Δημ. Δεληολάνης, 5 Φεβρουαρίου 2021

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Υπάρχουν κράτη που οφείλουν την ύπαρξη τους στο γεγονός πως ορισμένοι λαοί και έθνη σε κάποια στιγμή της ιστορίας τους θεώρησαν πως η κατάσταση έπρεπε να αλλάζει ριζικά και ύψωσαν θαρραλέα τη σημαία της επανάστασης. Υπάρχουν όμως και κράτη που γεννήθηκαν με άλλο τρόπο, ώστε οι λαοί και τα έθνη που τα συγκροτούν να μην είχαν ποτέ αυτή την εμπειρία.

Η διαφορά ανάμεσα σε αυτά τα δυο είδη κρατών είναι σημαντική. Η συλλογική μνήμη, η κοινή ιστορία και η εικόνα που ένα έθνος κι ένας λαός διαμορφώνουν για τον εαυτό τους αλλάζει ριζικά. Στην περίπτωση που το κράτος συγκροτήθηκε με επαναστατικό τρόπο, η ιδέα της λαϊκής επανάστασης καθρεφτίζεται στη διαμόρφωση των θεσμών. Μια πρώτη πρόχειρη αναφορά που έρχεται αυτομάτως στο νου είναι το τελευταίο άρθρο όλων σχεδόν των ελληνικών Συνταγμάτων. Εκεί όπου ο λαός αναγνωρίζεται ως θεσμικό εργαλείο, το οποίο όχι μόνον μπορεί αλλά οφείλει, αποτελεί δηλαδή συνταγματικό καθήκον του, να εξεγερθεί, να επαναστατήσει, προκειμένου να υπερασπίσει το ισχύον σύνταγμα.

Μάταια θα προσπαθήστε να εξηγήσετε την ιδέα αυτή σε έναν Γερμανό ή Ιταλό συνταγματολόγο. Από τη δική τους συλλογική μνήμη απουσιάζει η ιδέα της επανάστασης. Στην περίπτωση της Ιταλίας, επί παραδείγματι, η εικόνα που επικρατεί και που γνωρίζουμε καλά μέσω του Γκράμσι, είναι εκείνη της επέκτασης του Βασιλείου του Πεδεμοντίου, μια “χαμένη ευκαιρία” για τους Ιταλούς επαναστάτες. Στη Γερμανία επίσης, ώστε η επανάσταση να παραμείνει μια ιδέα μακρινή, ξένη και σίγουρα επικίνδυνη και προς αποφυγή.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Αλέξ. Μουτζουρίδης, 6 Φεβρουαρίου 2021

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Δεν θα μπορούσαν να είναι πιο ανακουφισμένοι και ικανοποιημένοι οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης, και φυσικά η γερμανική κυβέρνηση, με τις πολιτικές εξελίξεις στην Ιταλία. Ο “σούπερ Μάριο”, που πιστώνεται τη διάσωση του ευρώ ως επικεφαλής της ΕΚΤ ως το 2019, είναι για τις δυνάμεις του “ευρωπαϊκού τόξου” ο ιδανικός να αναλάβει τα ηνία της Ιταλίας.

Διότι, όπως και άλλες χώρες στην Ευρώπη, λιγότερο ή περισσότερο, βρίσκεται αντιμέτωπη με μια άνευ προηγουμένου πολιτικοοικονομική κρίση. Στο πρόβλημα της πανδημίας και της διαχείρισης του κορωνοϊού προστίθεται επικίνδυνα αφενός η κόπωση της κοινωνίας από τα περιοριστικά μέτρα και αφετέρου η οικονομική επιδείνωση για εκατομμύρια πολίτες. Είναι ενδεικτικό ότι η ιταλική οικονομία συρρικνώθηκε 8,8% το 2020, ενώ χάθηκαν περίπου μισό εκατομμύριο θέσεις εργασίας.

Ο λόγος για τον οποίο ο Ιταλός πρόεδρος Σέρτζιο Ματαρέλα έσπευσε να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Μάριο Ντράγκι δεν αφορά απλώς στα μικροπολιτικά παιχνίδια του οπορτουνιστή, πια, Ματέο Ρέντσι, ή στα κλισέ περί πολιτικής σταθερότητας, αλλά στο γεγονός ότι η κυριαρχούσα πολιτική και οικονομική ελίτ, στην Ιταλία και την Ευρώπη, δεν επιθυμεί πολιτικές ανατροπές.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Βαγγ. Γεωργίου, 6 Φεβρουαρίου 2021

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Την ημέρα που έκατσαν στο τραπέζι Έλληνες και Τούρκοι διπλωμάτες, ο ακαδημαϊκός και πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ Λουκάς Τσούκαλης ένιωσε την ανάγκη να ισχυριστεί ότι ο δρόμος των διερευνητικών είναι στρωμένος με “νάρκες”. “Νάρκες”, τις οποίες –όπως καταλαβαίνω από το άρθρο του– έχουν τοποθετήσει κάποιοι κύκλοι στην Αθήνα, όπως “ακραίοι”, στελέχη του υπουργείου Εξωτερικών κτλ. Ας εξετάσουμε κριτικά τι μας λέει:

«Τις διερευνητικές τις ενθαρρύνουν οι τρίτοι, αλλά δεν είναι όμως διόλου σίγουρο ότι τις θέλουν οι ενδιαφερόμενοι».

