Συμβολαιογράφοι, ΜΜΕ, εκπρόσωποι σε ΕΕ, …). Διαφορετικά θα παίζουμε το αντιδημοκρατικό παιχνίδι του αντιπροσωπευτικοί κοινοβουλευτισμού.
(β) Πρέπει α εντάξουμε στον αγώνα κατάλληλο σχέδιο δράσης (σχέδιο τακτικής – στρατηγικής) “παγκοίνως γνωστής και δημοκρατικά/ συμμετοχικά αποφασισμένης – εκτελούμενης, με τον συνδυασμό της οικονομικοδικαιϊκής – δικονομικής – πολιτικής τεκμηρίωσης – δράσης (βλέπετε συγκεκριμένες “προτάσεις απελευθερωτικής συνέργειας “εδώ) και πάντα με συνυπολογισμό διεθνών σχέσεων – γεωπολιτικών παραμέτρων.
Του Κώστα Παπουλή, 19-1-2018
1) Η Ελληνική Κρίση, ή Ευρώ και Ε.Ε. σημαίνουν Βαρβαρότητα. Είναι πλέον δεδομένο, ότι η εδώ και επτά χρόνια διαρκούσα οικονομική κρίση της πατρίδας μας, αποτελεί την πιο οξεία κρίση αναπαραγωγής, τόσο σε όρους χρονικής διάρκειας όσο και σε όρους ύφεσης-ανεργίας-παραγωγικής αποδιάρθρωσης, η οποία έχει εκδηλωθεί μεταπολεμικά σε εθνικό κοινωνικό σχηματισμό με μέσο ή υψηλό επίπεδο κεφαλαιοκρατικής ανάπτυξης.
Ξεγυμνώθηκαν έτσι, τα σαθρά θεμέλια της ευρωπαϊκής «ολοκλήρωσης», η μυθοποιητική ιδεολογία του «ελεύθερου διεθνούς εμπορίου» και της «ελεύθερης-κοινής» αγοράς, το εντός-Ευρωπαϊκής «Ένωσης» ρήγμα «Βορρά-Νότου», η αποψίλωση της περιφέρειας, η – σε όλα τα επίπεδα αναφοράς – επικυριαρχία των «ισχυρών» επί των «αδύναμων». Το ευρώ αποδείχτηκε ο χρυσός κανόνας των πολυεθνικών, των μεγάλων επιχειρήσεων και των τραπεζών, το μέσο, με το οποίο επιβάλλεται ο απόλυτα ελεύθερος ανταγωνισμός, ο οικονομικός και κοινωνικός δαρβινισμός, η καταστροφή ολόκληρων περιφερειών, αλλά και λαών, η επιστροφή στον 19οαιώνα.
Σε τελευταία ανάλυση, η κρίση ανέδειξε μία ιδιάζουσα κατάσταση, για το σύνολο μάλλον του ευρωζωνικού «Νότου» και αναμφίβολα για την πατρίδα μας, κατάσταση η οποία δύναται να αποδοθεί ως εξής: Ευρώ και ΕΕ, σημαίνει Βαρβαρότητα.
Ποτέ, μετά το 1950, την κατοχή και την λήξη του εμφυλίου δεν είχαμε φτάσει σε τέτοιο ακραίο σημείο, έλλειψης οποιασδήποτε προοπτικής, απόλυτης διάλυσης και εκποίησης της χώρας. Άλλωστε σύντομα, αν δεν αναστραφεί αυτή η κατάσταση, ο αριθμός των σπιτιών που θα αλλάξουν χέρια, θα είναι πολύ μεγαλύτερος της κατοχής.
Τοποθέτηση του Κώστα Παπουλή (του Ι.Κ.Ε. Δημήτρης Μπάτσης) στη Συζήτηση Στρογγυλού Τραπεζιού του Συλλόγου Ελλήνων Περιφερειολόγων: «Η Ελλάδα Δεν Αλλάζει!», Αθήνα 20 Δεκεμβρίου 2016, Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδας
Εισηγητής: Κώστας Παπουλής
Μέλος του ΔΣ του Ι.Κ.Ε. Μπάτσης [1]
1. Δυστυχώς, και αντίθετα με τον τίτλο της συζήτησης, η Ελλάδα έχει ήδη αλλάξει. Η μείωση του ΑΕΠ είναι στο 25%, η ανεργία βρίσκεται στο 30%, ενώ αν δεν υπήρχε η μετανάστευση, η πρόωρη συνταξιοδότηση, και η αύξηση της υποαπασχόλησης [2] θα είχαμε σπάσει τα ρεκόρ της Ν. Αφρικής, και το 40% και πλέον ανεργία. Τα εργατικά δικαιώματα σαρώνονται, οι εργασιακές σχέσεις αποδιαρθρώνονται, ενώ το αναιμικό κοινωνικό κράτος διαλύεται. Η μετανάστευση εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού και επιστημόνων οδηγεί σταθερά σε μία οικονομία όλο και χαμηλότερης παραγωγικότητας, άρα και χαμηλών μισθών. Η Ελλάδα αλλάζει, σύμφωνα με το μοντέλο που επιβλήθηκε, μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, στις «ανατολικές» χώρες.
2. Η ύφεση πλήττει τις οικονομίες κλίμακας των ελληνικών επιχειρήσεων, και σε συνδυασμό με τους φόρους και τα υψηλά επιτόκια δανεισμού, ο ιδιωτικός τομέας σαρώνεται. Το έλλειμμα διεθνούς ανταγωνιστικότητας διευρύνεται. Η Ελλάδα θα αλλάξει και άλλο προς αυτή την κατεύθυνση, όσο ακολουθείται η εφαρμοζόμενη πολιτική παραμονής μας στην Ευρωζώνη (ΕΖ) και ευρύτερα στις «ευρωπαϊκές» συντεταγμένες, μετατρεπόμενη σε μόνιμα παρηκμασμένη και αποψιλωμένη περιφέρεια της ΕΖ-ΕΕ, με «οάσεις» τύπου Μαϊάμι, λόγω τουρισμού.