Έχει δίκιο σε αυτό. Πάντα τις ήθελαν οι τρίτοι, όπως Γερμανοί, Αμερικανοί κτλ. Αυτό όμως δεν καθιστά από μόνο της τη διαδικασία a priori επωφελή. Και στην γιουγκοσλαβική κρίση τους Δυτικούς δεν τους “ένοιαζαν οι λέξεις, αλλά οι υπογραφές” και είδαμε την εξέλιξη.

«Η τουρκική πολιτική θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τις εσωτερικές συμμαχίες κυρίως από έναν ενδεχόμενο απεγκλωβισμό του Ερντογάν από την Ακροδεξιά και μέρος του στρατιωτικού κατεστημένου».

Η συμμαχία Ερντογάν-Μπαχτσελί καλά κρατεί και δεν εξαρτάται από αυτή η στάση της Άγκυρας στις διερευνητικές. Ο Ερντογάν έχει προ πολλού ελέγξει το τουρκικό στρατιωτικό κατεστημένο. Οπότε είναι λάθος να “ξεπλένεται” ο Ερντογάν, με το πρόσχημα ότι φταίνε τα “βαρίδια” (Ακροδεξιά, στρατός) για την πολιτική έναντι της Ελλάδος.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Ενδιαφέρουσα η ανάλυση του δημοσιογράφου Βαγγέλη Γεωργίου, όπως εξ άλλου ενδιαφέροντα είναι όλα τα άρθρα του που έχουμε διαβάσει.

Σχετικά με το, “Την εποχή που έζησε ο βιαστής Στόκερ δεν υπήρχε Κράτος Δικαίου και τα όργανα που υπάρχουν σήμερα.“, έχουμε μισή επισήμανση.

Σήμερα έχουμε την δυνατότητα που προσφέρει ο κατακτημένος/ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΟΣ νομικός πολιτισμός (που βρίσκεται πενήντα χρόνια μπροστά από τις διαθέσεις αντίστασης των αδικουμένων) και δεν πρέπει να τον απαξιώνουμε δίχως να τον έχουμε αξιοποιήσει προσφεύγοντας όπου χρειάζεται, δηλαδή ενώπιον ΤΟΥ και ΜΑΖΙ του.

Επειδή όμως η διαφθορά συμπεριλαμβανομένης της πολιτικοδικαστικής διαπλοκής έχει “πάρει κεφάλι” (κατά κυριολεξία: https://greek-market-research.com/clink/katina-stin-proedria-tis-dimokratias/ και https://greek-market-research.com/clink/katalysame-to-syntagma-gia-na-to-sosoyme/ ), και ίσως και εξ αυτού του λόγου η, ως ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ, ασυδοσία των εκμεταλλευτών (ασυδοσία που η καθε νεαρή κυρία Μπεκατώρου ίσως δεν μπορεί την κάθε δεδομένη στιγμή να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά), ας ασχοληθούμε με την “Δεν βλέπω-Δεν ακούω” ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΗ Εισαγγελική ΑΦΑΣΙΑ , που και δεν επιλαμβάνεται αυτεπάγγελτα όπου δει, και κουκουλώνει ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΕΣ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΕΣ (επίσημες σχετικές γραπτές ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΕΣ παραδοχές από το Συμβούλιο Επιθεώρησης του Αρείου Πάγου διαθέσιμες κύριε Γεωργίου).

_.

Βαγγ. Γεωργίου, 1 Φεβρουαρίου 2021

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Αιώνες πριν την υπόθεση της κ. Μπεκατώρου υπήρξε ένας ιερέας που ήταν ερωτευμένος με ένα νεαρό. Το πρόβλημα ήταν ότι στην Ελβετία του 15ου αιώνα ο “σοδομισμός” ήταν αδίκημα, οπότε κάπως έπρεπε να πείσει το νεαρό να κάνουν σεξ. Ο Γιοχάνες Στόκερ χρησιμοποίησε τόσο βία, όσο και πειθώ. «Εάν όσοι σοδομούσαν καίγονταν στην πυρά, τότε στην πόλη δεν θα έμεναν ζωντανοί ούτε 50 άνδρες!» του είπε και τον “κατάφερε”. Η ομολογία του ξεκαθάρισε κάπως τα πράγματα.

Του Στόκερ του δήμευσαν την περιουσία και τον εξόρισαν, αφού όμως ομολόγησε ότι βίασε ξανά και ξανά το αγόρι της εκκλησιαστικής χορωδίας. Πέντε αιώνες μετά, η υπόθεση της Μπεκατώρου μας πηγαίνει πιο πίσω, χάρη σε κόμματα και ΜΜΕ. Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, μια γυναίκα δημοσίως κατήγγειλε ότι όταν ήταν 21 ετών βιάστηκε. Αστραπιαία, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η κυβέρνηση και σύσσωμη η αντιπολίτευση υιοθέτησαν απολύτως την καταγγελία της. Ο υπουργός Αθλητισμού δεν έχασε την ευκαιρία και αμέσως έβγαλε ετυμηγορία και έτρεξε δίπλα της.

Λίγους μήνες πριν η κ. Σακελλαροπούλου καλέσει στο Προεδρικό Μέγαρο την Μπεκατώρου, είχε τιμήσει και φωτογραφηθεί με τον ζωγράφο κ. Τσόκλη, που το 2010 είχε δηλώσει δημοσίως το ανατριχιαστικό: «Δεν καταλαβαίνω γιατί ο βιαστής είναι πιο κακός άνθρωπος από το κορίτσι, που ντύνεται προκλητικά, λέει. Εγώ νομίζω ότι τη βία τη ζητάει η ίδια. Θέλει να τη βιάσουν. Δεν καταλαβαίνω γιατί η αστυνομία πιάνει τον άνθρωπο και τον βάζει μέσα και δεν βάζει εκείνη που τον προκαλεί». Η Πρόεδρος έπεσε θύμα των δημόσιων σχέσεων.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: “Δεν υπάρχει διεθνώς άλλωστε προηγούμενο, ένα κράτος να αφήνει στα χέρια κάποιων ξένων δικαστών την εδαφική του ακεραιότητα. Στην περίπτωσή μας να αποφασίσουν εάν οι Φούρνοι, οι Οινούσσες, το Αγαθονήσι, η Ψέριμος και τόσες άλλες και κατοικημένες νησίδες θα παραμείνουν ελληνικές ή θα παραχωρηθούν στην Τουρκία!“

_.

Σ. Λυγερός, 29 Ιανουαρίου 2021

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Μπορεί τα 25 χρόνια από την κρίση στα Ίμια να συμπίπτουν με την επανέναρξη των διερευνητικών επαφών, αλλά οι Τούρκοι δεν χάνουν ευκαιρία για να υπογραμμίζουν αυτό που είχαν τότε κερδίσει: “γκριζάρισαν” τις δύο βραχονησίδες και κυρίως χρησιμοποίησαν αυτό το “γκριζάρισμα” για να αμφισβητήσουν την ελληνική κυριαρχία σε 152 ελληνικών νησιών και νησίδων στο ανατολικό Αιγαίο.

Αυτή την εποχή, άλλωστε, έχουμε και μικροεπεισόδια στην περιοχή των Ιμίων, αφού σκάφη της τουρκικής Ακτοφυλακής εμποδίζουν τα ελληνικά αλιευτικά να ψαρεύουν εκεί. Εκτός αυτού, κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες, τα τουρκικά ΜΜΕ, χρησιμοποιώντας πολεμικούς τόνους, θριαμβολογούν που πολεμικά σκάφη τους εμποδίζουν την Ελλάδα από το να προβεί σε “πρόκληση”.

Πρόκληση εννοούν να ρίξει κάποιος επίσημος ένα στεφάνι στη βραχονησίδα, ή στη γύρω θαλάσσια περιοχή όπου βρήκαν τότε τον θάνατο τα τρία μέλη του πληρώματος του μοιραίου ελικοπτέρου! Με άλλα λόγια, δεν επιτρέπουν στην Ελλάδα ούτε να τιμήσει επιτόπου τους νεκρούς της! Επιπροσθέτως, παραδοσιακά τέτοιες ημέρες κάθε χρόνο η Άγκυρα ενορχηστρώνει μία επικοινωνιακή επίθεση. Στόχος της να υπενθυμίσει την τουρκική νίκη του 1996 και να δημιουργήσει την εντύπωση ότι είναι σε θέση και σήμερα να ρυθμίζει το τι μπορεί να κάνει και τι όχι η Ελλάδα όχι μόνο στα Ίμια, αλλά συνολικότερα στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Χαρείτε διάκριση Εξουσιών. ΧΩΡΙΣ ΝΤΡΟΠΗ-ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΗ-ΑΡΙΣΤΕΡΗ-ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΙΝΤΕΛΙΓΚΕΝΤΣΙΑ:   “…στις 30 Ιουνίου αποχωρεί λόγω συνταξιοδότησης, η πρόεδρος του Αρείου Πάγου, Αγγελική Αλειφεροπούλου, εξαιτίας του γεγονότος ότι συμπληρώνει το 67ο έτος της ηλικίας της. Στην κυβέρνηση αναζητούν το πρόσωπο που θα την αντικαταστήσει,…“

_.

newsbeast, 13 Ιανουαρίου 2021

Σημαντικές ανακατατάξεις αναμένονται και στην Εισαγγελία του ανώτατου δικαστηρίου

Σημαντικές αλλαγές στην κορυφή της Δικαιοσύνης αναμένονται τους προσεχείς μήνες και το παρασκήνιο είναι ήδη έντονο, καθώς στις 30 Ιουνίου αποχωρεί λόγω συνταξιοδότησης, η πρόεδρος του Αρείου Πάγου, Αγγελική Αλειφεροπούλου, εξαιτίας του γεγονότος ότι συμπληρώνει το 67ο έτος της ηλικίας της.

Στην κυβέρνηση αναζητούν το πρόσωπο που θα την αντικαταστήσει, με τα πρώτα ονόματα να έχουν ήδη πέσει στο τραπέζι των συζητήσεων χωρίς ωστόσο να έχει «κλειδώσει» μέχρι στιγμής κάποιο συγκεκριμένο.

Παράλληλα, τους επόμενους μήνες εκτός από την κα Αλειφεροπούλου θα αποχωρήσουν και επτά αντιπρόεδροι του Αρείου Πάγου τους οποίους επίσης θα κληθεί να αντικαταστήσει το Υπουργικό Συμβούλιο κατόπιν πρότασης που θα καταθέσει, ως είθισται, ο υπουργός Δικαιοσύνης, Κώστας Τσιάρας. Στους αποχωρούντες συγκαταλέγεται μεταξύ άλλων ο αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου και πρόεδρος της Επιθεώρησης του ανώτατου δικαστηρίου, Γεώργιος Χοϊμές.

Συν τοις άλλοις, σημαντικές ανακατατάξεις αναμένονται και στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου αφού αποχωρούν τον Ιούνιο λόγω ορίου ηλικίας οκτώ αντεισαγγελείς. Μεταξύ αυτών βρίσκεται και η αντεισαγγελέας Άννα Ζαΐρη, που φέρει επίσης την ιδιότητα της προέδρου της Ένωσης Εισαγγελέων.

Πηγή: newsbeast.gr

Γιώργος Κοντογιώργης, 3 Φεβρουαρίου 2021

Πολλές οι εκδόσεις για την επέτειο των 200 χρόνων από την έναρξη της ελληνικής Επανάστασης του 1821. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει αυτή του Γιώργου Κοντογιώργη, Ελληνισμός και Ελλαδικό κράτος (εκδόσεις Ποιότητα). Και ξεχωρίζει γιατί βάζει στην συζήτηση λιγότερο δημοφιλή αλλά εξαιρετικής σπουδαιότητας ζητήματα. Κάποια από αυτά τα αποσαφήνισε η συνομιλία μας με τον καθηγητή. Τα υπόλοιπα θα τα ανακαλύψουν οι αναγνώστες μελετώντας (κι όχι φυλλομετρώντας!) το βιβλίο. – alakati.gr

ΕΡ.: κ. Κοντογιώργη τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 είναι επέτειος που προσφέρεται για γιορτές ή για –να μην πούμε πένθος– περισυλλογή;

Γ.Κ.: Για να ισχυρισθεί κάποιος ότι καλούμαστε να γιορτάσουμε το γεγονός των 200 χρόνων πρέπει να είναι είτε αυτόκλητος αναβάτης στο υποζύγιο της κομματοκρατίας και του δυναστικού κράτους ή να είναι εμποτισμένος από κάποια υψηλή διαστροφή όπως εκείνη της καθολικής αλλοτρίωσης. Ο απολογισμός των διακοσίων χρόνων προσφέρεται μόνο για καβάφειους θρήνους όπως αυτοί που περιγράφονται στο ποίημά του, «Ποσειδωνιάται». Η απλή αποτίμηση του προεπαναστατικού ελληνισμού και του κρατικού μορφώματος που εμφύτευσαν οι απολυταρχικές δυνάμεις της Ευρώπης στη μήτρα του κοσμοσυστημικού του χώρου είναι από μόνη της αποκαλυπτική: ο προεπαναστατικός ελληνισμός εκινείτο στην ανθρωποκεντρική ομοθεσία της οικουμένης με θεμέλιες κοινωνίες τις πόλεις/κοινά και πρόταγμα απελευθέρωσης την αποκατάσταση του ομόλογου κράτους της δημοκρατικής κοσμόπολης. Ο ελληνισμός είχε επανέλθει μετά την άλωση σε μια πρωτοφανή όσο και πολυσήμαντη απογείωση που του επέτρεπε να φιλοδοξεί τη διαδοχή και κατ’ επέκταση την οικειοποίηση της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ο τρόπος της επανάστασης τον καταδίκασε σε μια συντριπτική ήττα, που οδήγησε εντέλει στην παράδοσή του στις δυνάμεις της ευρωπαϊκής φεουδαλικής απολυταρχίας. Οι δυνάμεις αυτές έθεσαν δύο όρους για να αναγνωρίσουν την ελευθερία ακόμη και μιας ελάχιστης γεωγραφικής άκρης του ελληνισμού, όπως η Πελοπόννησος και η Στερεά. Πρώτον, το κράτος να είναι θνησιγενές, σε ασφυκτικά όρια, θεσμικά εξαρτημένο από αυτές ως προτεκτοράτο και δεύτερον, να είναι πολιτικά ομότροπο, δηλαδή υπό καθεστώς δεσποτικής απολυταρχίας. Για να διασφαλισθούν οι συγκεκριμένοι όροι επελέγη μια ξενική μοναρχία που συνοδεύθηκε από ξένο στρατό κατοχής, ενώ το σύνολο των πολιτικών, στρατιωτικών και διοικητικών αξιωματούχων στελεχώθηκε επίσης από Γερμανούς. Το εν λόγω κράτος δεν μπορεί να αποτιμηθεί παρά ως εμφύτευμα της φεουδαλικής δεσποτείας στη μήτρα του έως τότε ζώντος ελληνικού κόσμου, και μάλιστα στον δικό του ζωτικό ανθρωποκεντρικό χώρο, ο οποίος του επέτρεπε να στοχάζεται με γνώμονα τη φάση της οικουμένης στην οποία εισήλθε από τους ελληνιστικούς χρόνους βιώνοντάς την αδιάλειπτα έκτοτε. Το εν λόγω εμφύτευμα υπέβαλε τον ελληνισμό στο καθεστώς της μεσαιωνικής φεουδαρχίας που άφησε πίσω του από την προδρακόντεια εποχή, ενώ σήμανε την ολοκληρωτική οπισθοδρόμησή του προκειμένου να εναρμονισθεί με τη μετάβαση του ευρωπαϊκού κόσμου από τη φεουδαρχία στον πρώιμο ανθρωποκεντρισμό. Συγχρόνως οι Δυνάμεις δεν απέκρυπταν ότι δεδηλωμένος σκοπός του νεότευκτου κράτους ήταν ο έλεγχος του μείζονος ελληνισμού και στο βάθος η αποδόμησή του, δηλαδή η ανάσχεση της εθνικής ολοκλήρωσης.

ΕΡ.: Να υποθέσουμε ότι ο ελληνικός κόσμος του 19ου αιώνα αποτελούσε δυνάμει απειλή για τον ευρωπαϊκό κόσμο;

(more…)

Σχόλιο GMR: “Το κοινό μπορεί δικαίως να μην εμπιστεύεται πολλά από τα ΜΜΕ, αλλά γι’ αυτό δεν ευθύνονται μόνο οι δημοσιογράφοι. Μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν και οι αναγνώστες στην Ελλάδα, που θέλουν την ενημέρωση τζάμπα.“

Μήπως έχει περάσει απ’ το μυαλό της αρθρογράφου, κυρίας Αλεξάνδρας Κοροξενίδη, πως με δέκα χρόνια Χρεοκρατίας, έχουμε υποστεί, απώλεια εργασίας-ενσήμων, μείωση εισοδημάτων και, ως και απόλυτη απαξίωση(μεταπωλητική) των περιουσιακών μας στοιχείων;

Μήπως έχει περάσει απ’ το μυαλό της κας Α.Κ. πως πλέον (αλλά και από το 2010) ΔΕΝ υπήρξε δημοσιογραφική παρουσία που να μην εξαντλεί την κριτική της στο πλαίσιο της ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ των ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ;

Μήπως έχει περάσει απ’ το μυαλό σας κυρία Κοροξενίδη, πως ΟΛΟΙ οι δημοσιογράφοι ΑΠΑΞΙΟΥΝ να απαντήσουν σε επιστολές αναγνωστών τους που θέτουν ΚΑΙΡΙΑΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ερωτήματα^(*), τεκμηριώσεις, προτάσεις, καταγγελίες, σχετικά με την ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑ και την ΑΝΑΓΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΗΣ;

Κυρία Κοροξενίδη, υπό καθεστώς ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑΣ, η ζωή μας κατάντησε ΤΖΑΜΠΑ ΥΠΟΘΕΣΗ, οπότε, μην ρίχνετε την ευθύνη του ΤΖΑΜΠΑΤΖΗ στους πολίτες, μιας και η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑΣ(την οποία ΕΣΕΙΣ “υποστηρίζετε κριτικά”, ίσως και καθόλου τζάμπα), έφερε την ελληνική οικονομία, τον ελληνικό πολιτισμό, την ελληνική ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΣΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΟΥ ΤΖΑΜΠΑ.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Επισυνάπτουμε σχετικό άρθρο που δίνει το ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ του Δημοσιογράφου-ΕΝΕΡΓΟΥ ΠΟΛΙΤΗ, Α. Γκράμσι Η δημοσιογραφία και ο Τύπος με την ματιά του Αντόνιο Γκράμσι .

Επισημαίνουμε επίσης (επειδή παρουσιάζονται από διανοούμενους, διαστρεβλώσεις περί μαρξισμού/θεωρία και πρακτική, καθόλου επιστημονικά τοποθετημένος επί μέρους ή ολικά χονδροειδής αντιμαρξισμός (ίσως ως απολογητική του “μα δεν θέλω βρε αδελφέ να αντισταθούμε στην Χρεοκρατία, μιας και μαρξισμός= αντίσταση στην εκμετάλλευση χωρίς “μα δεν θέλω…” ), πως ο Α. Γκράμσι υπήρξε “βέρος κομμουνιστής”, δηλαδή δημιουργικός και ανα-δημιουργικός μαρξιστής, όπως εξ άλλου δημιουργικός μαρξιστής υπήρξε και ο Β.Ι. Λένιν με την διαφορά πως ο δεύτερος στιγματίστηκε από την μονομερή πίστη του στο προλεταριάτο (ως ένα βαθμό εκ της φύσεως της συστάσεως αυτής της τάξης, δικαιολογημένη), πράγμα που επέφερε την λανθασμένη αντιμετώπιση της εξέγερσης της Κροστάνδης το 1821, στην δύση της με επιβαρυμένη υγεία ζωής του. Όμως, με επιστολή του επεσήμανε τους κινδύνους που είχε ο χαρακτήρας του Στάλιν (ο Σταλινισμός που ξέρουμε). https://el.wikipedia.org/wiki/Αντόνιο_Γκράμσι

Όσο για απόσπασμα από Γκραμσι/Βικιπαίδεια που ακολουθεί (από το ίδιο πιο πάνω link), επισημαίνουμε, πως η άποψη του Μαρξ για αντικειμενικές προϋποθέσεις ριζοσπαστικοποίησης/σοσιαλιστικοποίησης της κοινωνίας, δεν δεν συγκρούεται^(**), περισσότερο αλληλοενισχύεται με τις ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΕΣ θέσεις Λένιν-Γκράμσι για την ανάγκη ιδεολογικής πάλης (βρίσκουμε τα σπέρματα αντικειμενικών δυνατοτήτων, που φυσικά καθόλου δεν αποκλείουν κάθε είδους γνήσια επαναστατικότητα, στις αντικειμενικές συνθήκες και σε αυτά επενδύουμε με το ιδεολογικό μας πλαίσιο).:

“Κατά τον Γκράμσι η πάλη των τάξεων έπρεπε να λαμβάνει μέρος στο ιδεολογικό πάντοτε πεδίο, με τη θεμελιακή παραδοχή ότι μόνο οι ιδέες δύναντο να επιφέρουν την επανάσταση ή αντιστοίχως, να την αποτρέψουν (ενώ ο Μαρξ υποστήριζε ότι είναι μια ξαφνική τεχνολογική αλλαγή που αναγκάζει τις κοινωνίες να αλλάξουν το ίδιο ξαφνικά την παραγωγική και οικονομική τους δομή και το ίδιο βίαια τις κοινωνικές τους συνέργειες και παραμέτρους, με αποτέλεσμα επαναστατικές διαδικασίες να λαμβάνουν χώρα).“

(*) τα ερωτήματα, οι προτάσεις, οι τεκμηριώσει, οι καταγγελίες, τίθενται, ματαίως, προς αξιολόγηση-δημοσίευση-ως στοιχειώδης επικοινωνιακή προσπάθεια εν καιρώ ΟΜΟΛΟΓΗΜΕΝΗΣ εθελοεκχώρησης Εθνικής κυριαρχίας, και προς την “αδέσμευτη δημοσιογραφία”: https://slpress.gr/politiki/to-slpress-gr-sto-cheilos-toy-gkremoy-i-koyltoyra-toy-tzampa-skotonei-tin-adesmeyti-dimosiografia/

(**) Βέβαια οι δημοσιογράφοι δεν διανοούνται να υπάρξουν ΣΥΓΚΡΟΥΣΙΑΚΑ, όπως ο Γκράμσι, ο Λένιν, ο Μάρξ, οι Λατινοαμερικάνοι παπαδομαρξιστές, ο Κολοκοτρώνης, ο Ρήγας Φεραίος: «Η ιστορία όλων των ως τα τώρα κοινωνιών είναι ιστορία ταξικών αγώνων. Ελεύθερος και δούλος, πατρίκιος και πληβείος, βαρόνος και δουλοπάροικος, μάστορας και κάλφας, με μια λέξη καταπιεστής και καταπιεζόμενος, βρίσκονται σε μια ακατάπαυστη αντίθεση μεταξύ τους. Κάνουν αδιάκοπο αγώνα, πότε ανοιχτό, πότε σκεπασμένο, έναν αγώνα που τελειώνει κάθε φορά με τον μετασχηματισμό ολόκληρης της κοινωνίας ή με την από κοινού καταστροφή των τάξεων». (Κ. Μαρξ Φ. Ενγκελς, «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος»)

_.

Αλεξάνδρα Κοροξενίδη, 3 Φεβρουαρίου 2021

αναδημοσίευση μέσω ενεργού λινκ σύμφωνα με την υπόδειξη της πηγής

Το κοινό μπορεί δικαίως να μην εμπιστεύεται πολλά από τα ΜΜΕ, αλλά γι’ αυτό δεν ευθύνονται μόνο οι δημοσιογράφοι. Μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν και οι αναγνώστες στην Ελλάδα, που θέλουν την ενημέρωση τζάμπα. Σύμφωνα με παγκόσμια μελέτη του 2020 από το Ινστιτούτο για την Δημοσιογραφία του Reuters, μόνο 11% του αναγνωστικού κοινού στην Ελλάδα είναι συνδρομητές των ΜΜΕ. Την ίδια στιγμή για τη Guardian αποτελεί βασικό έσοδο.

Πρόκειται για φαύλο κύκλο αφού λιγότερα έσοδα σημαίνει και χαμηλότερη ποιότητα χωρίς βέβαια να ισχύει και το αντίστροφο. Αισιόδοξη ένδειξη είναι ότι, όπως φαίνεται από την πρόσφατη έκθεση Digital News Report του Ινστιτούτου Reuters για το 2020, η προθυμία του κοινού να πληρώσει για την διαδικτυακή ενημέρωσή του αυξάνεται διεθνώς σε ΜΜΕ, όπως οι Financial Times, Washington Post κλπ. Σχεδόν το 50% των πολιτών διεθνώς, όμως, αρνείται να πληρώσει για την ενημέρωσή του.

Η συνδρομή θα σήμαινε και λιγότερη εξάρτηση από τις μεγάλες πλατφόρμες (google, facebook, you tube) που έχουν γίνει οι κυρίαρχοι της ενημέρωσης μέσα από την μηχανή αναζήτησης, η μεγαλύτερη εκ των οποίων είναι η google με την youtube να έπεται με διαφορά. Oι πλατφόρμες λειτουργούν και ως συναθροιστές ειδήσεων (aggregators), δηλαδή παίρνουν ειδησεογραφικό περιεχόμενο από τα παραδοσιακά ΜΜΕ χωρίς να τους καταβάλουν το 5% ως ψηφιακό φόρο που συζητείται ως διεθνές μέτρο.

Συνεχίστε την ανάγνωση εδώ.

Πηγή: slpress.gr

Σχόλιο GMR: Μα καλά, ολόκληρος ο Ελληνικός και Κυπριακός Πατριωτισμός, δεν μπορεί να ξεχωρίσει το 1 από το 2 παρακάτω;

Ή μήπως, ο Πατριωτισμός ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ τι θα συμβεί ΑΜΕΣΑ;;;

1) Κυριάκος Μητσοτάκης 21 Οκτωβρίου 2020: “Το πρώτο βήμα είναι η επανέναρξη των συνομιλιών υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, όπως ζήτησε αμέσως ο Πρόεδρος Αναστασιάδης. Στόχος: Ενιαία διζωνική δικοινοτική^(*) κυπριακή ομοσπονδία^(**), μια δίκαιη βιώσιμη και λειτουργική λύση για την επανένωση της νήσου.“

που σημαίνει,  Αναγνώριση του Ψευδοκράτους (από την έναρξη των ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΩΝ) και Μετατροπή της Κυπριακής Δημοκρατίας σε Κοινότητα, με βραχυμεσοπρόθεσμη προοπτική την Τουρκική Πατρονία σύμφωνα και με τους παρακάτω αστερίσκους:

(*) ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ, Ομοσπονδιακό κράτος

(**) ” Γιατί ο όρος της διζωνικής όπως ερμηνεύεται από την τουρκική πλευρά οδηγεί σε λύση καθεστώτος φυλετικών διακρίσεων. …

Οι κορυφαίοι Έλληνες Συνταγματολόγοι Αριστόβουλος Μανέσης, Δημήτρης Τσάτσος και Γιώργος Παπαδημητρίου σε  υπόμνημα τους προς την Κυβέρνηση της Κύπρου για το Σχέδιο Ντε Γκουεγιάρ στις 22.8.1991 ανέφεραν μεταξύ άλλων:

…« Οι προτάσεις για δικοινοτικότητα και διζωνικότητα ως βασικές παράμετροι του Ομοσπονδιακού συστήματος ισοδυναμούν προφανώς με την επιβολή μιας κάθετης και διαμπερούς διαιρετικής τομής στη Δημοκρατία»…

…«Επί χάρτου προκύπτει μια πολιτειακή οντότητα που είναι εντελώς άγνωστη στην τυπολογία των σύγχρονων πολιτευμάτων»...” Από τον συνδεσμο: ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ, Θλιβερή κατάντια

2) Βάσος Λυσσαρίδης 31 Ιανουαρίου 2017: Ενότητα χώρου, κράτους, οικονομίας, θεσμών, να φύγουν τα ξένα στρατεύματα, οι εγγυήσεις, οι έποικοι και να εφαρμοστούν όλες οι βασικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Από τον συνδεσμο: https://dimosiografia.com/lissaridis-laos-kourasmenos/ 

_.

Κυρ. Μητσοτάκης, 21 Οκτωβρίου 2020

Στη Κύπρο πραγματοποιήθηκε η 8η Σύνοδος Κορυφής, συνεργασίας, Ελλάδος, Κύπρου και Αιγύπτου την Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2020. Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης προσερχόμενος στην Κύπρο συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκο Αναστασιάδη και στο περιθώριο των εργασιών της 8ης Συνόδου με τον Πρόεδρο της Αιγύπτου, Abdel Fatah El-Sisi.

Μετά το πέρας των εργασιών της Τριμερούς Συνόδου Κύπρου, Αιγύπτου, Ελλάδας ο Έλληνας Πρωθυπουργός δήλωσε:
«Ολοκληρώσαμε -πριν από λίγο- το κύριο σκέλος της 8ης Συνόδου Κορυφής, συνεργασίας, Ελλάδος, Κύπρου και Αιγύπτου. Είναι ένα παράδειγμα συνεννόησης μεταξύ τριών γειτονικών λαών. Είναι όμως και ένα υπόδειγμα σύμπλευσης τριών χωρών της Μεσογείου που έχουν για κοινή πυξίδα τους το Διεθνές Δίκαιο και την ειρήνη στην ταραγμένη μας περιοχή.

Από την προηγούμενή μας συνάντηση στο Κάιρο -πριν από ένα χρόνο- μεσολάβησαν πολλά. Δυστυχώς όχι ευχάριστα. Το δεύτερο κύμα της πανδημίας έχει ήδη κοστίσει στον πλανήτη πάνω από 1 εκατομμύριο ζωές, 40 εκατομμύρια κρούσματα. Είναι κάτι που δοκιμάζει την παγκόσμια οικονομία. Δοκιμάζει τη συνοχή των κοινωνιών, αναδεικνύοντας όμως έτσι και τον διεθνή συντονισμό ως τη μόνη αποτελεσματική άμυνα απέναντι σε αυτήν την πρωτόγνωρη κρίση.

Οι δύο Πρόεδροι αναφέρθηκαν αναλυτικά στα επιμέρους ζητήματα της εξαιρετικά αποτελεσματικής τριμερούς μας συνεργασίας.

(more…)

Σχόλιο GMR: Εντάξει, οι πολιτικοί έχουν άλλα ενδιαφέροντα, πως θα στηρίξουν Χρεοκρατία, πολεμικούς και οικονομικούς ανταγωνισμούς, οι διανοούμενοι θαυμάζουν εαυτούς, η ζωή απολαμβάνει την κανονικότητά της.

Πρόταση; Να ξεσηκωθούν ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΛΑΟ  οι διανοούμενοι, να ζητήσουν  αλλαγή κοινωνικοπολιτικών συστημάτων, Δημοκρατία, παιδεία, υγεία, εργασία, ΙΩΒΗΛΑΙΟ, …

_.

Σύνταξη newPost, 30 Ιανουαρίου 2021

Παγκόσμια ανησυχία για την «ασθένεια Χ». «Το θέμα είναι “πότε και όχι αν” θα εμφανιστεί η επόμενη πανδημία», τονίζει Βρετανός επιστήμονας.

Την ώρα που ολόκληρος ο πλανήτης δίνει «μάχη» με τον νέο κορωνοϊό και τις μεταλλάξεις του, έρχονται στο «φως» προβλέψεις λοιμωξιολόγων για νέα και μάλιστα πιο θανατηφόρα πανδημία.

Ο Mark Woolhouse, καθηγητής επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, σε ομιλία του το 2017, είχε αναφέρει πως στελέχη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, έκαναν λόγο για την «Ασθένεια Χ», η οποία ήταν ο μεγάλος τους φόβος.

«Έχουμε την αίσθηση πως η επόμενη πανδημία, την οποία δεν έχουμε ζήσει ακόμα, θα είναι πολύ χειρότερη», δήλωσε σε συνέντευξή του στο PA ο Woolhouse.

Όταν ρωτήθηκε για την ύπαρξη της… μυθικής «Ασθένειας Χ», την οποία αναφέρουν όλο και συχνότερα οι επιστήμονες, απάντησε: «Φυσικά. Δεν λέμε ποια αν, λέμε πότε θα συμβεί. Δεν μπορούμε να προβλέψουμε με ακρίβεια τι θα συμβεί αλλά με μαθηματική ακρίβεια θα συμβεί. «Το θέμα είναι “πότε και όχι αν” θα εμφανιστεί η επόμενη πανδημία», τονίζει χαρα.

Σύμφωνα με τον Woolhouse, κάθε χρόνο οι επιστήμονες ανακαλύπτουν έναν ή δύο ιούς που μεταφέρονται στον άνθρωπο.

Next pandemic is a matter of ‘WHEN not if’: Scientist warns new ‘Disease X’ outbreak could be ‘around corner’ https://t.co/IKRBtUVZrG

— Daily Mail U.K. (@DailyMailUK) January 28, 2021

Υπενθυμίζεται ότι προ ημερών ο καθηγητής Jean-Jacques Muyembe Tamfum, ένας εκ των επιστημόνων που ανακάλυψαν τον Έμπολα, είχε δηλώσει και εκείνος πως σύντομα η ανθρωπότητα θα βρεθεί απέναντι στην «Ασθένεια Χ».

Πηγή: newpost.gr